Totaal aantal pageviews

zondag 27 oktober 2019

Pegasus wandeltocht 26 oktober 2019



Het is de 4de zaterdag van oktober en dat is traditie getrouw de zaterdag van de Pegasus wandeltocht.
Het wekkertje gaat vroeg vanmorgen, kwart voor 6, ik wil om half 7 weg rijden. Dan ben ik er om 07.30 uur en kan ik inschrijven, een bakkie doen en dan om 08.00 uur starten. Vandaag met niemand afgesproken, soms loopt het zo. Maar alleen ben je nooit! En dat blijkt wel weer. Ik kan redelijk vooraan parkeren. De parkeervrijwilligers wijzen je keurig je plek aan. Ik heb elk jaar moeite om de auto terug te vinden. Hopelijk lukt het dit jaar wel. Voor de zekerheid zet ik een waypoint in mijn gps, ik heb dit tenslotte niet voor iets geleerd!!!
Wat ook nieuw is, het is niet inschrijven in het theehuis, maar weer in de kerk! En dat blijkt heel gemakkelijk te zijn vanaf mijn auto.


Als ik aankom staat er al een hele rij om in te schrijven, maar het gaat toch vrij snel. Nog even een sanitaire stop en dan nog een bakkie koffie, hopelijk is het dan licht en kan ik starten. Als ik koffie haal, zie ik Marja en Jaimy. Soms weet je dat er bekenden zijn en zie je ze niet en nu zien we elkaar wel een paar keer, nog bedankt voor de foto Marja. En dan wordt ik ineens aangesproken. Jan is er ook samen met zijn vrouw Jenny. Jenny gaat de 20 lopen en Jan de 30. Jan en Jenny zijn een gezellig stel en ik sta even bij ze koffie te drinken. Dan vraag ik of het bezwaarlijk is om een beetje samen op te lopen. Geen bezwaar.


De Pegasus wandeltocht wordt sinds 1984 georganiseerd door VVV Ede i.s.m. de wandelvereniging Bauw-Wit Ede en het voormalig verzet. Het is een herinneringstocht langs gedeelten van de oorspronkelijke ontsnappingsroute. Deze ontsnappingstocht heeft plaatsgevonden in de nacht van 22-23 oktober 1944. Voor meer info, klik hier en klik hier


Al een aantal jaren loop ik deze tocht omdat het een herdenkingstocht is en ook zijn er niet zo veel tochten om uit te kiezen in deze tijd van het jaar.
Het is gezellig om met Jenny en Jan op te lopen. Dan geeft Jenny aan dat zij wat rustiger aan wil doen en omdat Jan toch de lus van 10 km maakt, geeft ze ons het advies lekker door te lopen en haar terug te laten zakken naar een tempo wat beter past.
Jan en ik gaan verder en soms stopt 1 van ons voor een foto, soms maken we dezelfde foto, of we kletsen wat.


Onderweg kom ik Marja en Jaimy weer tegen, zij maken een foto van een mooie paddenstoel, volgens mij is het een inktzwam, maar ik weet het niet zeker. Marja stuurt zoals beloofd de foto door en dit is het resultaat!



Voor we het weten zitten de eerste 9,5 km erop. We gaan bij juffrouw Tok op de koffie en daar zitten bekenden van Jan, dus een praatje is snel gemaakt.


Na de koffie steken we over naar de Ginkelse hei, bij het monument staat een groep mensen dus kan ik er dit jaar geen foto maken. Volgend jaar maar weer. Het gaat nu even zandhappen worden. Dit is altijd een kort maar pittig stukje. De schaapskudde is nergens te zien. Soms lopen ze dichtbij de schaapskooi.


 De tocht gaat verder, onder de A12 door en over het spoor Ede/Arnhem. Een stukje wat ieder jaar weer terug komt.


Ik kom langs een beek waar andere jaren nog wel wat water in stond, maar dit jaar niet meer dan een grote plas. Meestal zijn we hier rond 11.00 uur en ook dit jaar is het rond de klok van 11.00 uur.

Verderop weet ik een boomstam die in het verleden over water lag en waar iemand weleens op heeft staan te balanceren met een grote rugzak, ik maak er nu weer een foto en kan niet anders zeggen dan "zoek de verschillen"!



We gaan verder, het kabouterbos door en dan via het houten vlonder pad langs een leuk vennetje. Hier ben ik al met verschillende tochten langs gekomen. Soms van de ene kant en soms vanaf de andere kant.


En dan sta ik voor ik het weet bij Restaurant Campman. Daar drinken we even een kop koffie en laten onze routekaart afstempelen. Ik ga nog even een sanitaire stop maken en als ik dan terug kom zie ik mijn wandelgezelschap niet meer. Bij navraag blijkt die al weg te zijn. Oké dat wordt of even gas geven of het zo laten. Maar dan zie ik verderop wachtende wandelaars en ja hoor daar staat Jan met voor hem een bekend echtpaar uit Duiven. Ik ken ze niet maar al snel heb ik de klets met de dame van het echtpaar.


 Al kletsend gaan de kilometers onder onze voeten door en we besluiten ook maar even het pad met een uitdaging te nemen, dus langs het spoor en niet onderdoor over de klinker weg. Zo komen we bij de wagenrust op de 26,5 km.
Hier nemen we weer afscheid van het echtpaar en gaan we verder, maar niet voor lang want Jan loopt bekenden achterop. Ik loop alleen verder maar niet voor lang want er verliest iemand zijn route/stempelkaart en omdat meneer oordopjes in heeft moet ik weer even een tandje bij zetten om hem in te halen en hem de route terug te geven. We lopen een stukje samen op en dan vervolgen we allebei weer ons eigen weg. Ik maak wat foto's.


Dan kom ik het bos uit en sta ik bij het mausoleum. Ik maak nog wat foto's van de herdenkingsmonumenten en dan komt Jan er weer aanlopen. Het laatste stuk lopen we weer samen.


En zo komen we bij de finish locatie aan. Hier eet ik even mijn laatste boterhammen op, ik drink nog even wat en dan ga ik de Keep Them Rolling wagens opzoeken.
En ja hoor, ik heb geluk!!! Mag voorin de Jeep zitten!!! Dat is altijd leuk. Volgens de eigenaar/chauffeur loopt de Jeep niet goed, iets technisch wat ik niet snap, maar wel merkt bij het optrekken.


Eenmaal terug op de Hartenberg loop ik de kerk weer in om mijn vaantje op te halen. En wie komt er net de kerk uit, Kim!! Ik klets even met Kim en maak kennis met haar moeder en zus. Leuk Kim om elkaar even te spreken.
Dan begint het tijd om de auto te gaan zoeken en...… ik loop er zo in 1 keer naar toe!!
Na een heerlijke wandeldag ga ik richting huis.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten