Vandaag ga ik naar Voorthuizen. Vorig jaar ben ik daar voor het eerst geweest en ik vind het een bijzondere tocht en mijn ervaring van vorig jaar was, heel erg goed verzorgd!! Ik heb met Michel afgesproken om vandaag onze eerste 40 km. te gaan lopen. Michel heeft van de winter een blessure gehad en ik heb wel tochten van bijna 40 km gelopen maar een echte 40 is toch weer anders.
Elk jaar zijn er goede doelen waar de opbrengst heen gaat. Dit jaar is dat:
De Klup "De Klup" is een stichting voor vrijetijdsbesteding voor mensen met een verstandelijke beperking.Wij bieden een thuis aan kinderen die om verschillende redenen niet bij eigen ouders kunnen opgroeien. Dit op een professionele wijze in een kleinschalige woonomgeving.
De start is in de kerk waar ik normaal met het HollandKoor repeteer. Ik weet dat het koor vandaag uit moet wijken naar een andere locatie.
Het is nog vroeg als de wekker gaat, 05.30 uur. Even in mijn ogen wrijven en dan toch opstaan. Ik wil graag op tijd weg en ik heb afgesproken om er wat eerder te zijn, dan kunnen we nog even een bakkie drinken en op tijd aan de tocht beginnen.
André en Ineke zijn vandaag in Cuijk gestart. Maar met z'n tweeën zien we helemaal zitten.
Ik verbaas me altijd weer over de rust op de weg 's morgens vroeg in het weekend. Bij Harmelen loopt er een haas in de berm die even niet weet waar hij heen moet. Er ligt een band mist over de polder, mooi om te zien.
Een zonnebril heb ik al nodig en af en toe de zonneklep in de auto er extra bij met de opkomende zon. Het rijdt snel aan en als ik de auto geparkeerd heb, zie ik Michel al lopen. Hij is ook net aangekomen.
We gaan ons aanmelden en drinken een bakkie koffie en dan stappen we op om aan onze 40 km. te beginnen.
We steken de weg over en komen direct op een smal onverhard pad. Een echt paadje voor mensen die daar niet van houden. We gaan eerst richting de "Barneveldse berg". We worden duidelijk gewaarschuwd voor gevaarlijke punten in de route.
Het tempo wat we lopen kunnen we beiden makkelijk aan en we kletsen wat af. Voor Michel is het een vrij bekende omgeving. Mij zegt het minder, maar dan komen we bij een "André fietspad". Jammer dat hij er voor het speciaal voor hem uitgezochte pad nu niet is. Maar ik heb er even een Kodak moment van gemaakt.
Dan komen we bij het Vink terrein aan. Hier gaan we dus straks de berg op. Vanuit de verte zag je al mensen boven op de berg. Als je niet naar boven wilde kon je de route vervolgen. Wij wilden onze kuitspieren wel even trainen en gingen naar boven.
Maar voor het zover was zag ik nog wat leuke plaatjes.
Eenmaal boven op de vuilnisbelt kregen we uitleg welke kant we op keken. Ook kregen we allemaal een sleutelhanger met een "Vink helm". Leuk aandenken. In de verte zag ik Apeldoorn liggen. Leuk!!
Na rondgekeken te hebben gingen we via een smal graspaadje naar beneden. Dit was duidelijk geen bestaand pad en het was even goed opletten waar je liep. Dan gaan we verder langs de spoorlijn en langs rioolputten die vreselijk stonken.
We gingen weer verder en kwamen langs een vijver die prachtige plaatjes opleverde.
Al snel komen wij bij de eerste rust aan. Hier gingen we eerst een sanitaire stop houden. En daar stond een rijtje. Er was ook maar 1 toilet. De dames voor ons hadden ingesteld "1 minuut per persoon" later kom ik er nog op terug. Dit werd ons eerste lachspieren training. We haalden een bekertje heerlijke koffie en namen er vast een eerste boterham bij. Er werden stoelen opgezocht in het zonnetje en jasjes konden gelijk opgeborgen worden. We kunnen in t-shirt en korte pijpen verder.
Voor de EHBO-ers was het ook een drukke dag zo te zien.
Na een korte pauze gaan we weer verder. We praten nog even na over de 1 minuut dames en dan zien we een bankje wat ons sterk aan Ineke doet denken. We zien op de tocht ook wel erg veel "Ineke's bankjes".
Dan zie ik een grappig filé probleem in de tuin. Deze kleuter heeft het al aardig door. Dan komen we een prachtig boerderijtje tegen en wat zien we? Een heerlijk bankje in het zonnetje. Dat doet ons aan Cuijk denken. Tijd voor een Kodak moment.
Ondertussen heeft Michel eens geïnformeerd hoe het in Cuijk is met André en Ineke. Wij zijn op de helft en dat blijkt in Cuijk ook het geval. Alleen zitten wij op de 21 km. en in Cuijk zitten ze op de 40 km. Zij vertrokken om 05.00 uur en wij om 07.30 uur. We wisselen even wat foto's uit en wensen elkaar succes. Dan steken we de weg over en een prachtige rustlocatie dient zich aan. Tijd voor de soep en een sanitaire stop met de 1 minuut dames!!
Dan lees ik een berichtje van het thuisfront dat ze geplaagd worden door felle regenbuien en ja hoor ook hier komen de mensen binnen die regenkleding uitdoen. Nog even gewacht en we gaan weer op stap . Ik informeer eens bij Michel hoe het met het tempo gaat en dat staat keurig op 5,7. We gaan de extra lus maken en zullen straks nog een keer bij deze rust komen. We steken de weg over en komen via de Harskamperweg in het bos terecht.
Heerlijk even geen asfalt maar lekker onverhard. In dit bos zijn ook duidelijk wilde zwijnen aanwezig.
Dan komt er het moment dat ik Michel er nog net af kan weerhouden om een duik te nemen om af te koelen. We komen bij een vennetje met een brug/steiger.
We halen wandelaars in en het gesprek komt op de wilde zwijnen, meneer loopt al met zijn fototoestel in de aanslag. Ik ontneem hem enigszins de illusie dat hij wilde zwijnen gaat fotograferen want die beesten zie je alleen in het schemerdonker. Nog wat gekletst en wij gaan verder.
Waar zitten we dan weer achter? Achter een houtje-touwtje stel. Ieder een oordop in en dan zo ver mogelijk uit elkaar lopen, dat vraagt om mislukken toch? Natuurlijk een oordop uit een oor getrokken, ja je moet dan wel bij elkaar in de buurt blijven, het draaitje is niet langer. Lachspieren trainen als je dit ziet.
En dan horen we een heel eind achter ons het wilde zwijnen duo, als je wilde zwijnen wil fotograferen moet je niet zo hard praten, lachspieren training!
Michel checkt nog een keer de gemiddelde snelheid, uuuuhh 5,7 km. Ik vraag hem of hij die snelheid soms vastgezet heeft in zijn horloge. Hij ontkent dus een lekkere vlakke tocht die wij lopen en dan komt de rust alweer in het zicht. Op een stuk drukke weg loop ik even voorop en dan hoor ik achter mij vragen of ik de rust ruik. Hoezo? Ik wil dat gemiddelde omhoog hebben, maar dan maar even dimmen met de snelheid. We gaan rusten en daarna nog even de laatste 9 km.
Was bij de vorige rust de soep op en koud, nu was er soep volop, maar wij gingen aan de koffie. Na van de koffie en de laatste boterham te hebben genoten gaan we op stap voor de laatste 9 km. We krijgen nog een opmerking dat we lachend bij de rust aankomen. Waarom niet? Houtje-touwtje duo's en luidruchtige wilde zwijnen fotografen, wat wil je nog meer?
O, ja na deze rust zitten de 1 minuut dames en de cowboy van 's morgens weer achter ons. Het blijft lachen om niets.
We komen nog een verwijzing naar een prachtig pad tegen en dan lopen we alweer Voorthuizen in. Nog wat gekronkel door Voorthuizen en het Johannabos en daar is de finish, de 40 km zit erop in een recordtijd van 7 uur! Hoppa die is binnen! Nog even een foto onder de finishvlag en dan ons afmelden.
Bij het afmelden worden we verrast met een doosje eieren, een bon voor een heerlijke pannenkoek. De nodige stempels in het wandelboekje en een heuse medaille. Michel heeft nog even contact met Cuijk daar zitten ze aan de asperges. Na een drankje besluiten we op te stappen. Ik mag nog 3 kwartier gaan sturen in de auto voor ik thuis ben. De komende tochten ga ik Michel niet treffen, volgens de planning gaat het Amersfoort worden.
Michel bedankt voor de gezellige dag! Organisatie bedankt voor de super goed georganiseerde tocht en bij leven en welzijn tot 2 juni 2018! Ik zet hem vast in mijn agenda.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten