Na een heerlijke vakantie op Curaçao staat er vandaag weer een wandeltocht op het programma. Vandaag ga ik de Pegasus wandeltocht lopen. Ria heeft deze nog nooit gelopen en ik had hem vorig jaar al gelopen en deze tocht is al afgestempeld in mijn wandelpaspoort Veluwe-Vallei. Maar dat is geen bezwaar je kan de tocht lopen zo vaak je wilt. Wij kozen voor de 20 km. André stuurde gisteren nog een berichtje dat hij de 30 km ging lopen met Réanka. Misschien gingen zij de afstand nog wel veranderen in 20 km. In ieder geval spraken we af dat we elkaar bij het inschrijven zouden zien.
Er was mist voorspeld dus ik wilde 's morgens op tijd weg. Helaas de navigatie in de auto dacht er anders over en ik moest Cees vragen om de navigatie in te stellen. Na dit oponthoud vertrok ik toch met goede moed en vooral veel zin om iedereen weer te zien naar Wekerom.
In Wekerom aangekomen maakte ik dezelfde fout als vorig jaar en moest ik een stukje terug halen op de ventweg. Er stonden vrijwilligers die de parkeerplekken aanwezen. Omdat het nog donker was had ik al de gedachte, "kan ik vanmiddag mijn auto nog wel terug vinden". Maar dat was van later zorg. Nu naar het startbureau en Ria en mij vast aanmelden.
Daarna ging ik op zoek naar André en Réanka. Die zaten al heerlijk aan de koffie. Ik ging ook een bakkie halen en nadat ik Ria geappt had ging ik vast een sanitaire stop houden. Sommige mensen hebben een hekel aan zwartlopers en ook aan zwartplassers, oké dat weten we dus!
Ondertussen was Ria ook gearriveerd en we konden vertrekken. We kregen een appel mee en de tocht begon nadat André nog even poseerde bij de vlag.
Het was koud vanmorgen, dus thuis al getwijfeld, wat trek ik aan? Neem ik handschoenen mee? Handschoenen thuis gelaten en die heb ik niet gemist. Maar ik had best mijn windjackje over mijn fleece aan kunnen doen, want na een poos wandelen kreeg ik het warm. Dus moest de jas uit. Die kreeg een plekje tussen mijn rugzak.
Ria vertelde dat we wel weinig paddenstoelen zouden zien, want het was nu tamelijk droog weer en in augustus/september waren er al veel paddenstoelen omdat we best een natte periode hadden toen.
Maar André stuitte al snel om een mooie paddenstoel en we dachten echt dit is de eerste en de enige, maar dat bleek niet zo te zijn.
We gingen de "planken wambuis" in en ja hoor daar waren de koeien!
We lopen verder en we komen langs keien die volgens mij nog te maken hebben met het Park "De Hoge Veluwe", vorig jaar ben ik op zo'n kei op de foto gegaan. Ik zal de foto van vorig jaar hieronder plaatsen. De foto van Ria staat op haar fototoestel en die heb ik niet.
We lopen al pratend verder. Ria en ik hebben elkaar een poos niet gesproken, dus veel te vertellen. Er zijn mensen die het zwammen noemen, maar het was een serieus gesprek! Het onderwerp houden we voor onszelf!
Al pratend over heel veel dingen komen we bij juffrouw Tok aan. En daar worden we in stijl onthaald. Zijn we nu al op de helft? Wat gaan 10 km toch super snel! Het is pas half 11 en dan al aan de snert? Ik neem koffie, de snert komt woensdag op de jaarmarkt in Woerden.
We zitten met z'n vieren gezellig bij het open haard vuur en dan is het bijna 11 uur. Tijd voor ons 11-uurtje. André heeft er weer voor gezorgd, echt TOP, SUPER. Na het 11-uurtje loopt het super!
Ik krijg direct het stempel "drankorgel", ik snap niet waarom maar goed....... we genieten van het 11-uurtje.
Het wordt tijd om op te stappen, na het gedag zeggen van wat bekenden, gaan we de Ginkelse Hei op. Ik zag voor de koffie met 11-uurtje de schaapskudde al en natuurlijk vond ik er ook een foto van. De Ginkeelse Hei herinnert mij aan mijn vader. Hij sprak er vaak over en in de oorlogsdagen is hij hier ook geweest en hij heeft hier vast veel herinneringen aan, alleen aan mij nooit verteld. Dat was denk ik te moeilijk.
Het is best zwaar lopen door het losse zand op de Ginkelse Hei, maar het is minder los dan vorig jaar. Dan komt het stuk langs de spoorlijn. Dan hebben we de splitsing met de 30 km achter de rug. Dit is dit jaar niet zo"n fijn stuk omdat er ook mountainsbikes zijn, zij hebben de route net in tegenovergestelde richting. En wij krijgen heel wat verwensingen naar ons hoofd. Toch proberen we elkaar te waarschuwen en aan de kant te stappen als het mogelijk is. Na het stuk langs de spoorlijn komen we weer bij een autorust aan. Na overleg besluiten we door te lopen. Nog een kilometer of 4 en we zijn bij de finish. Dat kunnen we nog hebben!
Het laatste stuk gaat nog een stukje door het bos en dan lopen we Ede in. We komen langs het monument en maken er een foto van. Dit is ook stukje Airbornpad. Dat wil ik nog graag een keer gaan lopen. Maar van dit soort paden zijn er nog meer die op mijn lijstje staan.
Op het laatste stukje van de route vinden we nog mooie paddenstoelen en ook nog een boom met een vreemde uitstulping.
Ook bij de finish werden we in stijl ontvangen. We haalden onze stempels en daarna hebben we heerlijk wat gedronken op de gezellige wandeltocht.
Ria ging met traditioneel vervoer richting station en ik ging met André en Réanka terug naar het theehuis op 's Heerenloo.
Tja en toen kwam er nog een probleempje! Waar hebben we vanmorgen de auto geparkeerd. We werden door vrijwilligers een plek gewezen, maar het was toen donker en van welke kant kwamen we aanlopen bij het theehuis? André weet gelukkig zijn auto te staan en biedt aan om met ons langs de geparkeerde auto's te rijden. Misschien dat we de auto zo terug vinden. En ja hoor de auto's van de dames staan vlak naast elkaar. Dank je wel André voor de hulp!
Op naar huis, het was weer een top dag, mooi weer en gezellig gezelschap.
De volgende wandeltocht staat gepland op 5 november in Amerongen.
