Bike&walking4hope 25 mei 2019

Vandaag ga ik richting Renswoude voor een heel speciale wandeltocht. Vorig jaar voor het eerst meegelopen en dat was zo goed, dat ik dit jaar weer van de partij ben.
En dit jaar in het sponsorshirt van het goede doel waar deze tocht voor is. Maar ook tijdens de Nijmeegse 4daagse zal ik (een aantal dagen) in dit shirt lopen. En in september als ik de Mont Ventoux op ga heb ik ook dit shirt aan.
Wat is er nu zo speciaal aan deze tocht, vraag je je misschien af. Ik ga er even iets over vertellen. Sinds februari 2018 zing ik bij een heel speciaal koor, met steeds een heel bijzonder doel. Het doel is eigenlijk elk jaar anders, maar omdat het doel van vorig jaar zo belangrijk is, is er besloten nog een jaar door te gaan om geld in te zamelen. Wil je weten op welk koor ik zing? klik hier
Heb je in om te komen zingen? Kom eens kijken of het je wat lijkt!
Maar nu het doel, dat is ook super belangrijk!! Het doel is Support Casper! In deze blog wil en kan ik hier best heel veel over vertellen, maar ik denk dat het beter is om je de link te geven, dan heb je alle informatie uit de eerste hand, meer weten? klik hier
Tja de Nijmeegse 4daagse is denk ik wel vrij bekend, daar ga ik lekker 4 x 40 km. lopen. Mijn verplichte afstand is 4 x 30 km, maar de 40 km route vind ik veel leuker en een groter feest, dus vandaar.
En dan de Mont Ventoux, dat is ook een pittige uitdaging waar ik graag mijn steentje aan bij draag. Wil je daar meer over weten? klik hier

Maar vandaag gaan we wandelen. Ik heb vandaag met Jannie afgesproken. Samen willen we 26 km lopen. Net als vorig jaar, eerst de 10 km en dan de 16 km. Voor mijn training voor de N4D is dit vandaag geen top afstand, maar daar gaat het nu niet over. Ik heb de afgelopen week al een 40 km gelopen en in totaal al een kleine 700 km. dit jaar.
Ik stap om 7.30 uur in de auto en stel de navigatie in, eigenlijk kan ik het met mijn ogen dicht rijden, maar voor de zekerheid dan maar. De start locatie is op Landgoed Groot Abbelaar, een prachtige locatie!
Als ik aankom, doe ik op mijn gemak mijn sokken en schoenen aan en dan ga ik vast richting het aanmelden. Jannie komt even later op de fiets aan en dan gaan we de route ophalen. Eigenlijk kunnen we het zonder ook af, maar voor de zekerheid dan maar. Er zitten een paar stukken van de route dicht i.v.m. het broedseizoen.

We gaan van start en lopen eerst de verkorte route van het Jufferspad. Het is erg bekend hier en dat zorgt ervoor dat we weten waar het mis kan gaan en het betekent ook dat ik minder foto's maak.

Als we bij het restaurant "De Dennen" zijn overgestoken komen we langs een oorlogsmonument waar we vorig jaar ook even bij stil hebben gestaan. Voor meer info, klik hier

Dan komen we op het punt waar het vorig jaar ook zo zoeken was. ik weet het nog ongeveer en ja hoor we hebben nu Adrie en Annemarie niet bij ons en dus...…….. we lopen weer te ver en moeten weer terug om het bordje te vinden waar we het graspad op moeten. Maar eenmaal op het graspad en op de bruggetjes is het wel heel mooi!

Al snel zien we kasteel Renswoude voor de eerste keer. We maken hier wat foto's en genieten van al het moois. Als ik later op internet kijk, blijkt het dat ik altijd de achterzijde op de foto zet. Van de duiventoren heb ik geen foto's gemaakt. Wil je meer weten?  klik hier

Na Kasteel Renswoude steken we de weg over en volgen we de verkorte route naar de start locatie.
's Middags horen wij dat de verzorgingsbus voor de fietsers ons hebben zien lopen. Ja dat oranje shirtje trekt de hele dag de aandacht.

Op dit pad is het voor ons heel bekend, ook omdat wij van het voorjaar al een week in deze omgeving op een camping hebben gestaan en Jannie er nu nog staat.
Maar als we op de start locatie terug zijn is het tijd voor een kop koffie met een heerlijke plak cake en niet te vergeten een sanitaire stop.

Dat waren de eerste 10 km voor vandaag. We zeggen de cateringgroep gedag en starten voor onze 16 km. Iedereen is nu weg, dus zetten wij er weer lekker de pas in, om zeker niet te laat te zijn voor de uitreiking van de cheque vandaag en voor de verkoop van lootjes voor de ballonvaart. Want dat wil ik best nog eens doen. De vorige keer is al een poos geleden en ik heb toen zo genoten.

Om 10.45 uur starten we dus voor het 2de rondje. Tot kasteel Renswoude is de route hetzelfde ik heb dus op dit stuk maar 1 extra foto gemaakt en die zie je hier. Na deze foto gelukkig wel direct het goede graspad gekozen en we konden door.

Na het kasteel Renswoude zijn we nu rechtsaf gegaan en ging het eigenlijk als vanzelfsprekend.
Al vrij snel kwamen we op het eerste punt waar we de alternatieve route moesten nemen i.v.m. het broedseizoen. We herinneren ons nog dat we de vorige keer hier even hebben gerust om wat te eten en te drinken. Nu drinken we alleen wat en hup weer door, het loopt erg lekker.
We lopen nu een stuk langs het spoor en dan zegt Jannie ineens: "het komt me hier toch wel erg bekend voor"! Ja zus dat klopt we zijn hier bij het informatiecentrum van de Grebbelinie!!!! Weet je nog we zijn hier ook een keer met elkaar geweest om binnen te kijken!!!
We moeten lachen!!! Zo zie je maar dat je soms even niet door hebt waar je bent.

Het gaat weer verder en genieten van de omgeving, maar hebben ook nog steeds wat te kletsen. Fijn om zo even van alles met elkaar te kunnen delen.
Dan moeten we nog een keer oversteken en komen er ineens wandelaars (van onze groep dus) van rechts??? Oei!! Die waren goed verkeerd gelopen. Wij geven aan dat ze ons maar in het vizier moeten houden dan komen ze zeker bij de start locatie.
Als we een niet zo duidelijk pad inslaan, zwaaien we nog een keer extra en dat zien de dames, anders zouden ze hier zeker weer verkeerd lopen, dat weten wij nog van vorig jaar.

We komen langs boerderij "De Nap", ik maak er een foto van, want de vorige keer toen ik met mijn zwager een klompenpad liep heb ik deze boerderij gemist.
En dan komen we 2 dames tegen, die aan ons vragen of ze het verkeerde kleur shirt aan hebben. Ze zien vandaag allemaal wandelaars met oranje shirts! Dat is onze kans!!
We gaan keurig uitleggen dat we vandaag lopen voor bike&walking4hope en wat het doel is en dat wij in september de Mont Ventoux opgaan en we vertellen over ons koor en over het doel "Support Casper". Dan vertelt 1 van de dames dat haar moeder aan alvleesklierkanker is overleden. Zij willen graag de folder van de actie hebben en die mail ik direct waar zij bij staan. Thuis gaan zij alles nog eens doorlezen en bekijken, beloven zij ons.
Zij wensen ons succes en wij hen nog een fijne wandeling en wij gaan weer verder. Nog over het voorval napratend komen we bij een picknickbank en daar worden we weer staande gehouden door een stel. Ook zij vragen wat al die wandelaars met oranje shirts zijn.
Weer vertellen wij in het kort ons verhaal en deze keer geven we wat steekwoorden door waar deze mensen op kunnen googelen.

Voor ons is het duidelijk, het shirt doet zijn werk en wij zijn vergeten om een printje te maken van ons verhaal, zodat wij die kunnen uitdelen. Dus wat hebben wij geleerd, vaker dit shirt aan trekken en zorgen voor informatie materiaal in je tas!!

We ontdekken nog een vette, dikke kikker en dan komen we nog langs de camping waar we begin mei met 3 zussen zo gezellig hebben gekampeerd. Even een kiekje en dan gaan we weer verder. Het wordt tijd!!!
De fietsers van de gezinsfietstocht zijn inmiddels binnen en de meeste wandelaars ook. Een deel van de wielrenners moeten nog binnen komen. Wij worden verwelkomt en door Gert op de foto gezet. Van de dame van Support Casper krijgen we nog een pet.
We gaan genieten van een heerlijke lunch en zijn bij de uitreiking van de cheque. De dag heeft een mooi bedrag opgehaald en het bedrag wordt door een sponsor afgerond op € 3.000,00. Prachtig!!!

Het was een fantastische wandeldag met mooi weer en dan wordt het tijd om naar huis te gaan.

Schuiteman Wandelfestijn 18 mei 2019

In Voorthuizen wordt jaarlijks een wandeltocht georganiseerd door Schuiteman Accountants. De afgelopen jaren is gebleken dat dit perfect georganiseerd wordt. Deze wandeltocht staat bij mij altijd als 1 van de eerste genoteerd. Er zijn ook altijd goede doelen aan gekoppeld.
Ook dit jaar en volgens de site is dat voor dit jaar Careander. Wil je meer weten, klik hier en voor Stichting De Rozelaar. Als ik even door klik op deze site zie ik ineens informatie over lunchroom "De Rozerie" in Barneveld!!! En die ken ik, daar kom ik graag als het zo uitkomt! Wil  je meer weten, klik hier

Het startburo is in een kerk waar ik jarenlang op zaterdagmorgen koorrepetitie had. Dus daar rij ik bijna zonder navigatie heen. Alleen als ik van de A1 afkom blijkt de weg iets veranderd te zijn. Een rotonde die ik niet ken, maar dat gaat verder probleemloos. Alleen toen ik 's morgens bij Harmelen West de A12 opging had ik een dingetje. Ik maakte vaart en een eend die uit de slootkant opvloog ook. Die vloog met een klap tegen de voorkant van de auto aan. Er was ook geen mogelijkheid om hem te ontwijken. Je reflex is bukken, maar bukken in een auto is een beetje maf, maar toch een reflex die je niet kunt uitschakelen.

Eenmaal in Voorthuizen aangekomen, zie ik dat Michel en André ook net gearriveerd zijn. Ik parkeer de auto, trek mijn schoenen aan en de mannen staan al te wachten. Zelfs mijn windjack laat ik in de auto want je hebt er vaak meer last van dan gemak.

We gaan aanmelden, er is nog even overleg over de afstand. Voor mij staat de 40 km vast, maar de mannen hebben hun twijfels, dus spreken we af om ook de beschrijving van de 30 km route mee te nemen.
Michel en ik genieten nog even van een startersbakkie en dan gaan we op stap.

Het is hier altijd een andere route en dat maakt het ook elk jaar weer leuk en interessant. We gaan het bekende tegenover de kerk in en op dan wat straten door en zo komen we in een nieuwe wijk. Ook deze lopen we door en dan komen we bij een plas. Ik verwacht dat deze plas is ontstaan door zandwinning. Dit water wordt zo te zien gebruikt voor verschillende watersporten. Het is er nu rustig alleen een visser. André maakt een opmerking die niet helemaal op zijn plaats is denken wij want de visser kijkt een beetje vreemd.

Als we bij het viaduct zijn, zie ik dat we richting Stroe gaan, Michel had het al gezegd, maar nu zie ik de afslag en die herken. De route is altijd een mengeling van asfalt en onverharde paden. Ik hou er wel van. Ook al moet je in deze tijd van het jaar goed opletten, want nu een blessure lopen heeft gevolgen voor de 4daagse in Nijmegen. Maar ik merk ook, hoe beter getraind, hoe veel makkelijker je loopt. Zoals gezegd wordt er nog een keer gecheckt of we echt wel de 40 km gaan lopen en dan komt de splitsing!!

De rusten zijn vandaag ook perfect verdeeld, elke 10 km een rust. We zijn nu op weg naar de eerste rust, maar er zijn een aantal dames die graag op de foto willen en die wel even willen poseren. Prima ik maak wel even een foto en nu eens niet van het zwarte schaap uit de familie, maar van de zwarte koe! Een nieuwe variant zullen we maar denken.
Ik maak nog een foto van mijn wandelmaatjes van vandaag, maar de publicatiekosten zijn te hoog, dus deze moeten jullie maar zelf bedenken.
De waakhonden, ze zijn echt mooi, willen wel samen poseren. De ooievaar is ook aangekomen en zit op het nest. Zo kom je toch echt van alles tegen op een wandeltocht.

De rust komt in zicht!! Ik heb best zin in koffie!! De rust is bij Pig farm en dan denk je dat het daar wel naar een varkenshouderij zal ruiken, maar het is er super steriel! De eigenaar loopt er ook en is bereid om ons van alles te vertellen over zijn bedrijf.
Ik heb niet alles onthouden, want zo interessant vind ik het nu ook niet, maar het zag er netjes en verzorgd uit. De dieren waren rustig en zagen er goed uit.
Bij de zwangere zeugen zag je de biggenlampen al branden en dat herinnerde mij er aan dat ook ik vroeger thuis wel eens de taak kreeg om bij de zeug van mijn vader op te passen en als er een big was geboren deze op te pakken en onder de lamp te leggen. Dan kon de zeug er niet op gaan liggen en de biggen bleven lekker warm.
Ik dronk er mijn koffie en bij gebrek aan appeltaart een koek, mijn banaan ook maar gelijk opgegeten, een sanitaire stop en met een appel die wij kregen, vervolgen we de route.

Na de rust gaan we nog even van het asfalt genieten, maar dan komen de klompenpaden. De route gaat richting Garderen. We komen langs hele dikke boomstammen. Ik maak er een foto van. Het is genieten ook van het mooie frisse groen van de bomen. De kleuren zijn nu nog zo fris, ik kan er zo van genieten! En dan komen we langs de beeldentuin, hier zijn de zandsculpturen waar ik nog graag heen wil. Een paar weken geleden van Ferry in de bibliotheek in Barneveld er nog een folder van gekregen.
En dan is er nog een jarige!! Er moet even gezongen worden en we nemen er dan ook maar gelijk een borrel op. Nou ja, André vertelt er altijd een verhaal bij over oorlog en legers en een borrel op de overwinning, ik ken het verhaal minder. Patricia gefeliciteerd!!
Owwja en dan zie ik daar ineens Hubertus van de Hoge Veluwe!! Wie verwacht hem nu hier. En de kip uit Barneveld is ook nog geaariveerd.

Soms kom je nog plaatsen tegen waar je nog nooit van hebt gehoord, zo ook vandaag. Want ik had toch echt nog nooit van Koudhoorn gehoord, maar vergeten doe ik het nu niet meer. Langzamerhand zijn de eerste 20 km onder onze voeten door gegaan en gaan we bij de rust kijken of er soms een lekkere soep te scoren is. Tijd voor de rust!

Ik geniet van mijn soepje en boterhammen. Mijn schoenen zitten goed en de voeten zijn niet super warm dus ik besluit mijn schoenen aan te houden.
En dan zit de rust er op, nog even een moment van overleg, maar het wordt de 40 km. Dus gaan we voor de extra lus van 10 km.
We komen straks dus weer terug bij deze rust, maar nu eerst aan de bak en aan de bak moeten we zeker.
Aan de zandbak wel te weten. Niet iedereen vindt dat leuk, mij maakt het niet zo veel uit, het is alleen behoorlijk droog en stoffig.

Het is best een pittige 10 km. veel onverhard en veel stukken gewoon door het zand. Maar ik vind het wel mooi. Maar dan zien we de rust weer naderen. Daar worden we als oude bekenden ontvangen. Zeker B&B die hebben de hele dag al veel bekijks.

Nadat er wat is gedronken en we weer even lekker hebben gezeten wordt het tijd voor het laatste stuk. Ik heb zeker "Gien Spiet" van deze dag.

De laatste 10 km zijn vrij makkelijk, het is bijna helemaal asfalt.En zoals altijd zit het venijn in de staart. Dan denk je bijna binnen zijn en dan gaan we nog door het Voorthuizense heuvelgebied.
Wel heel mooi, maar nog even oppassen, nu iedereen moe is.

Het laatste stuk slingeren we weer door Voorthuizen en via de kern van Voorthuizen die ik goed ken komen we weer terug bij de Finish. We melden ons af, mogen een medaille uitzoeken en krijgen een doosje eieren mee. Dat krijgen we hier altijd, zo heeft elke wandeltocht zijn bijzonderheid.
We drinken nog wat en er is nog gelegenheid om een pannenkoek te scoren. Ik hou het bij een glas sap en dan breek ik op. Tijd om naar huis te gaan.
Het was een heerlijke dag.

Turfvelderpad en Nederwoudsepad 30-4-2019

Een weekje op vakantie betekent nog niet dat er niet gewandeld wordt. Ik wist van te voren dat hier heel veel klompenpaden zijn en dan begint het te kriebelen.
Al eens even zitten speuren en ja hoor, gewoon 2 klompenpaden aan elkaar plakken en dan krijg je vanzelf een route van 27 km.
Ik ga niet alleen, zwager Teun heeft wel zin om mee te gaan. En dat is super gezellig, we spreken af om 9.00 uur te vertrekken.

We staan deze week met de caravan op een camping in Renswoude en het Nederwoudsepad loopt langs de camping. We besluiten het Nederwoudsepad te lopen tot we bij het Turfvelderpad komen en dan eerst het Turfvelderpad lopen, dan komen we weer terug bij het Nederwoudsepad en dan lopen we die totdat we weer bij de camping zijn!
Zo gezegd zo gedaan.
Ik had een paar dagen geleden al gezien dat we bij het hek van Landgoed Roodselaar het Turfvelderpad moesten gaan volgen.

Eerst een stukje Nederwoudsepad en dan zijn we direct bij Fort Daatselaar en de Slaperdijk. Wil je meer over het Fort en de Slaperdijk weten, klik hier

We lopen door het prachtige bosgebied van het Landgoed Roodselaar. Het is hier echt schitterend.

Waar heeft dit klompenpad zijn naam aan te danken? Ik vind het in de folder die ik bij me heb gestoken. Want eigenlijk heb ik die folder niet nodig voor de route. Die is echt heel goed uitgezet met bordjes.
Maar even over 't Turfveld:
Een smous of smoes was een bevroren turf die uit elkaar gevallen was en niet meer bruikbaar, daar dankt de Smalsteeg of Smoussteeg zijn naam aan.
Tot 1600 was Ederveen voor het grootse gedeelte een ondoordringbaar moerassig veengebied met veel beekjes en waterpoelen. Een groot en nat turfveld dus. Mensen uit Ede kwamen hier turf steken, als brandstof om te verwarmen en te koken. De naam Ederveen zegt het al: het veen van Ede. Andere namen zijn 't Turfveld of Doesburger Achterveen.

Dan komen we langs een heel leuk hek en verbluffend zoals hier het klompenpad de aandacht van de bewoners heeft.

Even verderop is het niet helemaal lekker gegaan met de tractor. Een moment van onoplettendheid??
Dan lopen we weer verder en voor we het weten staan we oog in oog met een minder vriendelijke hond. Het beest trekt zijn lip op en laat zijn tanden zien!!! Ik ben op mijn hoede en blijf staan. Gelukkig komen er kinderen aan waar de hond bij hoort en hij luistert warempel. De kids pakken hem bij de halsband en wij kunnen onze weg vervolgen.

Dan komen we bij Huize Mariënhof, oorspronkelijk een houten jachthuis dat bij het landgoed De Bruinhorst hoorde. In 1909 werd het verkocht en verbouwd tot een stenen gebouw. Het huis is nu in  bezit van een geestelijke gezondheidszorginstelling.
Nu lopen we door het mooi aangelegde park, straks komen we er voor de 2de keer en dan zullenn we hier onze boterham eten.

Volgens onze kaart is er in Ederveen wel iets te vinden om koffie te drinken, dus lopen we verder. Ondertussen beginnen we echt trek in koffie te krijgen en als we dan in Ederveen zijn begint de zoektocht naar iets wat open is en waar we iets kunnen drinken. Maar...……. dat valt niet mee. Uiteindelijk vinden we een bakker die wel een prachtig bord voor zijn winkel heeft, maar verder niet zo op gasten is ingesteld. We kunnen buiten zitten!!! Het is niet feilloos droog en het is eigenlijk te koud om buiten te zitten. We kiezen voor een oranje tompouce en koffie. We werken het snel naar binnen om niet te koud te worden en gaan dan weer verder.

We lopen het laatste stuk van dit klompenpad en dan zitten de eerste 13 km. erop.

En dan gaan we verder met het Nederwoudsepad en komen weer bij Landgoed Roodselaar. Omdat een sanitaire stop er bij de bakker in Ederveen niet in zat, ben ik blij dat we langs het Landgoed komen en nu ik de folder lees, leer ik ook weer wat want ik lees dat de boerderij een Thomashuis is. Geen idee wat dat is dus even kijken op internet. Wil je het ook weten? klik hier

Gelukkig zie ik hier iets open en mag ik naar het toilet.

De tocht gaat verder en dan komen we weer bij Huize Mariënhof. Inmiddels hebben we trek gekregen en hier hebben we de eerste keer al een bankje gezien, nu gaan we daar heerlijk opzitten, lekker beschut en genieten van onze boterhammen en het drinken wat we bij ons hebben.

Na deze heerlijke rust lopen we weer verder en dan komen we langs een boerderij, ik zeg tegen Teun, dat wordt een sjiek bushokje. Maar als we er dichter bij zijn, spreken we de boer. Hij vertelt dat de weg vroeger over zijn erf liep. Als wij vragen wat hij aan het bouwen is, vertelt hij dat het een bijenstal wordt. Mooi zeg! Ik vertel hem dat mijn man Cees ook jaren lang bijen heeft gehouden en dat we met veel plezier terug denken aan die tijd. Zwermen scheppen, honing slingeren, de observatiekast in onze voortuin. En in de herfst de bijen inwinteren. Het blijft kriebelen. we zeggen elkaar gedag en gaan verder.

Dan valt mijn oog op moeder eend met haar kuikens. Het is een heel gezin!!

 
Het is toch wel heel leuk om zo een dag met Teun op stap te zijn, want nu komen we weer langs koeien, nou ja, koeien??? Het zijn hele lichte koeien vertelt Teun en er was een proef mee of die het weiland soms minder kapot zouden lopen, maar die proef is niet helemaal positief verlopen, want er is meer anders dan alleen het gewicht en de hoeven.

En natuurlijk zie ik weer een poes in het gras liggen en even later komen we langs kippen. Ja die kippen daar zullen we later die dag nog het nodige mee van doen hebben. En dan lopen we op een stuk weg waar we gisteren gefietst hebben! En dan!!! Nou we denken dat we het weten en vergeten goed op de bordjes te letten en wat gebeurd er dan???
We lopen verkeerd! Vergeten af te slaan. Tegen de tijd dat we het door hebben, vinden we het best en lopen onze fietsroute van de vorige dag.
Zo komt het ook dat we weer bij Fort Daatselaar uitkomen en op die manier de camping weer oplopen.

Het was een heerlijke wandeldag, heerlijk 27 km gelopen.

Wandeltocht Weteringloop 11 mei 2019

Nadat ik 2 jaar geleden een super slechte ervaring had met deze wandeltocht, toen eigenlijk besloten om deze tocht niet meer te gaan lopen. Maar...………. omdat ik vanavond nog een concert heb toch besloten het er op te wagen.
Geef de tocht nog een 2de kans dacht ik. Dat heb ik een poos geleden ook met een andere tocht gedaan en die heeft het toen ook verdiend om er positief over te zijn. En nu...……….. lees de blog en ervaar mee wat ik heb ervaren.

Om 8.00 uur mogen we vertrekken en ik zorg dat ik wat eerder ben zodat ik mij in kan schrijven en om 8.00 uur als het startteken er is, kan ik weg. Er zijn bekenden, o.a. Peter.
Het eerste stuk loop ik met Peter en zijn maat op. Even kletsen en dan zie ik wel weer verder.

Het minst mooie stuk krijgen we eerst. Langs de provinciale weg. Na een half uurtje doemt Kamerijck op. Voor mij is dat wel erg snel en ik besluit om door te lopen. Inmiddels heb ik al afscheid genomen van Peter, we zien elkaar misschien nog wel later op de dag.
Er loopt een groepje wandelaars voor mij en tijdens het inhalen vertel ik hun, dat ik in dit zandgat ging zwemmen vroeger.

Via het Oortjespad loop ik richting de Van Teijlingenweg. We gaan dan richting de Kwakel, maar op het recreatieterrein zie ik dat het ooievaarsnest bewoond is. Ik zoem wat in en schiet een plaatje.

Het is echt prachtig wandelweer en zo heerlijk rustig, tot...………. er een stel wandelaars achter me komen te lopen die zeker niet gewend zijn om het geluidsniveau van hun stem iets te reduceren. Ze lopen het ene moment iets voor me en dan weer iets achter me, maar de herrie die zij produceren!!!!

Bij de Kwakel ga ik de brug over en dan gaat het over de Houtkade richting de Grechtkade. Op de Grechtkade is het echt een stuk graswal wat we lopen. Het gras is hier pas gemaaid, maar nog niet opgeruimd, dat is op zich niet heel erg fijn lopen. Maar ik neem iets van mijn snelheid terug want mijn enkels zijn om deze tijd van het jaar heilig.
Het is hier weer schitterend om foto's te maken, jammer dat de wandelaars met het hoge geluidsniveau nog steeds in mijn buurt lopen, de weidevogels zijn zo stil en de watervogels zijn op hun hoede.

Ja en in de winter is het hier prachtig schaatsen op de Grecht. Dat vertel ik de Volendammers nog even, maar verder...……… ze hebben geen knop "uit".
Ik loop verder en geniet toch van de omgeving. In de verte ligt Zegveld en ik denk aan die keer dat we over het ijs naar mijn broer en schoonzus gingen op zondagmiddag.

Dan ga ik het hek door en loop ik op het weiland van buurman Hoogendoorn. Het is vandaag ook herinneringen ophalen voor mijzelf.
Ergens bij de achterwetering of bij een dwarssloot heb ik ooit als vis gefungeerd. Hoe?? Nou mijn broer was aan het vissen en ik ging mee, tot zo ver geen probleem. Maar.... mijn broer dacht ik ga ver ingooien dan komt de dobber wel halverwege de sloot, maar... hij had niet gezien dat zijn zusje achter hem stond en ja.... hij had beet!!! alleen geen vis maar ik zat aan het haakje met mijn lip!!

En dan zijn we bij de Boerinn en is het tijd voor koffie. Als ik de koffie bijna op heb, komt Peter met zijn wandelmaatje ook aan. We praten even wat en dan ga ik weer verder, Peter gaat van zijn koffie genieten.

Vanaf de Boerinn lopen we naar voren naar de Mijzijde. Daar voor aan de weg staat mijn geboortehuis.

Ik ga nu richting Woerden en kom langs mijn zus, maar ik zie niemand. Eigenlijk ben ik vergeten om een sanitaire stop te houden bij de koffie en dacht aan mijn zus, maar nu loop ik maar door, zo nodig is het nog niet.
Ik ga Geestdorp in en maak daar nog een paar mooie plaatjes.

De tocht gaat verder en dan volgt het pad langs de Oude Rijn, het zogenaamde Jaagpad op. Soms is dit pad akelig smal en moet je wel in het gras gaan lopen. Dan kom ik bij de splitsing van de 21 en de 31 km. Ik ga rechtdoor want ik heb mij ingeschreven voor de 31 km

Tot de Putkop volg ik het Jaagpad en dan kom ik bij een monument dat mij doet herinneren aan het treinongeluk bij Harmelen. Wil je er meer over weten? klik hier

Ik schiet al lekker op, de volgende rustlocatie zit er aan te komen. Als ik een stuk langs de Breudijk heb gelopen moet ik oversteken om op het fietspad te blijven. Ik hoop dat we even afbuigen en door het Vijverbos gaan, maar nee het papier is streng en geeft aan op het fietspad blijven. Dan zie ik een paadje tussen de struiken door en zo kom ik toch in het Vijverbos terecht. Ik schiet daar nog een paar plaatjes en bij het volgende pad ga ik weer keurig op het fietspad lopen.

De rustlocatie komt in zicht. Ik bestel een kopje koffie en vraag of ik mijn eigen brood op mag eten, dat is prima als ik het verpakkingsmateriaal maar netjes in de vuilnisbak gooi. Natuurlijk doe ik dat. Na heerlijk te hebben gepauzeerd, sta ik weer op, maar voor ik verder ga nu eerst even langs het sanitair.

. 

Via het Kortjaksepad en de Rodendijk kom ik dan op de Hollandse Kade uit. Deze kade moet ik helemaal uitlopen.

Nadat ik de provinciale weg over ben gestoken en op het fietspad loop, kom ik ineens de hardlopers van de 10 km tegen. Oké, dus toch nog even op het hardloopparcours, dat is niet handig, maar zeker niet anders te regelen. En dan moet ik het parcours van een andere afstand nog oversteken en heb ik bijna een botsing met een hardloper. Hier moet misschien nog eens over na gedacht moeten worden. En zo kom ik weer bij de start/finish locatie.

Het was een prachtige wandeldag met heel mooi weer en een veel betere route dan 2 jaar geleden.
Wat mij betreft is deze tocht voor herhaling vatbaar. Ik ga mij afmelden en geef mijn positie reactie aan de mensen achter de tafel door.

Ik vertel nog even voor welk goed doel ik dit jaar loop en dan ga ik naar huis. Vanavond nog een koorconcert te gaan.