Totaal aantal pageviews

zondag 17 november 2019

St. Nicolaastocht 16 november 2019



Na 2 november niet meer te hebben gewandeld, begint het nu toch echt te kriebelen. Jammer genoeg ontbreekt het vandaag aan wandelmaatjes om iets af te spreken. Dat gebeurt echt niet vaak, maar alleen lukt ook! En al een paar weken geleden zag ik een St. Nicolaastocht in Vinkeveen langs komen. Dat is best in de buurt en wat er over de tocht stond aangegeven leek me ook wel wat. Veel natuur/onverhard was toen de planning van de IJsvereniging. Normaal houden deze mensen zich bezig met schaatstochten maar omdat er zo weinig vorst en dus sterk ijs is, organiseren zij ook een wandeltocht. Het blijkt al de 38ste te worden! Dus heb ik er vertrouwen in dat het ook goed geregeld zal zijn.
De wekker staat op 06.30 uur, ik wil graag om 07.15 uur wegrijden. Dan ben ik er ruim voor 08.00 uur en misschien kom ik wel een bekende tegen waar ik mee op kan lopen.
Uiteindelijk ga ik iets later van huis, maar om 07.45 uur parkeer ik mijn trouwe corsa en als ik mijn schoenen aan heb, ga ik mij aanmelden. Ik sta nog even te dubben, wat zal ik doen?? De 20 of de 25 km route??? Dan tikt Jan mij op mijn schouder en na een snel overleg besluit ik met Jan mee te gaan op de 25 km. Jan is al klaar om te starten. Hij heeft de koffie op. Ik heb die net thuis gedronken, dus we vertrekken.


De route beschrijving telt 12 punten. Dat kan betekenen dat het perfect gepijld is en eigenlijk geen aanvulling verlangd of????????? Lage rechte stukken!!! Het is dus beiden. Op een paar punten is er even twijfel en zelfs 1 keer verkeerd lopen, wat gelukkig opgemerkt wordt door andere wandelaars, we worden op tijd terug geroepen. Dank je wel. We zijn ook zo druk aan de klets. Ik heb Jan voor het eerst ontmoet op een SOP-tocht, waar ik zo'n "warm" welkom van 1 van de bestuursleden kreeg tijdens de lunch.
Eind oktober heb ik ook met Jenny, de echtgenote van Jan, kennisgemaakt. Leuk om vandaag met elkaar op te trekken.
De zon begint langzaam op te komen en het is nog even genieten van de grondmist. Het is best fris en in het begin  heb ik nog mijn handschoenen aan.


Er is gesprekstof zat en gezellig kletsend gaan de kilometers snel. We lopen een deel van het "Bellopad". Wil je meer weten over het Bellopad? klik hier
Benieuwd waar de naam Bello vandaan komt? klik hier


Het is wel jammer dat door alle regen van de laatste tijd, de route is aangepast. Dit betekent dat we niet naar Baambrugge gaan en dat we ook niet door het natuurgebied "Botshol" gaan. Voor mij gaat dat betekenen dat deze St. Nicolaastocht niet eenmalig is!


Na ongeveer 7,5 km komen we bij de Demmerikse Sluis. Dit is voor mij wel bekend, hier fietsen wij in de zomer ook weleens. Het is hier gewoon super mooi. De plassen zie je overal om je heen.


Dan komen we langs het Apollohotel, wat altijd nog een herinnering uit het verleden oproept. We lopen langs de geluidswal van de A2 tot we bij de eerste rustlocatie zijn, De Viersprong. Maar deze rust zit nog dicht, het is pas 09.30 uur en de rust gaat om 10.00 uur open. Inmiddels zitten er 10  km op. We gaan door en  lopen niet over het laantje waar we het grote geld woont, maar wij lopen langs de geluidswal van de A2.


De tonderzwam die ik ontdek is een heel andere dan ik ken. Eens navragen wat dit is. Dan gaan we de Winkeldijk op, op weg naar de stempelpost. Jan ziet een bekende lopen, een naamgenoot, een Jan (spreek je uit als Jen). Deze Jan/Jen weet erg veel van vogels. Ik vraag hem waarom je de laatste jaren veel meer grote zilverreigers ziet. Dit komt dus door de zachtere winters die we hebben. Het is voor deze vogels niet meer nodig om door te vliegen naar Frankrijk.
Bij de Sluis bij Bon is de stempelpost en daar gaan we koffiedrinken en daar hou ik een sanitaire stop.
Een boterham bij de koffie en een banaan als toetje, We kunnen er weer tegen.

Na de rust gaan we via een grasdijk verder. We gaan langs de Waver en in de verte zien we Amsterdam liggen.


De varkens zijn geen gewone varkens. Het lijken wel kruisingen tussen een varken en een schaap, maar ja wel leuk om te fotograferen.
En dan gaan we om het natuurgebied "Botshol" heen en komen langs een herinneringsbord waar in de WOII een Duitse bommenwerper is neer gestort. Wil je meer weten, .klik hier


We lopen op een grasdijk over heel veel overstapjes en zijn vrij hoge op- en afstapjes. Ik ben blij dat Jan en Jan/Jen en bij zijn. Even een handje is wel handig. Na deze grasdijk nog wat asfalt en we lopen Vinkeveen weer in. We lopen nog langs wat horeca, maar wij besluiten door te lopen nnar de finish en daar wat te drinken.
Om ongeveer 12.45 uur zijn we binnen! Lekker doorgestapt zal ik maar zeggen en dat komt mooi uit.



Het was vandaag een andere St. Nicolaastocht als andere jaren. Het was gezellig gezelschap waar ik mee liep. Dank je wel Jan en Jan/Jen. Dit jaar geen Leusden, dus geen korfbalkantine Antilopen, maar wel de thuishal van korfbalvereniging De Vinken.


zondag 3 november 2019

Maarten Luther wandeltocht 2 november 2019




De eerste zaterdag na 31 oktober staat altijd in het teken van de Maarten Luther wandeltocht. Ik werd de afgelopen week al gebeld door Gerda, zij wilde graag met Bep meerijden naar Amerongen en de wandeltocht ook graag lopen. Dat was prima, dus afgesproken dat Gerda en Bep tussen 06.45 en 06.50 uur bij mij zouden zijn. Dan konden wij rond 07.00 uur op de carpoolplaats zijn om Silvia op te pikken. Tot zover ging het allemaal prima.
Ook de Galecopperbrug was geen probleem meer, de werkzaamheden waren afgerond en alle rijbanen waren weer open. Tot we bij hectometer paaltje 75,4 op de Re van de A12 waren.
Op het dashboard verschijnt een melding over bandenspanning. Ik wil daar een opmerking over maken, maar dan hoor ik aan de auto dat het serieus is. Dus auto aan de kant! Ruimte genoeg want hier is naast de vluchtstrook nog een betonstrook. Daar parkeer ik de auto en bel naar Cees omdat wij een leaseauto hebben. Cees belt en meldt het probleem. Oké het kan 3 kwartier duren, maar er komt iemand ter plaatse. Wij zetten keurig de alarmlichten aan en sluiten de auto af en gaan veilig achter de vangrail staan. Het begint weer te regenen dus gaan we onder het viaduct staan.
En dan komt daar het bergingsbedrijf aan, tenminste ik dacht dat het, het bergingsbedrijf van het leasebedrijf was, maar nee later blijkt dat dit het bergingsbedrijf van Rijkswaterstaat is.
Ik loop naar de man toe en hij vertelt dat we niet veilig staan, hij gaat de auto op het bergingsvoertuig zetten en neemt ons mee in de auto. We worden "veilig" weggezet, maar niet gemaakt. Dus weer naar Cees gebeld en mijn verhaal gedaan. Gelukkig komt dan al vrij snel het bergingsbedrijf wat mij verder gaat helpen. Er wordt een prop in de band gedaan en na anderhalf uur vervolgen wij onze weg.


Wat was het leerpunt van dit voorval? Praatpalen zijn er niet meer Gerda! Dus wordt het toch tijd voor een mobiel! En ja, wandelaars die langskwamen met de auto gingen tijdens de wandeltocht wel vertellen dat er wandelaars met pech langs de A12 stonden, maar vragen of ze hulp konden bieden??? Dat nou weer niet!

Omdat we zoveel tijd verspeelt waren door de lekke band, besloten we om de 15 km te gaan lopen in plaats van de 20 km. Dit omdat we ook weer op tijd thuis wilde zijn.


Na het inschrijven en een sanitaire stop gingen we op stap en helemaal vlekkeloos ging dat niet, want we liepen gewoon op de 20 km route. Dus omdraaien en de goede pijlen zoeken. Dit zorgde er wel voor dat ik Joop en Corry tegen het lijf liep. Even gedag zeggen en tot eind januari dan maar!
En zo kwamen we op de 15 km.


Wat het verschil met de 20 km is? We kwamen niet in de kerk in Overberg, dus dit jaar niet in de kerkenraadsbank gezeten voor een fotoshoot.
Wel door een mooi stuk bos naar Leersum gelopen. En wat een regen!! Gelukkig had ik 2 poncho's bij me en kon ik er 1 uitlenen. Het ging echt mega hard die regen. Maar daarna kwam de zon en werd het heerlijk weer.
Jammer dat ik niet wist waar min nicht Ina woont en ook dit jaar niet Elke of Jochem gespot. Wel langs de 3 kerken gelopen.
Bij de Johanneskerk alleen een stempel gehaald.
Daarna doorgelopen naar de  Sint Andrieskerk en daar was het tijd voor een bakkie koffie. Inmiddels hebben we 9 km gelopen. Ik eet er gelijk een boterham bij.
Als ik daar zit, komt Willem achter ons zitten. Ik ken hem van de tochten die ik met André en Michel liep. Willem heeft altijd wel een praatje, zo ook vandaag. Owja, ik moet eens informeren bij André naar de Toren Wandeltocht, die is in Kerk-Avezaath en je komt dan ook bij verschillende kerken tijdens je rust.
Als we de Andrieskerk uitkomen is het droog en schijnt de zon.


Bij de volgende kerk in Leersum,  de Michaëlkerk, haal ik alleen het stempel op. Ik piep nog wel snel even de kerkzaal in voor een foto van de Menorah. De Menorah staat in een raam en dat is qua licht niet zo handig, maar een mevrouw van de kerk wil hem voor mij wel even op een ander plekje zetten en daar komt hij voor de foto mooi uit. Dank nogmaals.

Als ik weer buiten kom, komt er een wandelaar op mij af met de vraag of ik soms met pech langs de A12 stond vanmorgen. Ik beaam dat, met een lekke band. Ja ik herken u met dat grijze koppie!
Vraag ik aan de dame in kwestie? Je herkent mijn jasje niet (ik had mijn felle "Support Casper" jasje aan. Nee da grijze koppie. Nou ja zeg, je bent Scandinavisch blond en ze denken zeker direct dat er onder het haar ook niet meer  helder gedacht kan worden. Nou het zit daar nog best op een rijtje en ik heb in alle rust voor de reparatie gezorgd.

We steken de provinciale weg over, lopen langs een leuke winkelstraat en gaan richting Landgoed Zuylenstein.


Het is wel even wennen die 15 km. We lopen steeds op een andere route en krijgen ondertussen commentaar dat we teveel kletsen. Er is ook zoveel gebeurd de laatste weken, we hebben aan 15 km niet genoeg.
Bij Landgoed Zuylenstein is het druk met de bediening en moeten we zelf stempelen.

We gaan verder richting Kasteel Amerongen en naar de Andrieskerk in Amerongen. Vorige keer was de kerk open, nu is hij dicht en staat er buiten iemand met een stempel. Gelukkig is het droog nu.


Vanaf hier is het nog maar een stukje en omdat ik hier al vaker ben geweest, weet je wat er  nog komt. We lopen het laatste stukje en komen via het bos weer terug bij de start/finishlocatie.
We melden ons af, krijgen een stempel in het kilometerboekje en gaan genieten van een kop koffie of chocomelk.