Vandaag ga ik de 2de etappe van de Dodentocht lopen en ik ben van plan om een behoorlijke afstand neer te gaan zetten. Hoe dat afloopt?? Lees en ik ben benieuwd wat jij had gedaan.
Op mijn oproepje of er iemand zin had om mee te lopen, heb ik 1 reactie gekregen. Gisteren heb ik nog even contact gehad over de afstand en dat was geen probleem.
Dus vanmorgen om even 07.00 uur vetrekken we. Het belooft een warme dag te worden.
Ik ga het dorp uit en via het Houtdijkerpad en Geestdorp de brug over de Oude Rijn richting Harmelen.
Langs de plassen van Woerden ga ik richting Linschoten en ik hoef niet veel te zeggen er wordt naast mij voldoende gepraat.
Het hele verhaal over de afgelopen tijd komt voorbij. En zo komen we Linschoten binnen, maar voor Linschoten is er al gerust, wie mij kent weet dat ik dan al begint te denken, hoe moet dit vandaag.
Als wij bij mijn eerste rust komen, blijk ik een beetje vroeg te zijn, maar na even wachten komt er toch iemand en na nog even wachten kunnen we het terras op. Tijd om naar het toilet te gaan en een cappuccino te bestellen. Er wordt gevraagd of we appeltaart willen en ik was het wel van plan maar dan moet het een tocht van boven de 25 km zijn en daar begin ik nu al aan te twijfelen. Dus dan maar een eigen boterham.
Na een lange 1ste rust gaan we verder. Mijn wandelgezelschap heeft moeite met, de warmte? of wat dan ook, het tempo kan het niet zijn, we hebben een zeer laag tempo!!!
Als we langs de Lange Linschoten lopen geeft het wandelgezelschap aan, "ik weet niet of ik Oudewater in 1 keer haal" en even later, ja hoor een bankje en daar moet gerust worden. Ik begin mij nu werkelijk zorgen te maken, maar hou het nog even voor me.
Ik maak maar een paar foto's.
En zo komen we in Oudewater aan, eerst maar een terras zoeken en een bakkie doen, ik vraag nog een keer aan het wandelgezelschap, gaat het lukken, zou je niet hier de bus pakken en met de bus naar Woerden gaan en dan terug naar je auto gaan? Denk je dat het wel gaat lukken? Moet je niet wat eten?
Na een lange rust komt het eruit, zullen we de kortste weg terug nemen? Dat betekent dat bij mij weer de radartjes draaien, hoe nu naar huis? Oké dan nu rechtstreeks naar Diemerbroek en de Zuringkade laten voor wat het is!!! Gggrr, maar samen uit, samen thuis.
We gaan verder, ik maak nog wat foto's van de bankjes, ik weet er dankzij een collega nog meer, maar die moeten de volgende keer maar.
Ik besloot op het terras in Oudewater wel vast mijn thuisfront te informeren en daar ben ik achteraf nu heel blij om.
Maar we gaan op stap. Ik laat het wandelgezelschap het tempo bepalen en eigenlijk zou ik nu heel veel foto's kunnen maken, maar ik loop met heel veel onrust en gun me eigenlijk geen tijd om me op leuke plaatjes te concentreren.
Ik weet nog een fijne rustplek op Diemerbroek en stel voor daar weer even te rusten, met de smoes dat ik een sanitaire stop moet maken. Zo zit het wandelgezelschap nog even lekker in de schaduw voor we een warm zonnig stuk gaan krijgen.
Nog steeds wordt er niet gedronken, gegeten of wat dan ook. Ik ben er niet gerust op. Wie mij kent, weet dan hoe ik ben en dat ik eigenlijk niets meer van de tocht opneem.
Als we onder de A12 door zijn, normaal zou ik de kippen hier even roepen en foto's maken, gaan we richting de Kromwijkerkade, langs de nieuwe parallelweg. Voor we richting "het Vinkje" gaan komen we nog langs een woning met een bankje en hoor ik "nog even rusten". Is goed rust maar even want we moeten nog 5 km. Alleen die 5 km. wordt het niet meer.
Na wat praten en rusten wordt er naar het thuisfront gebeld, ik leg uit waar we staan op opgehaald te worden en we breken de tocht af.
Dus hier eindigt een ingekorte 2de etappe Dodentocht. Zo anders als ik me had voorgesteld.
Na een nachtje slapen, besluit ik morgenavond nog wat kilometers te gaan lopen. Vandaag rust en dit van mij afschrijven, morgenavond nog maar vroeg starten en een kilometer of 15 lopen.
Even de frustratie eruit lopen.
Wil je aan het goede doel denken waar mijn wandelkilometers dit jaar voor zijn!!!!
Door de situatie is het zo anders om actie te voeren, maar de kids verdienen dit onderzoek naar de genezing van hersentumoren!
https://www.geef.nl/nl/actie/sponsor-mijn-wandelkilometers
Dank je wel voor je gift.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten