Grebbelinie wandeltocht 7 juli 2018

Vandaag staat de Grebbelinie wandeltocht gepland en deze tocht is een wandeltocht uit een serie. Als je deze serie binnen 2 jaar loopt, verdien je een extra vlag.
De serie tochten bestaat uit de Pegasus wandeltocht, deze tocht herinnert ons aan Operatie Pegasus, wil je weten hoe of wat,  klik hier.
Een andere tocht uit de serie is de Capitulatie Vrijheidstocht, voor meer info klik hier
De laatste uit de serie is de Grebbelinie wandeltocht van vandaag. Achtergrond informatie vind je als je op de link klikt, klik hier
En die tochten bij elkaar levert deze vlag op!

Omdat er vandaag nog meer afspraken zijn en omdat de afstand er niet toe doet, schrijf ik mij in voor de 15 kilometer. Michel heeft nog contact opgenomen en die loopt gezellig mee. We missen de grote meester een beetje maar die loopt al lekker in de buurt, nog een week dan is hij er weer.

Wij willen wel graag op tijd starten en daarom spreken we rond 10 voor 8 af. Als ik het parkeerterrein op rij, stapt Michel net uit. Ook Karin uit Scherpenzeel heeft haar auto geparkeerd, tussen die van ons in. We zien haar later vandaag nog.

Als we bij het startburo aankomen staat er een hele rij. En dan zie ik Wyp ook ineens, hé jammer hij heeft Elmy niet bij hem.

Eenmaal ingeschreven slaan we de koffie over en gaan we op stap. En dan loop ik ineens op een erg bekende route! Dit stuk heb ik ook gelopen bij de wandeltocht Bike&walking4hope. Een groot deel van de wandeltocht heb ik dus eerder al in omgekeerde volgorde gelopen.
Ik heb Michel sinds de Amersfoortse niet meer gesproken en daarom hebben we best wat gespreksstof. Alleen vermelden we de onderwerpen niet. Daar mag je lekker naar raden!
Ach en sommige foto's zeggen voor mij meer dan voor iemand die de achtergrond niet kent. Maar de muur van Max doet mij aan iemand denken.

We gaan richting Renswoude en dan komt het kasteel Renswoude in zicht. Hier maak ik een paar foto's, ook al heb ik ze pas ook al gemaakt. Ook ga ik nog even samen met Michel op de foto, we staan er goed herkenbaar op toch?

Dan vervolgen wij het bekende Jufferpad. Na een poosje lopen verlaten we het Jufferpad en gaan we over een weg verder. We komen een prachtige hond tegen. Die moet op de foto!
En dan ineens een gedenksteen van een omgekomen bommenwerper. Ja daarvoor lopen we ook de route, het is een gedenkroute en wij mogen in vrijheid lopen en genieten van de omgeving. Zo blij met onze bevrijders.

Dan komen we bij de camping De Kleine Weide, hier is de stempelpost. Wij gaan onze stempel halen, maar  de koffie laten we nog even zitten, we hebben nog maar een uurtje gelopen en gaan nog even verder. Wel maken we wat foto's van de gezellige stempelpost. Goed verzorgd hoor!

Dan gaan we weer verder langs een weiland en daar staat het zwarte schaap uit de familie ontzettend zielig te doen. Even op de foto dan maar.
En dan zie ik nog 2 beesten en ik denk dat het neppers zijn die Michel gaat fotograferen maar ze blijken toch echt te zijn. Oké dan maar een kiekje!

Dan krijgen we een echt stuk klompenpad, we gaan gewoon dwars over een weiland heen. Dit heeft zeker niet mijn voorkeur zo vlak voor de 4daagse, als je je enkels nu blesseer, loopt je Nijmegen niet. Maar al snel gaan we weer een verharde weg op en dat is beter. Dan komen we de splitsing tegen. Wij gaan rechtsaf en het lijkt wel of we moeten gaan vliegen als we de pijlen zien, maar we blijven toch maar gewoon op de dijk lopen.

Dan passeren wij het Werk aan de Engelaar en een sluisje ook dit zijn leuke fotomomenten. Nog een stukje verder komen we langs een herinneringsmonument. Ook hier maken we een foto van, ook al heb ik die een week of wat geleden ook al gemaakt. Het hoort nu weer bij deze tocht. Alleen is er nog een tegel wat een herinneringsmonument zal zijn, maar waar ik de betekenis niet van weet. Het is tegenover De Dennen.

Wij vervolgen de Groeperkade en ook hier is het te zien dat alles kurk en kurkdroog is. De bermen worden gewoon geel van de droogte.  Na wat trappetjes, die in het pad zitten komen we bij een provinciale weg die we oversteken en dan zijn we bij het startpunt van Bike&walking4hope. Best grappig, zo loop je hier nooit en zo weet je gewoon op je duimpje waar je heen gaat.
Wij lopen verder en dan komen we bij de volgende stempelpost, Camping de Grebbelinie. Hier besluiten we koffie te gaan drinken en we nemen er een lekker stuk gebak bij, het is nog warm zelfs!

Na de koffie gaan we verder voor het laatste stukje. Het is niet zo heel spannend meer. We gaan een bruggetje over bij een sluisje en dan komen we bij een soldaat bij Fort Daatselaar.

Op het laatste stuk passeren we nog een tank die vaart? En wat staat er op? Een reiger! En dan lopen we het finish terrein op. De 15 km zit erop. Het was ook maar een klein stukje en net voor we het finish terrein oplopen halen we Karin weer in.

We gaan ons afmelden, wandelboekjes af  laten stempelen en onze herinneringen in ontvangst nemen.
Dan willen we wat gaan drinken en misschien een broodje eten, maar er wordt nog niet echt op binnenkomende wandelaars gerekend. En dat terwijl het 11.00 uur is. Wij zijn een soort van als eerste binnen zeker. Na wat gedrenteld kunnen we toch wat drinken. Dan besluiten we op te stappen. En dan gebeurt het!! Karin gaan onderuit, hoe noemen we dat ook al weer??
We nemen afscheid en iedereen gaat richting huis.

De laatste tocht voor de Nijmeegse 4daagse is gelopen.