vrijdag 24 januari
Voor de 4de keer staat het laatste volledige weekend van januari in het teken van de wandelmarathon in Egmond. Ook dit jaar dus weer. Het hotel De Vassy wordt altijd ruim op tijd geregeld en het is er altijd heerlijk ongedwongen logeren.
Na vorig jaar zo laat aangekomen te zijn besluiten Silvia en ik om er een heerlijk weekend ban te maken en we drinken op vrijdag 24 januari nog even bij mij koffie en dan gaan we richting Egmond aan Zee. Nadat we onze bagage in het hotel hebben gebracht gaan we Egmond onveilig maken!! Het is eigenlijk best fris hier en ik besluit een muts te kopen, ik zet hem direct op en die gaat bijna niet meer af vandaag.
We gaan nog even naar de sportwinkel waar ik vorig jaar 2 heerlijke winterbroeken heb gekocht. Het is uitverkoop en dat geeft altijd aanleiding tot snuffel gedrag en koopneigingen. Zo ook nu, ik scoor een leuke trui voor partnerlief.
Dan is het tijd om te gaan lunchen en ook daar hebben we een goed adresje voor, nog bekend van vorig jaar.
Er worden na de lunch nog wat inkopen gedaan en de overige winkels doorgenomen met ons snuffelgedrag. O ja, het restaurant voor zaterdagavond wordt vast besproken en we zingen gelijk weer over het borreltje!!! En als wij er niet aan denken dan herinnert Anja ons er wel aan. Anja we missen je wel hoor!!!
Omdat we alleen logies en ontbijt hebben geboekt in het hotel, zoeken we een warme locatie waar we heerlijk kunnen dineren en daarna gaan we weer richting het hotel!
Daar zitten we nog even en begroeten de overige gasten! Veel bekenden van vorig jaar. Dan wordt het tijd om voorbereidingen te treffen voor morgen. Wandelschoenen, warme kleding, tas, startkaart en dan gaan de luikjes dicht!
zaterdag 25 januari
De volgende morgen staat er beneden een heerlijk ontbijt op ons te wachten en mogen we boterhammen voor de lunch meenemen. We genieten van al het lekkers en met een volle maag en een lunchpakket gaan we richting de sporthal voor de start. OOOww ja, hoe lopen we ook al weer??? De eerste dag gaan we dus met een omweg omdat Sylvia niet achter ons loopt en aanwijzingen geeft. Maar we komen er!!
Ik kijk nog even naar de shirts, maar de kleur die ze dit jaar hebben, heb ik al dus ik sla over.
En dan beginnen we aan onze 1ste wandeldag! De noordroute, volgens de meeste wandelaars de zwaarste dag. Fout lopen is bij deze marathon niet mogelijk. Bij de eerste splitsing staan er zelfs vrijwilligers, voor de mensen die niet kunnen lezen, die je vertellen waar je heen moet. Al snel komen we op het strand en daar volgen we de lange rij wandelaars voor ons. Om de 5 kilometer is er een stempelpost met wat lekkers te eten of te drinken.
Zo ook op de eerste post, maar omdat wij heerlijk hebben ontbeten besluiten wij voorlopig maar eens door te lopen. We laten onze kaart afstempelen en gaan weer verder.
We genieten, lopen voor het windje (windje in de rug) en het is droog!! Wat wil je nog meer in januari? Zon? Tja dat heb ik nog maar 1 keer meegemaakt met deze tocht. En dan komen we al kletsend bij de volgende stempelpost en dat betekent dat we van het strand afgaan en dat het gedaan is met het gemakkelijke lopen. Hierna moeten we duidelijk werken!!
Door het mulle zand omhoog!! Volgens mij hebben ze van de week nog even het zand aangevuld!! Pppfff het is echt werken en ik ben echt nog wel wat gewend. Maar we worden beloond door een prachtig uitzicht.
Naar beneden is ook een uitdaging. Er is een trap, maar wat voor één. Sommige mensen blesseren zich hier al en dan is het nog een eind naar de finish. Wij gaan door het duingebied van Schoorl weer naar Bergen om daar een pauze in te lassen. Dat ben ik eigenlijk vanaf het begin gewend en dat bevalt ons prima.
Hotel/restaurant Meyer komt in zicht en ik ruik de koffie al! Eerst nog even de stempelpost en we worden getrakteerd op een mandarijn, Een lekkere fruithap voor bij de koffie. We vinden een leuk plekje bij het raam en genieten van de rust. Ook een sanitaire stop maak je hier maar wat graag. Dixies zijn zelfs in de winter een noodoplossing, fijn dat ze er zijn, maar hier is het beter.
En dan wordt er ineens ontzettend gezucht tegenover mij aan he tafeltje. Ik vraag wat er is,,,,,pff wordt er gezegd, dat is een eind naar de volgende stempelpost...….we moeten helemaal naar de 17,5 km!!!!! nou dat is toch wat als je al op de 13 km bent!! Dit is dus echt uuuhhhh????? We lachen er nog lang daarna smakelijk om!!!! Ppff het is toch wat naar de 17,5 km wandelen!!!!!!
Hup en door, daar gaan we dan..
Het is even wennen als we buiten komen, maar als we doorstappen merken we al snel niet meer dat het binnen zo lekker warm was. Ik weet nu al dat ik morgen geen thermokleding aan hoef te trekken.
Met een winterbroek en gewoon hemdje gaat het prima lukken.
En ja hoor daar komt de 17,5 km stempelpost aan!! Wie zie ik daar??? De meneer uit Kockengen, ik zie hem vaak bij de 30vanZandvoort en soms bij een eigen rondje in de omgeving. Ik heb een keer naar Zandvoort samen met hem in de trein gezeten en toen kennisgemaakt. Vandaag is hij er met zijn dochter. Ze komen 1 dag weet ik, ik ken zijn achtergrond en weet dat hij de zondag anders in zal vullen.
Hij is inmiddels best wel op leeftijd, mar hij gaat weer naar Nijmegen vertelt hij! Knap hoor!!! Ik hoop dat ik ook zo lang vitaal mag blijven.
Bij deze stempelpost gaan we, na even rond gekeken te hebben, verder. Nu komt het venijn en zoals we weten zit dit in de staart. En echt in de staart!!!!!
Het lijkt of we simpel Egmond binnenlopen, maar...… dan gaan we nog over een gebied met veel vakantiewoningen en nog een keer omhoog!!! In de verte zien we de wandelaars al gaan. Ja hoor en daar zijn de cow's, we missen ze niet.
Als we dan helemaal boven op de dun zijn, zien we de sporthal liggen, daar moeten we zijn. Nog even doorlopen en we kunnen ons afmelden. Daar krijgen we de stempelkaart voor morgen!!! Daar is het feest!!!
We zijn binnen!!! Even lekker wat drinken en onze boterhammen opeten!! En genieten van het feest. Als je je ogen dicht doet denk je dat je in Nijmegen bent!!!
Voor vandaag is de buit binnen, we gaan naar het hotel even relaxen, douchen, voorbereidingen voor morgen doen en dan naar onze warme maaltijd.
zondag 26 januari
Als de wekker afloopt is het even in de ogen wrijven en gaan moet die banaan!!! Aankleden voor de 2de wandeldag.
Beneden staat er weer een heerlijk ontbijt op ons te wachten!!! En natuurlijk mogen we weer boterhammen smeren voor het lunchpakket.
Vandaag weet ik de weg naar de start goed te vinden omdat ik gisteren op de terugweg dezelfde route heb genomen. Bij het beruchte punt dus niet rechtsaf maar linksaf!!!!
We lopen naar de start en laten de kaart afstempelen. De zuidroute vandaag.
Weer worden gewezen op de splitsing en weer voor de wandelaars onder ons die niet kunnen lezen, vertellen de vrijwilligers waar de zuidroute heen is.
We gaan nu door Egmond centrum naar de "Speijck" om daar het strand op te gaan. Gelukkig id het droog weer vandaag. Vorig jaar liepen we hier al in de stromende regen. We hebben wel wat tegenwind vandaag, maar de wind is aardig in kracht afgenomen.
Het is weer genieten en als we bij de eerste stempelpost komen zie ik bekenden! Jacqueline zit daar!! Even gedag zeggen en hup weer door! Een vrij hard koekje krijgen we. De planning is bij Zomers op de koffie te gaan, dus we hebben nog wel zo'n 5 km te gaan.
Dan lukt het mij eindelijk om dat snelle, kleine vogeltje te kieken. En wat komt er nog meer aan? Een eenzame fietser!!!! En zo komt het dat de Mont Ventoux zomaar weer in gedachte en een gespreksonderwerp gaat worden.
Dan duikt de koffierust op! We gaan aan de koffie en hier is ook een goede gelegenheid voor een sanitaire stop. De rust is vandaag vrij vroeg, dus we zitten niet te lang want we willen ook een beetje op tijd binnen zijn vandaag.
Als we onze koffie en mandarijn op hebben gaan we de duinen in. We zetten koers richting Camping Bakkum. Niet om te kamperen, maar het is een stempelpost en ook nu worden we weer verwent met een krentebol. Hier zie ik Karin met Luuk. Ik roep Luuk en die reageert direct. Leuk zo'n wandelmaat op 4 poten. Die hoop ik ook te krijgen in de toekomst.
Het moet vandaag een minder pittige route zijn, maar ik betwijfel het. Ook vandaag is het klimmen. En dan komt de Mont Ventoux weer ter sprake, ooowwww wat ga ik dat in september missen!!!!
Even een paar plaatjes van wat klimwerk, heerlijk die duinen en dan het mulle zand!
Dit duinengebied verschilt wel degelijk van het gebied van de noordelijke route. Hier vind je verschillende vennetjes. En ook die zijn even gefotografeerd.
En zo komen we bij de laatste stempelpost. Dat is altijd een grote post omdat hier beide afstanden komen. Ik maak even mijn veter goed vast want die is losgeraakt. Ook hier stempelen we en nemen even iets te snacken en gaan voor de laatste 5 km.
We moeten het venijn van vandaag nog ontmantelen, dus hup en door.
Je weet het hier nooit want hier hebben ze erg elastische kilometers. Dan komt het bordje nog 3 kilometer in zicht, het kunnen er ook 4 zijn hoor. Maar je hebt een ongeveer gevoel. We moeten nog langs de vuurtoren en over de boulevard naar de sporthal, dus die 3 km, ik geloof er niets van. Dan zie ik de vuurtoren en daar achter het Hotel. Dat is wel grappig.
En zo lopen we terug naar de sporthal. Een heerlijk wandelweekend gehad. We nemen onze medaille in ontvangst, laten ons kilometerboekje afstempelen. We drinken en eten nog wat en dan gaan we naar het hotel.
De 42,2 km zitten erop, we gaan in het hotel nog even douchen, ons koffertje inpakken, uitchecken en reserveren voor volgend jaar. Dan staat er nog koffie voor ons klaar met een lekkernij!
