Zaterdag 19 augustus 2023
De wekker gaat vroeg vandaag, 05.45 uur om precies te zijn. Ik wil graag op tijd weg, het is de eerste keer dat ik met onze eigen auto wegga. We hebben weer een eigen auto na jarenlang een auto van de zaak te hebben gereden. Ook vreemd dat we de startkaart op het startterrein op moeten halen, maar het bespaart vast veel kosten.
Als ik beneden kom ligt Amber nog heerlijk te liggen in haar mand en ze maakt geen aanstalten om er uit te komen, Cees laat haar straks uit, hebben we afgesproken. Gisterenavond heb ik alles klaar gezet en voor de zekerheid pak ik mijn grote poncho nog, er zijn namelijk wat buien voorspelt en ik heb een ervaring met regen in Soest. Dan wordt het tijd om te vertrekken, ik zit mooi rond kwart voor zeven in de auto, stel de navigatie in en rijden maar.
De wandelorganisatie die organisator is van dit wandelweekend heeft besloten om geen post meer te verzenden, maar om met mails en qrcodes te werken. Op zich niet verkeerd, maar ik kreeg afgelopen week toch even de schrik, ik sta toch wel ingeschreven? Maar de mal kwam binnen en ik was gerustgesteld. Mat de qr-code kan ik het parkeerterrein op en wordt de auto netjes weggezet. Als ik uitstap en mijn schoenen aantrek is de parkeerwachter alweer met een andere auto bezig die zich netjes naar zijn idee moet parkeren, het is Reina en dan is Edwin er ook, hij staat in hetzelfde rijtje. Met z'n drieën lopen we naar de tent en daar zijn Peter en Jacqueline, Willem, Nathalie, Connie. Even later voegt Thea zich ook bij ons en dan is Petra er ook met Gerda. Petra kent Gerda uit een ander verband maar dat geeft niet, het is niet voor niets WWS. Iedereen is welkom bij ons! De startkaart wordt opgehaald en dan is het wachten op het startschot. Voor het zover is een praatje van een wethouder.
Het startschot klinkt en de wandelaars van de 30 km komen in beweging. Zoals jullie weten van vorig jaar hing Willem zijn schoonmoeder ons uit te zwaaien en we zijn benieuwd of zij er dit jaar weer is! En jawel, zij hangt er weer en dat terwijl zij er niet jonger op wordt. Ik zet haar op de kiek en de route gaat via de vertrouwde straten verder.
Ik was vorige week (24-8) in Oudewater en ik zag dat ze weer veilig thuis was gekomen. Dat dan weer wel. Het begin van de route richting de eerste stempelpost is gelijk aan vorig jaar. Als je elk jaar beide dagen meeloopt is dit stuk geen verrassing.
Vervelend is het niet, want er is voldoende te kletsen en de gesprekken zijn al snel in volle gang. Elk jaar lopen we toch weer met andere mensen uit de appgroep en er is ook altijd ruimte om iemand te introduceren. Als we net lekker op stoom zijn, komen we na 4,5 km al bij de eerste stempelpost aan. We besluiten om hier niet te rusten, dat komt later en dus echt later!!
We komen al kletsend door Baarn heen en daar wordt de eerste groepsfoto gemaakt.
In het bos vinden we de eerste paddenstoelen en zwammen. Wel heel erg vroeg dit jaar, maar in de zomervakantie ik al het idee dat ik op herfstvakantie was, dus zo gek zijn die paddenstoelen ook weer niet.
Vorig jaar was er een mobiele koffie/thee punt in de Pekingtuin, maar helaas vandaag niet. Het restaurant wat we aantreffen is nog niet open, ze zijn de tafeltjes aan het afnemen. Maar wat er wel in de Pekingtuin is.........een gespreksonderwerp voor iedereen die haar ziet lopen en voor onze groep............heel veel lach momenten, om buikpijn van te krijgen.
Lees vooral verder!
We worden door het gespreksonderwerp ingehaald en iedereen zegt het zijne of hare van de kleding die ze wel en niet draagt. Maar daar blijft het eigenlijk vandaag bij. We zijn door haar ingehaald en we hebben allemaal ons zegje gedaan, maar er komt een vervolg!
Voor de koffie moeten we doorlopen naar de 12 km, bij Hoeve Ravestein kunnen we zeker koffie drinken en rusten.
Er komen heel wat onderwerpen langs en dat is juist zo leuk, je loopt steeds weer eens bij een ander.
Na de koffie en een sanitaire stop gaan we verder, want de finish komt niet naar ons toe, wij moeten daarheen. We lopen langs Kasteel Groeveveld en maken daar een paar foto's. Een mooi gebouw in een mooie omgeving.
Het is maar 4 km naar de volgende stempelpost en wie wil kan zich even uitleven in de speeltuin. En op welk moment eigenlijk vandaag de 80vandeLangstraat ter sprake kwam weet ik niet zo goed, maar Peter en Edwin beloofden Nathalie dat zij haar zouden helpen als zij er doorheen zat en besloten werd dat de dan het clublied van RKC zouden zingen voor haar. Daar werd verder vandaag natuurlijk al lekker over nagedacht en gekkigheid over gemaakt.
Ook al is het de Baarnse Paleisdag en hebben we veel bossen, we gaan toch nog een stuk over de hei. En daar gaan we wat meemaken. We lopen door de heidegebied en moeten dan een overstaphekje over om over een terrein te gaan waar ook grazers lopen. Niets aparts dat gebeurd vaker. En dan gaat het bijna mis.
Als eerste stapt Thea over het hekje en dan komt de koe eraan. Zij is de wandelaars zeker een beetje zat. Zij komt met haar horens richting Thea en stoot met de ene hoorn tegen Thea's arm, de andere hoorn raakt haar rugtas. Thea verbergt zich achter de boom die daar staat, Nathalie buigt het prikkeldraad omhoog en zo komt Thea met een grote schrik vrij. Niet gek dat ze staat te trillen o haar benen. Andere wandelaars proberen met een stok de koe weg te jagen, dat lukt niet.
Wij zoeken een ander hek en nemen een pad ruim om de koe heen, zo komen we toch weer op de route. De volgende dag heeft Thea wel een aantal blauwe plekken en spiepijn, maar verder kwam ze met de schrik vrij. De volgende stempelpost is bij de Grote Kom op 23 km. dat schiet op.
Als we aan het water zitten van de Grote Kom, zit Willem te grappen dat we vanavond weer op de fb-pagina staan van de wandelorganisatie en kijk! Daar zitten we!
Er is iets met vissen, er is iets met honden die zwemmen en zich uitschudden.....en er zitten dames die het behoorlijk moeten ontgelden. En zoals het steeds weer is, aan alles komt een eind, dus ook aan een heerlijke rust. Iedereen komt weer in de benen en e gaan via de Troonlaan verder.
We lopen verder, we houden Thea in de gaten, we kletsen over het nieuwe zangkoppel Edwin en Peter. Ze zoeken iemand die hun belangen behartigd en die vinden ze, Willem wil hier een belangrijke rol in spelen. De drieling heeft er weer gesprekstof bij. Het clublied wordt opgezocht en de mannen kunnen gaan studeren.
Er zijn natuurlijk altijd mensen die belangrijk zijn en die op het bordes poseren. Na het rondje Soestdijk gaan we naar de finish en voor we daar zijn, moeten we toch nog door de molen. We lopen nog langs wat simpele huisjes om bij de molen te komen.
En zo komen we bij de finish aan, daar zit Jacqueline op ons te wachten, Reina is al naar huis. Sommigen drinken nog wat en we zitten nog even en dan sluiten we deze dag af. Morgen zijn we er weer. Thea loopt 1 dag en we wensen haar een goed herstel toe.
Zondag 20 augustus 2023
Gisteren liep Petra mee met een introducé Gerda. Wat wil nu het geval? Gerda woont in Woerden en nadat we gisteren hebben kennisgemaakt hebben we besloten dat het wel vreemd is om achter elkaar aan te rijden naar Soest. Ik mag vandaag met Gerda meerijden. Petra logeert bij Gerda, maar gaat met haar eigen auto naar Soest omdat zij na de wandeltocht direct naar haar eigen huis terug gaat. Ik ga met de fiets naar Woerden en mag de fiets binnen zetten. Dan gaan we op pad. In de auto maken we kennis en al snel blijkt dat we een aantal dezelfde mensen kennen. Zo komen we voor we het weten in Soest aan. Daar moeten we de code laten zien waar een parkeerkaart op geactiveerd is, omdat de telefoon van Gerda in haar ts zit achter in de auto parkeren we de auto op mijn parkeerkaart, dat is geen probleem.
En zo komen we keurig op tijd met z'n 3en in de tent aan zodat we vandaag ook weer op tijd kunnen starten.
Ook vandaag missen we Annette, ze is er altijd bij en nu is zij aan het herstellen van een ingreep en wensen wij haar beterschap en hopen dat ze weer snel met ons mee kan. Eenmaal gestart gaan we de andere kant op dan gisteren, dus komen we niet langs de schoonmoeder van Willem. Willem en zijn 2 bruurs zijn er ook weer. Nathalie heeft vandaag nog een verrassing voor Willem.
Edwin en Peter zijn gisterenavond al aan het studeren geweest op het clublied van NAC. Er wordt driftig op door gefantaseerd vandaag.
Willem gaat de boekingen op zich nemen van het nieuwe duo, de verwachting is dat zij de toppers gaan verslaan. De route gaat al redelijk snel de duinen in en dan wordt het wat rustiger, niet vreemd want het is hier mooi, zo mooi!!! Gezellig, iets minder kei gezellig want we missen wat kei gezelligs.
Na 4,5 km komen we bij de eerste stempelpost en normaal staat hier een koor te zingen, nu zijn ze er nog niet. Het is gisteren zeker laat geworden. We krijgen hier een heerlijke mandarijn en er kan eventueel een sanitaire stop gemaakt worden.
Als iedereen weer zover is gaan we verder. Op naar de volgende stempelpost voor de koffie!
We gaan op weg naar de vliegbasis en onderwijl wordt er overlegt wat voor kleding ons nieuwe zangduo gaat aanschaffen. Er wordt contact gezocht met Reina en zij kan wel een breipatroontje aanleveren. Fijn, nu het model nog kiezen en dan moet er nog een kleine top gekozen worden, maar de route duurt nog, wie weet welk idee er nog geboren wordt.
Genietend van de omgeving komen we bij de vliegbasis aan en door wie worden we ingehaald??? Het hele wandellegioen praat erover en de mening is eensgezind, niet normaal, iets meer kleding dan gisteren heeft ze wel aan.
We gaan de vliegbasis op en kunnen heerlijk breeduit lopen op de landingsbaan. Ondertussen wordt het model van broekje doorgespeeld naar Reina en zij geeft aan hier wel een breipatroon voor te kunnen maken. de 80 is al het 2de weekend van september, dus het is wel zaak dat we vandaag weten hoe de mannen eruit gaan zien. En jammer voor Richard...hij is er dit weekend niet bij, maar hij zal mee moeten doen bij de 80.
Met z'n allen genieten we van de prachtige omgeving en we geven Willem even de ruimte om indrukken op te doen. En zo komen we bij de volgende stempelpost en rustpost aan. Het Aircraft Shelter. De koffie smaakt super en zoals we gewend zijn van deze wandelorganisatie is er altijd wel iets te snaaien. Een banaan of iets anders. Het klokje tikt door en dat betekent dat we op moeten breken. We gaan weer verder.
De volgende stempelpost is heel snel na de Aircraft Shelter, dus hier alleen stempelen en door. Het plan is om bij Herman van Veen te gaan rusten. Dus we lopen verder en moeten al snel een trapje op, andere wandelaars hebben geteld, 103 treden.
En wie zien we daar?? De wandelaar waar ik die foto van kreeg voor het model broekje voor de heren.
Natuurlijk moeten we nog even babbelen over dit figuur en wat haar werk zal zijn, daar zijn we benieuwd naar.
Het idee voor de heren om op het broekje te dragen is bekend, Nathalie stelt haar Tanktopjes beschikbaar. Het is namelijk kort dag.
Volgens het zangduo zitten de eerste coupletten en ondertussen goed in, ze hopen binnenkort naar de studio te gaan voor de eerste opnames.
Stempelpost Villa de Paltz nadert, hier gaan we even rusten. Heerlijk we vinden een plekje onder de bomen en we genieten van een frisje. Natuurlijk is er weer van alles te bepraten. De kaakspieren worden aardig getraind hoor!
Ook aan deze rust komt een eind, maar lachen tot we buikpijn hebben, dat dan wel weer. We hebben een wandelaar onder ons die erg van Nederlands talige muziek houdt en speciaal voor hem heeft Nathalie vandaag muziek meegenomen en zingen dat de man kan. Ik kan het niet beschrijven, luister zelf maar.
Als we op weg zijn naar de stempelpost "Sparrenlaan" komen we langs de korte Duinen en ook hier zijn wat kiekjes van.
En zo komen we bij de op een na laatste stempelpost aan. Hier wordt kort gerust en ik vul mijn bidons nog maar een keer met water, dat is wel nodig, steeds weer zijn die dingen leeg.
Nog even en dan zit dit super weekend er al weer op. Peter had de accordeonist gister wat extra's toe geschoven, maar helaas hij was vanmorgen te laat om muziek voor ons te maken. Dit maakt hij goed door op het eind van de route ons nog een keer op te wachten.
Bij de molen zitten Jacqueline en Reina ons al op te wachten. Er wordt ijs gegeten door diegene die daar de hele dag aan hebben lopen denken. Sommigen zitten gewoon even en dan wordt er het idee geopperd om een groepsfoto te maken. Of we er op zijn voordeligst opstaan weet ik niet, maar leuk om te zien wie er allemaal waren.
En door..........nog een kilometer en we zijn er. Het waren 2 fantastische dagen, dank jullie wel!
We melden ons af, laten alle papieren stempelen en nemen onze herinnering in ontvangst.
De volgende wandeltocht is in Frankrijk de Alpe d'Heuz en het doel zal inmiddels bekend zijn, weet je het niet? https://www.geef.nl/nl/actie/wandel-kanker-de-wereld-uit/donateurs
