Hier heb ik lang naar uitgekeken en vandaag is het zo ver!!! De Fjoertoer in Renesse!!!
Omdat dit een avondwandeling is en het een stukje van huis is, heb ik ook een hotel geboekt. Wij gaan overnachten in Burgh-Haamstede. Dit kennen wij van de zomervakanties van de laatste jaren, maar nu geen camping maar lekker in hotel Bom.
Voor wij in gaan checken in het hotel, rijden wij eerst naar Renesse om onze stempelkaart e.d. op te halen.
Wat het allerleukste is, Cees gaat vandaag mee en hij gaat ook de 16 km tocht lopen vandaag.
"De naam Fjoertoer is een treffende samenvoeging van de belangrijkste elementen van de tocht. Fjoer is het Friese woord voor vuur, een element dat volop terugkomt tijdens de tocht. Toer is eveneens een Fries woord, tocht. Vuurtocht dus. Daarnaast is een vuurtoren in het Fries een "Fjoertoer", verwijzend naar de Brandaris waar de finish van alle afstanden is."
De Fjoertoer komt dus van Terschelling. Het was een groot succes op het eiland zelf en nu is het evenement al een aantal jaren "geëxporteerd" naar de vaste wal. In 2013 werd de eerste Fjoertoer gelopen in Egmond aan Zee, de eerste editie in Renesse was in 2014, dus dat betekent dat het dit jaar de 5de Fjoertoer in Renesse is!!
En waarom nu een serie "Fjoertoer"? Waarom de interesse voor deze tochten?
"Wat de Fjoertoer uniek maakt is het tijdstip en de opzet van de tocht. De tocht, vindt namelijk in de avond plaats. De wandelaars wandelen over het strand, door de duinen en bossen en komen onderweg ware kunstwerken van vuur en licht tegen. Dit maakt het lopen van de Fjoertoer tot een bijzondere beleving".
Eenmaal op onze hotelkamer pakken wij onze rugzakken in en controleren of het lampje in onze pet werkt. Nog even een selfie en dan gaan we weer richting Renesse. Inmiddels weten we dat het vandaag verschillende ritjes Renesse - Burgh-Haamstede - Renesse gaan worden. Want met de pendelbussen worden we straks weer in Nieuw Haamstede gebracht om vanaf het Vuurtorenpad de tocht te gaan beginnen. Dit is voor ons een bekende strandopgang omdat wij hier in de zomer altijd naar het strand gaan.
Terug in Renesse gaan we eerst een ijsje scoren, het is tenslotte prachtig weer vandaag. Wij hebben zelfs onze jassen in het hotel gelaten. De windjackjes zitten in onze rugzak en voorlopig kunnen wij het wel met een lekker fleecevest af. Die hebben we zelfs nog losjes aan.
We gaan nog even in een strandstoel zitten met z'n tweeën, alleen dat zit niet super relaxed hoor!
En dan begint het tijd te worden om wat te gaan eten, want wij willen met de eerste pendelbussen mee naar de start locatie. En omdat de eerste bussen om 18.30 uur vertrekken en het altijd lastig is om in te schatten hoe dat gaat, besluiten we ruim tijd te nemen. Als we heerlijk zitten te eten, komt Ria ineens langs lopen! Ria is van de zomer best behoorlijk ziek geweest en het was maar de vraag of zij voor vandaag weer zoveel hersteld zou zijn om mee te lopen.
Maar Ria en Carolien zijn er dus!!! We praten even en wensen elkaar een goede wandeling toe.
In de bus is het nog even spannend, er is een dame die zich niet lekker voelt en dreigt flauw te vallen. Even van plekje wisselen en mevrouw kan zitten, even hoofd tussen de knieën en als we met de bus op de start locatie zijn gaan wij de bus eerst uit, zodat zij wat ruimte en frisse lucht krijgt.
Dan moeten we met z'n allen nog wachten tot het tijd is dat er gestart mag worden. Er wordt in groepen gestart en wij zijn bij de eerste groep. Er komt nog een zweefvliegtuig over! Leuk van de zomer hebben wij meegevlogen met een zweefvliegtuig. Er is hier een vliegveld voor de zweefvliegers. We worden nog bezig gehouden door te springen en te bewegen. En dan is het aftellen en we mogen weg! Zoals gezegd we gaan het Vuurtorenpad op en als we op het strand komen, verwacht je richting Renesse te gaan, maar dat blijkt dus niet zo te zijn. We gaan richting Westenschouwen. Wel zien we een prachtige zonsondergang, dat dan weer wel!!!
Ik had een paar weken geleden al een berichtje aan de zon gezien van de organisatie of de zon ook aanwezig wilde zijn vanavond, nou dat was hij!!! Zie de foto's.
Bij de volgende strandopgang gaan wij weer van het strand om dan dichter langs de vuurtoren te lopen. Dit was best een heftige strandopgang. Als je het Vuurtorenpad kent dan is dat maar een simpel klimmetje vergeleken bij deze strandopgang. Wij deden even rustig aan, vooral omdat er nog een wandeltocht in Limburg in ons geheugen staat. Daar ging het mis en dat willen wij niet meer, maar gelukkig gaat alles goed en lopen we heerlijk verder. Ondertussen zetten wij het lampje aan in onze pet en dan merken we hoeveel licht dat geeft.
Dan komen we op een stuk van de route die wij niet herkennen. Dat is ook lastig want het begint al vrij donker te worden. Het is hier wel oppassen want ineens lopen we in ganzenpas op een smal pad en dan onverhard en overstekende boomwortels. Bij mij gaan de alarmbellen rinkelen, ik wil echt niet vallen!!
Gelukkig gaat het goed en dan ineens zie ik het!! We lopen langs het vliegveld!! Afgelopen zomer hebben wij hier een vlucht met een zweefvliegtuig gemaakt. Wil je meer weten over het vliegveld, klik hier
Dan komen we weer op bekend terrein en ja hoor!!!! we komen langs de camping waar wij in de zomer de laatste jaren kamperen. En dan net voorbij de midgetgolf wat staat daar een prachtige tijger en wij moeten hier net afslaan.
Dan gaan we een stuk door het bos en komen we bij de eerste controle post. Inmiddels hebben we er al een lekker stuk opzitten. Hier krijgen we een flesje water en voor de liefhebber een soort kerststolletje. Ik ken dat broodje van wandeltochten van "Le Champion wandeltochten" en het is niet mijn favoriet. Dus laat ik het broodje voor wat het is. We drinken even leunend tegen een slagboom ons flesje water en gaan dan weer verder. De 8 km lopers komen rechts van ons aanlopen en we voegen in.
Ook kwamen we overal verlichte bomen tegen. Natuurlijk vond ik het weer leuk om een foto te maken van het eerste stempel die ik kreeg.
Je merkt goed dat je nu meer in de "bewoonde" wereld loop, langs het vliegveld was het toch minder bewoond. Dit betekent dat er nu meer verlichte kunstwerken zijn, de tocht gaat hier meer naam dragen. Wij kwamen zelfs langs een verlichte harp die bespeelt werd. Zo leuk!!!
Een meeuw die er gekleurd op staat. En dan nog een figuur, we hebben er met z'n allen over nagedacht, hoe zullen we het noemen?
Dan zie ik ineens in de verte, het lijken wel afbeeldingen die je bij een weerbericht zie en wat regenbuien voorstellen! We lopen verder en komen dichterbij, het zijn geen regenbuien, maar paraplu's. Er was geluid bij, maar hoe ik dat moet beschrijven, hoe ik het moet benoemen?? Weet je, eigenlijk had je het gewoon zelf moeten zien en moeten horen, je hebt gewoon iets heel speciaals gemist!!!
We worden ook nog getrakteerd op een heerlijk 11-uurtje op een heel ander moment. Het smaakt ook anders hoor. Het smaakt naar drop, maar wel heerlijk.
Op dit stuk van de route verzorgden ook de bewoners van alles aan lichtshows. Het is echt een belevenis geweest.
En net als ik me ga afvragen of de 8 km-lopers nog met strand opgaan, beklimmen we weer een strandopgang. Het is nu echt donker aan zee en je hoort de zee wel, maar soms vraag je je af of niet zomaar het water in zal lopen want je ziet geen zee. Het is ondertussen ook helemaal eb, dus laag water en een breed strand. Er worden hier en daar op het strand grote vuren gemaakt. Dit spreekt mij niet echt aan, maar je voelt wel de warmte. Het begint langzamerhand wel kouder te worden.
En dan!!!!! De foto is niet van mij en voor het filmpje moet je even je hoofd draaien. Ik krijg namelijk met geen mogelijkheid het filmpje gedraaid.
En nu het hoofd draaien!!
Na het strand is er nog veel meer te zien. De volgorde wordt langzamerhand een beetje moeilijk voor mij. Maar niet getreurd als het ik het door elkaar heb gehaald, het is allemaal speciaal en vreselijk mooi, een belevenis op zich.
Ondertussen komt de finish in zicht. Eerst staan we nog een poosje te luisteren bij een muziekgroep. Dit is ook weer erg leuk. Ik maak nog even een foto van een zeehond die daar mooi afgebeeld staat.
En dan komen we nog een keer langs de vuurtoren, want de route van de 8 km-lopers is nog niet langs de vuurtoren gekomen, vandaar om de naam van de tocht eer aan te doen gaan we nog even langs de vuurtoren.
En zo komt aan alles een eind, zo ook aan deze eerste fjoertoer van mij! We ruiken de finish en hebben genoten van deze tocht. Iedereen die meegewerkt heeft aan het organiseren van deze tocht of aan de uitvoering van een onderdeel, het was een fantastische avond!! Compliment!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten