Bloesemtocht 22 april 2017

Vandaag ga ik met ruim 30.000 andere wandelaars naar Geldermalsen voor de Rode Kruis Bloesemtocht. Het is dit jaar de 25ste keer dat de tocht georganiseerd wordt. Omdat ik niet vanaf Woerden met de trein naar Utrecht kan, vertrek ik vanaf Breukelen. Ik vertrek daarom later dan vorig jaar. Vorig jaar ging ik vanaf Woerden en was ik om 07.36 uur in Geldermalsen. Nu kom ik pas om 07.59 uur in Geldermalsen zijn.

Cees brengt mij naar Breukelen, dat is heel fijn, ik zie wel hoe ik terug reis en zonodig wordt ik dan weer opgehaald.

Als ik op het station aankom, kan het al niet meer mis gaan. Zoals iemand zei, verdwalen lukt niet vandaag als je met de trein reist. Allemaal mensen met rugzakken en wandelschoenen. De conducteur vraagt ook nog in de trein wat we gaan doen, we zien er volgens hem niet uit als mensen die een dagje gaan shoppen.

We vertellen hem wat we gaan doen en hij wenst de hele trein een fijne dag toe. In Utrecht stappen we met z'n allen over en ook hier lukt het je niet om met de verkeerde trein mee te gaan.

In de trein krijg ik een berichtje van Ria, dat zij vandaag niet komt. Mark heeft vannacht een ongeluk gehad en zij blijft thuis om Mark op te wachten.

Ook van André krijg ik een berichtje of ik vandaag in Geldermalsen loop en dat bevestig ik positief. André is met Michel al gestart als ik nog in de trein zit. André vraagt nog wel met wie ik ga lopen. Ik geef aan dat Ria net afgemeld heeft, maar ik had ook nog met Anja en Gerie afgesproken dus dan gaan we met z'n drieën op pad.

Op het station in Geldermalsen is het al druk en we worden welkom geheten door een team van de NS. Ik herinner me dit nog van vorig jaar.

Dan ga ik op zoek naar Anja. We hebben duidelijk een plek afgesproken, dus dat kan niet misgaan, maar het is altijd fijn als je elkaar hebt gevonden. Van Anja kreeg ik al een berichtje dat ze op de afgesproken plaats staat. Dus dat gaat goedkomen.

Ik vergeet net als vorig jaar mijn gps aan te zetten en kom daar weer na een kilometer of 3 achter.

Na het scannen van ons startbewijs worden we getrakteerd op een appel. Die gaat er bij mij wel in en ik begin er gelijk aan.

Het is lastig om andere foto's te maken dan andere jaren. De route is gelijk alleen bloeit er een andere vrucht. De peer en kers is uitgebloeid, maar de appel staat nu volop te bloeien. We komen zelfs al seringenstruiken tegen die in bloei staan.

Ook de fruitbomen moeten regelmatig vernieuwd worden om goede vrucht te blijven dragen. Een mooi voorbeeld hiervan in 1 van de eerste boomgaarden.

We gaan weer verder en hebben weer van alles te kletsen. Ook al hebben we elkaar pas 14 dagen geleden gesproken.

Vorig jaar was er veel meer regen gevallen in de dagen voor de bloesemtocht. Het heeft nu veel minder geregend en het is ook al meer warm weer geweest. Toch heb ik voor alle zekerheid vandaag mijn hoge wandelschoenen maar aangedaan. Op het parcours zijn best stukken onverhard door een boomgaard heen en ik ga snel door mijn enkel als ik ongelijk sta. Dus uit voorzorg stevige wandelschoenen.

En dan komt de eerste molen alweer in het zicht. Er zijn stukken van het parcours die ik mij niet kan herinneren maar het meeste wel.

We hebben besloten om 2 pauzes te houden. 1 keer om koffie te drinken en dan later een pauze om te lunchen. Omdat ik andere jaren heerlijk op een terras aan het water heb gezeten met een stuk appelgebak wil ik dit ook dit jaar weer graag doen. Alleen waar was dat ook al weer. Ik weet dat het zeker op de helft van het parcours was, maar twijfel nu toch. Omdat Gerie aangeeft onderhand wel te willen gaan zitten besluiten wij eerder te stoppen voor koffie met... maar helaas hier geen appelgebak, we moeten het met een gevulde koek doen.

Later komen we toch langs de rust die ik bedoel en voor volgend jaar, laat ik me niet meer beïnvloeden dan lopen we door naar het lekkerste appelgebak.

Van de genoten rust geen foto gemaakt. Er waren wel andere kodakmomenten die ik kan delen.

De lunchrust gaan we in de theetuin "De Pastorie" doen. Daar ben ik vorig jaar voor het eerst geweest en Anja kent deze rust ook. We hebben er allebei goede herinneringen aan. Vorig jaar heb ik hier een regenbui gehad. Nu is het droog. Wel speurt Gerie of er nog regen komt.

Het is klokslag 12.00 uur als we hier zijn. We genieten van het moment rust en van de heerlijke soep.

Omdat er bij de rustlocatie een lange rij voor het toilet staat, besluiten we even door te lopen om bij de rustlocatie van de organisatie naar het toilet te gaan. Volgens het boekje moeten we op dit punt nog een kilometer of 9. Op dit stuk van de route hebben we het windje in de rug. Er beginnen wat donkere wolken over te trekken. Hopelijk blijft het bij dreigen.

Als we de A2 onder door zijn dan begint het serieus wat te spetteren. Maar voor mij  niet genoeg om een jasje aan te trekken.

Dan komen we weer terug bij bruggen van defensie. Defensie heeft 2 bruggen voor ons neergelegd om de Linge over te steken. Vanmorgen zijn we er al overgekomen maar nu op de terugweg neem ik toch wat foto's. Ik zie dat hier de Duitse militairen aanwezig zijn.

Op de rust Kievit is het heel wat drukker dan vanmorgen toen wij er overheen kwamen. Gelukkig is het dijk op niet glad en komen we al klimmend op ons eigen tempo boven. Even op elkaar wachten en dan gaan we verder voor het laatste stuk.

Dan komen we langzamerhand op de route van de kinderwagens. Hier gaat het allemaal niet meer zo snel. Het inhalen is ook niet altijd een succes. Ook al vertelt een mevr. dat we moeten "ritsen". Volgens mij moet ze het ritsen nog leren en loopt ze te dringen en zich overal tussen de dringen.

Dan gaat het Deil door, waar fietsers zich afvragen wat er vandaag te doen is. We lopen te gekken, soms een optocht voor koningsdag? of sinterklaasoptocht? of carnavalsoptocht? of toch een heuse lampionnenoptocht? En vreemd toch dat de weg afgezet wordt en dat er verkeersregelaars staan. Doe je dat voor ruim 30.000 wandelaars?

En dan zijn de veilinghallen weer in zicht, we melden ons af, halen onze herinnering op, ik haal mijn herinnering van glas op, een stempel in het wandelboekje en dan gaan we heerlijk even zitten en genieten van een drankje. Als het drankje op is, besluit ik de trein op te gaan zoeken. Eerst haal ik nog bakjes aardbeien op. En daar zie ik nog een koorlid die met aardbeien loopt te gooien.

Met de trein van 15.30 uur vertrek ik weer richting Utrecht/Breukelen.

Het was een gezellige dag met Anja en Gerie. Jammer dat Ria er niet was en dat ik de anderen misgelopen ben. Volgende tocht gaan we vast weer met elkaar lopen.

49ste Fellenoordtocht 8 april 2017

Vandaag ga ik richting het zuiden. Ik heb met Anja afgesproken. Wij hadden al eerder afgesproken en die afspraken moesten afgezegd worden door ziekte of door een hand die met hechtingen zat. Maar nu staat er niets in de weg. De weersberichten zijn ook erg gunstig en we hebben gisteren even contact gehad en er allebei veel zin in. Ik pik Anja op bij de afrit Kerkdriel. Het is voor mij een bekende route naar Drunen. Ik ga voor het eerst met de nieuwe auto. De corsa heeft vandaag een vrije dag. Als ik bij Kerkdriel het industrieterrein op rij, is het even zoeken maar dan zie ik een auto staan en Anja komt er al uit. En ik draai de A2 weer op. Via de A59 komen we in Drunen en wordt ons de parkeerplaats gewezen bij het partycentrum. Later lees ik dat het dit jaar een nieuwe startlocatie. Het is een prima ruimte en als we binnen komen is het behoorlijk vol. We zijn iets over achten en de start is al geweest. Er staan nog aardig wat mensen in de rij om zich in te schrijven en ook zitten er aardig wat mensen even aan een bakkie. Wij besluiten in te schrijven en te gaan lopen. De koffie pakken we straks wel bij een rust.

De organisatie wenst ons succes  op een leuke manier als wij het partycentrum uit lopen.

Wij lopen de bebouwde kom van Drunen uit via Kopenhagen, Noorwegen, Spanje, De Moezel, De Donau en De Elbe. En dan belanden we al snel in een natuurgebied. Het komt me bekend voor maar veel vennetjes lijken op elkaar, ik weet het niet.
Anja en ik hebben elkaar al heel lang niet echt gesproken. Wel wat contact via social media, maar dat is toch anders. We hebben elkaar veel te vertellen en al pratend gaan de kilometers er aan. Ik moet er om denken om af en toe een foto te maken anders kom ik zonder foto's thuis.

De route is echt heel goed uitgezet. We hebben eigenlijk de geschreven tekst niet nodig. Fantastisch!
En dan gaan we een dijk op om langs het kanaal te lopen. Ik heb even gezocht naar het achtergrond informatie van het kanaal en volgens mij wel wat gevonden.

"Afwateringskanaal 's-Hertogenbosch-Drongelen  

Het Afwateringskanaal van 's-Hertogenbosch naar Drongelen in Noord-Brabant is tussen 1907 en 1911 gegraven, om Het Bossche Broek te ontlasten bij wateroverlast. Het kanaal begint in het zuiden van de stad, vlak bij het Wilhelminaplein.
Tevens werd er een aantal gemalen gebouwd, die ingezet konden worden als de Maas overstroomde. Die gemalen pompten het water dan in de richting van het afwateringskanaal. Het gemaal bij Drongelen heet het Gansoyen gemaal.
Het kanaal mondt bij de Bovelandsesluis uit in de Bergsche Maas. Deze sluis is gerenoveerd in de periode tussen 1986 en 1988, waarna ze op 22 september 1988 werd heropend."

En dan staan we na 6 km. ineens bij de eerste wagenrust. We kijken even op de routebeschrijving en overleggen even wat we willen. Dan besluiten we om de koffie nog maar even te laten rusten en door te lopen. De volgende rust is op 13,4 km. en die kunnen we dan wat uitgebreider nemen.

De verhalen rijgen zich aan elkaar en ik vergeet gewoon om foto's te maken. Het is gewoon een super gezellige dag en we lopen ook best wel door een gebied waar we goed op moeten letten. Ik heb me tenminste voorgenomen om voorlopig geen "bodemonderzoek" meer te doen.

Hier kruisen we regelmatig een M.T.B. route. En ik kan mij wel voorstellen dat het hier voor hen een mooi gebied is.

We lopen verder en voor we het weten zijn we bij de "Fellenoord Boerderij".

Op Wikipedia heb ik even gekeken of er iets bekend is over de "Fellenoord Boerderij". Hieronder even een stukje.
"De naam is afgeleid van felle dat duidt op woeste & donkerbegroeide omgeving; oord duidt op plaats. Dus vrij vertaald betekent dit derhalve woeste, donkerbegroeide plaats. Er staat een boerderij uit 1652, een schaapskooi (nu een huis) en twee bungalows.Het Rijksmonument uit zeker 1652 is door de laatste eigenaar Jan van Wezel, overleden in 1973, overgedaan aan de stichting "Vrienden van de Fellenoord" tot behoud van deze voor een op te richten Heemkundig Studiecentrum; daarna is het voor een symbolisch bedrag overgedragen door deze stichting aan het Brabants Monumentenfonds. Daarmee lijkt de toekomst van deze oude boerderij veiliggesteld."

Mooi om wat achtergrond informatie te hebben. Het is een ontzettend leuke locatie. Overal zijn bankjes buiten om te zitten. Wij kiezen voor binnen. Even rusten met een kop koffie en soep. Wij eten ook gelijk onze boterhammen op.

Voor we vertrekken houden we nog even een sanitaire stop en dan gaan we weer. De eerste helft zit er op. Als we het erf aflopen valt ons oog op een bordje "Mama's Hotel". We lachen even en beiden beamen we dat bij allebei de deur open staat en het voor eens en altijd "mama's hotel" is.

Wel leuk om te ervaren dat we zoveel dingen hetzelfde doen en dat we vaak dezelfde mening en gedachten hebben over de dingen die vandaag langs komen.

Ook nu worden we weer het bos ingestuurd. Ik denk bij Drunen aan de duinen en had niet verwacht dat er zoveel bos zou zijn. Ook op dit stuk kruisen we weer M.T.B. routes.

En dan ineens lijkt het wel een survivalbaan die we lopen. Ik heb er even een paar foto's van gemaakt.

We nemen de hindernissen alsof we nog geen 18 kilometer erop hebben zitten en nog fris en fruitig zijn. Dan passeren we weer een prachtig vennetje. Ik kan er geen genoeg van krijgen om er foto's van te maken. Het verrast mij steeds weer al lopend in het bos ineens zulk mooi helder water te zien.

En dan staan we voor we het weten alweer bij "De Tonny Goedhart Pleisterplaats". We besluiten hier om toch even een frisje te pakken en even te gaan zitten. Het is ondertussen heerlijk weer geworden en best warm voor de tijd van het jaar als je loopt. We genieten van de zon en de mooie tocht. Dan zie ik ineens Jessica met haar dochter. Vorig jaar heb ik mijn armband van de FB-groep 4-daagse wandelvrienden aan de dochter van Jessica gegeven. Ze heeft hem nog steeds aan haar tas hangen. We zeggen elkaar gedag en praten nog even over de wandelschoenen die we hebben en wat we ervan vinden. Dan stappen we weer op.

We komen langs een kinderboerderij en zien nog een bruidspaar. Er worden foto's gemaakt. Ik besluit om niet de bruid maar de lama op de foto te zetten.

Dan lees in\k iets over "Baardwijkse Overlaat" op de routebeschrijving. Ik ga weer even naar wikipedia en vindt weer wat info.

"De Baardwijkse Overlaat is een natuurgebied tussen Drunen en Waalwijk en is sinds 1978 in beheer van Vereniging Natuurmonumenten. Het gebied werd aangelegd in 1766 en functioneerde voor het eerst in 1769. Het gebied had de functie om het water van de Maas op te vangen in tijden van overstromingen."

En dan komen we vlak voor de  finish toch nog even fout te zitten. We lopen gewoon achter onze voorgangers aan en die lopen fout, dus wij ook. We gaan terug bij waar het mis ging en maken de route af.

Via Luxemburg komen we Drunen weer binnen. Ik zie nog een prachtige boom in de bloei staan en daar maak ik toch even een foto van. Even verder op komen we langs een watervalletje.

Dan komen we in Soedan en daarvandaan bereiken we het partycentrum weer. De 25 km zit erop.

We melden ons af, we drinken nog wat en dan stappen we op.

Het was een goed georganiseerde tocht, prima weer en super gezellig vandaag.