De eerste zaterdag na 31 oktober staat altijd in het teken van de Maarten Luther wandeltocht. Ik werd de afgelopen week al gebeld door Gerda, zij wilde graag met Bep meerijden naar Amerongen en de wandeltocht ook graag lopen. Dat was prima, dus afgesproken dat Gerda en Bep tussen 06.45 en 06.50 uur bij mij zouden zijn. Dan konden wij rond 07.00 uur op de carpoolplaats zijn om Silvia op te pikken. Tot zover ging het allemaal prima.
Ook de Galecopperbrug was geen probleem meer, de werkzaamheden waren afgerond en alle rijbanen waren weer open. Tot we bij hectometer paaltje 75,4 op de Re van de A12 waren.
Op het dashboard verschijnt een melding over bandenspanning. Ik wil daar een opmerking over maken, maar dan hoor ik aan de auto dat het serieus is. Dus auto aan de kant! Ruimte genoeg want hier is naast de vluchtstrook nog een betonstrook. Daar parkeer ik de auto en bel naar Cees omdat wij een leaseauto hebben. Cees belt en meldt het probleem. Oké het kan 3 kwartier duren, maar er komt iemand ter plaatse. Wij zetten keurig de alarmlichten aan en sluiten de auto af en gaan veilig achter de vangrail staan. Het begint weer te regenen dus gaan we onder het viaduct staan.
En dan komt daar het bergingsbedrijf aan, tenminste ik dacht dat het, het bergingsbedrijf van het leasebedrijf was, maar nee later blijkt dat dit het bergingsbedrijf van Rijkswaterstaat is.
Ik loop naar de man toe en hij vertelt dat we niet veilig staan, hij gaat de auto op het bergingsvoertuig zetten en neemt ons mee in de auto. We worden "veilig" weggezet, maar niet gemaakt. Dus weer naar Cees gebeld en mijn verhaal gedaan. Gelukkig komt dan al vrij snel het bergingsbedrijf wat mij verder gaat helpen. Er wordt een prop in de band gedaan en na anderhalf uur vervolgen wij onze weg.
Wat was het leerpunt van dit voorval? Praatpalen zijn er niet meer Gerda! Dus wordt het toch tijd voor een mobiel! En ja, wandelaars die langskwamen met de auto gingen tijdens de wandeltocht wel vertellen dat er wandelaars met pech langs de A12 stonden, maar vragen of ze hulp konden bieden??? Dat nou weer niet!
Omdat we zoveel tijd verspeelt waren door de lekke band, besloten we om de 15 km te gaan lopen in plaats van de 20 km. Dit omdat we ook weer op tijd thuis wilde zijn.
En zo kwamen we op de 15 km.
Wat het verschil met de 20 km is? We kwamen niet in de kerk in Overberg, dus dit jaar niet in de kerkenraadsbank gezeten voor een fotoshoot.
Wel door een mooi stuk bos naar Leersum gelopen. En wat een regen!! Gelukkig had ik 2 poncho's bij me en kon ik er 1 uitlenen. Het ging echt mega hard die regen. Maar daarna kwam de zon en werd het heerlijk weer.
Jammer dat ik niet wist waar min nicht Ina woont en ook dit jaar niet Elke of Jochem gespot. Wel langs de 3 kerken gelopen.
Bij de Johanneskerk alleen een stempel gehaald.
Daarna doorgelopen naar de Sint Andrieskerk en daar was het tijd voor een bakkie koffie. Inmiddels hebben we 9 km gelopen. Ik eet er gelijk een boterham bij.
Als ik daar zit, komt Willem achter ons zitten. Ik ken hem van de tochten die ik met André en Michel liep. Willem heeft altijd wel een praatje, zo ook vandaag. Owja, ik moet eens informeren bij André naar de Toren Wandeltocht, die is in Kerk-Avezaath en je komt dan ook bij verschillende kerken tijdens je rust.
Als we de Andrieskerk uitkomen is het droog en schijnt de zon.
Bij de volgende kerk in Leersum, de Michaëlkerk, haal ik alleen het stempel op. Ik piep nog wel snel even de kerkzaal in voor een foto van de Menorah. De Menorah staat in een raam en dat is qua licht niet zo handig, maar een mevrouw van de kerk wil hem voor mij wel even op een ander plekje zetten en daar komt hij voor de foto mooi uit. Dank nogmaals.
Als ik weer buiten kom, komt er een wandelaar op mij af met de vraag of ik soms met pech langs de A12 stond vanmorgen. Ik beaam dat, met een lekke band. Ja ik herken u met dat grijze koppie!
Vraag ik aan de dame in kwestie? Je herkent mijn jasje niet (ik had mijn felle "Support Casper" jasje aan. Nee da grijze koppie. Nou ja zeg, je bent Scandinavisch blond en ze denken zeker direct dat er onder het haar ook niet meer helder gedacht kan worden. Nou het zit daar nog best op een rijtje en ik heb in alle rust voor de reparatie gezorgd.
We steken de provinciale weg over, lopen langs een leuke winkelstraat en gaan richting Landgoed Zuylenstein.
Bij Landgoed Zuylenstein is het druk met de bediening en moeten we zelf stempelen.
We gaan verder richting Kasteel Amerongen en naar de Andrieskerk in Amerongen. Vorige keer was de kerk open, nu is hij dicht en staat er buiten iemand met een stempel. Gelukkig is het droog nu.
Vanaf hier is het nog maar een stukje en omdat ik hier al vaker ben geweest, weet je wat er nog komt. We lopen het laatste stukje en komen via het bos weer terug bij de start/finishlocatie.
We melden ons af, krijgen een stempel in het kilometerboekje en gaan genieten van een kop koffie of chocomelk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten