100ste vierdaagse Nijmegen

Maandag 18 juli 2016

Vandaag ga ik mij inschrijven en mijn polsbandje halen. Omdat het 's morgens het rustigst is besluit ik 's morgens te gaan. Ik heb nog wat boodschapjes nodig en die kan ik dan ook gelijk scoren. Ria was vergeten om bij hi-tec de startkaarthouder op te halen, doe ik ook gelijk.
Het klopt de mensen die maandag naar hun logeeradres gaan en zich gaan inschrijven zijn er nog niet, dus alle ruimte voor mij. Geen lange rij zoals op zondag, ik ben direct aan de beurt en al snel zijn de formaliteiten klaar en ga ik de rest van de week gemerkt door het leven.

Ook neem ik nog even een kijkje bij de vlaggen van de parade van gisteren en laat ik mij nog fotograferen bij de barometer. Een standaardfoto eigenlijk die elk jaar weer gemaakt wordt.

Dan ga ik nog even de stad in voor de laatste aankopen of eigenlijk dat wat ik vergeten ben in te pakken. Ik loop daar met heel veel anderen. Het wordt steeds drukker op straat.  Dan loop ik langs een terras en wordt er ineens Kamerik geroepen. Zeker bekenden uit mijn dorp, alleen weet ik nog steeds niet hoe ze heten. We maken een praatje en omdat ik eigenlijk liep te zoeken hoe ik de fietsenstalling weer kon vinden, vraag ik gelijk aan hen even de weg.
Leuk alle schoenen hangen ook weer over de straten gespannen. Ik maak er nog even een foto van en ga dan opzoek naar mijn fiets.

Ik ga op mijn fiets terug naar de camping in Weurt. Morgen komt Ria daar heen met de auto en dan fietsen we samen naar de Wedren. Nu ga ik nog een middagje in de relax houding want morgen is het vroeg op. Ik ben de komende dagen alleen en als ik alleen ben heb ik geregeld dat ik bij de catering van de camping kan eten.

De overburen zijn druk in de weer om een beetje schaduw te krijgen met een groot dekzeil. Omdat het niet lijkt te lukken biedt ik onze grote parasol aan. Zelf maak ik geen gebruik van de parasol. Ik vind vandaag wel een plekje schaduw achter de caravan en vanaf morgen ben ik toch onderweg. Mijn aanbod wordt dankbaar aanvaardt.

Alles ligt klaar voor morgen, het is vanavond vroeg tijd om naar bed te gaan. Morgen hebben we de late start, dat betekent starten om 06.00 uur. We gaan slapen om morgen uitgerust te gaan beginnen.

Dinsdag 19 juli 2016 "De dag van Elst".

De wekker loopt om 04.30 uur af. Ik wil op tijd klaar zijn omdat Ria mij op komt halen. En ik ben precies op tijd klaar. Ik weet dat Ria er altijd eerder is dan de afgesproken tijd. Ria parkeert de auto en dan fietsen we samen naar de Wedren. Daar moeten we in de rij om te wachten tot we gescand worden en daadwerkelijk kunnen vertrekken.
Vanmorgen wordt de 4daagse "officieel" geopend en wordt het startschot gegeven.

Vandaag gaan we via de Waalbrug en Lent richting Elst. In Elst wacht een collega mij op met een croissant. Ik heb er al zin in. Ook kan ik vandaag mijn zus, zwager en hun zoon Ferry aan het parcours verwachten.

Wat al verwacht werd, klopt, het is ontzettend druk op het parcours en vooral omdat wij de late start hebben lopen we in de achterhoede en kunnen we niet echt doorlopen. Ik heb bij RET de rusten geregeld en op de eerste rust vandaag kan de stempelkaart opgehaald worden. Alleen ............ we missen de eerste rust in Bemmel. Op het moment dat we er achter komen is het niet handig om terug te gaan. Ria stuurt een berichtje aan de contactpersoon en bij de volgende rust kunnen wij onze kaart e.d. ophalen. Maar dan zitten we nu nog met het probleem dat we een rust missen en de koffie missen. Dan zie ik Ineke zitten bij Post.nl. We zwaaien en gaan even naaar haar toe. We doen ons verhaal en gaaf!!!! We krijgen bij Post.nl koffie!!! Dat is heerlijk. Dank je wel.
De dame heeft een prachtig schort aan. Die wil ik ook graag hebben. Ik heb wel tassen van oude postzakken maar zo'n schort is gaaf!!! Ik hoop dat ik die nog een keer op de kop kan tikken.

 

 

We gaan verder richting Elst dan zijn we op de helft. Door de drukte in Elst mis ik mijn collega Marian. Jammer!!! Ik had me er zo op verheugd.

Dan gaan we verder want ik weet dat ik zus Jannie ook nog ergens ga treffen.

 

Ondertussen begint het best warm te worden en we horen veel ambulances gaan. Deze hulpdiensten zijn nodig voor wandelaars maar ook voor de toeschouwers die de hele dag in de zon zitten om ons aan te moedigen.

Als we Elst door zijn, herken ik ineens de plek waar Jannie 2 jaar geleden stond. Ik zeg tegen Ria, hier stond mijn zus de vorige keer en wat horen we? Er wordt heel hard "Hetty" geroepen! Gelukkig heeft niet iedereen die naam en ik kijk op en ja hoor daar rent mijn zus Jannie keihard achter ons aan.
We hadden ze bijna gemist. Maar mijn zwager zag ons gaan! Toppie Gert!
We lopen mee terug naar hun plekje en dan blijkt dat ze aan de andere kant van de weg zitten dan ik verwacht. Maar fijn dat we even kunnen zitten en kunnen kletsen. Wat leuk dat Ferry er ook bij is. Hij komt nog even bij me zitten en hij vertelt nog even over de vakantie van vorige week. We snoepen wat kaas, tomaatjes en komkommer. En wat een verrassing!!! Zus Anneke en zwager Teun zijn er ook. We worden volgestopt met veel lekkers. En dan nemen we afscheid. Gert legt nog even uit waar de volgende rust van RET is en dan nemen we afscheid. Anneke heeft nog een paar leuke foto's gemaakt.

 

 

Bij de volgende rust van RET worden we hartelijk ontvangen en gaan we van de soep genieten. Voor de "dijk" is er nog 1 rust van RET. De warmte breekt bij veel wandelaars op. Ook wij hebben het best warm.

Hieronder nog een impressie wat wij zoal tegenkwamen vandaag.

 

 

We naderen de laatste rust en omdat het zo warm is en wij nog alle tijd hebben, stel ik voor om gebruik te maken van deze rust in de schaduw en in de koelte. De rust is namelijk in een schuur bij een boerderij en daar waait een heerlijk windje. We drinken er heerlijke karnemelk en behalve de minder frisse dixie hebben wij het er best. Ik ga nog even op de foto en die wekt de schijn dat ik de 40 km op dit voertuig heb gezeten!

 

Dan zit er toch niets anders op dan de dijk op te gaan richting de Waalbrug. Omdat er jaren geleden op die dijk zoveel problemen zijn geweest blijft dit voor de wandelaars een item.
Wij zijn goed uitgerust en afgekoeld en hebben eigenlijk geen problemen. Bij de waterpunten tappen we vers water. Hieronder weer een impressie.

En dan staan we met z'n allen in de file om de Waalbrug over te mogen gaan. Vorig jaar stond ik dat 's morgens om 06.00 uur en nu 's middags in de hete zon! Dan vraag je je als wandelaar af, zijn er met de mooie bruggen van nu geen mogelijkheden om de wandelaars te spreiden of om de wandelaars meer ruimte te geven? Op de Waalbrug en er net overheen zijn nog heel wat wandelaars die gebruik moeten maken van de hulpdiensten. Tijd voor evaluatie? En dan zijn we binnen. Het was een lange dag, mede door de extra lange rust die we hebben genomen voor we de dijk op gingen. We hebben er geen spijt van maar het is wel een lange dag geworden.
We vertrokken volgens de app om 06.11 uur en waren om 16.16 uur binnen.

De eerste dag en de eerste 40 km zitten erop. Schoenen mogen uit bij de fiets en heerlijk een fietstocht naar de camping. Douchen, even relaxen, een warme maaltijd, koffie, alles klaarzetten voor morgen want we gaan vroeg naar bed. Morgen een vroege start die nog een half uur vervroegd wordt omdat het een zeer warme dag gaat worden!!! Dik boven de 30 graden. Marijke heeft besloten niet te komen slapen maar gewoon een dag te komen. Van Cees krijg ik het bericht dat hij morgenvroeg naar de camping komt om de verzorging van mij op zich te nemen. HEERLIJK!!! Wat fijn zoveel zorg om mij. Dus om 20.00 uur is het bedtijd.

Woensdag 20 juli 2016 "De dag van Wijchen"

Ria komt vandaag vanuit Lent met de fiets naar de Wedren. Het is niet handig om vandaag de auto bij de camping neer te zetten omdat de route vandaag langs de camping komt.
Vanmorgen heb ik de vroege start. Dat betekent om 05.00 uur starten, maar omdat het een zeer warme dag wordt mogen wij om 04.30 uur starten. De scanapparaten hebben het ook warm want we zijn pas om 05.03 uur weg volgens de app.

Vandaag is het roze woensdag. Het is dan heel gebruikelijk dat je je kleding hier op aanpast. Marijke heeft doorgegeven waar zij met Linda op ons zit te wachten. Fijn is het om duidelijke herkenningspunten te hebben dat zoekt voor beiden makkelijker. Marijke en Linda hebben heel veel lekkers bij zich maar wij hebben nog niet heel veel trek. We nemen de tijd om even te kletsen en voor een Kodakmoment.

We spreken met Marijke en Linda af dat zij richting camping gaan omdat de weg dicht gaat en zij dan niet meer bij de camping kunnen komen. Wij vervolgen onze weg.

Het is warm vandaag en dan zijn we blij met toeschouwers die gewoon de tuinslang in een teil water leggen. Heerlijk om daar even een doek in nat te maken en die dan in je nek te leggen. Dat koelt heerlijk. En ook is het belangrijk om vandaag een pet te dragen. dit zijn ook adviezen die we van de organisatie hebben gekregen.

Ook voldoende drinken en op tijd eten is erg belangrijk. Ik probeer dit jaar niet steeds het aangeboden snoepwaar langs de kant aan te pakken. Een flesje water of een aangeboden banaan is altijd lekker. Ook proberen we om schone wc's te ontdekken want de dixies zijn 's middags met het hete weer niet meer zo fijn. Het verhaal gaat dat er verschillende mensen onwel zijn geworden op een dixie.
Vandaag staat Mark (de zoon van Ria) en Wim (de man van Ria) ook langs het parcours. Ze hebben heerlijk aardbeien bij zich. Dat is smullen. Wat over is deelt Mark aan de wandelaars uit. Nou die zijn snel op.

En dan krijg ik een berichtje dat Cees zijn positie heeft ingenomen langs het parcours. We snappen niet helemaal waar het is omdat de telefoon weer eens heeft bedacht eigen woorden te maken. Maar we vinden hem toch. Gelukkig want Cees doet er moeite voor en wij kijken steeds naar een bekende uit. Hij maakt nog een mooie foto van ons en dan gaat Cees naar de camping, daar komen wij zo weer langs.

En inderdaad bij de camping zien we Marijke, Linda en Cees weer. Ik spreek af dat ik zodra ik binnen ben direct naar de camping kom. Dan kan ik nog even Marijke en Linda spreken. Zij willen niet te laat richting huis. Het is behoorlijk warm en er wordt slecht weer tijdens de avondspits voorspeld.

Maar als we Nijmegen inlopen is het altijd nog even afzien. We moeten elke dag een ander deel van Nijmegen doorkruisen en vandaag moeten we langs de Waalkade en de kermis. Dan komen we de wijk door die helemaal roze getint is. Hieronder een impressie.

Vandaag geeft de app aan dat we om 14.49 uur binnen zijn. Voor ons gevoel doen we er elke dag erg lang over. Maar het is ook erg vol op de wegen. Wij zijn het er over eens, de organisatie heeft gelijk, deze 5.000 deelnemers meer kan eigenlijk niet. Hopelijk gaat het aantal inschrijvingen volgend jaar weer terug naar het oude aantal.

Op de camping aangekomen wordt mijn stoel neergezet en krijg ik wat te drinken. Cees zorgt verschrikkelijk goed voor mij. Heerlijk!!! Morgen mogen we niet eerder starten. De verwachting is dat de temperatuur onder de 30 graden zal zijn.


Donderdag 21 juli 2016 "De dag van Groesbeek"

Vandaag hebben we weer de "late" start. Ria en ik hebben weer bij de fietsenstalling afgesproken. Het wachten tot je eindelijk weg gescand het vervelendst vind ik. Vandaag geeft de app aan dat ik om 06.19 uur vertrokken ben.
Wat fijn dat de "Goedemorgen man" weer zover is opgeknapt dat hij weer aanwezig is. Dat hadden we vorig jaar niet kunnen denken. Vandaag staat er weer een warme dag voor de boeg.

We gaan eerst door de brede straten van Nijmegen waar we meerdere dagen door komen. Bij de grote groep dixies stoppen we en al snel kunnen we weer verder. Dan komen we langs de velden gladiolen. Die worden afgesneden. Morgen zullen we ze langs de weg volop krijgen. We zijn op weg naar een stuk dijk. Ik merk nu ik voor de derde keer meeloop dat ik het parcours al aardig begint te kennen.

Eenmaal op de dijk kijken we alweer uit naar de rust van RET. En ja hoor heerlijk onder een viaduct vinden we de rust. Wat een heerlijke rustplekken hebben we bij RET. Wat fijn dat we hier in konden schrijven. We gaan even zitten om te genieten van een kop koffie en een heerlijke banaan.
Dan gaat het weer verder want we willen vandaag op tijd binnen zijn. Eigenlijk willen we samen wat gaan drinken op de Wedren. Morgen zien we dat niet zo zitten.

Tijdens de tocht komen we Ceacilia tegen. Het gaat goed met haar. Knap hoor dat ze de 40 km loopt zo kort na een ingrijpende operatie. Na een kort gesprekje gaan wij weer verder en zoekt Ceacilia haar wandelmaatjes weer op.

 

 

We komen door het natuurgebied bij Plasmolen. Prachtig.

Het is weer een warme dag en ook de vermoeidheid begint best op te spelen. Cees probeert om met de fiets bij het parcours te komen en dat valt niet mee. Hij doet zijn best en op een gegeven moment krijg ik een bericht dat hij langs de 7heuvelenweg staat. We gaan opletten. Cees zoekt naar een roze pet, want die had ik de dag ervoor op, maar................... vandaag is mijn pet wit.

Nog een impressie van wat we tegen komen.

Ook van Mark krijgen we bericht dat hij op de weg zit waar ook de rust van RET is. We zitten bij RET en dan ziet Ria Mark zitten. Ria gaat even naar hem toe. Met Ria wil het op dat moment ook niet zo goed. We nemen de tijd om te rusten en dat helpt.

Na deze rust gaan we op zoek naar Cees. Ik weet dat mijn nicht Ria er dit jaar niet is. Jammer maar het heeft zijn reden.

Wij ontdekken Cees die nog steeds naar een roze pet zoekt. Hij heeft ons niet door maar daar sta ik ineens voor hem met mijn witte pet. Hij is blij dat we elkaar zien en hij vertelt dat Karin met Koen en Daan naar de camping komt omdat ze toch graag erbij wil zijn en ik had aangegeven dat het zo vreselijk druk en warm langs de route is. Leuk, ik besluit dat ik niet wat ga drinken met Ria maar dat ik naar de camping gaat.
Het laatste stuk is zoals altijd op donderdag een ellendig lang stuk. Vooral de wijk in Nijmegen die genomen moet worden en dan worden de straten toch weer smal, maar goed je moet verder om bij de finish te komen.
Het spandoek geeft aan hoe het laatste stuk voelt.

En natuurlijk halen we ook vandaag de eindstreep. Volgens de app zijn we om 15.50 uur binnen. Niet iedereen haalt dat zo blijkt uit de barometer.
Hieronder nog een paar plaatjes.

En dan ga ik snel naar de fiets en terug naar de camping want daar wacht Karin, Koen en Daan. Cees is ook weer terug op de camping en de lieverds hebben mijn stoel al klaar staan. Ik krijg een heerlijk koud drankje en dan..................... een super mooi kado! Kijk zelf maar eens, ik heb er een foto van gemaakt. En het prijkt nu in mijn kamer aan de deur!

Het is de eerste echte tekening van Koen. En wat heeft hij getekend? Oma Hetty met haar roze kleren en pet in de caravan. En daarnaast een groene en een oranje ballon want dat zijn de kleuren van de 4daagse heeft mama vertelt.  Mooi hoor! Ik ben erg blij met het mooie kado. Cees gaat eten regelen en Daan krijgt zijn groentehapje. Na het eten gaat Karin weer naar huis en ik ga mijn spullen in orde maken voor morgen! Vanavond weer vroeg naar bed want morgen hebben we een vroege start. Wat het weer gaat worden? Het wordt spannend!


Vrijdag 22 juli 2016 "de dag van Cuijk"

Vandaag hebben we een vroege start en we willen ook echt vroeg weg daarom hebben we eerder afgesproken en dat betekent dat we flink vooraan staan. Wij zijn volgens de app om 05.06 uur gestart.

De afgelopen dagen hebben we al aardig wat warm weer gehad. Het is een 4daagse van extremen en uitersten. 3 dagen warmte en vandaag regen en onweer en de vorst.

Net voor de eerste rust begint het zodanig te regenen dat de poncho aan moet en dat we schuilen voor de onweer. Als het ergste onweer weg is besluiten we toch verder te gaan en dan gaan we de dijk op.

Omdat we vandaag echt vooraan stonden en vroeg gestart zijn, loopt het best heel lekker. Jammer dat net de strook onweer over ons heen komt. Vandaag lopen we door een mooi stukje natuur. Voor we de eerste rust hebben, zien we al veel moois.

Via de dijk komen we op het viaduct van de A73 en dan komen we Linden binnen.

Linden is een plaats die elk jaar hun dorp in een speciaal thema hult. Jammer dat het dit jaar allemaal verregend. De mensen hebben zo hun best gedaan. Maar de wandelaars lopen snel door en gaan op weg naar Cuijk.
Tot aan Cuijk blijven we slecht weer houden en na de rust in Cuijk kan de poncho uit en kunnen we weer opdrogen en opwarmen. De zon komt te voorschijn. We gaan de brug over die defensie voor ons heeft neergelegd en dan gaat het richting Nijmegen!!!

Bij de 2de rust merken we dat de Koning het niet helemaal begrijpt. Hij heeft aangegeven dat hij ons allemaal feestelijk komt inhalen en wat horen wij??? Op het moment dat wij in Cuijk zijn is hij in Nijmegen en nu wij richting Nijmegen komen is hij in Cuijk. De koning begrijpt niet hoe het werkt. Gelukkig is er een andere koning die prima snapt dat wij met hem op de foto willen.

Het laatste stuk loopt niet meer zo door. Je moet je aanpassen en als je moe bent wordt je daar niet zo blij van. We moeten ons erbij neerleggen en gewoon mee springen en mee feesten.
Hieronder nog een kleine impressie.

Cees staat in de Annastraat en ook Marja en Jan en Kees en Inger zijn daar. Wat ontzettend leuk dat Marja naar Nijmegen is gekomen. Ik waardeer dat heel erg. En wat fijn dat ze mij daar op staat te wachten. Haar zus Liny is al eerder langs gekomen. Vorig jaar liep ik met Liny maar nu hebben we beiden ons eigen plan getrokken en dat moet kunnen.

En dan zijn we binnen!!  Om 15.14 uur is het een feit!!! De 100ste uitgelopen en het bord van enkele dagen geleden wordt waarheid!!!

We poseren nog even bij de finish en gaan dan onze beloning ophalen. Ik heb geen certificaat besteld maar afgelopen dagen besloten deze toch te gaan bestellen. Naast de medaille van de 4daagse ook de medaille van de stertochten. Echt bijzonder!!

's Avonds wacht er een heerlijke bbq op de camping. Het is toch altijd zo leuk om elkaar te kunnen feliciteren en met elkaar na te kunnen praten. Velen weten al dat ze volgend jaar terug gaan komen, anderen zijn daar nog niet zo zeker van. Na een gezellige avond vertrekken de meesten stilletjes terug naar hun slaapplaats. Morgen gaan we allemaal inpakken en naar huis. De paarden hebben hun plekje voor ons afgestaan. We gaan inpakken en dan kunnen zij hun weiland weer innemen.
Dank aan Louis en Piet en alle anderen die ons weer zo'n heerlijk verblijf hebben gegeven!!!