Voor mij stond de Seuter Winter Wandeltocht niet echt op nummer 1. Dat heeft verschillende redenen en nu ik deze wandeltocht heb gelopen zeker niet meer of er moet heel veel veranderen. Na wat berichtjes heen en weer met André en Michel of buurman en buurman, heb ik besloten mee te gaan naar 's Gravendeel.
André wilde wel over Woerden rijden en mij bij de carpoolplaats ophalen. Het was hun gelukt om een visum te bemachtigen voor vandaag, dus we gaan op pad. De weersvoorspellingen zijn wat beter geworden dan begin van de week.
André wilde wel over Woerden rijden en mij bij de carpoolplaats ophalen. Het was hun gelukt om een visum te bemachtigen voor vandaag, dus we gaan op pad. De weersvoorspellingen zijn wat beter geworden dan begin van de week.
Als Cees thuis komt uit zijn werk, sta ik net bij de auto om de ruiten te gaan krabben. Hij gaat slapen en ik ga op pad. Ik ben ruim op tijd op de carpoolplaats en trek mijn wandelschoenen aan en dan wachten. Ik zie dat André iets te vroeg afslaat en achter de Texaco staat in plaats van op het carpoolterrein er naast. Ik stap vast uit en sluit mijn karretje af.
Dan stap ik over in een auto en die is al lekker warm!
Eenmaal in de auto overleggen we nog even over de afstand die we gaan lopen. Er was afgesproken om voor de 30 te gaan, maar vanmiddag wordt er weer nattigheid voorspelt. We hebben ook allemaal nog andere redenen om toch maar voor de 20 km te gaan. Het is voor 20 km trouwens best een eindje rijden, maar kom de mannen willen van de polder genieten, nou dat kan hoor!! En wat voor een polder! Dan is de polder in het Groene Hart toch mooier! Het verschil kunnen we ontdekken op 23 december als de Linschoten Wandeltocht is.
Na een uurtje parkeert André de auto bij de startlocatie en gaan we ons aanmelden en een koffie/chocolademelk drinken, een sanitaire stop en dan zijn we zo ver.
Gewapend met stempelkaart en routebeschrijving (bestaat uit 1 A-4tje met 25 punten) gaan wij op stap.
Het eerste stuk loopt er een wandelaar voor ons en zij stopt steeds voor een foto, voor ons even kijken waarvoor zij stopt en wat er gefotografeerd wordt.
Al vrij snel lopen we in de polder en zijn het lange, lange, stukken asfalt. Er is geen stukje onverhard te vinden, of toch? misschien de klei op de weg die de bouwboeren met hun materieel achter gelaten hebben.
Dan komen we langs water waar broedmanden in staan, maar hoe die watervogels daar gebruik van moeten maken, het leek mij een beetje hoog, maar misschien heb ik er niet zo veel verstand van.
Als ik mij omdraai zie ik een luchtballon. Een apart gezicht zo tegen de winterlucht aan. Ook hebben we vanmorgen wat grondmist maar niet zo erg dat je er hinder van hebt. Ik heb mijn handschoenen wel bij mij, maar gelukkig hoeven ze nog niet aan. Wel heb ik bewust mijn fleecevest aangedaan met duimgaten er in. Ik heb gemerkt dat je dan langer zonder handschoenen kan lopen.
Gelukkig de lange polderweg zit er op en voor wij de volgende polderweg opgaan wordt er even een foto geschoten. Er zullen vandaag nog meer schoten vallen zullen we merken.
We komen bij de eerste stempelpost. Een leuk klein cafeetje, we halen onze stempel en omdat ik de inkt even droogblaas wordt het vergeleken met nagellakken. Ik zie het verband niet. Er wordt wat proviand uit de rugzak gehaald en wij hervatten de tocht. Nog te vroeg voor koffie vinden wij. Dat lekkere bakkie nemen we bij de volgende rust, denken we dan nog!!!
Het is niet zo'n spannende tocht vinden we. En het maken van foto's is ook echt minimaal. We zien een leuk kerkje in weer zo'n super minuscuul klein dorpje en tja dat moet er aan geloven dan maar. Met z'n drieën staan we breed uit te fotograferen.
En dan komt de spanning!!! We horen allemaal schoten. Wie schiet er waarop. Een stuk verder begint André al dat hij onschuldig is. Er wordt gejaagd. We zien eerst niet waarop. Later hoor ik dat er gejaagd wordt op konijnen en hazen. Voor de feestdagen wordt er uitdrukkelijk bij gezegd. Oké.
Dan naderen wij Strijensas. Daar bij de jachthaven is de volgende rust. En een zin dat we in koffie met gebak hebben of lekkere warme soep!! Het water loopt je in de mond, maar...................
Tja het werd koude koffie en werkelijk een schoteltje met 2 stroopwafels en 2 Jan Hagelkoekjes. Echter we waren met z'n drieën.
Bij het afrekenen toch maar even gevraagd of meneer wist dat de koffie koud was. Nee was hem niet bekend maar ach wat gul van de man: laat maar zitten, we rekenen niet af!!!!!
Wij hebben nog een kleine 9 km te gaan. Het is nu naar de start/finish locatie vrij recht toe recht aan. Wat wel leuk is dat je nu ziet wat er over je heen vaart als je door de Kiltunnel rijdt.
Dan krijgen we nog een stukje training van André, want hij zet er echt de pas is. Hij wil voor de regen en het donker thuis zijn! Op een paar spetters na zijn wij voor de regen binnen en voor donker thuis? Dat moet hij zeker gered hebben. Uiteindelijk hebben we over de 21 km iets minder dan 4 uur gelopen. Dit is de werkelijke looptijd.
Na het afmelden, het stempelen van het wandelboekje en onze opmerkingen hebben we nog genoten van de goede catering in het clubhuis van de ijsclub!!
Daar was het heerlijk warm en van alles te eten en te drinken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten