Dit gidsje al een poos (misschien wel een paar jaar) geleden gekocht. Ook omdat er een etappe in staat die ik bijna vanuit mijn huis kan lopen, maar nu is elk gidsje interessant. Vooral als er ook gpx bestanden van zijn, want lezen onderweg is niet fijn en als je met je gps kan zien waar je heen moet dan heeft dit voordelen. Het loopt zeker zo prettig als gepijlde routes. En die zijn er niet in deze tijd.
Er zijn namelijk op dit moment bijna geen georganiseerde tochten omdat er geen evenementen mogen plaatsvinden. En hoewel een wandeltocht niet onder een evenement valt (heb ik gehoord) is er weinig georganiseerd te lopen.
Benamingen
Boven-Rijn, Bijlandsch Kanaal, Pannerdensch kanaal, Neder-Rijn, Wijkse Rijn, Enge-Rijn, Wilde Rijn, Leidse Rijn, Oude Rijn, (Nieuwe Rijn), Additioneel Kanaal, Binnen-wetering, Uitwateringskanaal. Zie hier de benamingen van de Rijn na de binnenkomst in Nederlands grondgebied (Spijk) tot de - niet oorspronkelijke, want gegraven - uitmonding van de rivier in de Noordzee (Katwijk aan Zee). De Boven-Rijn is het deel van de rivier tussen Spijk en Tolkamer, tot Millingen aan de Rijn (aan de zuidoever) heet de rivier Bijlandsch Kanaal, tussen Millingen en de buurtschap Kandia (een drietal kilometers westelijk van Pannerden) Pannerdensch Kanaal. Vanaf Kandia tot Wijk bij Duurstede stroomt de Rijn als Neder-Rijn. In Wijk bij Duurstede staat de Rijn bekend als Wijkse Rijn. Tussen Wijk bij Duurstede en Utrecht heet de rivier de Kromme Rijn, ja zelfs deels Enge Rijn, dit vanwege de geringe breedte.
Van Utrecht tot even voorbij Harmelen staat de rivier te boek als Leidse Rijn, waarna de rivier westelijk van Harmelen verder stroomt als Oude Rijn.
In Leiden is er een splitsing van Oude en Nieuwe Rijn. Beide waterlopen zetten zich aan de westkant van de stad verder in de oorspronkelijke loop van de Oude Rijn. De uitmonding van de Rijn op de Noordzee is in voorbije eeuwen enkele kilometers naar het noorden verlegd via het gegraven Additioneel Kanaal en de Binnenwatering. En zo is de Rijn niet overal meer even oorspronkelijk als in vroeger tijden.
Meanderend door agrarisch land
in een oud gebogen lijn
Stroomt verleden langs het heden
Een prachtig Kromme Rijn
Ooit woest en ongetemd
Bracht zij hier eens tot leven
Nu als een lieflijke stroom
Met mens en land verweven
De gids bevat nog veel meer weetjes over De Loop van de Rijn.
Zaterdag 21 november 2020
Etappe 8 Woerden
Woerden vindt, zoals veel plaatsen langs de Rijn, zijn oorsprong in de Romeinse tijd. Rond het jaar 40 na Chr. werd hier het castellum Laurium gebouwd.
Daarvan is bovengronds niets meer zichtbaar; de vondsten uit de Romeinse nederzetting zijn onder meer in het Woerdense Stadsmuseum te zien.
Harmelen was al bekend in de vroege middeleeuwen. Het gelijknamige kasteel kent een rijke historie. Verder wordt Harmelen geassocieerd met de treinramp op 8 januari 1962, toen 2 passagierstreinen frontaal op elkaar botsten. Hierbij vielen 93 doden en 52 gewonden. Het treinongeluk gebeurde bij het buurtschap Putkop van de toenmalige gemeente Kamerik.
Vandaag start ik vanuit huis, bij de etappe Woerden staat aangegeven dat de etappe 14 km is. Het start- en eindpunt is CS Woerden. Ik heb de route bekeken en besluit in te stappen op het Jaagpad tussen Woerden en Harmelen. Dat betekent dat ik een kilometer of 8 extra loop vandaag en dat is een mooie afstand.
Om 08.00 uur stap ik de deur uit en hoewel ik een bewolkte dag verwacht, reken ik zeker niet op de miezerregen waar ik in beland. Ik overweeg nog even of ik mijn poncho moet gaan zoeken maar besluit daar nog even mee te wachten. Wel heb ik vandaag mijn hoge wandelschoenen aan en mijn dons jasje met muts en handschoenen aan. Het begint "winters" te worden. Ook heb ik gisterenavond de kerstverlichting aan mijn tas gedaan. Zo ben ik in de schemer ook beter zichtbaar. De fietslampjes hoeven niet aan want het is al aardig licht.
Het eerste stuk Jaagpad loop ik vrij vaak en is voor mij bekend terrein.
In de wandelgids staat het grote treinongeluk vermeldt. Ik kom nu net niet langs het monument, maar natuurlijk duikel ik een foto uit mijn archiefje op. Het treinongeluk heeft bij ons in het gezin en in het dorp een diepe indruk achter gelaten.
Dan steek ik tegenover de Breudijk de weg over en ga in verder over het Jaagpad. Dit stuk heb ik nog niet eerder gelopen. Toch een nieuw stukje op de route. Vorige week kwam ik hier nog langs met de auto en keek ik nog of ik daar kon lopen en kijk daar gaan we....
En wat ik al verwachtte, de Hollandse Kade is een glibberig pad. Maar wel leuk om hier weer eens te lopen. De gids vermeldt dat het natuurgebied "De Kievit" één van de kleinste bezittingen is van de Stichting Utrechts Landschap. Klein is dit gebiedje zeker. Ook staat er in de wandelgids heel veel informatie rond de route. Dit ga ik hier niet allemaal opnemen. Interesse in de gids, koop hem of informeer bij mij.
De etappe gaat verder en wat fijn dat er een gpx bestand is, dat betekent dat het boekje thuis kan blijven en dat ik precies op mijn gps kan zien waar ik heen moet. Voor vandaag heb ik de route aardig in mijn hoofd, maar dat komt omdat ik de omgeving ken. Ook ben ik super blij met de workshop van Joost Verbeek van een jaartje geleden, Dat heeft ervoor gezorgd dat ik mijn gps vertrouw en dat ik op deze manier een route kan lopen zonder te verdwalen.
Na een stuk asfalt gaat de route verder over een pad?? Het is bijna niet te zien en ik moet aan Jacqueline denken die ook weleens van die paadjes tegen komt, vanmorgen toen ik vertrok ook al aan haar gedacht omdat zij iets met regen heeft.
Zoek het pad hierboven. Natuurlijk had ik het brede pad naast dit paadje kunnen nemen, maar ik wilde dit ook eens uitproberen. Het leverde mij een aantal halen op mijn hand op, dus mijn pleisters werden opgezocht en een haal in mijn jas, heb ik thuis weer wat te maken en veters die steeds loszaten omdat ik bleef haken aan takken en andere slingertakken.
Echt gezellig weer was het niet en eigenlijk zelfs koud en guur. Dit zie je misschien wel als je de foto van de plas bekijkt.
Tja en omdat ik al dacht geen koffie to go tegen te komen, heb ik warm water met ingrediënten in mijn rugzak zitten en bankjes zijn er ook wel, maar het weer werkt niet echt mee, dus besluit ik om door te lopen. Mijn waterflessen blijven met dit weer ook vol en dat betekent dat zelfs een sanitaire stop overgeslagen kan worden. Ik slinger wat door Woerden heen en kom weer bij de Oude Rijn uit en ga het Jaagpad weer op.
De route gaat eigenlijk naar het station maar omdat ik op een ander punt ben ingestapt laat ik het station voor wat het is. Dat is dan domweg heen en weer lopen en ik ga richting het Brediuspark om de etappe te vervolgen.
De route gaat door het Brediuspark en zo kom ik weer bij het jaagpad uit. Nu ga ik het jaagpad op richting Harmelen.
Ook dit stuk is erg bekend maar leuk om te lopen. Het laatste stuk voor mij gaat weer over het jaagpad en zo kom ik bij mijn eindpunt van deze etappe.
Deze etappe heb ik eigenlijk ook gelopen om te kijken hoe het gaat, het lopen van een gpx route en dan is het fijn als je weet waar je bent. Het ging echt super, het boekje lag thuis en stilletjes op mijn gps vertrouwt en mijn kennis na de workshop.
Ook was deze route om te kijken wat ik op een andere etappe kan verwachten en ik ga zeker alle etappes lopen!!
Ik ga de blauwe brug over om naar huis te gaan. Nog een paar foto's en ik sta weer thuis, waar ik mijn verdiende koffie ga drinken.
De gids is een uitgave van "Gegarandeerd onregelmatig" en dan weet je dat het geen asfalt tocht is.
Woensdag 25 november 2020
Etappe 9 Bodegraven
Vandaag ga ik weer verder met de etappe Bodegraven uit de wandelgids De Loop van de Rijn. De etappe Bodegraven is 19 km, maar omdat er zulk mooi weer voorspelt is, besluit ik er wat extra kilometers aan te plakken en dan vind ik Cees bereidt om mij bij het opstappunt van de route te brengen.
Een klein stukje uit het gidsje:
"Rond het jaar 1000 wordt melding gemaakt van de naam Bodegraven. De nederzetting heette toen de "heerlijkheid van Bodelo"of "Bodelograve", te herleiden tot het "vergraven lo" (ontgonnen bos) van "Bode", eigenaar van de gronden. Bodegraven behoorde aanvankelijk tot het bisdom Utrecht, maar aan het eind van de 13de eeuw werden de gronden eigendom van de graven van Holland."
Er staat nog veel meer in het gidsje maar dat mag je zelf ontdekken.
De zon komt op, maakt de morgen wakker......... Het is nog schemerig als ik bij "mijn" startpunt ben. Ik start bij de Wiericke Schans omdat ik daarvandaan dan weer stroomopwaarts naar huis kan lopen. Als ik afgezet ben ga ik eerst richting Bodegraven.
Het eerste stuk loop ik over het Jaagpad langs de Rijn.
Wil je weten wat een Jaagpad precies is? Ik ga het veel vaker noemen, klik hier
Ook kwam ik nog een mooi beeld tegen van een jager!
Ik ben hier iets minder goed bekend dus ik hou mijn gps goed in de gaten. Ik ga richting het station in Bodegraven, daar start deze etappe eigenlijk en dan gaat de route via een rondje Bodegraven centrum.
Langs de Dorpskerk, de Lutherkerk en dan via de sluis.
Zo kom ik weer terug op het Jaagpad en ga stroomopwaarts naar de Broekvelderbrug. Voor ik daar ben passeer ik Phoenix gebouw. Het is nu een appartementencomplex. Een tweede pakhuis is afgebroken en daar staat nu een rijtje eengezinswoningen.
Het is in 1912 gebouwd als olieslagerij. Wat een olieslagerij is?, klik hier
Het werd gebouwd voor de Zaanse firma Verkade. In de jaren '40 nam André de Jong er zijn intrek in voor de productie van zijn cosmetica 's en shampoos onder de naam Andrelon.
.
Bij de Broekvelderbrug verlaat ik voor een groot deel van de etappe de Oude Rijn en ga ik de polder in. Ik kom op een pad waar veel info van het Limespad is te vinden. De zon begint er steeds beter door te komen en het wordt een mooie wandeldag.
De route loopt nog steeds over het asfalt, wat mij eigenlijk verbaasd gezien de vorige etappe. Maar daar zal later verandering in komen.
Omdat deze etappe een paar keer zichzelf kruist pak ik er nog een keer de wandelgids bij. Ik ben wel blij dat ik hem vandaag meegenomen heb. Het helpt bij twijfelmomenten en omdat overleggen met jezelf best een beetje apart is, werkt het lezen van de route.
En dan is het uit met de pret van het asfalt, grasdijken gaan we lopen, naar Driebruggen. Eerst langs de dubbele Wiericke en onder de A12 door, maar let eens op het betonnen richeltje waar ik over moet.
Tja, wat valt er te vertellen over een grasdijk en over het lopen van dit stuk van de route in omgekeerde volgorde. Ik had namelijk eerst langs de enkele Wiericke moeten lopen en op de terugweg langs de Dubbele Wiericke. Maar links om of rechts om, de route was er niet minder om.
Beide watergangen zijn gegraven, wil je er meer over weten, klik hier
En zo kom ik in Driebruggen. Gezellig langs de schapen. Ondertussen ben ik wel op zoek naar een plekje om even te rusten. Ik ben nog niet veel bankjes tegen gekomen. In Driebruggen kan ik ook geen "to go" koffie ontdekken, dan maar het fietspad op richting Gouda. Hier heb ik een paar jaar geleden nog gelopen, tijdens het Pelgrimspad.
De bankjes die hier staan, staan te veel op de wind, dus die sla ik even over.
En zo kom ik bij de grasdijk langs de Enkele Wiericke. Hier loop ik eerst flink te glijen en te glibberen. Het heeft veel geregend en het pad is in het begin wat minder goed begaanbaar, maar het wordt beter.
En dan kom ik een wandelaar tegen. De man vraagt mij of ik daar heen moet waar hij vandaan kom en ik bevestig zijn vraag. Nou, zeg hij, kijk even uit er loopt een hond los en die heeft hem gebeten. We bekijken even de beet en ik adviseer hem om contact op te nemen met zijn huisarts. Gelukkig komt deze wandelaar ook hier uit de buurt. Maar minder ontspannen vervolg ik mijn tocht, loslopende honden hebben niet mijn voorkeur. Maar dan ontdek ik dat zijn baas in de auto stapt en dat de hond niet meer los loopt. Een zorgje minder.
En zo kom ik toch weer op de grasdijk uit om richting Fort Wierickerschans te gaan. In de verte zie ik de molen staan bij de "put van Broekhoven". In dat zandgat heb ik heel wat gezwommen als ik bij mijn oom en tante aan het logeren was.
Wil je meer weten over Fort Wierickerschans? klik hier en je haalt de geschiedenis in huis.
De officiële etappe zit er voor vandaag op, maar omdat ik het een beetje weinig kilometers vond, besloot ik om stroomopwaarts terug te lopen langs de Oude Rijn. En dat kan nog tot Woerden en zo sluiten beide etappes aan elkaar.
Zoals gezegd ga ik richting Nieuwerbrug a/d Rijn, voor mij een bekende plaats. Ik wandel langs de Rijn verder. In Nieuwerbrug is een tolbrug over de Rijn en ik maak er een foto van. Vroeger gingen wij met mijn vader vaak op de heenweg naar mijn tante over de tolbrug en op de terugreis langs de andere kant van de Rijn. We noemde dat de brede en de smalle kant. De ene weg was breder dan de andere.
Ik blijf de Rijn volgen en ook hier kom je regelmatig info tegen van het Limespad. En zo kom ik in Woerden aan. In Woerden is de Oude Rijn inmiddels een heel stuk smaller geworden.
Ik vervolg mijn weg door de Rijnstraat. Dit was vroeger de Rijn maar hij is hier gedempt en het is een straat met tegenwoordig een band over de as van de straat om te laten zien dat hier de Rijn heeft gestroomd.
Door de Rijnstraat heen kom ik aan de andere kant van de "stad" en daar staat het Kasteel van Woerden en de singel aan de andere kant. En daar kom ik ook bij de route van de etappe "Woerden". De cirkel is rond. Ik kies nu even niet voor het Jaagpad verder, maar loop langs de Oudelandseweg richting Kamerik.
Het laatste stukje pak ik nog even het bos en dan moet ik de Rijn loslaten om via het fietspad naar mijn woonplaats te lopen. Zo komt er een eind aan deze heerlijke wandeldag en staan er 33 kilometers op de teller.
Mooi verslag van een leuke wandeling.
BeantwoordenVerwijderen