Wandelfit Hoge Veluwe 26 februari 2019

Vandaag ga ik weer met Jannie mee naar de Wandelfitters op de Hoge Veluwe. In januari vielen de feestdagen niet zo gunstig om mee te gaan, maar ik heb er vandaag echt zin in.
Nu ik het verslagje ga maken zit ik nog even te kijken naar vorig jaar, toen was het eind februari
-7 graden, gisteren en vandaag wordt het gewoon 18 graden!!!
's Morgens is het nog koud, maar de temperaturen lopen snel op. Als ik in de auto op weg ben naar Jannie, zie je overal grondmist. Het is druk rond Utrecht, er zijn wat aanrijdingen en het is maar goed dat ik ruim tijd heb genomen.
Ik ben nog mooi op tijd bij Jannie, maar dan blijk ik iets belangrijks vergeten te zijn..... gelukkig heeft Jannie de oplossing!!
We gaan op weg, gewapend met de koffie, die we straks eerst nog even opdrinken.
Er zijn nog steeds bouwactiviteiten bij het nieuwe centrum en nu worden ook de toegangswegen en de parkeerterreinen opnieuw aangelegd.

Ik maak nog even een sanitaire stop en dan gaan we naar de andere wandelaars die al klaar staan. Er is veel belangstelling en Jannie en ik sluiten ons aan bij de doorstappers en denk erom het zijn geen hardlopers, maar als we eenmaal op pad zijn en Jannie en ik voorop lopen, gaat het toch best op een aardig tempo en dan slaat Madeleine met de anderen een ander pad in en moeten wij terug komen, dan loop je direct achteraan.

En zoals altijd leer je elke keer weer wat. Vandaag laat Madeleine ons iets op een grove den zien!
Het is een bolletje waar een harsbuilvlinder in verpopt. Voor meer info, klik hier

Er zijn opvallend veel hoef-, pootafdrukken op het pad. En langs de paden zien we naast de zwijnen ook veel "snuit gaten" van de Das. In deze tijd hebben de dassen ook jongen. We zien nog een ingang van een hol en het zou zomaar een ingang kunnen zijn van een dassenburcht. Helaas is er geen bel en er komt ook geen das kijken wie er staan, dus met een foto moeten we genoegen nemen.
Madeleine twijfelt of de burcht nog bewoond wordt, omdat er geen sporen van afval zijn.

Het begint warmer te worden en daarom stoppen we even, zodat iedereen een jas uit kan doen en voor diegene die het wil even een appel pakken uit je tas of een beetje drinken. Dan gaan we weer verder.
We komen over een gebied wat ik ken. Hier is de begroeiing weggehaald om er op die manier voor te zorgen dat de insecten er over kunnen trekken.

En dan komt het gesprek zomaar op de Mont Ventoux en op de beklimming daarvan en daar komt het gesprek op Choir4hope en op Support Casper. En dan ben je zomaar aan het reclame maken voor een heel belangrijk onderzoek naar Alvleesklierkanker. Hoe kan het gaan?

De tocht gaat verder en het is genieten vandaag. Na een dag van asfalt gisteren is het nu een dag van bospaden en van zandpaden. Ook heerlijk.

We komen langs het echtpaar Kröller Müller. Wij lopen verder en gaan dan via de Franse berg richting het centrum. Dat zijn nog even een heel aantal traptreetjes.

Het was een heerlijke tocht vanmorgen en na afloop gaan we nog even op het terras genieten van een kop koffie, dan wordt het tijd om weer op te stappen.
Ik heb genoten vandaag en ik hoop een volgende vakantie weer van de partij te zijn!

De Nijkerkse landschapstocht 23 februari 2019

Er zijn voor vandaag verschillende wandeltochten uitgeschreven. Ik heb de keus om naar Nijkerk te gaan of naar Apeldoorn voor de Zwientjestocht. Omdat de Zwientjestocht eigenlijk elk jaar nagenoeg hetzelfde is en ik daar al een paar jaar naar toe ben geweest, gaat nu mijn voorkeur eigenlijk uit naar Nijkerk.
In Nijkerk organiseert WS78 een wandeltocht met afstanden van 60 km, 40 km of 20 km. Met het mooie weer van de afgelopen tijd begint de 40 km wel te kriebelen. Wandelmaatje Michel heeft net nieuwe schoenen en dan is het belangrijk om die rustig in te lopen. Dat mee laten wegen en de late starttijd van 9.00 uur laat me besluiten om toch maar voor de 20 km te gaan.
Als ik richting Nijkerk rij, zie je al dat het een mooie wandeldag gaat worden, hier en daar vormt zich een beetje grondmist, maar de zon zal daar straks een einde aan maken.
Ik ben vrij vroeg van huis gegaan en als ik aankom zijn er nog parkeerplaatsen in overvloed en zoals WS78 eigen, er staat gewoon iemand die je een parkeerplek wijst!
Jammer voor de wandelaars die niet goed opgelet hebben en waar er een parkeerbon achter de ruitenwisser zit na afloop.
Ik ga naar de startlocatie om me in te schrijven. Als ik langs de toiletten kom, maak ik daar een pitstop, je kunt het maar beter gehad hebben en de rij is nu nog klein.
Dan wordt het inschrijven, als ik dat gedaan heb, app ik Michel of ik de koffie kan bestellen, ik zie hem nog niet maar als ik op verzenden druk, komt hij binnenlopen. Ik haal de koffie en dan komt ook Bert en Rob binnenlopen, even later als ik nog wat rond loop zie ik ook Sylvia en Annika zitten.

De koffie is op en het is bijna 9.00 uur, de parkoersbeschrijving hebben we al gekregen bij de inschrijving, dus niets staat ons meer in de weg om van start te gaan.
Als we de voetbalkantine uitkomen gaan we via het station van Nijkerk gaan we een klein stukje door Nijkerk heen.
Daar zien we een vrij vreemd soort hunebed of wat er op lijkt? Wat het voorstelt? Geen idee.

En zoals je van een WS78 tocht mag verwachten wordt het asfalt al vrij snel ingeruild voor een klinkerbestrating en zelfs dat zal later nog veranderen, maar zo ver is het nog niet. De tocht gaat verder en dan zie je in de berm allemaal sneeuwklokjes. De bloemetjes die het voorjaar begroeten. Vorige week de krokussen en nu volop de sneeuwklokjes. En ja, het begint ook al warmer te worden. Ook al heb ik een dunnere jas aan dan vorige week, ook deze jas zal straks bij de koffiepost uitgaan.
We lopen nog wat verder en dan komt Michel zijn viervoeter tegen, hij ziet ze eigenlijk elke tocht weer vertelt hij.

En dan gaan we over een prachtig landgoed. De Oldenaller. Het is hier ontzettend mooi en we nemen de tijd om foto's te maken.

Als we nog nagenietend van het natuurschoon de Oldenaller verlaten, komen we even in een heel andere modus. We steken over en moeten dan even rechtsaf voor een monumentje wat ons terug doet denken aan de 2de wereldoorlog. De ondergrondse in Putten heeft toen een aanslag gepleegd op een aantal Duitse officieren. Als vergelding wordt een razzia uitgevoerd door de Wehrmacht en de SS. Er wordt dan een deel van het centrum platgebrand. In Putten heeft dit in september/oktober 1944 heel veel levens gekost. Tijdens het lopen van het Westerborkpad heb ik in Putten bij het monument stilgestaan. Wil je er meer over weten? Lees dan mijn blogpagina "Westerborkpad" of klik hier

We vervolgen de route en dan komen we nog geen kilometer later bij de koffie/soeppost aan. Het is een prachtige locatie en met het super weer van vandaag strijken we gewapend met onze soep en koffie buiten neer. Dit is voor vandaag eigenlijk onze enige rust. Straks vlak voor het eind nog een fruitpost weten we, maar hier gaan we eerst even zitten. De rust is vrij vroeg, nog geen 10 km. gelopen maar het is dan wel een prachtige locatie.

Na de rust gaan toch echt op de wegen van de WS78. Het is even goed je evenwicht bewaren, maar dan kom je ook ergens!

Tja en schapies zie je hier zat. En dan komen ook de leuke overstapjes aan de beurt. Ze zijn wel vernieuwd heb ik het idee, toen ik het Westerborkpad liep heb ik niet van zulke mooie overstapjes gezien. En ik heb hier toch echt gelopen, zie de markering en mijn geheugen. Ik herken ook het schapenverblijf iets verder op.

De route gaat verder, een klompen pad, een landweg, een klinkerweg. Soms is het deksels oppassen voor overstekende boomwortels, want in aanraking komen met de ondergrond willen we voorkomen en een blessure aan je enkels, daar zit je ook niet echt op te wachten. Dan komen we nog een schaap tegen die wel heel weinig verzorging verlangd, handig als je niet zo veel tijd hebt.

En dan al kletsend zou je toch bijna de fruitpost voorbij lopen. Het is dat we allemaal wandelaars zien afslaan en ook weer zien vertrekken. Ik had de fruitpost nog niet verwacht, zijn we dan al zover?? En ja we zitten al op de 14,5 km!!! Het bordje is ook wel een beetje verstopt, maar we gaan naar het fruit. Ik vraag toch nog even of er een toilet is, het is nog ruim 5 km stappen en dat kan net een heel eind zijn en een boom of struik zie ik niet zitten. En dan??? mag je gewoon op het privé toilet!! Wat een service!!!!
Na deze stop gaan we voor de laatste 5 km. En? Ja natuurlijk, wat je mag verwachten bij WS78 een klompen pad!! Ik vind het helemaal niet erg in deze tijd van het jaar, eind mei, begin juni ga ik er anders over denken.

En zo komen we bij de finish aan. Het blijkt dat  na ons bezoek aan de koffiepost er nog wandelaars gestart zijn. Het aantal is hoger geworden. Wij melden ons af, laten ons kilometer boekje afstempelen en gaan genieten van een drankje.
Het is nog vroeg en nog behoorlijk rustig op de finish locatie, we zijn zelfs zo vroeg dat er nog geen bier geschonken mag worden. De 20 km incl. rusten afgelegd in 3 uur en 45 minuten. Het moet niet gekker worden!!

wandelen tussen Lek en IJssel vanuit Schoonhoven 20 februari 2019

Het is weer woensdag en het beloofd een mooie dag te worden. Ik heb in het verleden een aantal keren een wandeltocht gelopen en vorige week kwam ik de bedenker van die wandeltochten tegen. We hebben toen over een aantal dingen gesproken en elkaar kort na de woensdag op een andere locatie nog een keer gezien en gesproken.
Er is mij vertelt dat de tocht van vandaag naar Hekendorp en Haastrecht gaat. Dat is leuk omdat er roots in Hekendorp liggen.
Vorige week wist ik niet zo goed wat mij te wachten stond, maar vandaag ben ik daar op ingespeeld en dat is fijn, dan begrijp je sommige dingen ook beter.
Ik vertrek op tijd, zodat ik tijd genoeg heb om mijn auto te parkeren. Als ik mijn auto parkeer en mijn schoenen aan doe, wordt ik welkom geheten door een hondje uit de buurt.
Ik loop naar de start locatie en dan zie ik dat ik bijna niet dichterbij had kunnen parkeren.
Het is al druk binnen en ik bemachtig een papiertje om mij in te schrijven, ik laat mijn wandelboekje afstempelen en dan ga ik een lekker kopje koffie drinken. Er zijn weer bekenden genoeg aanwezig dus zal ik mij niet vervelen vandaag.
Als de koffie op is, maak ik nog even een sanitaire stop en dan ga ik buiten mijn banaan eten, het is binnen best warm en vol en het lijkt me beter om even naar buiten te gaan.. Langzamerhand komt iedereen naar buiten en na mededelingen en een huldiging gaan we van start.
Uiteindelijk zullen er weer ruim 100 deelnemers zijn.

Eerst gaan we wat straten door van Schoonhoven en dat is bekend voor mij. We hebben hier ook met het Pelgrimspad gelopen. Al snel zijn we Schoonhoven uit en gaan we de weide polder in. Heerlijk, vooral omdat ik zelf ook uit deze omgeving kom, blijft de polder toch altijd een gevoel van wijds en ruimte geven.

Het loopt vandaag echt lekker, vaak hebben we de wind in de rug en de eerste tijd hebben we geen smalle planken die we over moeten.
Dan zie ik ineens wel een vreemd soort schapen in een grasveldje staan. Ik maak er een foto van.

Net voor de bebouwde kom van Polsbroek gaan we een grasdijk op en omdat het daarna lastig wordt voor een wagenrust, hebben we eerst een wagenrust. Heerlijke koeken en een pakje drinken! Goed verzorgd zeg. Er wordt niet te lang gepauzeerd en daarna gaan we allemaal klimmen om aan de andere kant van het hek te komen. En wat een service!!! Steeds als er een drukke weg overgestoken moet worden staan er mensen van de organisatie om het verkeer tegen te houden. Het duurt even voor het legioen wandelaars (iets van 110) over het hek zijn, maar dit soort oponthoud is meegerekend.

Na verloop van tijd, moeten we van grasdijk verwisselen en daar gaat het dan toch bijna mis met Bert. Hij is druk aan het helpen en aan het handen vasthouden bij diegene die over een smal balkje langs het hek en over het water gaan. Er zit namelijk een diep gat en daar glijdt Bert met zijn voet in. Gelukkig loopt het goed af en de tocht gaat verder.
Ik zie veel bekenden van vorige week, Dick is er weer met zijn maatje en Bert en Jan zijn er. De dame waar ik vorige week bij heb gezeten tijdens het eten, ik weet haar naam niet eens. En zo zijn er nog meer. En zo naderen we Hekendorp. Het ophaalbruggetje herken ik van de Paastocht vanuit Gouda.

We komen langs de kerk in Hekendorp en gaan dan richting Haastrecht. Het mooie van deze tochten is, dat je niet op drukke wegen loopt, steeds wordt er gezocht naar een grasdijk of naar een pad wat rustiger is, zodat de wandelaars geen belasting zijn voor het verkeer. En dat is denk ik wel nodig als je met zo'n grote groep op stap bent.

We gaan Hekendorp uit richting Haastrecht, want daar is de grote rust en ik begin ook best zin te krijgen in een kom soep!! Dat heb ik vanmorgen bij het inschrijven al opgegeven.
Vanaf een andere kant dan ik verwacht had komen we Haastrecht binnen en dat is leuk om verrast te worden! We lopen door Haastrecht en daar is de rust. Eerst naar het toilet want straks staat er een rij.
Dan ga ik toch bijna plat op mijn gezicht!! Er is een soort van podium in de zaal en die valt niet zo heel erg op, dat betekent bijna een struikelmoment.
Ik ga de soep halen aan het buffet en het is een heerlijk ruikende mosterdsoep. Jan heeft een stoel vrijgehouden en ik ga naast hem zitten. We eten de soep die niet alleen lekker ruikt maar ook heerlijk smaakt op.
Dan ga ik nog even naar buiten, ik wil nog even Haastrecht in voor een paar foto's en ik wil nog even mijn boterhammen eten. Zo gezegd, zo gedaan en als de groep weer zover is om te vertrekken ben ik ook weer present.

Dan komen we langs een museum wat verbonden is met Paulina van Bisdom van Vliet. Ik heb even op internet gezocht omdat ik het niet kende en er niet van afwist. Wil je er meer van weten, klik hier
We lopen door het park wat vroeger de Overtuin was.

Paulina en haar hond liggen hier begraven. Als we het park uitgaan, komen we pas een paar honden tegen, zo groot!! Ik mag er een foto van maken. Dank u wel!
En dan gaan we richting Schoonhoven!! Dat worden een paar lange grasdijken. Wel heerlijk releaxed lopen, je hoeft niet op het verkeer te letten, maar wel goed opletten waar je je voeten neerzet.

In de verte zie ik dan de auto's alweer staan! Nog een wagenrust. We worden getrakteerd op een heerlijke mini snack. Wat een goede verzorging weer vandaag. Na deze versnapering is het nog een uurtje lopen schat ik zo in.
Het laatste stuk gaat weer over asfalt. Heel op het laatst zie ik nog iemand die er vorige week ook was en die toen ook achteraf zijn wandelboekje liet afstempelen. Toen konden de plaatjes niet meer gevonden worden en die kregen we opgestuurd. Ik heb het plaatje ook keurig gekregen en ik vroeg hem of het bij hem ook zo netjes geregeld was.
Hij vroeg mij of ik voor Nijmegen trainde en hij deed hetzelfde. Wel knap hij gaat de 4 x 50 km lopen. Hij vroeg mij voor welke herinnering ik ging en hij vond een kroontje in het zilver of in het goud mooie medailles. Hij loopt voor een (zo noemde hij het) een simpel cijfertje. Ik vertelde hem dat als ik alleen loop, het tempo wat hoger ligt, maar dat komt ook omdat je dan alleen bent en dat ik best nog wat tochtjes in mijn omgeving kan lopen. Al kletsend komen we terug in Schoonhoven. Ik ga direct mijn auto opzoeken om naar huis te rijden.

Winterwandeltocht Stichting Baarnse Veteranen 16 februari 2019

Ik ben er al een paar weken niet wezen wandelen in het weekend en dat begint behoorlijk te kriebelen. Het belooft een mooi dag te worden vandaag, hoewel het 's morgens nog best koud is. Het vriest bij het opkomen van de zon. Maar dat geeft niet want dat betekent wel mooi, helder weer.
Vandaag heb ik met Michel afgesproken. We hebben elkaar al een poos niet gesproken en allebei hebben we deze tocht op ons lijstje staan om eens te lopen. André heeft dit weekend andere plannen, maar dat drukt onze pret niet.
Ik ben vandaag behoorlijk vroeg en benut de tijd om wat foto's te maken en ik schrijf me vast in. Als Michel arriveert, schrijft hij zich ook in en ik haal even een "startersbakkie" voor ons!

Het eerste stuk is vrij bekend voor mij. Hier heb ik ook gelopen bij de LAW Koninklijke Weg. Maar erg is het helemaal niet, het is en blijft hier mooi. Al snel komen we bij een vijver en hier weet ik dat er houten beelden staan.

We lopen onder een poortje door en dan staan we ineens vrij snel recht voor Paleis Soestdijk.
Hier maken we ook een paar foto's. Er is een beeld van een grenadier. Voor uitgebreide beschrijvingen verwijs ik naar de etappe van de Koninklijke Weg.

En dan al pratend hebben we het over veteranen. Zijn veteranen per definitie ouderen? Wij concluderen dat dit niet hoeft. Ook jongere militairen die aan een missie hebben deelgenomen kunnen als veteraan aangemerkt worden. Wil je er meer over weten? Ik heb de Wikipedia pagina opgezocht, klik hier

Dan valt mijn oog op een grappig, leuk, aardig bord! Oordeel zelf!

Voor we het weten staan we bij de eerste rust. Een wagenrust van de organisatie. Die is bij het bosbad. Het is trouwens wel erg rustig in het zwembad. Bij deze wagenrust is echt van alles te krijgen, koffie maar ook erwtensoep zie ik langs komen. Wij houden het bij koffie en ik eet er mijn banaan en een boterham bij op. Er zit ook al een poosje een steentje in mijn schoen en ik had al een keer geprobeerd om het steentje eruit te halen. Dat lukte toen niet, maar hier op het bankje neem ik mijn tijd ervoor en kan ik verder zonder steentjes in mijn schoenen.

Het is fantastisch mooi weer en al snel gaat de jas uit, veel te warm. Voor de eerste keer dit jaar loop ik gewoon in een fleece-vest. Ik kom langs allerlei bekende punten. In het najaar heb ik hier ook een WS78-tocht gelopen en ik herken een stuk parkoers uit die tocht.

We lopen verder en aan gespreksstof geen gebrek! Het is ondertussen heerlijk weer geworden en de vrieskou is al lang verdwenen. De voorjaarsbloemen staan volop in bloei, zelfs in het bos.

Dan komt kasteel Groeneveld in zicht. Hier ben ik de afgelopen tijd ook al vaker geweest.Maar het gaat je hier ook niet vervelen. Er is een trouwerij aan de gang. Wij maken wat foto's en lopen door. Wil je meer over het kasteel weten,  klik hier

De tocht is vandaag maar 20 km, dus 2x rusten is wel een beetje veel. Ik eet mijn boterhammen onder het lopen op omdat ik best wel trek begin te krijgen. En dan merk ik dat een toilet geen gek idee is, dus besluiten we om toch even naar Hoeve Ravenstein te lopen voor een sanitaire stop.

Het laatste stukje is eigenlijk appeltje/eitje. Het begint nu serieus warm te worden en ik besluit ook mijn fleece-vest uit te doen. Het is half februari en je loopt gewoon in een shirt met korte mouwen of het zomer is!!!
Het laatste stuk van de route is me ook weer bekend. Hier heb ik met de LAW Westerborkpad ook gelopen. Dat geeft niet het is hier gewoon erg mooi.

En tja, had ik het net nog over veteranen die niet per definitie een oudere hoeven te zijn, dit is toch geen jonge veteraan. De honden die van de dame zijn, hebben ook de 20 km gelopen!
Dan zijn we terug op de start/finish locatie. We melden ons af, krijgen onze herinnering en gaan nog even wat drinken op het "terras". De sortering drankjes is beperkt, dus wordt het koffie!!

Ik bedank de mensen achter de inschrijftafel voor de goede organisatie en de mooie route. Deze tocht is echt een aanrader als je een ander jaar op de 3de zaterdag in februari een wandeltocht zoekt!
Het is rond half 2 en ik besluit op te stappen en naar huis te gaan.
Michel en ik hebben lekker bijgepraat en we spreken af om nog even te overleggen van de week over de tocht die we de 23ste gaan lopen.

2e Gerrit Achterbergtocht Doorn 13 februari 2019

Elke woensdag wordt er gesopt en omdat ik wat kilometers wil gaan maken besluit ik om weer eens mee te gaan met het legioen Soppers. Maar ach het blijkt een aparte dag te worden. Ik heb echt wel schik gehad, maar ook een vreselijke toespraak, een heel leuk gesprek met de man achter de routes van de Willem de Zwijger wandeltochten die altijd vanuit Schoonhoven zijn en die ik in het begin van mijn wandel carrière liep. En dan loop in naast Dick, die ik heb leren kennen op het Westerborkpad.
Maar voor het zover is heb ik er al een aardige uitdaging opzitten, namelijk je auto parkeren in Doorn.
Op het laatst ben ik samen met een andere wandelaar aan het zoeken naar een plekje, ik spreek haar aan en samen gaan we naar de start locatie waar we net op tijd arriveren. We kunnen nog inschrijven, maar de boel wordt al opgeruimd en daar is het denk ik achteraf al niet helemaal goed gegaan.
Het was ook op het laatste moment een andere locatie geworden.
Er kan nog net een sanitaire stop gemaakt worden en dan gaan we op stap,
Ergens voor, wordt er nog iemand gehuldigd, mooi denk ik.

Er is een korte uitleg bij deze wandeltocht en die neem ik mee, maar jammer genoeg heb ik me niet zo erg goed voorbereid en mis ik veel Kodakmomenten. Misschien komt het door de onwennigheid en de frustratie tijdens de rust, maar toch...……….. ik had gehoopt dat we door de bossen zouden gaan, maar achteraf denk ik heb ik gewoon heel veel polder gezien.

Wij komen langs de Stoeterij Geere-stein en een stukje verder gaan we in optocht met 122 wandelaars over een plank oversteken. Leuk over een klompenpad maar in een groep van 122 wandelaars is het even een oponthoud.
Zo volgen er een aantal planken en dan gaat het weer verder.

In de verte zie je Langbroek liggen, maar wij gaan via een paadje waar de knotwilgen zijn geknot terug naar de weg waar we eerst liepen. Als er verkeer aankomt wordt er op een scheidsrechtersfluitje geblazen als teken dat je aan de kant moet. Dan komen we langs Hindersteyn en daar maak ik een aantal foto's van. Wil je meer over Hindersteyn weten, klik hier

Er staan hier erg veel landhuizen en buitenverblijven. Dat is wel erg leuk, genoeg om te forograferen.
Daar tussendoor zie je ineens dat het ook voorjaar wordt! De voorjaarsbloemetjes beginnen overal op te komen.

We komen langs Huis Molenstein, op internet lees ik dat het ook nog een poos een Schuilkerk is geweest en dat wekt mijn aandacht omdat ik ook bezig ben met de LAW Pelgrimspad deel 1. Aan de overkant van de weg staat huis Leeuwenburg. Als we daar zijn worden we getrakteerd op een mini snack.

Er wordt veel gekletst en dan loop ik een heel stuk met Bert op. De eerste 12,5 km zijn gelopen voor je het weet. En dan komt de lunchpauze. Ik begreep de opmerking en de reacties 's morgens niet helemaal, maar nu vergeet ik ze nooit meer.
De start locatie is niet groot genoeg om iedereen bij de lunch te herbergen, dus wordt er geopperd dat je ook naar andere horeca kan gaan.
Als ik in het zalencentrum kom, is er plek zat en ik ga een koffie scoren, ik vraag of er soep te krijgen is, maar nee, dat is er niet, jammer.
Dan pak ik mijn boterhammen maar en toen...………….
Boterhammen moet je buiten eten!! Het werd me iets anders verteld maar het kwam wel hier op neer en verder wil ik er eigenlijk niets over kwijt.
Ik kijk nog even naar de social media berichtgeving en dan zie ik dat Mitchell er ook moet zijn en ja hoor 's middags zie ik hem en hebben we nog even een lolletje over het tempo.

's Middags lopen we een andere lus en nadat ik een beetje ben bijgekomen van de lunchpauze met de daarbij behorende strubbelingen probeer ik weer te genieten.
Gelukkig zien we nu iets meer bos dan 's morgens want dat viel me 's morgens wel tegen.

En dan vraag ik me nog steeds af waarom de tocht heet, zoals hij heet. Maar later ga ik er iets van begrijpen. Wil je er meer over weten, klik hier

We komen over een stuk land waar de wilgentenen staan te wachten tot ze verwerkt gaan worden.

Dan zetten we koers naar Kasteel Sandenburg. Voor meer info, klik hier

We komen bij de volgende wagenrust aan en daar krijgen we een pakje drinken. Lekker, ik zie nog mensen met koeken maar daar ben ik zeker voorbij gelopen, geeft niet het drinken is al lekker.
Dan maken we ons op voor de laatste 5 km.

Het laatste stuk zorgt ervoor dat het een echte SOP-tocht wordt. De bodemgesteldheid is een beetje, blubber.....

De groep valt een beetje uit elkaar en dan zie ik verschillende mensen die al langs hun auto komen al instappen om te vertrekken. Vreemd vind ik het, maar later blijkt, daarom stempel je je boekje al af voor je gaat lopen,.
Want voor mij wordt het zoeken voor een plaatje in mijn boekje. Hij wordt opgestuurd en na een paar dagen krijg ik die ook thuis.
De mannen van het bestuur vragen naar mijn ervaringen en dat hadden ze beter niet kunnen doen. Ik ben nu wel mijn frustratie kwijt, maar..... veel zal het niet uitmaken.