Amersfoortse Tweedaagse 20/21 juni 2025

 

Donderdagavond 19 juni brengt Cees mij naar hotel Randenbroek, zodat ik mij morgenochtend kan inschrijven. Ik was namelijk te laat om online in te schrijven. Het hotel is vrij eenvoudig,  maar het bed is prima en de locatie ook. Ik loop binnen een kwartier naar de startlocatie. Het is wel jammer dat het hotel geen aanpassingen doet qua tijd van ontbijten,  dus daar moet jezelf voor zorgen. Als ik mij heb geïnstalleerd, kleding voor morgen heb klaargelegd, wandeltas ingepakt, besluit ik lekker vroeg te gaan slapen.

Vrijdag 20 juni 2025

Als het wekkertje afloopt gun ik mezelf nog even de tijd om wakker te worden. Dan stap ik eruit. Aankleden, ontbijt uit de koelkast, lunch in de tas, bidons mee, op weg naar de startlocatie.

Daar is in de aanlooproute e.d. wel het een en ander veranderd. Ik moet me boven in de kantine eerst inschrijven. Daarna een bekertje koffie en er zijn altijd wel wandelaars die zin hebben in een praatje. Dan zie ik Sylvia, zij heeft met haar vriendin Ingeborg afgesproken. Ik start alleen en ik ga mij zo langzamerhand tussen de wachtende wandelaars begeven. Daar zie ik ook Jan staan.

De kaartjes worden vast geknipt en even voor 8 uur vertrekken we. Ik ga even naast Jan lopen en zeg hem gedag een paar worden praten we en dan gaan we ieder onze weg. Tussen de foto's van Jan zie ik later nog een foto waar ik gedeeltelijk op sta, die mag ik vast wel "lenen".

De routes zijn behoorlijk aangepast en veranderd. We gaan nu eerst naar de Kabouterhut, terwijl we anders altijd langs Kamp Amersfoort naar De Stoeterij gingen en dan het Defensieterrein op. Oké volgend jaar is er geen NAVO-top, dus we gaan er vanuit dat dit eenmalig is. Bij de Kabouterhut kunnen we wel gebruik maken van een sanitaire stop en dat is super fijn.

Als ik verder denk te gaan, staat er een dame ook op haar papier te kijken, "hoe nu verder". We gaan samen richting de route. We blijken beiden alleen te lopen en maken een praatje. Het praatje gaat verder en dan blijkt dat onze dorpen waar we wonen naast elkaar liggen. We kletsen wat, Thea is alleen, haar man Ben loopt de 40 en haar wandelmaatje is op vakantie. We blijken achter dierentuin Amersfoort heen te lopen.

We lopen verder en ergens word ik toch verdrietig van deze tocht, de mooiste stukken zijn weg! We gaan niet meer bij Herman van Veen aan. "Ik ben vandaag zo vrolijk,  zo vrolijk, zo vrolijk", nou vrolijk ben ik niet hoor van deze tocht. Komt het omdat ik normaal 40 loop en nu 30?

Zo komen we bij de voormalige Vliegbasis, ook al een afknapper. We steken de Vliegbasis bij het kortst mogelijke punt over. Om dan maar weer snel verder te gaan door een woonwijk.

Het helikopterpad moeten we volgen, zal dat hier zijn?

En zo komen we bij de rust op 13 km. Vv 't Vliegdorp! Hier is elk jaar groentesoep (als je het lekker vindt) en een broodje kroket. Ik besluit koffie te nemen en iets uit mijn tas te eten.

Nadat Thea en ik samen gerust hebben, besluiten we het laatste stuk ook samen te lopen. We kunnen het prima met elkaar vinden. Vanaf het Vliegdorp steken we de A28 over en gaan richting Laantje Zonder Eind en dat is het werkelijk. Het is werkelijk ronduit een saaie, niets zeggende route. Het is zelfs zo erg dat ik geen foto meer hebt gemaakt. We gaan nog wel over dezelfde fietsbrug over de A28, een stukje bos, een stukje door een woonwijk en we staan weer bij de finish. Dat was het voor vandaag. Ik spreek met Thea af dat we morgen nog een dag samen lopen.  Na een drankje gaat ieder zijns weegs.

Ik ga naar het hotel. Even een rustmoment en dan een heerlijke douche.  Bij het Kannetje vind ik een plekje om te eten, heerlijk altijd. Terug in het hotel maak ik mijn spulletjes klaar voor morgen. Ik pal zoveel mogelijk vast in. Mijn koffertje mag morgen hier blijven tot ik naar huis ga.

Ik zet mijn wekker, morgen 3 kwartier eerder starten vanwege de warmte die verwacht wordt.

Zaterdag 21 juni 2025

Het wekkertje loopt nog iets eerder af dan gisteren en hup eruit. Aankleden, ontbijten, wandeltas klaarmaken, koffertje inpakken en het is tijd om te gaan. Ik heb geen contactgegevens van Thea maar ik verwacht dat zij ook de site gelezen heeft. En ja hoor als ik met mijn koffie aan het wachten ben, komt zij eraan.

Als eerste sanitaire stop hebben we het laatste restaurant van gister, 't Lanshuys. Helaas blijkt deze dicht te zijn en zoeken we een boom. Geen wolf te bekennen hoor! Dezelfde saaie weg als gister, niet leuk, alleen nu in de schaduw. 

Na de rust bij Bergzicht lopen we verder naar de Pyramide. Ook hier is het anders en gaan we linksom achter de Pyramide langs. Bij de speeltuin maken we even ons sjaaltje nat, lekker in je nek. 

En kijk dan eens!!! We gaan het bos in, een klein stukje hoor en dan weer veilig langs een verschrikkelijke provinciale weg. We zien tussen de bomen het Henschotermeer liggen. Vroeger mochten we het terrein daar op, al jaren niet meer. We wandelen verder en komen bij VV Woudenberg, een rustmoment.

Na het rustmoment gaan we een stukje oude route en dan mogen we ineens het Landgoed De Boom op. Dit zat al jaren dicht voor ons. Maar daarna is het ook echt over. Geen YMCA. Geen bos, maar een fel zonovergoten fietspad naar Leusden-Zuid. Die rust pakken we nog voor een toiletbezoek, een glas appelsap en dan krijgen we buiten nog een waterijsje. Toch mis ik de ontspannen sfeer van het YMCA-kamp. Als we weer op de route lopen, worden we ineens gewezen op een route wijziging. We gaan een stuk langs het spoor lopen en krijgen allemaal een flesje water. Ik denk dat deze route wijziging uiteindelijk een kilometer scheelt,  maar we lopen wel in de zon.

Via het natuurgebied van vanmorgen komen we weer bij de finish aan. Knipkaart inleveren, medaille in ontvangst nemen, wandelboekje af laten stempelen en een heerlijk drankje.

Thea bedankt voor de gezellige dagen. Ik feliciteer André nog met het behaalde resultaat. En dan wachten op Cees. Tot die tijd nog even kletsen met nieuwe mensen en oude bekenden die je hier altijd tegenkomt.

Jammer dat de routes zo minder leuk zijn geworden. Ik weet niet of ik dit volgend jaar weer kies. Misschien is Laren een goede vervanger. Daar gaan we wel door het bos en de hei.

Mijn sponsordoel is: https://www.geef.nl/nl/actie/ai-inzetten-tegen-longkanker 

Maastrichts Mooiste 7 juni 2025

 

Na een paar dagen het weer in de gaten te hebben gehouden, toch vrijdag besloten om in te schrijven voor Maastrichts Mooiste. En dan valt het weer vandaag toch best tegen. De poncho moet mee, dat wordt geen overbodige luxe!

Het wekkertje staat vroeg en na een onrustige nacht sta ik snel naast mijn bed. Alleen mijn boterhammen moeten nog gesmeerd worden. Cees verzorgt Amber en brengt Teun en mij even naar Maastricht. Dan kunnen Anneke en Cees ons later vanmorgen weer ophalen. 

Na het ophalen van onze startkaart gaan we in het startvak staan en al snel besluiten we, de poncho moet aan.

Er wordt allerlei informatie verstrekt als we in het startvak staan en dan in het tijd voor de wave. Kort daarna klinkt het startschot of beter gezegd iets wat op een startschot moet lijken. 

We lopen langs de Maas en een poncho is zeker niet overbodig. We lopen de 10 mijl, de afstand die morgen voor de hardlopers hetzelfde is. De pijlen hangen erg duidelijk. Dan komt het keerpunt voor de 10  km. lopers en even later voor de 10 mijl lopers. Hier moet de muziek nog opgebouwd worden. Denk nu niet dat alles netjes asfalt is, ik moet deksels oppassen met die ongelijke berm.

Bij de volgende stempelpost is de muziek wel aanwezig, maar het zijn niet veel muzikanten. We lopen een stukje door bebouwing en dan worden we via een aanwijzing geattendeerd op een ijsje. We overleggen even en besluiten dan om in de regen niet heen en weer te gaan voor een ijsje. Later bleek dit ook een stempelpost te zijn.

Als we verder gaan, gaan we de St. Pietersberg op. Voor de lezers die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis,  Klik hier Wel heel leuk om naar het gestuntel van enkele chauffeurs te kijken. Wij gingen namelijk aan de lastige kant ( de opgang voor de bevoorrading) naar boven. 2 personenauto's kwamen het steile gedeelte al achteruit af. Een vrachtwagen probeerde het ook, dat ging minder goed, een volgende bakwagen stond op de helling te wachten met blokken voor zijn wielen. Voor onszelf is het ook best een pittige klim, maar zo leuk om te doen. Je vergeet gewoon dat je in de regen loopt.

Als we de Sint-Pietersberg af komen, lopen we langs het riviertje "De Jeker".  Wil je meer over het riviertje weten, Klik hier

En ja, het is geen mooie asfalttocht, je verwacht eigenlijk geen onverhard grindpad, maar toch.....en het pad gaat vrij steil omhoog en dan hardlopen.....petje af ....

Het is dus de bedoeling dat we daar boven door het bos naar het open terrein gaan.....en als we boven zijn dan zien we........

We komen hier boven ook een controlepost tegen. We krijgen 2 stempels omdat we de post bij het ijsje niet hebben gehad. We gaan afdalen en lopen Maastricht weer in. De finish nadert... we hebben er inmiddels 11 km opzitten,  ik maak even een kiekje....een paar straten verderop is er weer een controlepost en een goed bekertje koffie met een wafel. Ondertussen nemen we ook de beslissing dat de poncho uit kan.

Het laatste stuk gaat door Maastricht en dan staan we zomaar op het Vrijthof. Er lopen 2 dames achter ons en die willen ons perse op de foto zetten.

Nog een klein stukje en dan gaan we de trap af naar de kade waar de finish is.  We zien Cees en Anneke ook net aankomen. We krijgen een medaille en dan als beloning een stuk vlaai

We hebben er weer een mooie tocht opzitten,  weer 16,1 km erop zitten.

Het goede doel is: https://www.geef.nl/nl/actie/ai-inzetten-tegen-longkanker 

Margratentocht 2025

 

Gisteren aangekomen op de camping en vandaag (hemelvaartsdag)  ga ik met zwager Teun de Margratentocht lopen. Vorig jaar hebben we dat ook gedaan en dat beviel goed. We kiezen voor de 25 km afstand. Het is hier best glooiend en dan is 25 km zeker voldoende. Het startbureau is in de zaal van de fanfare en we fietsen erheen om ons aan te melden. 

Dat gaat allemaal heel snel. We krijgen geen route mee, kunnen wel een QR code scannen,  maar de ervaring is uitstekend gepijld en geen balorige lui die pijlen weghalen of verdraaien. We lopen aan de achterkant het gebouw uit en gaan door het dorp heen.

We komen langs de sportvelden en al snel gaan we van het asfalt af. Het is hier veel onverhard lopen. 

De eerste splitsing is een feit, wij zitten goed! En wat een schitterende vergezichten heb je hier! We genieten ervan en lopen te genieten.

Via Libeek lopen we Nederland uit en België in. Zo komen we in 's Gravenvoeren-Fouron-le-Comte. Mijn telefoon reageert direct en geeft aan dat we in België zijn. Het natuurgebied waar we doorheen gaan is zeker de moeite waard! Het is wel klimmen en klauteren. Voor degene die interesse hebben,Klik hier 

De Schophemmerhei, die ga ik niet meer vergeten. 

En is dit een grapje van de routebouwer? Ons allemaal 1 voor 1 naar boven sturen? Verderop moet ik even in mijzelf lachen, we maken vaak grapjes over de Belgen en dan zie ik een bootje staan op een trailer, wachten ze hier tot het water komt?

We steken de grens weer over en gaan op weg naar Noorbeek voor de eerste rust. De eerste 10 km zitten erop.

Ik kijk mijn ogen uit, bij elk kruispunt van wegen staat een kruis en nu na Pasen zijn ze allemaal versierd met geel en wit lint en met gele rozen. Als we Noorbeek in lopen zie ik ook gevels versierd. 

We gaan onze stempel halen en genieten van koffie met een flink stuk vlaai! 

Na een heerlijke rust gaan we vol goede moed verder. We lopen nog een stuk op de grens met België en zien daar nog een verwijzing naar de Snauwenberg. Klik hier

voor meer informatie. We draaien de Belgen voorlopig de rug toe en gaan in Nederland verder. Het zwaarste stuk hebben we gehad. Het blijft genieten van de vergezichten. 

We komen nu door een gebied waar druiven staan, die gebruikt worden voor de wijn. Er is hier een heel wijnbouwgebied met verschillende boomgaarden. Iets om eens naar toe te gaan?

Het wordt nog even een fikse klim in Mheer, maar voor zover is, komen we eerst nog langs een weiland met ander soort koeien dan wij in Kamerik hebben, dus even een kiekje maken.

En dan klimmen we dus naar de rust in Mheer. Daar liggen hele slechte herinneringen. Jaren geleden is Cees hier uitgevallen. Ik moest hem toen naar Maastricht naar het ziekenhuis brengen. Ppffff we zijn boven en........

We zitten heerlijk op het terras en genieten van onze koffie. Maar zoals altijd, de finish komt niet naar ons, wij moeten naar de finish. We stappen weer op, we moeten nog 1 slinger maken door Banholt en dan zit het erop.

Het was een prachtige tocht, ontzettend genoten. 

We melden ons af en gaan naar de camping, daar hadden ze ons nog niet verwacht. 

Vergeet je niet mijn wandelkilometers te sponsoren?

Https://www.geef.nl/nl/actie/ai-inzetten-tegen-longkanker 

Paleizenwandeltocht Baarn 24 mei 2025

 

Er staan vandaag verschillende wandeltochten op de wandelagenda. Ik kies voor een wandeltocht die niet te veel reistijd kost. De Vissenloop is leuk, maar leuker als je met iemand gaat. Kinderdijk heb ik even geen zin in, je loopt daar al snel tussen toeristen. Dan zijn er nog tochten die verder weg zijn en zelfs 1 die gewoon wat later start dus laat thuis.  De wekker loopt om 6.00 uur af, ik ben al wakker, dus eruit. Amber hoef ik niet uit te laten, mijn tas staat al klaar incl. poncho. Er is regen voorspelt!  Om 6.45 uur zit ik in de auto en ga ik op weg naar Baarn. Ik was helaas te laat voor de voorinschrijving, die ging al op donderdagavond dicht en meestal schrijf ik op vrijdag in. Dan weet ik zeker dat ik ga. Ik heb met niemand  speciaal afgesproken,  Willem zou er op tijd zijn als hij mee gaat. De autorit verloopt vlotjes en ik parkeer de auto en trek mijn schoenen aan. Als ik de auto afsluit komt Willem ook aan, gezellig!

We gaan ons aanmelden en hoewel het nog geen 8.00 uur is, mogen we al starten. Het gebied is vrij bekend van alle wandeltochten die we hier al hebben gelopen. We lopen langs de kleine Kom en via het laantje met de bogen komen we op het pad waar we aan de ene kant de Naald zien en aan de andere kant Soestdijk. 

Er is nog een bankje en een beeld wat we op de kiek zetten. Met andere tochten is het hier altijd zo druk.

We maken een slinger bij de verkeerslichten en gaan voor Soestdijk langs. Soestdijk is dus niet altijd paleis geweest, wil je meer weten, Klik hier

Er worden nog wat kiekjes gemaakt en dan lopen we verder.

En zo naderen we een eerste stempelpost. We kunnen hier koek kopen voor het goede doel.

We lopen langs het hek van Soestdijk en gaan  het bos in. Na een poosje komen we bij de hei en het zand. We hebben het samen nog even over de Soesterduinen en over de wandeltochten die we daar hebben gelopen.

Dit gebied heet De Stulp. We gaan verder en komen weer in het bos, richting het dorp De Lage Vuursche. Daar zoeken we een restaurantje waar we koffie kunnen drinken. De ene horeca ondernemer is slimmer dan de ander. We vinden er 1 die open is! Super!!! Even later zie ik Ankie ook zoeken, even zwaaien en ook zij komen koffie drinken.  Na de pauze besluiten we tot de splitsing samen te lopen. Even wat kletsen, we hebben elkaar al een  poosje niet gesproken. 

We lopen met z'n vijven lekker te kletsen en dan is daar ineens de splitsing! Ankie en David en hun wandelmaat gaan richting Wolfsdreuvik. Het is voor ons een extra lusje om water te gaan halen, maar wij hebben nog water voldoende en kiezen ervoor om door te lopen. De regen zal niet meer zolang op zich laten wachten. Ankie maakte nog een leuke van ons en wij maakte nog een foto van onze vrienden die achter het hek staan.

Na even te hebben gewacht, krijgen wij van onze vriend toestemming om verder te gaan. Ik loop niet echt op mijn gemak door dit gebied,  maar goed we maken het rondje en verlaten het gebied weer. Tsja en dan wordt het tijd voor bodemonderzoek! Een kapotte broek en een kapotte knie zijn het resultaat. Dank je wel Willem voor het oprapen en voor het doekje tegen het bloeden.

Verder gelukkig geen schade. We zien nog een leuk bord aan een boom en dan komen we bij de 2de rust aan. 

De vrijwilligers bij de rust zijn onder de indruk van mijn  kapotte broek en knie. Ze willen me langs de EHBO sturen,  ik geef aan dat het niet nodig is. Na een heerlijke versnapering is het tijd om verder te gaan, het is inmiddels niet meer droog. Toch is een poncho niet echt nodig onder de bomen.

We lopen naar kasteel Groeneveld. Daar geniet je ook altijd.

Na Kasteel Groeneveld is het de korste, zonder extra lussen naar De Generaal. Voor ons die hier vaker lopen een bekende route. Inmiddels valt er steeds meer nattigheid, maar voor ons niet de moeite om onze poncho aan te trekken.

We melden ons af, laten ons boekje afstempelen en gaan een drankje doen. Het was een super gezellige dag! Fijn dat we het wandelen met elkaar hebben opgepakt en dat we weer plezier hebben in een tochtje lopen.

Kijk eens op: https://www.geef.nl/nl/actie/ai-inzetten-tegen-longkanker  

Dank je wel.