Fjoertoer Egmond vrijdag editie

  

Al langer geleden heb ik deze tocht geboekt met een verblijf in Hotel Zuiderduin. Door redenen heb ik de boeking aangepast qua kamer, wat betekent dat Cees meegaat en ook Amber welkom is. De datum blijft staan omdat wij graag op zondag weer thuis willen zijn. Als we op vrijdagmorgen van huis gaan  hebben we nog geen idee of de tocht door zal gaan, het weerbericht is niet echt positief. Omdat ik niet twijfel aan de organisatie Le Champion gaan we toch op pad. Eenmaal in de auto komt er een mail met de nodige aanpassingen die zijn genomen. 

Als je niet in Egmond ben, snap je de maatregelen niet, maar eenmaal op de strandopgang bij de reddingsbrigade zie je wat er aan de hand is. Heel gek, strand weg.

Of zie je het op dit filmpje beter?

We kunnen de auto netjes in de parkeergarage van het hotel zetten. We checken vast in en gaan dan in mijn favoriete lunchroom onze maag vullen. We hebben geen haast, maar als we onze buik vol hebben, gaan we weer richting hotel en ja hoor, onze kamer is klaar en we mogen erin. We installeren ons en dan wordt het langzamerhand tijd om mijn wandeloutfit aan te trekken. Nog een beetje vroeg, maar ik ga vast richting de start. 

Daar wordt medegedeeld dat ook de startgroep van 17.00 uur al weg kan. Dat is een kwartier eerder.

Als ik richting de deur loop, zie ik Thea ineens. Vandaag is zij vrijwilliger bij 

Le Champion,  voor morgen hangt haar outfit al klaar, maar ze heeft niet zoveel vertrouwen dat ze die aankan morgen. We kletsen even en dan vraag ik aan Thea waarom of ik eerder mag starten en dan geeft Thea aan dat ze iedereen laten gaan die er is, omdat het weer zo slecht is.

Zoals ik al eerder heb geschreven,  loop ik alleen. Hier heb ik voor gekozen, dus het is goed. Het is niet druk op het parcours,  zijn er veel mensen thuis gebleven? Waren er zo weinig inschrijvingen? Wat dan ook, het is zoals het is. Wat mij wel opvalt er is weinig publiek, in de winkelstraat staan wat mense  in de deuropening maar over het algemeen is het stil langs de route. 

Het is ook super lastig om foto's te maken,  er zijn veel minder acts of kunstwerken en dan is het door de wind niet goed vast te leggen.

De route wijkt nu nog niet af van eerdere jaren. Ik probeer steeds achter een groepje aan te lopen, dan geeft het gevoel dat je niet alleen bent.

Er komt een splitsing.

R420210

Er zijn ook hele mooie kunstwerken, van dit straatje een tweetal beelden.

We volgen de route en dan komt er alweer een oversteek moment, super dat er steeds weer verkeersregelaars zijn om ons veilig over te laten steken. Een stukje langs de doorgaande weg. Hier rijden we zelf ook als we Egmond in of uit gaan.

We gaan richting de Abdij en hier in de straten is altijd volop gezelligheid. Nu gelukkig ook en dan twijfelen we even met z'n allen of we geen pijl missen, maar het klopt hier loopt de route elk jaar heen. De Abdij zie je al liggen en ik kijk er naar uit om er te zijn, even een ijkpunt en stempelpost bereiken in de wetenschap dat het goed gaat.

Na de stempelpost en een heerlijke krentenbol ga ik weer goedgemutst verder. Ik heb mijn pet onder mijn capuchon van mijn jas zitten en ik ben blij met de keuze die ik gemaakt heb, door mijn warme "honden uitlaatjas" aan te trekken. Daaronder wat minder laagjes dan ik gewend ben, de jas is wind- en waterdicht!

Ik maak nog even een foto van de kerstman. Ik zet het er maar bij, want anders herken je het soms niet.

En dan gaan we echt de polder in en hier waren we dus voor gewaarschuwd! Er staat een wind!! Soms ben je bang dat je omver geblazen wordt of in het kleine slootje beland. Het is hier echt aanpoten en donker! Gelukkig heb ik een zaklampje bij me om op de weg te schijnen zodat je eventuele oneffenheden op tijd ziet.

Dan worden we welkom geheten in het bloemen bos, ontzettend leuk!

Na het bloemenbos duiken we weer de duisternis en de storm in. Op naar het volgende object was staat te wachten.

De draak in een andere vorm dan we hem kennen.

Even bijkomen van de harde wind en dan weer verder. Dit was dus het deel van de route waarvoor gewaarschuwd werd.

We worden weer geholpen met het oversteken door de verkeersregelaars en zo komen we in Egmond aan de Hoef. Heel leuk we lopen door de brouwerij.

Het scheepje ligt er al jaren, maar toch leuk om iets te zien. Na de brouwerij verwacht je om de brandweer actief te zien met een schijnwerper en een waterstraal. Helaas ze proberen het op te zetten,  alleen wij zijn te vroeg of zij te laat of het lukt niet door de harde wind.

De route gaat verder en in straten waar anders feest is, is het nu akelig stil.

Wel vind ik 2 fietsen met daartussen een kijkdoos of zoiets gebouwd, heel leuk bedacht.

Als ik weer verder ga, loopt de route door een kerkje. Iedereen is welkom om even te gaan zitten, dan zingt het koortjeen dan de hoornblazers weer. Een kaarsje branden kan ook.

Na dit alles ga ik op weg naar het kustpark Egmond van Roompot. Voor we er zijn moeten we eerst een stuk langs een doorgaande weg lopen en dan een stuk onverhard door een weiland. Andere jaren liepen we over een fietspad,  maar ik zie dat het daar afgesloten is.

En dan een controle op startkaarten! Het was gezegd, om zwartlopers tegen te gaan!

Op dit park is altijd een grote rust en is er van alles aan horeca.

Ik maak wat foto's en ga dan op zoek naar Martje. Dat had ik beloofd om even voor een praatje langs te komen.

De route zit er nu echt bijna op. Nog een kilometer of 3 en dan ben ik er.

Het was en is een aparte belevenis, geen strand, harde wind, kleine buitjes en weinig publiek. 

Een bellenblaas machine en een koetsje met paarden omdat we de paarden op het strand nu gaan missen. We lopen door een aantal straten, die ik deels herken van de wandelmarathon.

Dan gaat de route bij hotel "Vassy" toch de boulevard op en lopen we het strandpad bovenlangs. Dat geeft toch nog wat idee.

De aankomst is anders dan ik gewend ben maar ik ben binnen. Ik krijg een plaatje voor in mijn wandelboekje en mijn herinnering.

Het ontvangstcomite zit dit jaar binnen in een keet en geen bord met finish, een beetje katerig gevoel.

Ik steek de weg over en ga via de achteringang het hotel in. Onze kamer is om de hoek. 

Na ee n goede nachtrust,  een heerlijk ontbijt, de koffer ingepakt. Uitchecken, de bagage in de auto, nog even de wandelschoenen aan en hup het strand op.

Het is nu stukken beter, geen storm   geen regen.

We sluiten dit uitstapje af met een laatste wandeling op het strand.

WS78 De Wekeromse Klompentocht

 

Voor vandaag staat de WS78 De Wekeromse Klompentocht in de agenda. Omdat zus Jannie daar woont, hebben we samen afgesproken. Ik zet mijn auto bij haar neer e  we gaan op de fiets naar de start. In Lunteren is een groot deel "blauwe zone" en daarom fietsen wij die 1,5 km wel.

Als de wekker afloopt en ik wakker word, is het verre van wandelweer, regen en onweer, bbrrrr je doet het voor je plezier???? Eenmaal in de auto is het nog niet veel beter....gaat dit echt goedkomen???? Als ik de auto bij Jannie parkeer is het droog en lijkt het ergste slechte weer voorbij te zijn. We drinken nog een kopje koffie en gaan op pad.

Als we in Lunteren de fiets geparkeerd hebben, wijzen we nog wat wandelaars op de blauw zone en wat is de reactie.......jammer van de prent dan betalen we die wel....als het geld je zo weinig interesseert, zet je auto dan gewoon goed weg en maak het geld van een bekeuring over aan de voedselbank,  doe dan iets zinnigs met je geld......

Wij melden ons aan en we mogen direct starten, ook al is het nog geen 9.00 uur.

We gaan al snel het Buurtbos in. En dat is een bijzonder bos, de parkoersbouwer noemt het in zijn stukje over deze tocht, wil je meer weten, Klik hier

Door het Buurtbos heen en dan nog wat andere natuurgebieden en dat is genieten. Ik had nog geen paddenstoelen gezien van het jaar, maar ik kan nu mijn hart ophalen.

Een kleine impressie.

En dan een echte klim! De Belt op! Simpelweg de vuilnisbelt van Ede. Tot 1988 was dat de stortplek voor het afval van de gemeente Ede. Later is hrt vuilnis afgedekt en heeftde natuur de plek overgenomen om te worden wat het is. Er staat een uitkijktoren op, wij zijn daar niet opgeweest.

De tocht gaat verder en we beginnen wat bebouwing te ontdekken, zin in koffie hebben we wel, maar we moeten nog even wachten.

Er was namelijk nog een dingetje voor we bij de koffiepost kwamen! We volgden netjes de gele pijlen, de 20 km pijlen en dan ineens!! Oranje pijlen van de 30 km route, hoe kan dat???? Gelukkig ze gaan weer over in geel. Daar is dan de koffiepost!

We drinken heerlijk koffie en eten een boterham, dat hebben we wel verdiend na zo'n klim. Maar ook aan een heerlijke rust, buiten in het zonnetje komt een eind. We gaan verder. De 30 km en de 40 km gaan nog een lusje maken,wij gaan naar de finish.

Een klompentocht en wat voor 1. Mijn broek zit later lekker onder de modder en mijn nieuwe schoenen zijn ook lekker ingemodderd 

We genieten volop van de tocht en van het weer. Het is zo leuk om weer samen op pad te zijn. Wat hebben we dat vaak gedaan, samen naar de Hoge Veluwe om daar met de wandelfitters op stap te gaan. We hebben ook veel te kletsen en wat gebeurd er dan???? Precies een pijl gemist, dat betekent 2 km extra om weer op de route te komen en de route is mooi! Het Wekeromse Zand.

We hebben al verschillende keren een verwijzing naar het middelpunt van Nederland gezien. En natuurlijk moeten we er ook langs.

We zetten nu koers naar restaurant de Goudsberg op het vakantiepark. Daar aangekomen leveren wij onze fruitmunt in en genieten van onze manderijn. We kunnen hier een sanitaire stop maken. 

Na de fruitpost is het nog 3 km. naar de finish. We lopen een stukje over het vakantiepark en via een sluiproute verlaten wij het park om in het bos onze weg te vervolgen.

De eindstreep komt in zicht en dan hebben we toch nog een paar spetters. Maar dat mag de pret niet drukken. Wij hebben een heerlijke dag gehad. Terug bij de start/finish locatie melden wij ons af. Ik laat mijn wandelboekje afstempelen en als we dan onze fiets op willen zoeken, plenst het, de poncho moet aan. 

Vergeet je mijn sponsordoel niet? 

https://www.geef.nl/nl/actie/wandel-kanker-de-wereld-uit/donateurs 

34e Snerttocht Utrecht

Er zijn dit weekend niet zo veel wandeltochten die voor mij interessant zijn. Verschillende leden van WWS gaan zondag in Utrecht lopen, maar dat is voor mij geen optie omdat ik dan andere afspraken heb en omdat ik liever niet op zondag wandel.

Dus op naar Utrecht waar WSV Jong en Vrolijk een snerttocht organiseert. In de informatie staat "parkeren in de wijk", dat trekt niet omdat in een oudere wijk vaak weinig parkeerruimte is. Omdat het maar 20 minuutjes is met de auto,  brengt Cees mij vandaag.

Als we bij de start locatie aankomen,  ben ik blij dat ik afgezet wordt. Als ik binnenkom, blijkt er geen vaste starttijd te zijn. Je mag direct weg. Ik sta nog even te twijfelen wat ik zal lopen, 20 of 25 km. Dan komt Rolf binnenlopen,  die heb ik al een tijdje  niet meer gezien. Ik complimenteer hem, hij ziet er goed uit en zoals hij zegt, het gaat goed met hem. 

Er zit ook een dame aan het tafeltje bij Rolf en zij wacht op haar wandelvriendin. We spreken af dat ik een beetje bij hen in het kielzog blijf lopen, want het is niet druk met wandelaars en anders loop je echt in je uppie.

We gaan van start in de hoop dat de regen voorlopig wegblijft. De route gaat direct langs de Vecht. Ik ken het riviertje heel anders dan het hier is in de stad. Van de dames (Betty en Lia) begrijp ik, als je de tocht vaker loopt ken je hem snel uit je hoofd.

Dan zie ik tot mijn verbazing dat we langs de ijsbaan "De Vechtsebanen" komen. Het ziet er nu heel anders uit dan zo'n 45 jaar geleden, toen ik hiervandaan moest afrijden voor mijn rijbewijs.

Al vrij snel komt de eerste rustpost in zicht. We hebben net 3, 7 km gelopen. Dit vinden we wel snel,  dus doorlopen maar. Het is echt een prachtige tocht met mooie herfstkleuren.

Al snel komt de eerste splitsing.

De tocht gaat richting Oud-Zuilen. Daar heeft vroeger een oom en tante van mij een kruidenierswinkel gehad. Maar voor we daar zijn gaan we eerst langs Slot Zuylen.

En zo wandelen we verder en lopen we Oud-Zuilen binnen. Een prachtig plaatje de ophaalbrug met de wolken op de achtergrond.

We lopen door de Dorpsstraat,  ja in deze straat was de winkel, maar waar??? Ik herken het niet meer..... Mijn nicht vertelt me de volgende dag welk huisnummer het was. De route is goed gepijld, maar toch twijfelen we een keer. Even google maps erbij en ja hoor we gaan goed. In de verte zie ik de molens,  die ik herken van een LAW. Volgens mij was dat het Pelgrimspad.

En hoe leuk wordt deze route!!! We gaan langs de Maarsseveense plassen. Daar gingen wij als kind met mijn ouders heen. Lang geleden dus.... heel leuk om zo in de omgeving te lopen en veel bekende plekjes tegen te komen.

Voor we het pad langs de plassen inlopen, ie ik Reina nog. Gisteren vertelde Reina samen met haar man te gaan, nu was zij toch samen met de hond. Manlief was thuis gebleven. Reina liep 15 kmen ik wilde toch graag naar de 20 of 25 km.

Als we bij de Pannenkoekenbakker aankomen, is deze nog gesloten, dat betekent geen toilet en geen koffie. Een toilet is op te lossen door wildplassen, maar koffie zou wel lekker geweest zijn.

Nu wordt het doorlopen naar Fort de Gagel 

Jammer dat we niet meer welkom zijn bij Forelvijver de Ruigenhoek. Het is nog steeds droog, daar zijn we wel blij mee. Zo komen we bij Fort de Gagel aan en kunnen we eindelijk gebruik maken van een toilet en kunnen we aan de welverdiende koffie.

Na de koffie is het toch echt klaar met het droge weer. De voorspelde regen meldt zich. Dat wordt dus nog 1 uur lang in de regen lopen, naar het is niet anders. Je begrijpt het fotograferen stopt ook.

Het was een super leuke tocht zo dicht bij huis, jammer van de regen maar het had gekker gekund. 

Als ik aankom bij de start/finish, komt  Cees ook net aanrijden met 2 kleinzoons die komen logeren. Daan gaat even mee naar binnen zodat ik mij kan afmelden en dan gaan we lekker naar huis.