Totaal aantal pageviews

maandag 22 september 2025

Loetbostocht 20 september 2025

 

Na weken van berichtjes lezen, foto's kijken van anderen, was het dan eindelijk zover! Groen licht, dus gaan! Er is de afgelopen maanden veel met mij gebeurd, na de Amersfoortse tweedaagse werd het duidelijk dat er geen Nijmeegse 4daagse kwam voor mij. Wat er wel kwam, waren hele slechte uitslagen uit het ziekenhuis,  de één na de andere. Gelukkig slaat de behandeling vanuit het AVL verrassend goed aan, groen licht dus.

Van de zomer al met Willem afgesproken,  als ik weer aan de wandel kan, gaat hij mee, alleen is even geen optie. Iedereen moet er weer zeker van zijn dat het goed gaat. Na begin van de week contact te hebben gehad, besluiten we naar de Loetbostocht te gaan. Fijn om samen te gaan.

De wekker loopt toch vroeg af, er mag om 8.00 uur gestart worden en zonder te bedenken dat het toch wel een stukje rijden is, spreken we geen latere starttijd af. Achteraf maar goed, het gaat namelijk begin van de middag regenen.

Ik ben mooi op tijd in Krimpen a/d Lek en kan rustig mijn medicatie innemen. Daar zal ik in het vervolg altijd rekening mee moeten houden. Of half 8 dan een handige tijd is, zal de toekomst uitwijzen.

Omdat ik zo blij ben dat ik weer ga lopen, maak ik vast een extra rondje naar het startbureau. Onderweg kom ik Willem tegen hij gaat zijn auto parkeren en zo komen we samen bij het inschrijfbureau aan. Omdat ik nodig een sanitaire stop moet maken, schrijft Willem ons vast in. We mogen gelijk vertrekken ook al is het nog geen 8 uur.

We zijn nog maar net vertrokken en dan komen we al een fotomodel tegen.

Ja, Loetbostocht wat is dat voor een tocht? We lopen al snel langs een vijver, er zitten vissers. Ik vraag even of de zeehond uit Utrecht en Amsterdam al langs is geweest. Maar Loetbostocht hoe zit dat? Wil je meer weten, Klik hier

Na de vijver lopen we verder in het natuurgebied, de tocht is prima gepijld, maar nu komen we toch iets vreemds tegen! Als we de pijl echt gaan volgen, hebben we wel een nat pak.


We besluiten het pad te volgen en komen op een stuk van de route die ons herinnert aan de Capelse tweedaagse. En ja hoor, hier is de recreatieplas en de horeca waar we koffie to go konden kopen.


We lopen om de plas heen en gaan dan een tunnel door. Zo komen we bij de volkstuinvereniging "De Amateur". Daar is de eerste rust in "Ons Honk". Heerlijk zo'n rust, contante betaling van je koffie,  die een prijs hebben van vele jaren geleden! Na de rust gaan we verder.
We hebben gezellig de klets, waar we het over hebben? Ppfff zo breed, zoveel onderwerpen..... 
De 2de rust is erg snel na de eerste en daarbij we lopen de rust al kletsend voorbij zonder dat we er erg in hebben. 
We komen nog wel een opdracht tegen, zie foto!


Ik heb nog een paar kiekjes geschoten,  waar op de route, ik weet het niet meer precies,  maar ik voeg ze wel toe.



We lopen de bebouwde kom van Oudekerk a/d IJssel uit en zien dan in de polder iets staan, dat lijkt wel een parachute! Ik denk eerst dat het een boom is, als ik heel erg inzoom is het iets anders, wat het is, weet ik niet.

We lopen via een wandelpad,  wat nu eigenlijk niet te zien is door het gemaaide gras en we besluiten om aan het eind van het pad een bankje te zoeken voor een eigen rust. En ja hoor, er staat een picknicktafel. We gaan daar zitten en ik eet mijn laatste boterhammen op. Later bedenk ik, het was nog wat vroeg voor een twaalfuurtje. Ben ik toch een beetje uit het wandelritme? Na onze rust waar we nog een gezellig praatje met een mede wandelaarster hadden gaan we verder voor het laatste stuk.
We worden vriendelijk nagekeken door wat weide dieren.



De organisatie heeft niets teveel gezegd over deze tocht, want we lopen weer een natuurgebied in. Van te voren hadden wij niet bedacht dat het hier zo mooi kon zijn. Jammer dat een aantal fietsers zich niets van de afzetting aantrekken en dus steeds mopperend langs fietsen omdat er stukken van het pad zijn weg gefreesd. Dan komen we 1x op een punt wat verwarring geeft, ik denk dat we daar dus een kilometer hebben gemist.
Wij steken over terwijl we, denk ik, nog een rondje hadden moeten lopen, maar dat is achteraf. Nog een laatste stukje natuur, een mooie zwam en......


Dan lopen we ineens weer op het fietspad van vanmorgen en zien we dat onze auto's nog staan te wachten. Even een laatste spreuk fotograferen en ons afmelden en dan zit het erop.


De tijd die we uiteindelijk gelopen hebben, valt mij nog niet tegen. Na wat er allemaal geweest is, vind ik het redelijk. Mijn conditie is nog niet zoals die was, maar daar kan aan gewerkt worden. Dank je wel Willem voor de gezelligheid! Volgens mij hebben we de hele route gekletst en zijn allerlei onderwerpen langs gekomen. Organisatie bedankt voor de super mooie tocht en kijk eens of je iets met de tip over de wandeltocht langs de molens kunt doen? 's Morgens de molens zonder toeristen is voor veel wandelaars leuker!
We drinken nog even iets en gaan dan de auto opzoeken. Eenmaal in de auto op weg naar huis, begint het fors te regenen.


Het goede doel is: https://www.geef.nl/nl/actie/ai-inzetten-voor-longkanker 

maandag 23 juni 2025

Amersfoortse Tweedaagse 20/21 juni 2025

 


Donderdagavond 19 juni brengt Cees mij naar hotel Randenbroek, zodat ik mij morgenochtend kan inschrijven. Ik was namelijk te laat om online in te schrijven. Het hotel is vrij eenvoudig,  maar het bed is prima en de locatie ook. Ik loop binnen een kwartier naar de startlocatie. Het is wel jammer dat het hotel geen aanpassingen doet qua tijd van ontbijten,  dus daar moet jezelf voor zorgen. Als ik mij heb geïnstalleerd, kleding voor morgen heb klaargelegd, wandeltas ingepakt, besluit ik lekker vroeg te gaan slapen.

Vrijdag 20 juni 2025

Als het wekkertje afloopt gun ik mezelf nog even de tijd om wakker te worden. Dan stap ik eruit. Aankleden, ontbijt uit de koelkast, lunch in de tas, bidons mee, op weg naar de startlocatie.

Daar is in de aanlooproute e.d. wel het een en ander veranderd. Ik moet me boven in de kantine eerst inschrijven. Daarna een bekertje koffie en er zijn altijd wel wandelaars die zin hebben in een praatje. Dan zie ik Sylvia, zij heeft met haar vriendin Ingeborg afgesproken. Ik start alleen en ik ga mij zo langzamerhand tussen de wachtende wandelaars begeven. Daar zie ik ook Jan staan.

De kaartjes worden vast geknipt en even voor 8 uur vertrekken we. Ik ga even naast Jan lopen en zeg hem gedag een paar worden praten we en dan gaan we ieder onze weg. Tussen de foto's van Jan zie ik later nog een foto waar ik gedeeltelijk op sta, die mag ik vast wel "lenen".

De routes zijn behoorlijk aangepast en veranderd. We gaan nu eerst naar de Kabouterhut, terwijl we anders altijd langs Kamp Amersfoort naar De Stoeterij gingen en dan het Defensieterrein op. Oké volgend jaar is er geen NAVO-top, dus we gaan er vanuit dat dit eenmalig is. Bij de Kabouterhut kunnen we wel gebruik maken van een sanitaire stop en dat is super fijn.

Als ik verder denk te gaan, staat er een dame ook op haar papier te kijken, "hoe nu verder". We gaan samen richting de route. We blijken beiden alleen te lopen en maken een praatje. Het praatje gaat verder en dan blijkt dat onze dorpen waar we wonen naast elkaar liggen. We kletsen wat, Thea is alleen, haar man Ben loopt de 40 en haar wandelmaatje is op vakantie. We blijken achter dierentuin Amersfoort heen te lopen.

We lopen verder en ergens word ik toch verdrietig van deze tocht, de mooiste stukken zijn weg! We gaan niet meer bij Herman van Veen aan. "Ik ben vandaag zo vrolijk,  zo vrolijk, zo vrolijk", nou vrolijk ben ik niet hoor van deze tocht. Komt het omdat ik normaal 40 loop en nu 30?

Zo komen we bij de voormalige Vliegbasis, ook al een afknapper. We steken de Vliegbasis bij het kortst mogelijke punt over. Om dan maar weer snel verder te gaan door een woonwijk.

Het helikopterpad moeten we volgen, zal dat hier zijn?

En zo komen we bij de rust op 13 km. Vv 't Vliegdorp! Hier is elk jaar groentesoep (als je het lekker vindt) en een broodje kroket. Ik besluit koffie te nemen en iets uit mijn tas te eten.

Nadat Thea en ik samen gerust hebben, besluiten we het laatste stuk ook samen te lopen. We kunnen het prima met elkaar vinden. Vanaf het Vliegdorp steken we de A28 over en gaan richting Laantje Zonder Eind en dat is het werkelijk. Het is werkelijk ronduit een saaie, niets zeggende route. Het is zelfs zo erg dat ik geen foto meer hebt gemaakt. We gaan nog wel over dezelfde fietsbrug over de A28, een stukje bos, een stukje door een woonwijk en we staan weer bij de finish. Dat was het voor vandaag. Ik spreek met Thea af dat we morgen nog een dag samen lopen.  Na een drankje gaat ieder zijns weegs.

Ik ga naar het hotel. Even een rustmoment en dan een heerlijke douche.  Bij het Kannetje vind ik een plekje om te eten, heerlijk altijd. Terug in het hotel maak ik mijn spulletjes klaar voor morgen. Ik pal zoveel mogelijk vast in. Mijn koffertje mag morgen hier blijven tot ik naar huis ga.

Ik zet mijn wekker, morgen 3 kwartier eerder starten vanwege de warmte die verwacht wordt.

Zaterdag 21 juni 2025

Het wekkertje loopt nog iets eerder af dan gisteren en hup eruit. Aankleden, ontbijten, wandeltas klaarmaken, koffertje inpakken en het is tijd om te gaan. Ik heb geen contactgegevens van Thea maar ik verwacht dat zij ook de site gelezen heeft. En ja hoor als ik met mijn koffie aan het wachten ben, komt zij eraan.


Als eerste sanitaire stop hebben we het laatste restaurant van gister, 't Lanshuys. Helaas blijkt deze dicht te zijn en zoeken we een boom. Geen wolf te bekennen hoor! Dezelfde saaie weg als gister, niet leuk, alleen nu in de schaduw. 


Na de rust bij Bergzicht lopen we verder naar de Pyramide. Ook hier is het anders en gaan we linksom achter de Pyramide langs. Bij de speeltuin maken we even ons sjaaltje nat, lekker in je nek. 



En kijk dan eens!!! We gaan het bos in, een klein stukje hoor en dan weer veilig langs een verschrikkelijke provinciale weg. We zien tussen de bomen het Henschotermeer liggen. Vroeger mochten we het terrein daar op, al jaren niet meer. We wandelen verder en komen bij VV Woudenberg, een rustmoment.

Na het rustmoment gaan we een stukje oude route en dan mogen we ineens het Landgoed De Boom op. Dit zat al jaren dicht voor ons. Maar daarna is het ook echt over. Geen YMCA. Geen bos, maar een fel zonovergoten fietspad naar Leusden-Zuid. Die rust pakken we nog voor een toiletbezoek, een glas appelsap en dan krijgen we buiten nog een waterijsje. Toch mis ik de ontspannen sfeer van het YMCA-kamp. Als we weer op de route lopen, worden we ineens gewezen op een route wijziging. We gaan een stuk langs het spoor lopen en krijgen allemaal een flesje water. Ik denk dat deze route wijziging uiteindelijk een kilometer scheelt,  maar we lopen wel in de zon.

Via het natuurgebied van vanmorgen komen we weer bij de finish aan. Knipkaart inleveren, medaille in ontvangst nemen, wandelboekje af laten stempelen en een heerlijk drankje.

Thea bedankt voor de gezellige dagen. Ik feliciteer André nog met het behaalde resultaat. En dan wachten op Cees. Tot die tijd nog even kletsen met nieuwe mensen en oude bekenden die je hier altijd tegenkomt.

Jammer dat de routes zo minder leuk zijn geworden. Ik weet niet of ik dit volgend jaar weer kies. Misschien is Laren een goede vervanger. Daar gaan we wel door het bos en de hei.


Mijn sponsordoel is: https://www.geef.nl/nl/actie/ai-inzetten-tegen-longkanker 


dinsdag 17 juni 2025

Maastrichts Mooiste 7 juni 2025

 


Na een paar dagen het weer in de gaten te hebben gehouden, toch vrijdag besloten om in te schrijven voor Maastrichts Mooiste. En dan valt het weer vandaag toch best tegen. De poncho moet mee, dat wordt geen overbodige luxe!

Het wekkertje staat vroeg en na een onrustige nacht sta ik snel naast mijn bed. Alleen mijn boterhammen moeten nog gesmeerd worden. Cees verzorgt Amber en brengt Teun en mij even naar Maastricht. Dan kunnen Anneke en Cees ons later vanmorgen weer ophalen. 

Na het ophalen van onze startkaart gaan we in het startvak staan en al snel besluiten we, de poncho moet aan.

Er wordt allerlei informatie verstrekt als we in het startvak staan en dan in het tijd voor de wave. Kort daarna klinkt het startschot of beter gezegd iets wat op een startschot moet lijken. 

We lopen langs de Maas en een poncho is zeker niet overbodig. We lopen de 10 mijl, de afstand die morgen voor de hardlopers hetzelfde is. De pijlen hangen erg duidelijk. Dan komt het keerpunt voor de 10  km. lopers en even later voor de 10 mijl lopers. Hier moet de muziek nog opgebouwd worden. Denk nu niet dat alles netjes asfalt is, ik moet deksels oppassen met die ongelijke berm.

Bij de volgende stempelpost is de muziek wel aanwezig, maar het zijn niet veel muzikanten. We lopen een stukje door bebouwing en dan worden we via een aanwijzing geattendeerd op een ijsje. We overleggen even en besluiten dan om in de regen niet heen en weer te gaan voor een ijsje. Later bleek dit ook een stempelpost te zijn.

Als we verder gaan, gaan we de St. Pietersberg op. Voor de lezers die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis,  Klik hier Wel heel leuk om naar het gestuntel van enkele chauffeurs te kijken. Wij gingen namelijk aan de lastige kant ( de opgang voor de bevoorrading) naar boven. 2 personenauto's kwamen het steile gedeelte al achteruit af. Een vrachtwagen probeerde het ook, dat ging minder goed, een volgende bakwagen stond op de helling te wachten met blokken voor zijn wielen. Voor onszelf is het ook best een pittige klim, maar zo leuk om te doen. Je vergeet gewoon dat je in de regen loopt.

Als we de Sint-Pietersberg af komen, lopen we langs het riviertje "De Jeker".  Wil je meer over het riviertje weten, Klik hier

En ja, het is geen mooie asfalttocht, je verwacht eigenlijk geen onverhard grindpad, maar toch.....en het pad gaat vrij steil omhoog en dan hardlopen.....petje af ....

Het is dus de bedoeling dat we daar boven door het bos naar het open terrein gaan.....en als we boven zijn dan zien we........


We komen hier boven ook een controlepost tegen. We krijgen 2 stempels omdat we de post bij het ijsje niet hebben gehad. We gaan afdalen en lopen Maastricht weer in. De finish nadert... we hebben er inmiddels 11 km opzitten,  ik maak even een kiekje....een paar straten verderop is er weer een controlepost en een goed bekertje koffie met een wafel. Ondertussen nemen we ook de beslissing dat de poncho uit kan.


Het laatste stuk gaat door Maastricht en dan staan we zomaar op het Vrijthof. Er lopen 2 dames achter ons en die willen ons perse op de foto zetten.

Nog een klein stukje en dan gaan we de trap af naar de kade waar de finish is.  We zien Cees en Anneke ook net aankomen. We krijgen een medaille en dan als beloning een stuk vlaai

We hebben er weer een mooie tocht opzitten,  weer 16,1 km erop zitten.

Het goede doel is: https://www.geef.nl/nl/actie/ai-inzetten-tegen-longkanker 


donderdag 5 juni 2025

Margratentocht 2025

 

Gisteren aangekomen op de camping en vandaag (hemelvaartsdag)  ga ik met zwager Teun de Margratentocht lopen. Vorig jaar hebben we dat ook gedaan en dat beviel goed. We kiezen voor de 25 km afstand. Het is hier best glooiend en dan is 25 km zeker voldoende. Het startbureau is in de zaal van de fanfare en we fietsen erheen om ons aan te melden. 

Dat gaat allemaal heel snel. We krijgen geen route mee, kunnen wel een QR code scannen,  maar de ervaring is uitstekend gepijld en geen balorige lui die pijlen weghalen of verdraaien. We lopen aan de achterkant het gebouw uit en gaan door het dorp heen.


We komen langs de sportvelden en al snel gaan we van het asfalt af. Het is hier veel onverhard lopen. 



De eerste splitsing is een feit, wij zitten goed! En wat een schitterende vergezichten heb je hier! We genieten ervan en lopen te genieten.



Via Libeek lopen we Nederland uit en België in. Zo komen we in 's Gravenvoeren-Fouron-le-Comte. Mijn telefoon reageert direct en geeft aan dat we in België zijn. Het natuurgebied waar we doorheen gaan is zeker de moeite waard! Het is wel klimmen en klauteren. Voor degene die interesse hebben,Klik hier 
De Schophemmerhei, die ga ik niet meer vergeten. 


En is dit een grapje van de routebouwer? Ons allemaal 1 voor 1 naar boven sturen? Verderop moet ik even in mijzelf lachen, we maken vaak grapjes over de Belgen en dan zie ik een bootje staan op een trailer, wachten ze hier tot het water komt?


We steken de grens weer over en gaan op weg naar Noorbeek voor de eerste rust. De eerste 10 km zitten erop.


Ik kijk mijn ogen uit, bij elk kruispunt van wegen staat een kruis en nu na Pasen zijn ze allemaal versierd met geel en wit lint en met gele rozen. Als we Noorbeek in lopen zie ik ook gevels versierd. 


We gaan onze stempel halen en genieten van koffie met een flink stuk vlaai! 


Na een heerlijke rust gaan we vol goede moed verder. We lopen nog een stuk op de grens met België en zien daar nog een verwijzing naar de Snauwenberg. Klik hier
voor meer informatie. We draaien de Belgen voorlopig de rug toe en gaan in Nederland verder. Het zwaarste stuk hebben we gehad. Het blijft genieten van de vergezichten. 


We komen nu door een gebied waar druiven staan, die gebruikt worden voor de wijn. Er is hier een heel wijnbouwgebied met verschillende boomgaarden. Iets om eens naar toe te gaan?



Het wordt nog even een fikse klim in Mheer, maar voor zover is, komen we eerst nog langs een weiland met ander soort koeien dan wij in Kamerik hebben, dus even een kiekje maken.


En dan klimmen we dus naar de rust in Mheer. Daar liggen hele slechte herinneringen. Jaren geleden is Cees hier uitgevallen. Ik moest hem toen naar Maastricht naar het ziekenhuis brengen. Ppffff we zijn boven en........


We zitten heerlijk op het terras en genieten van onze koffie. Maar zoals altijd, de finish komt niet naar ons, wij moeten naar de finish. We stappen weer op, we moeten nog 1 slinger maken door Banholt en dan zit het erop.


Het was een prachtige tocht, ontzettend genoten. 
We melden ons af en gaan naar de camping, daar hadden ze ons nog niet verwacht. 


Vergeet je niet mijn wandelkilometers te sponsoren?
Https://www.geef.nl/nl/actie/ai-inzetten-tegen-longkanker