Egmond wandel marathon 21/22 januari 2017

Dit weekend staat in het teken van de Egmond Wandel Marathon. Vorig jaar toen er foto's en verslagen langs kwamen van deze wandeldagen had ik al zin om hier ook aan deel te nemen. Na lang aarzelen en nadenken werd er besloten in te schrijven. Eerst was het plan om ook te overnachten daar in de buurt, maar door omstandigheden is dit weer geannuleerd. De reis naar Egmond aan Zee is met openbaar vervoer best een dingetje. Cees bood aan mij 2 dagen achter elkaar weg te brengen en dan kom ik met het OV terug en haalt Cees mij weer op bij het station. Best fijn geregeld zo. En wat ben ik blij en trots dat ik weggebracht wordt. Echt heel fijn.

Na wat switchen heb ik ook een leuke groep gevonden waar ik bij aan mag sluiten. Het is fijn om met bekenden af te spreken en te wandelen.

Vol goede moed vertrek ik de eerste dag van huis. Ik ben voorbereid op winterweer.

De dag begint vroeg, om kwart voor 6 loopt de wekker af. De auto wordt door Cees gekrabt en ik stel de navigatie vast in. Om even over half 7 rijden we weg. Ik wil vroeg zijn de eerste morgen omdat er tijdens het bestellen wat mis gegaan is. Ik had namelijk een shirt en pendelbuskaart besteld maar helaas door een storing werd dat niet geleverd. Het shirt wil ik 's morgens eerst kopen omdat mijn ervaring is dat zoiets later uitverkocht is. De reis gaat heel voorspoedig en ruim voor achten ben ik in de sporthal. Deze is al goed gevuld.

Vrij snel daarna klinkt het startschot voor de eerste dag en de eerste wandelaars gaan op pad. Als ik sta te wachten op het groepje van Thea, komt Jacqueline ook binnen. We zeggen elkaar gedag en wensen elkaar een goede wandeltocht toe.

Ook zie ik Yolanda nog binnen komen en ook haar zeg ik gedag.

Mijn oog valt op een leuke wegwijzer en natuurlijk daar is het Kodakmoment.

Dan komt het groepje van Thea binnen en zeggen we elkaar gedag. Er is gisteren al besproken wie er ongeveer dezelfde snelheid hebben en Elmy stelt voor om samen op pad te gaan. Maar eerst wordt er nog iemand gevraagd om een foto te maken onder het startdoek.

Vol goede moed beginnen we aan de zuidroute, de 21,1 km. Met de groep is er afgesproken dat de eerste gezamenlijke rust op de 8,5 km is bij de strandtent van Zoomers. Daar gaan we met elkaar koffiedrinken. Maar eerst gaan we het strand op voor de eerste kilometers. Na 3,5 km komen we de eerste stempelpost tegen en worden we getrakteerd op een heerlijke gezonde reep van Davitamon en een bekertje koffie of thee. Ik ga voor de koffie, mmmmmm!!! Die had ik vanmorgen alleen thuis nog maar op.

De route gaat weer verder. Gisteren waren er 2 bultruggen gesignaleerd voor de kust bij Egmond aan Zee, maar nu lag er een zeehondje op het strand. Dit was zeker de moeite waard om een foto te maken. Het zeehondje was niet gewend aan zoveel aandacht en is op eigen gelegenheid weer zee ingegaan. Wel erg leuk om net op het moment dat hij op het strand was langs te komen en foto's te kunnen maken.

We gingen weer verder en genoten van de zee en de opkomende zon. De zon gaf een mooie glinstering op de golven. Maar om dat op de foto te laten zien valt zeker niet mee.

Het was genieten op het eerste stuk van de route en voor ons gevoel waren we al heel snel bij Zoomers. Voor we naar binnen gingen voor een heerlijke kop koffie lieten we eerst onze kaart af stempelen en namen we de tijd om een selfie te maken. En toen was er koffie!!

Na de koffie gingen we het strand verlaten en de duinen in. De zon was er ondertussen al heerlijk bij gekomen. Het was toch wel een kadootje dit mooie wandelweer. En het ontbrak ons werkelijk nergens aan. Voor we de duinen ingingen werden we getrakteerd op een manderijn.

Elmy en ik hadden elkaar al lang niet gesproken, wij kwamen niet uit gepraat. Echt gezellig om de klik te ervaren en om samen dingen te delen en met elkaar mee te leven. Al pratend kwamen we bij de camping in Bakkum aan. Daar was weer een stempelpost met .... ja de volgende traktatie een krentenbol!

Na de camping kregen wij de Schotse hooglanders in het vizier. Ook zij moesten op de foto. Dus een Kodakmoment. De foto's van dit moment zijn niet zo duidelijk maar later kom ik ze nog een keer tegen en dan zijn de foto's mooier. Maar de foto's van dit moment plak ik er toch even bij.

De route gaat weer verder door de duinen en dan zien we ook nog de paarden die hier lopen. Het is een prachtige dag en we genieten van de mooie natuur waar we in verblijven vandaag. Vandaag vallen de klimmetjes best mee. Morgen weten we zal de tocht meer klimmomenten gaan hebben. We genieten van het mooie weer en de prachtige tocht.

En dan hebben we nog maar 9 km te gaan. Dan zijn we alweer bij de finish. Maar eerst krijgen we nog de snertpost en daar worden we  weer warm onthaald. Omdat we beiden niet zo erg van snert houden besluiten we om door te lopen. Nog een uurtje lopen of zo en dan zijn we weer in de sporthal.

Al pratend lopen we Egmond binnen. Het lijkt wel een beetje op Katwijk maar toch anders. We gaan even van de route af om wat foto's van de vuurtoren te maken. Daar zien we nog een beeldje staan en dat zetten we gelijk even op de foto met de uitleg.

Dan klimmen we toch echt naar boven en later lopen we nog even om de vuurtoren heen om hem aan de voorkant te fotograferen. Als we verder lopen richting de sporthal zien we allemaal mensen met grote verrekijkers. Langs de kust (niet met het blote oog te zien) zijn bultruggen gesignaleerd. Gisteren al en vandaag zien ze ze weer. We turen even mee, maar zonder verrekijker zie ik zee en zee en windmolens maar geen bultruggen.

We lopen door naar de sporthal en gaan ons afmelden. Ik krijg een startkaart voor de volgende dag en we gaan de groep opzoeken. Ik blijf nog een poosje hangen, even een bakkie doen en wat eten. Dan spreek ik met Sylvia af om morgen te gaan lopen. Het wordt tijd om de pendelbus op te gaan zoeken naar het station. Ik heb nog een paar uur OV voor de boeg. Ik neem afscheid en we hopen snel weer eens een tochtje te kunnen maken. Wie weet bij een WS78 tocht of een RS80.

Om 14.30 uur vertrek ik met de pendelbus en om 16.19 uur ben ik in Breukelen en haalt Cees mij weer op. Dag 1 zit erop.

Dag 2 de Noordroute.

Vandaag ga ik wat later van huis. Lekker een half uurtje later op. Tegen 7.00 uur vertrekken we weer naar Egmond. Cees brengt mij weer weg. Ik ben weer mooi op tijd. Het is vandaag een stuk kouder dan gisteren en af en toe rijden we in de mist. Het is weer windstil en later op de dag beloofd het weer mooi weer te worden. Als ik uitstap maak ik nog even een praatje met de verkeersregelaar. Dan ga ik naar de sporthal. Vandaag is het startschot al gegeven. Ik ga weer op de afgesproken plek wachten. En dan komen Ineke en Hans de sporthal binnen . Zij gaan ook aan hun tweede dag beginnen, alleen gaan zij nu de zuidroute lopen. We maken even een praatje.

Al snel komt de groep binnen en na even het fotoboek van Sylvia gekeken te hebben van een wandelreis naar Bali gaan we van start. De zon zit nog achter de duinen en komt steeds hoger. Dan zie ik de zon tegen een duin aan schijnen. De duin kleurt rood. Wat een mooi gezicht. Maar of ik het duidelijk genoeg op de foto heb om te laten zien?

Dan komt de eerste stempelpost alweer in het zicht. We krijgen weer een heerlijke reep en een kop koffie. Fijn om nu al koffie te krijgen, ik had het in de sporthal bewust al niet genomen. We drinken de koffie op en gaan weer verder.

Dan zien we ineens een gezelschap staan. De mensen zijn zich aan het omkleden na een late nieuwjaarsduik. We maken er een dolletje over. Het strand loopt heerlijk want het is zelfs bevroren. Ook plassen die er liggen zijn bevroren.

We naderen de laatste stempelpost voor we het strand verlaten. We hebben er al weer 8 km opzitten en dan is het tijd voor een speculaasje.

Nu gaat het menens worden. We gaan echt klimmen. Sylvia weet dat er een mooie uitkijkplek komt als we een stuk geklommen hebben. Daar gaan we even opstaan voor wat foto's. Sylvia heeft al zo vaak deze marathon gelopen dat zij gestopt is met foto's maken. Maar voor mij stoppen we even.

De koffiepauze is vandaag wat verder weg dan gisteren. Pas op de 13 km. is er een hotel/restaurant waar we hebben afgesproken. Ook vandaag komen we weer de Schotse Hooglanders tegen. Ze staan nog op bevroren grasland. Het gras is helemaal wit van de rijp. Maar het lijkt ze niets te schelen.

Bij de stempelpost op de 13 km. is het nog erg rustig. Wij geven aan dat er nog mensen zat achter ons aan komen. Het koffieadres is in zicht. Omdat het zondag is trakteer ik mijzelf op koffie met appeltaart. En de net gekregen manderijn eet ik op als we weer gaan lopen.

Na de koffie is het even zoeken naar de route maar al snel hebben we hem weer te pakken en lopen we de duinen weer in. Ik kijk nog even over het strand maar daar lopen nog heel wat wandelaars. Die zijn er nog niet, zeg.

We lopen weer in de duinen en zelfs daar zijn er mensen die kijken of het ijs al sterk genoeg is. Gisteren hebben er al heel wat mensen genoten van het ijs. Er werd al geschaatst bij ons in het dorp.

Het is ook vandaag weer een dag van genieten. Een kadootje zeg.

We komen bij de snertpost aan. Dat is de laatste post alweer. Het zit er alweer bijna op. Hier is het ook nog erg rustig vertelt Sylvia. Zij heeft vergelijkingsmateriaal van andere jaren. We halen onze stempel en ook nu laten we de snert zitten. Na onze krentenbol opgepeuzeld te hebben gaan we verder.

Sylvia bereidt mij voor, er komt nog 1 klim aan en dan als je boven bent zie je de sporthal al maar dan moet je nog een smal paadje af naar beneden. Eigenlijk zijn we bovenop die duin al op de 21,1 km. dus is de route van vandaag langer. Dat had ik gisteren in de pendelbus ook al gehoord.

Maar we  zijn er nog niet helemaal. Eerst komen we weer de Schotse Hooglanders tegen. En dan ja hoor boven op de duin zie je daar beneden de sporthal.

En dan gaan we de finish vlag onderdoor. We halen onze laatste stempel op en krijgen de medaille uitgereikt. Het is nog vroeg, 13.15 uur. We zijn de eerste van de groep. We drinken iets warms en eten onze boterhammen. Nog even genieten van de vrolijkheid en de muzikale omlijsting. Ik besluit dat ik weer met de bus van 14.30 uur mee wil naar het station. Dan kan ik weer om 16.19 uur in Breukelen zijn om van het station gehaald te worden.

Net voor ik op wil stappen komen Thea en de rest ook binnen. Ik bedank iedereen voor de gezellige dagen en we hopen elkaar weer eens snel weer te zien om een mooie wandeltocht. Dit waren 2 heerlijke dagen met schitterend weer. Het was een wandel marathon met heel mooi winterweer.