Totaal aantal pageviews

woensdag 3 augustus 2016

30vanZandvoort 19 maart 2016


 
Voor vandaag stond de 30vanZandvoort gepland. Best spannend want het wordt mijn eerste 30 km. dit jaar. De hele winter door regelmatig 20 of 25 km gewandeld (vaak onverhard) en dan nu 30 km. Een tocht die over het strand en door de duinen gaat.
Het advies van de organisatie was om met het openbaar vervoer te gaan en dit advies heb ik opgevolgd. Achteraf zeker geen spijt gehad  dat ik met de trein ben gegaan. Cees bracht mij ‘s morgens om 06.00 uur naar Breukelen. Hier gaat er eerder een trein naar Amsterdam dan vanuit Woerden. Op het station waren nog 3 wandelaars die richting Zandvoort gingen.


 
 
Na een treinreis via Amsterdam kwam er een volle trein aan in Zandvoort. In de trein een gesprekje gehad met een wandelaar uit Kockengen. Leuk daar heb ik vroeger gewerkt en heel wat bekende namen kwamen langs. Deze meneer zal ik de komende tocht nog verschillende keren zien.
Het vinden van de startlocatie, het circuit van Zandvoort, is niet moeilijk, je loopt gewoon de meute in wandelschoenen achterna. Als we aankomen bij de startlocatie is het al 08.00 uur geweest en komen we de eerste lopers al tegen. Daar zie ik Caecilia en Wil en Mimi. Omdat ik voor vandaag geen vaste afspraak heb gemaakt is het afwachten wie ik zal zien of tegenkom. We starten met een heerlijke brownie van de organisatie en gaan vol goede moed op pad.




 
 
Vanaf het circuit kies ik voor de optie om direct via het strand naar Bloemendaal aan Zee te lopen. Daar tref ik 3 andere lopers die hetzelfde doen. We raken aan de praat en lopen met z’n vieren op. De afspraak is, dat wanneer de veters gestrikt moeten worden, dit betekent: we willen even zonder elkaar verder.
 


 
Bij de stempelpost Bloemendaal moeten we even van de waterlijn af om onze stempel te halen. Daar worden we getrakteerd op een heerlijke hartige reep. En omdat we er nog maar een kleine 3 km op hebben zitten gaan we terug naar de waterlijn om onze weg naar IJmuiden te vervolgen. Bij deze post worden we getrakteerd op een flesje water. Omdat we hier van het strand afgaan is het even een stukje omhoog. Gelukkig dat Hennie achter mij aankomt en mij herkend. Met een zetje in mijn rug bereik ik het hoogste punt van de duin. Hier vinden we een rijtje dixies en we plannen een plasstop in. Daar zijn we niet alleen. Bij deze dixies mis ik alleen die dame die staat te roepen welke dixie vrij is.
 


We pakken nog wat te eten uit onze rugzak en vervolgen onze tocht.Op naar de koffie! Want daar krijgen we na verloop van tijd wel zin in. Eerst wordt het flesje water soldaat gemaakt, zo daar hoef ik niet meer mee te lopen en me af te vragen waar ik het laat.




In het bos liggen veel omgewaaide bomen van eerdere stormen, zo neem ik aan. Het is heerlijk wandelweer geworden.  Langs het strand had ik tegenwind en miezerde het. Maar inmiddels is het droog geworden en probeert zelfs de zon een aanval op de bewolking te doen. Bij de volgende stempelpost/rust kan er een laagje kleding uit. Ondertussen geniet ik van de mooie vergezichten en heb ik gezellig gezelschap van Anneke, Ria en Gert (ik weet eigenlijk niet meer hoe de man van Ria heet).


 
Ondertussen heb ik er 16,2 km. opzitten en komt de stempelpost bij Landgoed Duin en Kruidberg in zicht. Hier krijgen we naast een stempel een heerlijke donut en is er gelegenheid om even te gaan zitten voor een kopje koffie en een meegebrachte boterham. We maken nog een dolletje over de catering. In hun optiek denken ze efficiënt te werken, maar de rij is lang en wat mag je dan doen? In het pak met stropdas om? Turven hoeveel consumpties er verkocht worden. Zooooooooo!!!!!!!
 



Na heerlijk te hebben gerust en een laagje kleding uitgedaan te hebben vervolg ik de tocht. We komen langs het Openluchttheater Caprera. Er zitten al mensen te wachten op een optreden, maar wij hebben er een hard hoofd in dat dat vandaag gaat gebeuren.
De tocht gaat verder naar de volgende stempelpost.
 


Bij de stempelpost op de 20,5 km. werden we opgewacht en kregen we een heerlijke multivitaminedrank. We konden daar genieten van een djembé band. Na even van de muziek genoten te hebben werd de tocht weer voortgezet.


 
De tocht ging verder naar Overveen, ook daar was weer een stempelpost met ……. natuurlijk wat lekkers. Een mandarijn deze keer. Heerlijk zo’n koude mandarijn. Hier maakten we ook weer van de gelegenheid gebruik om een plasstop te houden. Er stond geen rij dus gelijk aan de beurt. Van de rugzakken maakten we een stapeltje. Omdat we niet alledrie tegelijk klaar waren bleven we bij 1 rugzak wachten. De andere dames gingen gewoon achter ons in de rij staan. Toen we dat ontdekten hebben we aangegeven dat we niet in de rij stonden, maar gewoon stonden te wachten. Overveen liet ik achter me en de tocht ging via het pad van Landgoed Duinlust verder.
 



Bij Kraantje Lek was ik nog even bang dat ik de duin via het mulle zand moest beklimmen (zoiets als de klimduin bij Schoorl) maar het viel mee. Hier gingen we het Visscherpad op. Dat is een heel lang pad er lijkt geen eind aan te komen maar …. aan het eind van het pad kwamen we een verrassingspost tegen! We genoten daar van de heerlijke fruitsultana die we daar kregen en na nog een paar straten in Zandvoort te lopen waren we bij de ………


 
Het was een heerlijke wandeldag vandaag! Genoten van het gezellige gezelschap Anneke, Ria en Gert?? Zij hebben niet één keer hun schoenen opnieuw hoeven te strikken! Na ontvangst van de laatste stempel, de roos en de medaille heb ik het station weer opgezocht en in Breukelen stond Cees mij weer op te wachten. Wat fijn zo’n service!!!!
 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten