Ik heb er al weken naar uitgekeken en vandaag staat het gepland! Wij logeren in Manderscheid en gaan richting Mörsdorf om daar de wandelroute "Geierlayschleife" te lopen.
Het is vanaf ons hotel nog een uurtje met de auto geeft de navigatie aan. Hemelsbreed is het niet ver, maar hemelsbreed is de weg niet. We moeten via Cochem. Voor vanmorgen is er regen voorspeld, dus echt haast maken doen we niet.
Maar als we eenmaal geparkeerd staan op P1 en het regent nog steeds behoorlijk door, beginnen we ons toch af te vragen wat er van de wandeltocht gaat komen.
We besluiten het nog maar even af te wachten. En gelukkig wordt het droog.
Volgens de gegevens is het een route van 6,4 km en daar gaan we volgens de informatie 2,5 uur over doen. Als hoogtemeter geeft men ca. 150 meter op. 6,4 km en dan 2,5 uur? Uuuhhh normaal loop ik zo'n 5/6 km per uur. En het eerste stuk is asfalt, dus ik heb dan nog mijn vraagtekens, maar dat veranderd snel. Bij de shop heb ik eerst de nodige herinneringen opgehaald en een routekaartje.
De route schijnt gestickerd te zijn en met bordjes aangegeven, maar ik heb toch altijd graag een kaartje, voor het geval dat.
Ik heb mijn bergstokken bij me en op het eerste stuk asfalt lijkt het wat overdreven, maar al snel veranderd het pad in een behoorlijk smal bergpad waar veel natte bladeren op liggen. De ondergrond is niet zo best te zien en dan is het toch wel fijn dat je de steun van je stok heb.
Het is ondertussen schitterend weer geworden en we genieten van de mooie natuur en van de herfstkleuren. Het is zeker geen straf buiten te zijn. Ik hoor al een poosje water stromen en als het pad verder afdaalt komen we het water ook tegen. En dan staan we ook ineens weer op een stuk open terrein tussen al de bossen in.
De tocht gaat weer verder en tot nu toe geeft het geen problemen, het staat goed aangegeven. Vanmorgen hebben wij van het hotel een lunchpakket meegekregen en daar zijn wij nu reuze blij mee want er is op de route werkelijk geen gelegenheid om iets te kopen. Later lees ik ook in de folder dat het wordt aangeraden om proviand mee te nemen. Ook bankjes zijn schaars, dat weten we nog niet als we bij een aantal bankjes komen. Op dat moment laten we de bankjes voor wat ze zijn, later hebben we spijt dat we doorgelopen zijn. Ook ontdekken we dat hier ook veel paddenstoelen zijn en ik kan het niet laten om er een foto van te maken.
De route gaat weer verder door het bosgebied. Hier en daar maken we een plaatje van wat we tegenkomen.
En dan zit er een bocht in het pad en.................. dan ver boven ons hoofd!!! Tjonge wat lijkt dat hoog en gaan wij daar straks ook over heen???
Nu lopen we nog te zoeken naar een droog stukje grond om niet te erg in de bagger weg te zakken. Het stuk van de route wat we nu lopen is behoorlijk nat.
Ondertussen begint het wel te rommelen in onze maag, maar de bankjes zijn hier niet te vinden, dus nog even doorlopen. We verwachten dat de route nu snel zal stijgen en dat we binnen niet al te lange tijd boven bij de brug zullen zijn, maar dat gaat tegenvallen, want................. we missen een bordje en lopen een stukje verkeerd. Het levert wel weer een paar mooie plaatjes op.
En dan staan we toch bijna bij de Geierlay Hängeseilbrücke!! We staan er nu zo dicht bij dat de voetgangers te zien zijn.
Dan komen we eindelijk recht voor de brug uit. We besluiten eerst even te gaan zitten om van ons lunchpakketje te genieten en van het uitzicht. Voor diegene die geïnteresseerd is in de achtergrond informatie, hier de link naar Wikipedia: https://nl.wikipedia.org/wiki/Hangbrug_Geierlay
En zoals je op 1 van de foto's hierboven ziet, zijn het best aardige dikke kabels waar de brug mee vast staat. Maar toch wiebelt het best nog als je er over heen loopt. Wij kregen een beetje het gevoel of we op een boot liepen en op zee voeren. Dat hadden we kort geleden natuurlijk nog meegemaakt, dus het leek wel of we terug waren op de boot. En toch was het aardig windstil hoor, dus hoe zou het met een beetje wind aanvoelen??
We hebben best veel plaatjes gemaakt en eigenlijk wil ik ze gewoon allemaal plaatsen. Het was dan ook een belevenis om zo hoog op een brug te lopen. Als je in de gelegenheid bent, moet je het zeker zelf gaan ervaren!!!
En dan zijn we aan de overkant. Het laatste stukje op de brug is best nog steil, voor ons gevoel klimmen we meer dan we in het begin zijn gedaald.
Nu wordt het toch echt tijd om onze jas uit te trekken, voor we teruggaan naar de auto. Ondertussen hebben we het best warm gekregen. We besluiten terug ook weer voor de wandelroute door het bos te kiezen.
Het valt mij op dat er door de bewoners van het dorp best veel hout opgeslagen is. Ik vraag mij af of de bewoners hier nog kachels stoken.
We zijn weer terug bij het bezoekerscentrum en dan blijkt dit al gesloten te zijn. Wij dachten er nog wat te gaan drinken in het restaurant maar jammer..... dan maar terug naar het hotel en daar in de pub onze dorst lessen. Het was een prachtige tocht en wij hebben genoten vandaag!!! Gelukkig dat ik de herinnering aan deze tocht vast aan het begin gekocht had, nu kan die aan mijn tas en mee naar huis.
Nog wat gegevens uit mijn gps voor diegene die het leuk vinden.
Afstand: 6,5 km, bewogen tijd: 2.05 uur,.
Hoogte min. 254 meter stijging: 285 meter
max. 375 meter afdaling: 244 meter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten