Vandaag ga ik naar Voorthuizen, niet voor een koorrepetitie die wij normaal in de kerk hebben daar, maar vandaag is de kerk Bethabara het startbureau voor de wandeltocht: 12e Schuiteman Accountants Wandelfestijn. Op de site heb ik gelezen dat de opbrengst van de tocht voor het goede doel van dit jaar is, nml.Gezinshuis Bethesda.
Het is nog rustig op de weg als ik om ruim kwart over 6 vertrek. Ik had om kwart over 7 afgesproken met Ria en André. Ineke had eerder van de week al aangegeven dat ze een kortere route ging lopen. Cuijk zat nog in haar benen en begrijpelijk, 80 km. ik blijf het een vette prestatie vinden. Ook van André had ik al een berichtje gehad dat hij misschien voor een kortere route ging kiezen. Maar ik wilde vandaag echt een 40 km lopen. Wordt tijd zo’n 7 weken voor de 4daagse. Ria heeft ook nog geen 40 in de benen dus wij schrijven ons in voor de 40. Ria zie ik op het parkeerterrein als ik aankom en André is al binnen en ingeschreven. Hij heeft de routes bekeken en gaat voor de 30. Tot de 2de rust kunnen we met z’n drieën oplopen.
André vertelt dar de parcoursbouwer gisterenavond nog een uitdaging had. De route moest tijdens het pijlen uitzetten veranderd worden want de eigenaar van een stukje privé terrein trok zijn toestemming in om er overheen te lopen. De route moest omgebouwd worden en een nieuwe route beschrijving moest er nog komen. Knap hoor dat het allemaal perfect geregeld was.
De route voerde eerst via wat straten en paadjes naar het Zeumerse gat. Als je niet bedenkt wat er onder de heuvel zit zijn het mooie plaatjes en een prachtig zandgat voor allerlei activiteiten. Verschillende vissers zitten er langs de kant in hun tentje.
Ook hier spot ik weer rare blaadjes aan de bomen. Bij één van mijn eerdere tochten waren het boomblaadjes met gele pijlen. De boomblaadjes zijn ook best apart. Kijk zelf maar.
Nog steeds op weg naar de eerste rust kom ik een ander bord tegen.. Volg A???? Wat bedoel je? Dan wordt het me uitgelegd. Was een bord van vorige week toen er aan de weg werd gewerkt. Oké!! Maar toch…. Mijn wandelmaatjes van vandaag zijn in een geanimeerd gesprek verwikkeld en ik wil ze niet storen, dus even een foto.
Van de eerste rust heb ik helaas geen foto, maar geloof me, heerlijke koffie hadden ze daar wel en vooral als je ineens bedenkt, dat je bij het startbureau de koffie overgeslagen hebt. Fijn dat er een “gewoon” toilet is. Een heel goede rustlocatie en de volgende keer zeker een fotootje maken. Voor we vertrekken worden we nog op een heerlijke appel getrakteerd die ik gelijk maar soldaat maak.
De tocht gaat verder en wie zijn er weer druk in gesprek? Ik probeer de bloesem van de braam op een foto vast te leggen. We gaan via landgoed klein Bylaer een heidegebied in, misschien is dit stuk van de route wel het mooiste. Om een beetje het tempo vast te blijven houden staan we niet steeds stil voor foto’s.
Toch nemen we er af en toe de tijd voor want niet alles kan op je netvlies staan, dan wordt het daar zo vol. We bespreken nog even het voedingsprogramma van de wandelaar en ik leer over eiwitten en over fruit na een tocht. Hoe je je spieren via voedsel snel kan laten herstellen, pufffff wat een gesprekken en dan nog het gesprek over kilo’s erbij of eraf. Jaaa, en weet je sommige hopen mij nog eens raar te horen praten. Nou ik hoop dat het je niet lukt André!!!
Met al die gesprekken heb je gewoon niet door dat we er alweer een kleine 20 km op hebben zitten. Het wordt tijd voor een soepje en een bammetje! Mooi kunnen we gelijk ook weer even een sanitaire stop houden als die mevrouw niet opgesloten komt te zitten in de dixie! Dus voor de volgende in het rijtje doe de deur niet op slot.
Vanaf deze rust gaat André met andere wandelaars de 30 km volgen en Ria en ik gaan even de slinger van de 40 maken. ‘s Morgens kort na de start had ik al een wandelaar op klompen gefotografeerd en me afgevraagd hoeveel km dat ging worden op de klompen en of de 4daagse soms ook op klompen werd gelopen.
Nu haalden we deze wandelaar weer in en werd het tijd dat ik antwoord kreeg op deze vragen. En ja hoor hij gaat de vierdaagse op klompen lopen. Dat had hij zich al lang geleden voorgenomen om een 4daagse eens op klompen te lopen en nu na 16 jaar met de 100ste 4daagse voor de boeg loopt hij de trainingen op klompen en verder ook zoveel mogelijk op klompen om er weer aan te wennen. Vroeger vertelde deze wandelaar droeg hij altijd klompen, maar de tijd maakt dat we allemaal schoenen zijn gaan dragen. Op een vraag hoeveel paar hij al heeft versleten, dit is zijn 3de paar vanaf december.
De slinger van de 40 is niet super mooi en eigenlijk saai. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het op het laatste moment het verleggen van de route. Het is eigenlijk helemaal asfalt en op dit gedeelte is ook een puzzeltocht van auto’s en is er een wielrennerstocht. Wel komen we een molen tegen die op de foto gaat en het dorpje wat we aandoen leggen we vast door het bebouwde kom bord op de foto vast te leggen. Een wandelaar vraagt ons of we ons thuis moeten verantwoorden waar we zijn geweest. Nou echt niet hoor.
We komen weer terug bij de rust van de 20 km, dit is voor ons de 2de keer. We nemen hier nog een koffie en hebben de gelegenheid om het water bij te vullen. Supporters genoeg voor ons!
Als we op stap gaan voor de laatste 10 km. worden we nog getrakteerd op een heerlijke appel. Het is mijn 3de vandaag maar ze zijn zo heerlijk en er zijn er genoeg dus pak ik er nog één aan. We gaan op stap en komen via het viaduct in Terschuur aan. Daar vinden we achter een reclamebord nog een mooi beeldje.
Het is plakkerig warm en net voor de rust van de 30 km zagen we een dreigende regenlucht. De bui is overgewaaid en elders neergevallen. Dat merken we hoe dichter we bij Voorthuizen komen. De weg is hier en daar kletsnat. En later blijkt dat het behoorlijk geplensd heeft. Wij hebben geluk dat het ons gemist heeft. Dit stuk van de route is weer mooier dan de afgelopen 10 km. We komen een eierautomaat tegen. Ik ken het fenomeen wel maar voor Ria is het nieuw, maar altijd leuk voor een foto. En dan even later een leuk fietsenrek. Van het één vallen we in het ander. En omdat de snelheid er een beetje uit is en we uitkijken naar de finish komt het fototoestel vaker te voorschijn.
Bijna aan het eind gaan we nog door een klaphek en komen we op een graspad. En wat voor graspad! Later lees ik dat het pad ruim 1700 meter lang is. We lopen als kippen achter elkaar en ik loop voorop. Even gas geven en met een lekkere snelheid pakken we dit pad aan. Tijd om om ons heen te kijken hebben we toch niet, want we zijn moe en moeten goed opletten om niet in een kuil te stappen. Een misstap willen we nu niet meemaken. Na het graspad volgen nog een paar straten en dan zijn we er!!!! 40 km in de pocket of de benen!!
Moe maar voldaan nemen we nog een frisje en dan is het tijd om naar huis te gaan!
Rond half 8 gestart en tussen 15.30/15.45 uur binnen, niet slecht zo’n eerste 40 km. vinden we zelf.
Ik ga trots naar huis met een doosje eieren (echte witte eieren) die ik als beloning kreeg en ik kreeg ook nog een leuke medaille als herinnering.
In de auto bedenk ik dat mijn wandelboekje niet is afgestempeld. Een mailtje gestuurd en de stempel komt per post!! Een super organisatie en een super tocht!!
Volgend jaar zeker weer!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten