Totaal aantal pageviews

woensdag 3 augustus 2016

7e Veense Valleitocht 9 april 2016

 

 

 
 
 
Na een spannende vrijdag waarop de loting voor de 100ste Nijmeegse 4daagse bekend werd gemaakt, ging ik vandaag op pad om lekker te gaan lopen met Pascal. In de auto richting Veenendaal merkte ik dat er nog wel wat adrenaline in mijn lijf zat. Ik zat nog met een brede smile in de auto, ik was tenslotte toch maar mooi ingeloot.
De zon kwam prachtig op! Het voorspelde een mooie dag te worden. Dus dat werd genieten. Er waren veel wandelaars naar Drunen en het was dus zeker niet druk op het startburo. We dronken daar eerst nog even een bakkie koffie en besloten toen op pad te gaan.

 
Vandaag wilde we op een wat hoog tempo lopen want Pascal gaat in Nijmegen de 55 km lopen en dat betekent dat je toch een uurtje langer loopt dan de 50 km en Pascal wil graag op tijd binnen zijn in Nijmegen. Ik vond het prima. Best goed om vandaag lekker door te stappen. Maar doorstappen op een bijna volledig onverhard parcours valt niet helemaal mee. De broekzakdame sprak ook niet erg aardig hoor. Een beetje bits is zij wel.
Al snel stonden er een aantal heren langs het parcours. Eén van hen had een bodemonderzoek gedaan en was plat op zijn neus gegaan. De heren gaven aan dat ze het gingen redden en geen hulp nodig hadden. Wij gingen verder.


Na een paar uur lopen begonnen wij sterke trek in koffie te krijgen. Maar het schoot op, de eerste rust kwam er aan. We keken echt naar de koffie uit, maar daarvoor moesten we nog even een sportoefening doen. Even trapje lopen. Gelukkig ging de trap naar beneden. Alleen de treden waren een beetje vervelend. De treden waren een beetje breed en ongelijk van hoogte, maar ja dat is de natuur. En die was mooi vandaag. Als je even stil was hoorde je de vogels schitterend. We naderden Kwintelooijen.

Na het trapje kwamen we nog langs een mooie ven met watervogels. Even een kodak moment en de nieuwe camera uitproberen.
 
 
En daar was de rust, alleen…………………… de koffie was op!! Dus gingen we aan een bekertje cola met een broodje. Al snel begrepen we wat we voor de 2de rust hier weer langskwamen, dus ik vroeg direct aan die mevrouw of zij voor straks voor ons even een koffie wilde reserveren. Echt zitten deden we niet. Nadat de consumpties genuttigd waren gingen we verder. We wilde die broekzakdame te vriend houden en deden onze best om de snelheid op te voeren maar dat viel niet mee. Want wat voor tocht deden we nu eigenlijk? Was het een survivaltocht, een bodemonderzoek opdracht? Het was in ieder geval oppassen met die takken, modderpoelen, hardlopers en wielrenners.
De tocht ging verder en ineens waren we in Rhenen en daar roken we heerlijke soep. Inmiddels was het ook al lunchtijd. Echter de soep was niet te koop maar het rook heerlijk.

Die broekzakdame werd echt niet vriendelijk en Pascal keek even verder hoe de app stond ingesteld en jawel hoor het stond op fietsen en wat deden wij hiken. Misschien werd zij wat vriendelijker als de instelling veranderd werd.
Maar nee het hielp niet veel. En de tocht werd langzamerhand wat saai. Het ene bospad hadden we nog niet gehad of het volgende sloegen we in. Het viel mij ineens op dat er hier in het bos toch wel vreemde blaadjes aan de bomen groeide. Ik vroeg Pascal er naar of hij wist wat het was. Een bomenonderzoek volgde. De boom leek vrij sterk op een eik was de conclusie, maar waarom dan toch die gele blaadjes? Dat hebben wij in het Groene Hart niet.


 
We liepen verder en kwamen toen langs de Paasheuvel. Even een kodak moment. De paasheuvel werd gefotografeerd en de uitleg klikte we ook even.

 
De tocht werd voortgezet en ja hoor daar was onze trap weer. We mochten nog een keer naar beneden naar Kwintelooijen. Boven aan de trap stonden we toch nog even stil voor wat foto’s. Stel je voor dat de foto’s van vanmorgen niet gelukt waren dan hadden we nu de herkansing.
 
'
Op naar de koffie! En ja hoor de koffie was er en ook nog een stoel om even te rusten. Heerlijk in het zonnetje genieten van de koffie en een broodje. Gelijk nog maar even wat water drinken want drinken en eten is de laatste tijd niet mijn ding tijdens het wandelen. Het voordeel van niet eten is dat je ook geen toilet nodig hebt, maar ik moet er toch beter op gaan letten nu het warmer weer wordt. Het valt ons op dat het aantal kilometers wat wij nu zouden hebben moeten gelopen niet klopt met de gps of die broekzakdame. We zullen zien waar we op eindigen. Na heerlijk te hebben gerust stappen we weer op voor het laatste (half)uur.
Als we na 27,2 km weer bij de start/finish aankomen hebben we 4 uur en 56 minuten gelopen en volgens de broekzakdame 2249 kcal verbruikt.
Het was een gezellige dag, Ik heb genoten van de tocht, het gezelschap en de natuur. We melden ons af, kregen een herinnering en een stempel in ons kilometerboekje. Na een frisje namen we afscheid. We komen elkaar vast binnenkort weer tegen en anders maken we weer eens een afspraak voor een tocht. Maar dan wat minder onverhard misschien, dan hoeven we onze voeten niet zo hoog op te tillen en zijn we wat minder druk met bodemonderzoek.
 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten