Totaal aantal pageviews

maandag 22 januari 2024

46e Winterserie CWSV Prinses Marijke Geldermalsen

 


6 januari 2024, de eerste tocht in dit nieuwe jaar is: de winterserie in Geldermalsen. Na de feestdagen en jaarwisseling,  best lekker om aan de wandel te gaan. Alleen de route naar de startlocatie geeft mij steeds hoofdbrekens. Maar met een goede routebeschrijving van mijn wandelmaatjes moet het lukken. En ja hoor, maar 1 keer niet goed rijden en ik ben er! Vroeger maakten wij altijd het grapje, als mijn vader naar mijn zus op visite ging, dat hij eerst een keer langs reed,  kon mijn zus vast de koffie aanzetten en  dan....... daar was hij dan....nou zoiets is het in Geldermalsen met mij.

Als ik binnenkom klinkt er een daverend applaus, ik ben er en ben op tijd! Ik meld mij aan en dan zie ik Elmy, even gedag zeggen, Elmy blij, zij mag vandaag 10 km gaan lopen van haar therapeut. Fijn! 

Dan ga ik naar mijn wandelmaatjes, ik wens iedereen een gezond,  gelukkig nieuwjaar. Intussen is het 8.30 uur en worden de routes uitgedeeld,  wij gaan van start.


Vandaag heb ik voor de laatste keer mijn kerstverlichting aan. Ik krijg veel reacties,  maar het is vandaag 6 januari en je ruimt je kerstboom ook niet voor 3 koningen op, dus op mijn rugzak ook niet. De reacties houden de hele dag aan, maar voor nu is het gezegd.

Over mijn enkel maak ik mij niet meer zoveel zorgen, zeker vandaag niet met 95% verhard pad. De organisatie heeft voor de start ook nog meegedeeld dat de route geen problemen geeft ivm wateroverlast. Daarom verwacht ik ook het glibberpaadje niet. Voor sommige wandelaars in de groep een fantastische ondergrond.

En zo komen we op een stuk van de route die ik herken van de vorige maand. Het kerkje is ook apart en dat maakt de herkenning makkelijker.

We zijn in de buurt waar Ria woont, ik heb Ria al een poos niet gezien. We gaan door Kerk-Avezaath. We gaan richting de rust, maar voor we daar zijn nog een paar kiekjes. Een mooi pand wat geen dienst meer doet als gemeentehuis, maar nu door een andere instelling in gebruik is en weet je dat het onderhand genoeg geregend heeft?


Voor we bij de rust zijn komen we eerst langs het kasteel Soelen. Wil je meer weten over het kasteel,  klik hier





Gelukkig zijn mijn wandelmaatjes hier bekend en weten ze waar de rust is, ik was er voorbij gelopen,  hoe dat komt? Er was geen vlag van de wandelorganisatie en als je dan af moet slaan om bij de rust te komen,  kan het wel eens fout gaan. Er wordt gebeld en als we de rust verlaten, is de vlag gearriveerd.


Na een heerlijke rust gaan we nog een keer langs kasteel Soelen.

De volgende rust is in het dorpshuis Erichem. We komen langs een varkensfokbedrijf waar brand is geweest en waar twijfels over zijn. Ik weet het niet, dus ik hou me op de vlakte. Ik word nog gewezen op een figuur aan een woning. Nog een onverhard paadje en we zijn bij de volgende rust.

Op de rust locatie tikken we de 18 km aan. Hij gaat lekker zullen we maar zeggen en....het is gewoon gezellig met elkaar. We filosoferen met elkaar over het bedrag wat in Geldermalsen is gewonnen per lot. Want de postcodeloterij is daar gevallen. 

Het blijkt dat de route omgelegd is, we komen langs het feestterrein.


Er wordt geconstateerd dat je een drankje op het feestje nog wel zelf moet betalen,  hopelijk kan dit wel van het bedrag van je prijs af en anders......geen drankje. De finish locatie komt in zicht en wij hebben allemaal nog een muntje voor een kop koffie of thee. Dus als we ons afgemeld hebben gaan we het muntje inleveren.

Ik zie Elmy weer en van Wyp heb ik nog een nieuwtje gehoord,  dus Elmy even feliciteren en we praten er even over! Dan ga ik mijn muntje inleveren en kom met een heerlijke chocomel met slagroom bij de groep zitten.....dan komen er vragen...jij wel voor een muntje? Nee, ik heb het muntje ingeleverd en dit gewoon betaald.

De dag zit erop, de kop is eraf, we stappen op, tot de volgende maand.



maandag 1 januari 2024

1ste dag Capelse tweedaagse

 



Vandaag en morgen staat de 2daagse in Capelle aan den IJssel in de wandelagenda. Ik ga alleen de zaterdag, even mijn enkel testen en 2 dagen weg in het weekend  vind ik minder gezellig voor Cees. In Coronatijd heb ik hier gelopen, toen kon je inschrijven en met de gps lopen. Toen vond ik het een tocht die niet echt spectaculair was. Hoe dat kwam? Was het mijn eigen innerlijk of lag het aan andere factoren? Ik weet het niet en ik heb ook geen zin om in mijn innerlijk te graven. Ppfff wat een serieuze gedachten op de vroege morgen.
Omdat de starttijden in de winter later zijn, laat ik eerst zelf Amber uit. Ik wil graag om 08.00 uur gaan rijden en dat lukt. Ik kijk nog even welke afrit ik moet hebben van de A20 en dan kan ik gaan. Het is maar een half uurtje rijden en het is nog niet druk op de weg. Als ik met de auto het parkeerterrein op rijd, zie ik net Willem en Annet uitstappen. Ik parkeer mijn auto naast hun auto, nog even schoenen aan en hup aanmelden.




Edwin, Monique en Thea zijn er ook al. Willem loopt ook mee, gezellig. Het is nog geen 09.00 uur, maar we mogen al starten, dat is fijn. 

Al snel komen de eerste bekende plekjes langs, de herinnering komt.


Gesprekstof genoeg,  we bespreken de merken schoenen,  de hakken, de zolen, de schoenmakers en dan het model, hoog of laag, de aantal kilometers die we op de schoenen lopen, je snapt het al, de kilometers verdwijnen onder onze schoenen zonder dat we het door hebben. En ja......bij mijn nieuwe Hanwags zitten minder fijne veters en.....dan moeten er veters gestrikt worden......natuurlijk een opmerking en een foto.
De route is trouwens perfect gepijld op het wegdek!!! Compliment!!!


Ik merk nu ik aan het schrijven ben, dat het lastiger is nu ik geen routebeschrijving bij de hand heb.
Volgens mij kan je aan de foto's zien dat we inmiddels in Krimpen aan den IJssel zijn. 
Wat ook perfect geregeld is, zijn de rustposten en......2 posten van de organiserende wandelvereniging! Dat betekent in Krimpen aan de IJssel de eerste rust bij een garage! Binnen koffie met snijkoek en een lik margarine ertussen, super. Als tegenprestatie vragen ze een vrijwillige bijdrage. Buiten staan bankjes waar we op kunnen zitten.


De rustposten zijn ook goed verdeeld.  Een goede verhouding kilometers/rustposten. Je zult begrijpen, zo aan het eind van het jaar, kijken wij ook even terug naar de wandeltochten die er gelopen zijn. Sommigen met veel regen, anderen met mooi wandelweer. Over het algemeen erg veel plezier gehad tijdens de tochten. 
Ondertussen lopen we een natuurgebied in, ook onder de rook van Rotterdam zijn waterpartijen.


De volgende rust komt in het zicht, een horeca rust. Ook hier is het prima, alleen moet je niet te lang stilstaan,  dan zitten je schoenen vastgeplakt aan de vloer. Na de rust concluderen we dat we op de helft zijn.
Een kiekje van de rust ontbreekt.
Waarom heb ik toch zo'n slechte herinnering aan deze tocht? We lopen helemaal niet door een vervelende omgeving.

Na de rust gaat de route verder over wandel- en fietspaden en........weer een mooi natuurgebied.
Edwin maakt een kiekje van een zwaan en ik.....een kiekje van Edwin die de fotograferende Japanner uithangt.


We gaan hier richting het pontje. Ik herinner mij het pontje nog uit Coronatijd. Het vaart op momenten dat de scholen open zijn. Ook voor de jongeren scheelt dit 7 km omfietsen.
Dan komen we iets tegen wat ik mij nog herinner van de vorige keer, alleen door de wind is er wat omgewaaid en ziet het er anders uit.


Intussen nemen de vuurwerkgeluiden toe. Gelukkig ben ik zonder Amber, want zij is zo bang! Of komen de geluiden uit het kanon wat daar staat?


Al mijmerend over het kanon komen we bij het pontje aan wat ons over zal zetten. Dit herinner ik mij ook nog van de vorige keer. Zo leuk dat de schipper zijn tijd beschikbaar stelt!


En zo komen we bij de 3de rust aan. Het is de 2de eigen rust. Hier is soep te krijgen, laten wij nu net het laatste groepje te zijn waar soep voor is. Na ons is de pan leeg.


Met nog een koek in onze tas gaan we verder. Eerst een stukje dijk en dan komen we het bootje tegen, weer een herinnering. Hier hebben we dus zo verkeerd gelopen. Nu gaan we in 1 keer goed, maar pppffff dat wordt pootje baaien! Plonsje plonsje door de blub en het water.......


De laatste kilometers glijden onder onze voeten weg. Nog even denk ik terug aan het negatieve gevoel van vanmorgen,  maar dat is echt niet nodig geweest, het was een leuke tocht en een fantastische organisatie. Grote complimenten! En het aller, aller belangrijkste,  gezellige wandelvrienden!


Nog wat door Capelle heen en dan zien we de start/finish locatie alweer.
We melden ons af, drinken nog wat en dan wensen we elkaar een goede jaarwisseling en spreken af volgend jaar weer van de partij te zijn.