De gids die ik in handen heb, begint met:
"Pelgrimeren doe je om te bidden, om te genezen, om een ander mens te worden, om je leven te overdenken of om je hoofd juist leeg te maken. Het is meer dan gewoon wandelen, maar het valt niet mee om dit "meer" te omschrijven."
Het Nederlandse Pelgrimspad doorsnijdt ons land diagonaal en heeft een lengte van ruim 450 km. Dit Lange-Afstand-Wandelpad wordt in 2 delen beschreven, Amsterdam-Den Bosch en Den Bosch-Maastricht. Het Pelgrimspad is geen historische pelgrimsroute. Het is wel een route die met zorg is samengesteld en is afwisselend, aantrekkelijke landschappen, verkeersluw en veel onverharde paden.
Wil je meer lezen over het Pelgrimspad? klik hier Dit is maar 1 link, er is nog veel meer te lezen en het boekje wat bij het Pelgrimspad hoort vertelt ook veel.
Op mijn lijstje staat om ooit Santiago de Compostela te gaan lopen, maar voorlopig zit dat er nog niet in. Vandaar dat ik nu vast begin met het Pelgrimspad in Nederland. In de gids die ik heb staan wel de grote Pelgrimswegen genoemd en dat zet je toch weer tot denken.
12 september 2018
Amsterdam CS -Herengracht (2,3 km)
Er is voor vandaag niet echt mooi weer voorspeld maar we gaan het zien. Teun rijdt vandaag. We gaan de auto in Oosteinde neerzetten en met de bus en metro naar Amsterdam CS. Wij hebben afgesproken dat Jan ook meegaat. En of we helemaal tot Oosteinde komen vandaag, we weten het niet, maar hopen het.
Als we bij het Centraal station de metro uitkomen, dan is het even zoeken naar de route. We hebben al gelezen dat er in de stad Amsterdam niet gemarkeerd mag worden. Gelukkig is hier de route heel goed beschreven in de wandelgids.
Al snel zien we de St. Nicolaaskerk. Kortgeleden vertelde Jannie mij dat ik toch zeker eens naar "Ons'Lieve Heer op Solder" moest gaan. Deze schuilkerk is in 1663 gebouwd. In de Tachtigjarige Oorlog heerste er ook een geloofsstrijd. We gaan even naar binnen om te kijken of het leuk is om hier nu tijd aan te besteden. Dan blijkt dat het voor nu teveel tijd in beslag gaat nemen. Wij besluiten dit een andere keer te gaan bezoeken. Wil je er meer over weten, klik hier
Intussen ben ik terug geweest naar "Ons'Lieve Heer op Solder". Als eerste laat ik hier een plattegrond zien, wat een indruk geeft van de bijzondere kerk.
Via de entree van het museum, gaan we door een ondergrondse gang naar het naastgelegen grachtenpand. Aan de buitenkant lijkt het een gewoon grachtenpand en bedenk je niet dat er op de zolder een kerk is. Het grachtenpand bestaat op de benedenverdiepingen uit 3 woningen. Je loopt door de kamers van het grachtenpand van Jan Hartman. Om een indruk hiervan te geven een paar foto's.
Dan gaan we via een trap omhoog en komen we in de schuilkerk. Kijk zelf maar eens wat wij daar allemaal voor bijzonders hebben gezien.
Ook een orgel ontbreekt er niet in deze schuilkerk.
Dan komen wij ook verschillende beeldengroepen tegen die ik samen in een collage zet.
Tot slot komen we langs een vitrine met een grote schaapskudde.
Dan komen we langs het leger des Heils en zetten we majoor Bosshardt even op de gevoelige plaat. voor meer info, klik hier
Eenmaal op de Warmoesstraat beginnen we toch wel trek in koffie te krijgen, we strijken ergens neer. Helaas is er geen toilet, o ja, dat is ook zo beter opletten! Na de koffie dus nog even zoeken naar een toiletgelegenheid.
Na de sanitaire stop gaan we verder en in plaats van de Dam schuin rechtdoor te nemen, maken we een rondje, maar dat geeft niet we hebben genoeg te kijken. Tja en dan gaat het goed tot we de Wijde Kapelsteeg in willen, die vinden we niet. Wel is er een steeg afgesloten i.v.m. bouwwerkzaamheden, zullen we daardoor de weg kwijtraken? Dit betekent dat wij de Begijnhofkapel missen, hier was ook een schuilkerk en het 11 meter lange schilderij. Het laatste stuk van de eerste route staat in het teken van het Mirakel van Amsterdam. wil je hier meer over weten? klik hier
We hebben afgesproken hier nog naar toe te gaan binnenkort. Zodra ik hier foto's van heb, plaats ik ze nog. We worden het zoeken beu, ik start Google Maps op en we gaan via google maps naar de Leidsegracht.
Herengracht - Vondelpark (2,2 km)
We gaan de Herengracht op en dan lopen we langs het Bijbels Museum. Jan herinnert zich dat hij daar weleens is geweest. Vandaag gaan we er niet heen, we lopen zo te dwalen en de tijd tikt door, net als de regen.
Bij het Leidseplein maken we niet het verplichte rondje, we volgen het advies op van iemand die hier goed bekend is en snijden een stukje af, richting Stadhouderskade. Die moeten we oversteken en dan zijn we in het Vondelpark!
Anneke loopt even met mij mee en Teun en Jan gaan een tafeltje zoeken. Als wij met de melk, koffie, thee en chocolademelk naar buiten komen hebben de mannen al een mooi plekje gevonden. Het blijkt dat wij al bijna 3 uur aan het wandelen zijn en nog bijna geen kilometers hebben gemaakt. Of we de route van vandaag helemaal gelopen krijgen?? Eerst maar eens lekker lunchen en rusten,
O ja, over die foto met de poncho moet ik nog even een grapje vertellen. Jan en ik besluiten dat Anneke haar poncho maar aan moet houden, want het is inmiddels droog geworden en de zon begint te schijnen, dus houden zo en die poncho schrikt waarschijnlijk de regen af! Ja en dan vinden we eigenlijk dat het net lijkt of Anneke een geweer bij zich heeft, het zijn haar wandelstokken hoor! maar het ziet er wel serieus uit hoor!
Vondelpark - Bosbaan (5,3 km)
Ja en dan verlaten we het Vondelpark en wat komen we tegen???? Ja kijk eens op onderstaande foto!!! Die markering moeten we volgen!!
Wij gaan de Schinkelhavenstraat op en dan voorbij de brug, jaaaa de brug!!!!!!
Hij staat open en blijft voor altijd openstaan, zo ziet het eruit en wat dan????? Gelukkig ligt er een andere brug naast.
En dan worden we overmoedig en denken nu wel op de markering te kunnen lopen, maar dat blijkt nog niet zo vertrouwd te zijn. Gelukkig ontdekt Jan nog een markering en dat zorgt ervoor dat we niet verkeerd lopen. Dan zie ik het mooiste hotel van Amsterdam en dat vraagt om een kodakmoment.
Het Amsterdamse Bos
Jaarlijks bezoeken 4,5 miljoen mensen het Amsterdamse Bos. Dit in de vorige eeuw aangelegde bosgebied is populair bij recreanten en een belangrijke schakel in de Nederlandse natuur.
Het tijdloze en internationaal vermaarde ontwerp kwam van de stedebouwkundigen Cornelis van Eesteren en Jakoba Mulder. Zij kozen voor een combinatie van de Engelse en Duitse landschapsstijl. De Engelse stijl is zichtbaar in de natuurlijke lijnen, glooiende hellingen en bochtige watergangen, de Duitse stijl blijkt uit de grote open ruimtes waar veel mensen tegelijk kunnen vertoeven.
Bosbaan - Viaduct A9 (4,0 km)
En zo lopen we via het restaurant "De Bosbaan" naar het bezoekerscentrum. Bij het restaurant houden we nog even een kort rustmoment en een sanitaire stop. Teun en ik rekenen nog even en kijken naar de afstand die nog gepland staat, we vragen ons af of dit gaat lukken en bedenken hoe we de route eventueel kunnen afbreken. Vooralsnog gaan we nog even verder.
Wij gaan het Amsterdamse bos in. Het Amsterdamse bos zorgt dat er herinneringen van het Westerborkpad omhoog komen. Hier vinden we het Dachaumonument. Voor de geschiedenis en andere weetjes, klik hier
Wij lopen nu wel heerlijk uit de drukte van de stad maar nu lopen we onder de aanvliegroute van Schiphol. Er komen op dit moment veel "grote" jongens over.
Het begint herfst te worden, ook al komen er vast nog mooie warme septemberdagen. Op de Heuvelmantop houden we nog een rustmoment.
Viaduct A9 - Bosrandweg (4,3 km)
Wij gaan onder het viaduct door en dan naar het Bloesempark. We lopen nog steeds in het Amsterdamse Bos. De A9 loopt dwars door het bos heen. Als we door het Bloesempark lopen komen we bij het Japanse Park en wat zien we dan? Een gedenksteen, ik maak er een foto van.
Na de bamboebrug lopen we de Oeverlanden De Poel in. Wil je meer weten over De Poel, klik hier
Als we daar lopen hebben we ineens een mooi gezicht op de Urbanuskerk van Bovenkerk. Vanmorgen zijn we er met de bus langs gekomen. We kunnen nu nog niet vermoeden hoe een paar dagen later dit gebied in het nieuws komt, maar dan met het bericht van brand. kijk hier
Jan en Teun hebben het vanmorgen al over de Urbanuskerk gehad in Bovenkerk, voor meer informatie over Urbanus I en de kerk, klik hier
Aan het eind van De Oeverlanden gaan we door een klaphek en even later gaan we alweer een bospad op. Als we nog eens op de route kijken en bedenken hoe ver het nog lopen is naar de auto, besluiten we naar de bushalte te gaan. Het is mooi geweest voor vandaag. Het was een lange dag, dat kwam ook door het spoorzoeken in Amsterdam, maar ook door de vele dingen die we hebben gezien. Wij besluiten dat we de planning nog eens gaan bekijken en kortere routes gaan maken. Dan hebben we meer tijd om te kijken wat we tegenkomen.
19 september 2018
Viaduct A9 - Bosrandweg vervolg
Vandaag gaan we met 2 auto's en we parkeren 1 auto in De Kwakel en met de andere auto gaan we naar het parkeerterrein wat Teun heeft gezien toen we vorige week de route afbraken.
Als we de auto's geparkeerd hebben zoeken we het begin punt op van de route. Die is gemakkelijk te vinden en we gaan het Schinkelbos in. Het Schinkelbos is nog vrij jong. Voor achtergrondinformatie, klik hier
Bosrandweg - Aalsmeerderweg (6,1 km)
Als we over de veeroosters zijn en de route over een stuk graspad gaat, staat er ineens iemand die niet van plan is om aan de kant te gaan. En volgens de borden moeten wij 25 meter afstand houden!! Nou een uitdaging!!
We lopen hier weer vlak bij Schiphol en dat is te merken. Als we door lopen, komen we op een dijk en hier staan enkele molens, die hun werk gedaan hebben bij de droogmakerij van de boezemlandjes van de Oosteinderpoel.
We lopen verder en dan zien we aan de overkant van de weg de Oud-Katholieke kerk staan met pastorie staan. Ik steek de weg over om foto's te maken. De tuinman die bezig is vraagt of ik weet dat er nog een klein kerkhof achter de kerk is en dat we daar gerust even mogen kijken. Ik vraag de anderen of ze willen kijken en we gaan even achter de kerk kijken. Later hebben we nog een kort gesprekje met de tuinman. Hij vertelt zijn verhaal over de kerk in Bovenkerk die in brand heeft gestaan het afgelopen weekend. De parochie van deze kerk bestaat uit maximaal 25 personen. Deze parochianen gaan meestal naar de kerk in Bovenkerk. 1x in de maand is er in deze kerk nog een dienst. Verder wordt de kerk verhuurd aan mensen uit het Oostblok die hier wonen en een kerkdienst willen houden.
En dan zijn we in Oosteinde. Hier gaan we eerst op zoek naar koffie! Dat laten we ons lekker smaken.
Het Groene Hart
De Randstad, economische motor van Nederland, bestaat uit een vrijwel gesloten kring van steden in Holland en Utrecht. Daarbinnen ligt het Groene Hart, een opvallend groen en open middengebied. Het Groene Hart staat al jaren onder druk, maar nog steeds is hier ook rust en ruimte.
Het Groene Hart is een echt cultuurlandschap, door de mens gemaakt. Het begon in de 11e eeuw, toen dikke pakketten veen achter de duinen grootscheeps werden ontgonnen. De twee grootste landheren van toen, de graaf van Holland en de bisschop van Utrecht, gaven aan kolonisten land ter ontginning uit. Een ieder kreeg een schriftelijke overeenkomst, een zogenaamde "cope". Een naam als Nieuwkoop verwijst hiernaar. Het veen werd in kavels van 50 meter breed en meestal 1250 meter lang ontgonnen. Het veenstroompje en een kade aan de achterkant deden dienst als afwatering. Zo ontstonden de slanke kavels, de lange sloten en de weteringen.
Aalsmeerderweg - De Kwakel (6,3 km)
Na een heerlijke rust gaan we weer verder. Als we een stukje hebben gelopen komen we erachter dat Teun nog een aparte bijverdienste heeft. Volgens mij hoeft Anneke niet meer zelf te koken.
We gaan weer verder en dan komen we langs de Stommeermolen. Wil je meer over het werk van deze molen weten? klik hier
Vandaag is de route goed gepijld het is vrij gemakkelijk lopen. Met z'n vieren letten we goed op de markering en wat zo leuk is, als de één de sticker nog niet ziet, dan is er altijd wel weer een ander die de sticker wel ziet. Leuk!!
En dan komen we bij de Westeinderplassen. Hier staat een watertoren. Deze watertoren is duidelijk wel ietsje groter dan Pietje Potlood in de Meije zeg! Wil je meer weten? klik hier
Er staat hier behoorlijk wat wind. We gaan even aan een picknicktafel zitten om te kijken en te genieten. Kijk je mee op de foto's en op het filmpje wat gemaakt is?
Het filmpje heeft Anneke gemaakt en dat "leen" ik even.
O ja, en een stukje terug bedacht ik dat ik even naar huis ging bellen. Helaas er was geen telefoon, dus een leuk plaatje maar niemand kreeg een belletje.
We gaan hier in het restaurant even lekker uitrusten en wat drinken, onze boterhammen laten we nog even in onze tas. Bij het Fort Kudelstaart vinden we een bankje in de zon en gaan we lekker picknicken. Wil je info over het fort? klik hier
Het laatste stuk van vandaag gaat over een grasdijk (Vuurlijn wordt het genoemd). Hier is het goed oppassen want je staat zo in een kuil. Er zijn wel mooie grote distels te zien.
Dan lopen we De Kwakel in en al snel zijn we bij de auto.
26 september 2018
De Kwakel - "Huis ter Lucht" (4,1 km)
Vandaag pakken we het Pelgrimspad weer verder op. Het wordt volgens de weermannen vandaag weer prachtig wandelweer. Echt bofweer! Wij zetten eerst een auto in Papenveer (Ter Aar) neer en gaan dan met de andere auto naar De Kwakel.
Al snel zijn wij bij Fort De Kwakel. Voor info, klik hier
Ik had gelezen dat hier ook een café was en omdat we zin in koffie hebben rammelen we aan alle deuren van het fort, maar...………… geen deur is er open en dus moeten we zonder koffie verder.
We lopen via het terrein van het Fort naar de Drechtdijk. De Drechtdijk lopen we tot Vrouwenakker en dan gaan we het Jaagpad op. Wat een Jaagpad is? lees het hier
Wij genieten van de mooie rustige omgeving en de schapen die hier rustig om ons heen lopen. Heel wat anders dan die Hooglanders van vorige week.
En dan zijn we alweer bij "Huis ter Lucht". Dat is snel gegaan.
"Huis ter Lucht" - Papenveer (7,5 km)
We lopen nog steeds op hetzelfde Jaagpad. Als we bij de Tolhuissluis komen hebben we onderhand super veel zin in een kop koffie, helaas de theetuin is alleen in het weekend open. Gelukkig is er wel iemand thuis en mogen wij van het toilet gebruik maken.
Aan de overkant moet ook een gelegenheid zijn om koffie te drinken,. helaas is heeft het café "Het tolhuis" zijn deuren voorgoed gesloten. Tenminste zo ziet de locatie er wel naar uit.
Buiten is wel een bankje en daar gaan we lekker in het zonnetje zitten met onze boterhammen en ons drinken wat we meegebracht hebben.
In het routeboekje staat dat de sluis in 1823 is gebouwd op initiatief van kanalenkoning Willem I. wil je meer weten, klik hier
Na onze boterhammen gaan we een rondje Drecht doen. Onderweg komen we nog een "Pelgrimsgebed" tegen. Als we in Bilderdam komen, gaat juist de brug open. Aan de andere kant van de Drecht gaan we terug.
Dan gaan we langs het Aarkanaal lopen, straks moeten we een brug over, maar...…………… vanmorgen hebben we al gezien dat de brug in onderhoud is en dat het voor al het verkeer, dus ook voor voetgangers is gesloten en dat klopt!!!!
Nu kunnen simpel langs de drukke weg blijven lopen of een rustiger weg zoeken. We besluiten het laatste te doen. Het is dan wel even opletten als we Papenveer inlopen om te straat te vinden waar de auto staat. Maar met het kaartje uit het boekje lukt het prima. We lopen nu wel een andere route maar de kilometers blijven ongeveer gelijk.
Hier zie ik nog mooie paddenstoeltjes en die gaan op de gevoelige plaat.
En dan zijn we bij de auto. Omdat het nog best aardig op tijd is en er in het boekje een tip staat om naar "Maria in het veen" te gaan, doen we dat nog even en als je wilt weten waarom hier ook een bedevaart naar Lourdes mogelijk is, klik hier
Het verhaal gaat dat de pastoor van Noordeinde de grot heeft laten maken in 1913toen twee van zijn huishoudsters te ziek waren om op pelgrimage naar het Franse bedevaartsoord te gaan.
O ja, er zijn natuurlijk altijd mensen die ook nog even willen klimmen in de bergen, nou dat is mogelijk zagen we. Er is ook voor minder ervaren bergbeklimmers gezorgd.
We halen auto nummer 2 op en dan gaan we op de terugweg nog even genieten van een heerlijke kop koffie met appelgebak! Dat hadden we nog tegoed. We doen dat in Noorden bij "de Klinker". Dat is heel bekend bij wielrenners, schaatsers en bij wandelaars!
5 oktober 2018
Papenveer - Aarlanderveen (5,3 km)
Vandaag gaan we weer een stuk van het Pelgrimspad lopen. Omdat er weer prachtig wandelweer wordt voorspeld en we best op tijd kunnen starten, besluiten we de route voor vandaag wat langer te maken. Dat betekent dat we er een stukje van de route, die voor volgende week gepland staat, bijpakken. Cees brengt ons naar het beginpunt vandaag, dus dan kan Teun zijn auto bij het eindpunt parkeren. Alleen dat blijkt een beetje lastig te zijn omdat wij niet precies weten waar ons eindpunt gaat zijn vandaag. Maar ergens achter Bodegraven moet het wel wezen. Ter plaatse valt het tegen qua parkeerruimte, maar we vinden wat en we krijgen toestemming om de auto neer te zetten. Dan op naar Papenveer.
Het is even zoeken naar het beginpunt voor vandaag maar al snel zitten we op de route en we gaan direct een graskade op!
Hier moeten we soms langs een schrikdraad of over een hek met of zonder prikkeldraad stappen. Een andere keer is het weer gewoon een klaphek.
Even wat informatie uit het routeboekje over de Nieuwkoopse Polder:
"Pas in de Franse tijd was de kennis beschikbaar om de "binnenzee" ten oosten van Aarlanderveen droog te malen. In 1799 werd begonnen met het droogmalen van de vijf meter diepere polder, waarbij twee nieuwerwetse vijzelmolens en drie molengangen werden ingezet. Het boezemwater bij Papenveer markeert de plek waar een van de molens heeft gestaan."
En dan missen we een stukje van de route, door een afsluiting is de te volgen route voorlopig omgelegd. Fijn dat het ook gemarkeerd is, zodat we niet zelf hoeven te zoeken. We ontdekken weer een kerk en natuurlijk zet ik die op de foto. Wat plagerig wordt er een opmerking gemaakt "kijk maar uit, straks staat er morgen weer een kerk in brand", deze opmerking komt omdat de Urbanuskerk in brand stond, net nadat ik een paar dagen daarvoor de kerk nog fotografeerde. Bij de witte brug kunnen we de originele route weer oppakken en in die haakse bocht zien we behoorlijk wat vee staan.
Fijn dat wij weer op de originele route zitten en we komen al in de buurt van Aarlanderveen en voor de mensen onder ons die zin hebben in koffie is dit een fijn vooruitzicht. We hebben in de route beschrijving gezien dat we wel een paar restaurants tegen komen, dus we zijn hoopvol!!
Ik zie in de verte een molen staan, de eerste van heel veel molens vandaag. Dus even een kodakmoment. In Aarlanderveen komen we langs de kerk en daar maak ik een foto en ook lees ik nog even het monument van slachtoffers uit de 2de wereldoorlog.
In het café Het Oude Rechthuis zijn wandelaars hartelijk welkom en de deur is los, dus er is koffie. We gaan er lekker voor zitten en genieten van de koffie. Nadat we uitgerust zijn en iedereen een sanitaire stop heeft gemaakt wordt het tijd om verder te gaan. Er komt nog een mevrouw binnen en zij is ook het Pelgrimspad aan het lopen. Vandaag gaan we veel meer wandelaars ontmoeten.
Aarlanderveen - Zwammerdam (6,1 km)
Als we Aarlanderveen uitlopen komen we nog over een prachtige ophaalbrug.
Nu komen we bij de "Molenviergang" Aarlanderveen en dat vinden Teun en Jan best interessant. Het bord wordt goed gelezen bij de eerste molen, deze molen is ook nog origineel. In het verleden zijn wij er met een "familie fietsdag" in geweest. Nu lopen we er even omheen.
In het boekje lees je het volgende over de molens van de "Molenviergang":
Putmolen:
Enige originele molen van de Molenviergang, de andere drie zijn ooit door bliksem of brand getroffen. Vanaf deze vijzelmolen wordt het water met een schroef omhoog gevijzeld naar de Ondermolen.
We gaan weer verder naar de volgende molens, de onder- en middenmolen:
Beide molens werken met schepraderen. De middenmolen staat vlak voor de steilrand van de droogmakerij.
Als we verder lopen maak ik nog een foto en dan zie je de onder- en de middenmolen in 1 lijn staan en dan heel in de verte links op de foto zie je de Putmolen staan.
We komen aan bij de Bovenmolen:
De bovenmolen staat met opzet op enige afstand van de Oude Rijn, om te voorkomen dat de molenaar wind uit de wieken zou worden genomen door de bomen en boerderijen.
Ik kan het nu niet terug vinden, maar er staat mij iets van bij dat de molens in de 2de wereldoorlog door de stand van de wieken bepaalde berichten doorgaven.
We gaan verder en dan komen we langs de Dikke molen. Over die molen staat het volgende:
lak voor Zwammerdam staat de Dikke Molen, die niets met de Molenviergang te maken heeft. De dikke romp van deze veel oudere molen is van Noord-Hollandse origine en is een vreemde eend in de plaatselijke molenbijt.
Dan komen we ook nog langs een bankje met allerlei namen. Hoe of wat het bankje? Ik weet het niet maar ik ontdek ineens de naam van 1 van onze kleinzoons en daarom schiet ik even een plaatje.
We gaan weer verder en komen langs de ijsbaan van Zwammerdam, die blijkt gesloten te zijn. De lampen zijn uit en er loopt vee op de baan. Dan maar een foto van de IJzeren schaatser. We lopen zo Zwammerdam binnen en omdat het zulk heerlijk weer is, besluiten we nog een keer te gaan picknicken op een bankje in de zon.
Na de picknick lopen we Zwammerdam dan echt binnen. En daar is het volgende café-restaurant van vandaag. We besluiten hier toch even van een kop koffie te genieten omdat we verder niets meer tegenkomen en we toch even een sanitaire stop willen maken. En het is heerlijk in het zonnetje dus.....
alle tijd!
Zwammerdam - Ringdijk (5,8 km)
Na deze stop gaan we Zwammerdam weer uit en gaan we onder de N11 door. De planning was nog een stukje van deze kaart te lopen, maar de auto...………….. die stond toch ergens hier...………….
Het blijkt we hebben hem veel verder weggezet dan nodig was. Nog een paar kilometertjes erbij!!
Maar dan toch ja daar is de auto van Teun, we stappen moe maar voldaan in, het was een heerlijke wandeldag en we hebben zoals alle andere keren, weer genoten!
10 oktober 2018
Vandaag gaan we voor het tweede deel van deze route starten halverwege de route waar wij een paar dagen geleden gestopt zijn. Maar eerst brengen we de auto van Teun in Driebruggen. Cees wil ons wel even naar het beginpunt van de route brengen en zo komt het dat we vrij vroeg vertrekken vandaag. Het belooft weer een mooie dag te worden, met temperaturen die boven normaal liggen.
Het is gelijk al genieten van de grondmist.
Dan zien we ook nog een paddenstoel in de berm staan en ik maak er wel een aparte foto van.
Ringdijk - Reeuwijk-Brug (4,3 km)
En dan ontdek ik een punt van herkenning van de Koninklijke Weg. De LAW die wij al eerder gelopen hebben. Even een foto maken en dan gaan we dwars door het Groene Hart. Wil je meer weten over het Groene Hart? klik hier
Ik maak even een paar foto's van de meisjes van de kaas, boter en melk (nee geen eieren).
We lopen echt dwars door de polder heen en eigenlijk is hier niet zo heel veel over te vertellen. De ene polder is "polder Reeuwijk" de andere polder is "Tempelpolder". De ene polder ligt lager dan de andere polder en de ene polder heeft de kavels in een waaiervorm en de andere polder is meer recht toe recht aan. Nou dat was al een heel verhaal over de polder. Kijk maar even foto's.
En bij polders horen landhekken en over hekken moet je meestal klimmen om aan de andere kant te komen. Maar daar is een handige oplossing voor.
Al stappend komen we onder de A12 door en lopen we Reeuwijk-Brug binnen.
Reeuwijk-Brug - Driebruggen (9,1 km)
De route gaat verder door het Reeuwijkse Hout. Al snel komen wij nu bij onze koffie "post". En volgens Jan smaakt de koffie hier heerlijk. Het klopt het is heerlijke koffie, misschien voor sommigen wat aan de sterkte kant, maar dat vinden Jan en ik juist heerlijk. We eten er een heerlijk stuk wortelcake bij.
Dan gaan we weer verder, de Reeuwijkse Plassen komen in het zicht. Teun twijfelt nog even over de route, dus even goed zoeken naar de markering. aar dat valt niet mee, oordeel zelf maar even over deze foto's.
Als we eenmaal op het goede pad zitten komen we van alles tegen. Het blijkt hier best nog wel een soort van oppassen te zijn. We worden in ieder geval gewaarschuwd voor slangen. Nee, geen tuinslangen, oordeel zelf!
We lopen echt op een pad tussen de plassen door. Het is hier wel een smal pad, maar erg mooi. Het valt ons op dat hier de elektriciteitskabels nog ouderwets op houten palen langs de weg gaan. Jan vertelt dat het hier er nog netjes uitziet als je het vergelijkt met New Delhi.
Dan komen we weer meer in de bewoonde wereld en zie ik over de plassen een kerktoren en ja als je het Pelgrimspad loopt lukt het niet om er geen foto van te maken.
Nog een stukje verderop komen we over een brug en lopen we weer op een asfalt weg.
We vinden dat het onderhand tijd wordt voor een boterham en gaan een bankje zoeken, nu we nog langs het laatste stuk plassen lopen. We vinden wat en gaan onze boterhammen oppeuzelen, genietend van het uitzicht over het water.
Het is nog heerlijk weer en warm voor oktober. Ik maak een grapje en vraag of Anneke een foto wil maken als ik klaar ga staan voor een duik, natuurlijk neem ik geen duik, maar voor het weer hoef ik het niet te laten.
Volgens het routeboekje moeten we nu over een ophaalbrug, deze is er helaas niet meer, hij gaat vervangen worden voor ?? Dat weten we niet, maar gedeeltelijk is de brug al afgebroken en een tijdelijke brug wordt geplaatst.
Ook hier hebben ze nog de elektriciteitsdraden op palen langs de weg. Ik maak er nog een foto van omdat je het eigenlijk nergens meer ziet.
Dan gaan we de Kippenkade op, we gaan hier ook in ganzenpas, want het is zo smal we moeten achter elkaar lopen. Ik maak nog wat foto's van een mooi doorkijkje. Het is best een lang stuk zo achter elkaar aan. Maar we kletsen er vrolijk op los en dan gaan de kilometers vanzelf.
Dan maakt Teun een grapje over een zwaan die net in de sloot landt. Hij heeft het over de KLM die een landing maakt, maar het is puur een noodlanding. Wij zijn getuigen van een forse ruzie tussen een zwanenechtpaar en een andere zwaan. De zwaan die alleen is komt in verkeerd water en dan kunnen zwanen ineens heel hard zwemmen. Ik heb er een paar foto's van en een filmpje. Kijk zelf maar even!
En hier nog even een filmpje!
Als het weer rustig is en de enkele zwaan is weggevlogen, vervolgen wij ook weer onze weg. We moeten hier over een hek klimmen om op de dijklangs de Enkele Wiericke te komen. Vandaag hebben we al verschillende klimmetjes van dit soort gehad.
Na de kade komen we op het Wierickepad. Dit is een fietspad wat Driebruggen verbindt met Gouda. Hier staat ook een uitkijktoren en die klimmen we even op. Dan heb je een mooi uitzicht. We zien het industrieterrein van Bodegraven dat langs de A12 ligt, we kijken tot Oudewater. We hebben een prachtig uitzicht en genieten er van. Dan gaan we weer verder en we gaan een bankje zoeken voor ons laatste drinken en ons fruit wat we nog op willen eten. En lopen en eten gaat niet zo handig dus liever even zitten en dat gaat langs dit fietspad wel lukken.
Na een poosje te hebben gerust, gaan we in Driebruggen de auto van Teun weer opzoeken. Het was vandaag weer een heerlijke wandeldag.
31 oktober 2018
Driebruggen - Enkele Wiericke (3,8 km)
Vandaag zijn we met z'n drieën. En wij besluiten om 2 dag etappes samen te voegen. Het is niet vroeg als we vertrekken, maar het is mooi weer, dus we gokken het erop dat we wel een kleine 20 km kunnen lopen vandaag. We brengen eerst 1 auto in Schoonhoven en gaan dan met de andere auto naar Driebruggen.
De vorige keer hebben we langs de enkele Wiericke gelopen en daar eindigt deze etappe ook, maar nu lopen we eerst langs de Dubbele Wiericke. We zien wel een heel unieke grasmaaier en we filosoferen even wat het zou worden als je hier een elektrische fiets voor zou gebruiken!
In de routegids staat nog een stukje over de Enkele en Dubbele Wiericke geschreven, op wikiperdia vond ik de volgende links: dubbele Wiericke klik hier en voor de enkele Wiericke klik hier
Op de grasdijk liepen schapen, verder was je alleen in de polder.
We lopen door tot Hogebrug, daar gaan we van de grasdijk af en zijn we blij met een stukje asfalt. Het is eigenlijk maar heel weinig asfalt wat we hier lopen, want al snel gaan we het volgende klompenpad op.
Enkele Wiericke - Haastrecht (5,3 km)
Tijdens deze etappe houden we steeds de toren van Haastrecht in de gaten, want als we in het "achterland" lopen kunnen we hem steeds goed zien. Maar eerst moeten we heel veel hekken passeren. Een heel aantal dames kijken ons nieuwsgierig aan en kijken ons na als wij over de Steinse Tiendweg lopen.
Als wij de Steinse Tiendweg afkomen, lopen we aan de buitenrand van Gouda. In het routeboekje staan een artikel over de Glorie van Gouda. Natuurlijk kan ik de informatie uit het routeboekje hier allemaal vermelden, maar als je het artikel van Wikipedia leest over de Sint-Janskerk, het stadhuis, de Goudse kaas, stroopwafels en de kaarsjesavond dan ben je helemaal op de hoogte. Wist je trouwens dat Gouda voor de Reformatie ook een bedevaartsplaats is geweest? Wil je het allemaal eens rustig doorlezen? klik hier
Dan lopen we Haastrecht in en dan ben ik ineens op een heel bekend stuk!! Hier heb ik al eens eerder gelopen en dan zie ik allemaal bekende plaatjes, zoals die hele oude beuk!
Zoals in de wandelgids ook al wordt vermeld en wat wij als inwoners van het Groene Hart kunnen beamen, verwacht jet hier niet direct een pelgrimsoord. Des te opvallender is de Mariadevotie in Haastrecht. Wil je meer over "Maria ter Weghe" weten, klik hier
De eerste 10 km. zitten erop en we krijgen zin in een rustpauze en een toilet zou ook niet gek zijn, dus we gaan een horecagelegenheid zoeken en dat is niet moeilijk, ik weet dat er een hotel zit aan het eind van deze etappe.
Haastrecht - Vlist (4,4 km)
Na een heerlijke rust, gaan we weer op pad. De helft zit er nog maar op. Toch nemen we de tijd om in Haastrecht rond te kijken. Wat een schitterende plaats is het.
Het stadhuis van Haastrecht staat te pronken in het zonnetje. Maar ook het Poldermuseum heeft onze aandacht. Van het gemaal heb ik een video geprobeerd te maken. Ik heb ook nog even gezocht naar wat informatie. Wil je meer weten, klik hier
Dan komen we langs het hofje wat in 1866 is gesticht. Ook hier keken we even rond. Voor info, klik hier
En zo lopen we Haastrecht weer uit, weer de polder in en een grasdijk op! Ook hier zie je steeds weer molens, die in het verleden echt dienst deden om polders droog te malen. En dan komen we langs een polsstokhoogspringers vereniging.
En dan lopen we Vlist binnen. We hebben wel zin in een rust moment. Even iets drinken en wat meegebracht fruit eten. Bij gebrek aan beter, gaan we even in het bushokje zitten. Na een korte stop gaan we verder want het is nog wel een stukje te gaan naar Schoonhoven.
Vlist - Schoonhoven veer (6,2 km)
Vanuit Vlist lopen we langs de Vlist richting Schoonhoven. Zoals je in dit gebied kunt verwachten liepen we in de polder. We lopen Schoonhoven binnen via de goudkust, nou ja, Goudkust, de woningen zijn echt erg groot en zelfs zo groot dat de woning bijna de hele kavel grond beslaat. Je houdt op die manier weinig tuin over.
In Schoonhoven komen we weer heel wat mooie panden tegen.
We genieten van al het moois en soms maak ik een foto. Schoonhoven de Zilverstad.
Dan gaan we de Veerpoort door en zijn we bij de pont. Voor vandaag zit het erop. We hebben ruim 19 km gelopen en gaan lekker wat drinken om daarna de auto op te zoeken om via Driebruggen naar huis te gaan.
Alblasserwaard.
Brede rivieren op weg naar de delta maken van de Alblasserwaard een eiland. Om de waard stromen de Lek, de Noord en de Merwede. Achter de dijken valt het oog op de lange kavels, de weteringen en veenstromen als de Giessen en de Alblas.
Kenmerkend voor het rivierengebied - en zeker voor de Alblasserwaard - zijn de "donken" die uit het vlakke land opduiken. Ze zijn tijdens de laatste IJstijd opgestoven. Sommige donken waren zo hoog dat op die plekken later nooit veen is gevormd. Ze bleven boven het grondwaterpeil en kenden niet de moerasachtige begroeiing. Tussen Groot Ammers en Nieuw Lekkerland heeft een hele rij donken gelegen, waarvan de Schoonenburgse Heuvel bij Streefkerk het hoogste punt was. Bij de aanleg van de Betuwespoorlijn kwam aan het licht dat deze rivierdonken tussen 5500 en 4500 voor Christus 's winters door mensen werden bewoond. Van deze mensen zijn zelfs skeletresten gevonden. Een vrouw van 40-60 jaar oud kreeg de naam Trijntje. Inmiddels zijn veel donken afgegraven en bij de landbouwkavels getrokken. De route van het Pelgrimspad gaat via het oude gehucht De Donk, dat met +4,7 m NAP meer dan zes meter boven het maaiveld uitsteekt.
7 november 2018
Schoonhoven veer - Groot Ammers (5,6 km)
We hebben de route vandaag in omgekeerde volgorde gelopen, maar omdat ik begonnen ben om vanuit Amsterdam te schrijven, blijf ik dit toch doen.
Als we in Nieuwpoort zijn regent het. Wij zijn op zoek naar een horeca gelegenheid waar we wat kunnen drinken. Het is een mooi vestingstadje. Ik maak er wat foto's.
Dan gaan we over een graspad langs het industrieterrein richting Groot-Ammers. Hier lopen we beschut en hebben we niet zoveel last van de regen.
Na het graspad gaan we richting de Lekdijk. Maar voor we daar zijn zien we een bankje en besluiten we eerst onze boterhammen op te eten. Als we eenmaal met z'n vieren op het bankje zitten te genieten komt er een mevrouw langs in een auto. Ze stopt en grapt "vier kleine kleutertjes". Jammer dat ik vergeten ben om te vragen of zij een foto wilde maken.
We steken over en gaan op de volgende grasdijk lopen. Hier lopen veel schapen en het is lastig om je schoenen schoon te houden. En zo lopen we Groot-Ammers binnen. Bij "Het Posthuijs" besluiten we aan de koffie te gaan. Het is een gezellige horeca gelegenheid. Als we uitgerust zijn stappen we op en gaan we in Groot-Ammers bij de kerk kijken.
Dan wordt het tijd om verder te gaan en we beginnen aan de volgende route.
Groot Ammers - Achterwaterschap (5,6 km)
Als we Groot Ammers uit lopen, komen we op de Molenkade en langs de Ammersche Boezem staan 4 molens te pronken. De Gelkenesmolen, De Graaflandse en de Achterlandse molen. En even verder op de Achtkante molen.
Na de molens gaan we een boogbruggetje over, genaamd "De Kikker", en daarna blijven we langs de Ammersche Boezem terug lopen.
Dan slaan we linksaf en gaan de volgende graskade op en vervangen we de Ammersche Boezem voor de volgende vaart, nml. de Achterwaterschap. We lopen hier heerlijk achter het hoge riet en hebben geen last van de wind. Wel is men hier bang dat je de weg kwijt raakt, want op een paal van een hek plakken ze een sticker, terwijl je niet naar links en niet naar rechts kan.
Achterwaterschap - Graafstroom (7,0 km)
Deze etappe lopen we niet helemaal vandaag, maar halverwege staat 1 van onze auto's. Na 2 km grasdijk komen we een bruggetje tegen en die moeten we over om richting De Donk te gaan.
Op het laatste stukje van de route (voor ons het eerste stuk) maken we nog even een selfie van onze schaduwen. En dan zit deze wandeldag er al weer op. Jammer dat het in Nieuwpoort regende, maar we hebben een heerlijke dag gehad.
14 november 2018
Vandaag starten we weer andersom, maar ik beschrijf het avontuur toch vanuit Amsterdam omdat wij zo begonnen zijn.
Het is vandaag weer een prachtige dag en we pakken deze routekaart halverwege op. Al snel zijn we Bleskensgraaf en we lopen even Bleskensgraaf in voor een kop koffie met een heerlijke appeltaart. De appeltaart is echt een favoriet van ons geworden.
Dan wordt het toch echt tijd om op te stappen en we gaan langs de "Graafstroom" verder. Na verloop van tijd komen we bij een prachtige boogbrug die wij over moeten.
Graafstroom - Polderweg (6,6 km)
Over het boogbruggetje steken we over om langs de Giessendamsche Binnenvliet te gaan lopen. En zoals je misschien al vermoedt het is weer over het gras. Menig wandelmaatje van mij zou hier niet voor kiezen, maar zo in het najaar vind ik het niet erg. Het is wel lekker rustig, je hoeft niet op het verkeer te letten.
Vandaag zien we weer heel wat molens langs komen. Als wij een stuk gelopen hebben wordt het tijd voor onze boterhammen, helaas vandaag geen handig bankje en omdat er best wel wat wind staat zoeken we de luwte van een brughoofd op.
De route gaat verder en we komen op de volgende grasdijk, deze grasdijk loopt langs de Betuweroute. De mannen maken een opmerking dat er bijna geen treinverkeer is, maar dat blijkt toch anders te zijn. Ook vinden we langs deze Tiendweg een bord over de vindplaats van "Trijntje en haar hond".
Ook komen we nog een bankje tegen die aangeboden is aan de burgemeester van Hardinxveld-Giessendam en dat zal zeker een bijzondere reden hebben. De tekst op het bankje vond ik treffend.
Wil je meer weten over de Betuweroute? klik hier
Wij komen nog weer langs een molen (Tiendwegse molen) en vervolgen onze grasdijk.
Dan zit deze routekaart er ook op.
Polderweg - Boven-Hardinxveld (6,9 km)
Voor vandaag zit het er bijna op. Wij lopen deze kaart niet helemaal vandaag. Bij het station Hardinxveld-Giessendam stoppen we. Maar voor het zover is...…
Als we van de Tiendweg afkomen en over het spoor zijn, zie ik ineens een kerktoren in de verte. Ik kom nog even terug op de kerk aan het begin van dit pad, die brandde in het weekend af nadat ik net nog mooie foto's had gemaakt. Ik moet behoorlijk inzoomen, maar zet hem op de foto en in heb geen nieuwsbericht gehoord dat deze kerk door brand verwoest is, dus gelukkig het ligt niet aan het maken van foto's door mij.
Verder is het dorp wat we inlopen erg rustig. Ik maak er wat foto's. Misschien herken je iets als je er woont.
En dan nog even het verhaal van het museum "De Koperen Knop". Omdat ik de blog anders om schrijf dan we hebben gelopen, lijkt het wat vreemd. Maar eigenlijk waren we hier 's morgens om een uurtje of 10. En dan is er in Hardinxveld-Giessendam niets open om even koffie te drinken of om een sanitaire stop te maken. Ook het museum was gesloten, dus wij liepen eigenlijk een beetje op het erf te kijken. Tot er een vrijwilliger kwam en vroeg of we iets moois wilde zien. Ja, dat wilde we wel, maar flapte ik eruit "een wc is ook heel fijn, want alle is in dit dorp gesloten".
Hij beloofde dat we even naar het toilet mochten, maar eerst gingen we mee wat bijzonders kijken, en...……… wat zagen we???? In de boom bij het museum zaten 4 Oehoe's!!! 2 waren heel goed te zien de andere 2 moet je van me geloven!!
Na de Oehoe's lopen we mee naar binnen voor het toilet. En dan is daar ook een restaurant binnen met nog meer vrijwilligers. Ik trek de stoute schoenen aan en vertel dat we zo ontzettend veel zin hebben in koffie en dat er niets te krijgen is en dat we bang zijn onderweg ook niets tegen te komen. Die gedachte wordt direct bevestigd en de dame achter de koffiepot biedt ons koffie aan! Super toch!!! Wij hebben de koffie natuurlijk voor de gewone prijs afgerekend. Wat was dit een verrassend begin van de dag! Nogmaals dank museum "De Koperen Knop". Als iemand weet wie daar vrijwilliger is bedank ze nog eens van ons. Nog een paar plaatjes en dan gaan we naar huis, de wandeldag zit erop. Het was weer prachtig wandelweer.
21 november 2018
Vandaag starten we bij het station waar we vorige week gestopt zijn. Er staat vandaag meer wind en de temperatuur is duidelijk lager dan we gewend zijn, maar het is droog!
We lopen langs de Giessen en langs aanlegplaatsen voor plezierbootjes. De route gaat weer over graspaden. Dan valt ons oog op een heel toepasselijk bankje en we besluiten daar even te gaan zitten en een selfie van ons vieren te maken.
Trouwens de paprika's groeien hier in het "wild"!!!
We lopen weer verder en komen een struik tegen met paarse besjes. Dat is wel apart en we weten allemaal niet hoe de struik zal heten. Ik heb even op internet zitten kijken en denk dat het een Schoonvrucht Callicarpa is.
Ook komen we nog een (ik denk) woning tegen waar het huisnummer wel heel erg groot op staat.
En dan tot slot de Huibjesbrug over het Kanaal van Steenenhoek.
En dat betekent dat we bij de volgende kaart in het routeboekje zijn aangekomen.
Boven-Hardinxveld - Schelluinse Brug (5,4 km)
En het klinkt vast ondertussen we gaan weer de Tiendweg op. De Tiendweg is gewoon een graskade. Op een gegeven moment hebben we een prachtig uitzicht over de Merwede. Het is hier een drukte van belang met al de binnenscheepvaart. We staan een poosje te kijken.
Onze boterhammen eten we in het natuurreservaat Avelingen op. Natuurgebied Avelingen is een buitendijks land, dat voor de afsluiting van het Haringvliet regelmatig onder water liep. Het is onder invloed van eb en vloed opgeslibd. De helft is begraasd grasland, de rest is riet en verwilderd bos. De grienden die hier eens waren heeft men laten verwilderen.
Hier treffen we ook fazanten aan en geschrokken dat we zijn!!! We hadden de fazant zien zitten en ik had eigenlijk mijn fototoestel al in de aanslag om een foto te gaan maken, tot we bijna bij de fazant waren en het beest wegvloog en een kabaal maakte. Hij waarschuwde de andere fazanten die er waren!
Schelluinse Brug - Gorinchem veer (4,4 km)
Als we de Schelluinse Brug over zijn lopen we weer langs Kanaal van Steenenhoek. Dit kanaal is in 1818 gegraven om de afwatering van de Linge te verbeteren. We lopen hier, je raadt het al.... over een grasdijk met overstapjes.
En dan lopen we langzamerhand Gorinchem binnen. We lopen langs woonschepen. Dan gaan we een paar bruggen over en ondertussen maak ik wat foto's.
We komen ook nog langs een heuse kabouterwoning. Je kunt wel zien dat Gorinchem vanouds een vestingstad is. De kanonnen staan nog opgesteld.
Als ik over één van de bruggen loop valt mijn oog op een gedicht. We lopen over de vestingwal. Als we bij het veer aankomen, zit de route voor vandaag erop. We gaan volgende week de Alblasserwaard verwisselen voor het Land van Altena. Maar eerst gaan we nog informatie halen over de overtocht die we volgende week met het veer willen maken. Het lijkt ons leuk om de Boven-Merwede over te steken met het veer.
Land van Altena.
Het Land van Altena is een historische landstreek en voormalige heerlijkheid in het noorden van Noord-Brabant. Het gebied wordt in het noorden begrensd door de Afgedamde Maas en de Boven-Merwede, in het westen door de Biesbosch en in het zuiden door de Bergsche Maas en in het zuidoosten door het Land van Heusden.
28 november 2018
Woudrichem veer - Andelse Sluis (7,6 km)
Vandaag zetten we de auto in Gorinchem neer. We willen graag met het veer mee en omdat we ook graag met de wind in de rug lopen, lopen we deze dag eigenlijk vanaf Brakel terug. Maar omdat ik begonnen ben met het schrijven vanuit Amsterdam, hou ik dat zo.
Heel leuk is het dat er getankt moet worden door de veerboot en dat dit gewoon tijdens het varen gebeurd. We hebben wat te bekijken. Na een kwartier zijn we aan de overkant en daar begint de route.
Woudrichem is een mooi vestingstadje en over de gotische kerk staat nog een kort stukje in het boekje:
"De gotische kruiskerk is plaatselijk bekend als "De Mosterdpot". Na de Reformatie bleef Woudrichem aanvankelijk katholiek, maar ten de Staatsen in 1572 oprukten werden de kerkschatten in allerijl naar Heusden gebracht. Sindsdien is de Mosterdpot een NH-kerk".
Het is echt regenachtig vandaag en als we nat en verkleumd in Woudrichem aankomen, zoeken we een horeca gelegenheid om koffie te kunnen drinken, maar dat valt tegen! Eindelijk is er een restaurant wat gesloten is maar ons toch een kop koffie aanbiedt, REUZE!!!! Dus als je een keer in Woudrichem bent, ik kan dit restaurant aanbevelen!! Het oude Raadhuys.
We gaan op weg naar de Andelse Sluis. Onderweg komen we steeds weer van alles tegen waar we even bij stil gaan staan, zo ook vandaag. Niet altijd is het echt iets wat je direct linkt aan het Pelgrimspad, maar toch zijn het dingen die dan onze aandacht hebben.
Omdat het water in de rivieren zo laag staat door de extreme droogte van de afgelopen zomer, kunnen we steeds door de waarden lopen. Het stuk tot de sluis lopen we langs de Afgedamde Maas. Ook over het rivieren stelsel leren we nog. Het zijn zoals je al zult merken vandaag weer veel grasdijkjes die we over gaan. En dan vinden we nog aparte paddestoeltjes ook!
We lopen door een natuurgebied, de Struikwaard. Over het natuurgebied staat het volgende in ons gidsje:
"Dit natuurgebiedje dankt zijn bestaan aan een dijkverlegging uit 1955. Door de ontgronding ontstond een hoger en een lager deel in de uiterwaard. Hogerop groeit eiken- en elzenbos, lager vooral wilg. Het gebied van Altenatuur wordt begraasd door fjordenpaarden. De meest bijzondere bewoner is de bever".
En zo komen we bij de Wilhelminasluis aan. Dit is een waaiersluis. Wil je er meer over weten?klik hier
Na de sluis gaan we door een natuurgebied en zo komen we langs enkele "wielen". Wat is een "wiel"?
In ons wandelgidsje vind ik er het volgende over:
"Wanneer een dijk doorbrak kolkte het onbeteugelde water de bodem vlak achter de dijk uit. De uitgekolkte kom vulde zich met water en werd gelaten voor wat het was. Zulke "wielen" zijn overal in de Bommelerwaard te vinden, met de Meidijkse Wielen als grootste".
Na de wielen komen we langs een voormalig fort. Dit heet "Batterij onder Brakel"klik hier voor meer informatie.
En zo komen we via de Waaldijk in Brakel aan. Voor vandaag zit het erop. Volgende week gaan we weer verder.
Bommelerwaard.
De kroniek van de Bommelerwaard is "geschreven" door de Maas en de Waal. Aan alle kanten is de waard omgeven door dijken, die in de strijd tegen het water alsmaar zijn verhoogd. Tot in de 20e eeuw leefden de inwoners van dit riviereneiland in isolement.
Bij bestudering van de topografische kaart uit 1859 valt op dat er geen bruggen waren over de Waal, noch over de Maas. Iedere reis naar buiten de Bommelerwaard was een tijdrovende onderneming, met een of meerdere veerponten. Het isolement tussen de grote rivieren strekte echter verder: ook op het eiland zelf waren er lange tijd nauwelijks fatsoenlijke wegen. De dijken, veelal oost-west gericht, waren de voornaamste verbindingen. Noord-zuid verbindingen waren er nauwelijks. Het duurde tot 1869 eer de spoorlijn van Utrecht naar 's-Hertogenbosch in gebruik werd genomen, met alleen een station in Zaltbommel (en aanvankelijk Hedel). In 1933 werd de Bommelse Brug over de Waal bij Zaltbommel geopend. In 1937 volgde de Hedelse brug, waarmee ook de doorgaande verbinding voor autoverkeer gereed was.
5 december 2018
Brakel - Aalst (6,7 km)
Vandaag wordt er in het begin van de middag al regen voorspeld. Het begin van herfstachtig weer. En ook al vinden wij de regen minder fijn als wij wandelen, het is heel hard nodig om het waterpeil in de rivieren enigszins omhoog te halen. Momenteel varen de schippers met ruimen die maar voor 1/3 tot 1/4 gevuld zijn.
Nu ik over de rivieren spreek, misschien is de "Afgedamde Maas" niet bij iedereen bekend, bij ons in ieder geval niet, maar ons routeboekje helpt!
"Afgedamde Maas, bijna twintig kilometer is het stukje Maas tussen Nederhemert en Loevestein. De rivier stroomt hier niet of nauwelijks en er is slechts beperkte scheepvaart. De dode Maasarm is het resultaat van een rijksplan uit 1850. Hierin stelden inspecteurs van de waterstaat voor om de waterhuishouding in o.a. de Bommelerwaard te verbeteren door de Waal en de Maas van elkaar te scheiden. Men begon in 1856 met het dichten van het Kanaal van Sint Andries. In het kanaal werd een sluis aangelegd. Tussen 1887 en 1904 werd van Heusden naar Geertruidenberg een kanaal gegraven: de Bergsche Maas. Ten oosten van Nederhemert en tussen Andel en Poederoijensehoek werd een afsluitdijk gelegd. Vanaf dat moment stroomt het Maaswater via het Hollands Diep naar zee. De dode Maasarm was aanvankelijk tamelijk nutteloos en bleef gevrijwaard van bochtafsnijdingen en andere aanpassingen. Tegenwoordig doet de rivierarm dienst bij de bereiding van drinkwater. Door de geringe stroming bezinkt het rivierslib en wordt het vanzelf gefilterd. Sinds 1996 pomt Waterleidingbedrijf Dunea het rivierwater op voor de bereiding van drinkwater ten behoeve van zo'n 530.000 huishoudens in de regio Den Haag. Met een grote transportleiding wordt het Maaswater naar de duinen bij Katwijk gepompt, waar het verder wordt gezuiverd."
De laatste paar keer hebben we gemerkt dat de horeca gelegenheden niet zo vroeg open zijn en daarom hebben we besloten om zelf koffie mee te nemen en dit voor het wandelen in de auto te drinken en dat proberen we nu uit. Hoe het bevalt? Prima, we houden hem er voorlopig in!
Het is geen hoogwater, maar er wordt wel met tractoren en wagens in de waarden gereden en het pad wat wij op moeten is een groot blubberpad geworden, dus besluiten wij om de alternatieve route te lopen.
Het lopen op de Waaldijk is zeker niet vervelend en ook daar zien we leuke dingen. Het is gewoon genieten om buiten te zijn. We komen langs een oude gemeentegrenspaal en die zet ik even op de foto, net als "Huis Brakel" wat vanaf de dijk goed zichtbaar is. Wil je meer over het landgoed weten, klik hier
Omdat we niet helemaal goed diagonaal over een weiland lopen, lopen we uiteindelijk vlak langs het water van de Afgedamde Maas. Wel mooi trouwens, want je kunt heel goed zien dat als het water hoog staat er hele stukken wortels van de bomen die nu bomen de grond zijn, dan onder water staan.
Het is wel een beetje zoeken naar een pad, maar dan zie je ook wat!
En zo komen we Aalst binnen. Aalst staat ondermeer bekend om zijn steenfabriek, maar wil je meer weten over Aalst? klik hier
In Aalst gaan we even pauzeren en drinken we een heerlijke warme chocomel, maar niet te lang, want er is regen op komst!! Na heerlijk te hebben gerust gaan we verder voor het tweede deel van de route voor vandaag.
Aalst - Nederhemert Noord (6,1 km)
Wij lopen Aalst uit en gaan langs de Drielse Wetering lopen, nou ja..... wetering????? al ik eerlijk zijn, wij hebben geen wetering gezien, of zijn wij poldermensen uit het Groene Hart soms te veel gewend aan sloten, weteringen en watergangen? Wat ik wel zal was leuke aanduidingen van klompenpaden, dat dan weer wel!!!
En zo komen we Nederhemert in lopen. Wij gaan richting het veer. Het veer vaart in de winter op afspraak. Op zondag vaart het veer niet. Wij lopen de route alsof we in Nederhemert op het veer stappen, dat doen we niet, de auto staat daar wel, dus stappen wij de auto in. Want omdat we andersom gelopen hebben dan dat ik het schrijf, staat onze auto in Nederhemert Noord en daar worden we door Karin afgezet.
Nederhemert - Bergsche Maas (5,0 km)
Maar voor het zover is stoppen we nog bij de molen in Nederhemert, een grondzeiler en één van de weinige zeskante molens die overgebleven zijn.
Meer weten over de molen? klik hier
Volgende week gaan we aan de overkant van de Afgedamde Maas verder. Het pontje laten we voor wat het is.
12 december 2018
Het veer over de afgedamde Maas laten we voor wat het is, het is voor ons een beetje lastig met auto en tijd om een dag van te voren te bellen over de mogelijkheid om over te varen. Daarom zetten we de auto op het "eiland". Eiland??
Ja hieronder de tekst uit het wandelgidsje:
"Nederhemert Zuid wordt plaatselijk het "eiland" genoemd door de ligging tussen Afgedamde en Bergsche Maas. Het mini-dorpje telt 45 inwoners en bestaat uit een paar boederijen, een speeltuin en een kasteel."
Wil je meer weten over het Kasteel Nederhemert, klik hier
Wij lopen verder en komen door een klein bos, er wordt hier volop geoogst en dat merken we door de klei die op de weg ligt. Al vrij snel zitten onze schoenen er ook helemaal onder.
Omdat we ook vandaag eigenlijk andersom lopen dan ik schrijf, heb ik hier eeen mooie foto van de zon die al snel wegzakt achter de wolken.
En zo komen we bij het veer aan om de Bergsche Maas over te steken.
Bergsche Maas - Heusden (3,5 km)
We lopen langs de haven, over de stadswallen en langs de jachthaven het mooie stadje Heusden binnen. Het is een prachtig stadje met heel veel mooie, bijzondere monumenten. Ik kan over elk plaatje wat ik hier maak, een beschrijving uit het wandelgidsje noemen, maar ik kies ervoor om de Wikipedia link te vermelden en een aantal plaatjes te plaatsen. Voor achtergrondinformatie over het mooie vestingstadje, klik hier
Als eerste komen we 1 van de 3 molens tegen en lopen we via de Veer- of Waterpoort door om bij de jachthaven uit te komen.
Hier komen we weer een prachtig plaatje tegen. Een schitterende ophaalbrug en een mooie molen bij een rustige haven. We nemen de tijd om te kijken en om foto's te maken.
Dan staan we in Heusden en is het ook tijd om aan een lunch te denken. Dat gaan we ook doen, hier is genoeg horeca en onze taxichauffeur van de laatste weken is vandaag jarig, daarom gaan we uitgebreid met elkaar van een heerlijke lunch genieten.
Na de lunch gaan we verder komen we langs de Catharijnekerk, langs de R.K.-kerk, waar afgelopen zondag de laatste kerkdienst is gehouden. Wij hoorden dat de kerk opgedeeld gaat worden in appartementen. Wij nemen een kijkje in de Kapel van Maria van Heusden en dan hebben we ineens een kasteelvrouwe die op de uitkijk staat.
En zo verlaten wij aan de andere kant van Heusden via de stadswallen het vestingstadje om via Oudheusden koers te zetten naar Elshout.
Heusden - Zeedijk (4,4 km)
Wij lopen door een prachtig gebied. Over de Zeedijk en het ontstaan van de wielen die we hier tegen komen zoek ik even het internet af, maar ik vind niet wat ik zoek, dus even een stukje uit het wandelgidsje:
"De Zeedijk is een overblijfsel uit de 13de eeuw, toen het gebied deel uitmaakte van de Grote of Zuid-Hollandse Waard, die tijdens de Sint Elisabethvloed van 1421 verloren ging. De Grote Waard veranderde in de Biesbosch en de Zeedijk bleef werkloos achter".
Zeedijk - Drunen, Overlaatweg (3,8 km)
De route op deze kaart lopen we over 2 wandeldagen. Bij het kruispunt waar we naar de Genadekapel kunnen, stoppen we vandaag. Dan doen we het tweede gedeelte volgende week, dit komt qua tijd en kilometers beter uit.
Maar eerst lopen we nog langs een aantal wielen. Wat wielen zijn? Bij een eerdere etappe hierboven heb ik hier over geschreven of een link geplaatst om het na te lezen.
Ik maak nog wat foto's en dan gaan we terug naar de auto. Volgende week gaan we weer verder.
19 december 2018
Vandaag gaan wij weer verder en net zo als de voorgaande keren, wil Karin ons weer naar het beginpunt brengen. In deze blog is het het eindpunt omdat we qua windrichting nu even andersom lopen. Op de kruising Kampgraafweg/Zeedijk starten wij vandaag. Na ruim een kilometer staan we in Drunen.
Hier zien we het kunstwerk wat herinnert aan de halvezolenlijn. De halvezolenlijn is een voormalig spoorlijntje. Helaas heb ik alleen de kei met het jongetje erop. Het platte wagentje waar de kei opstaat zit achter de dijk. Voor meer info, klik hier
Ook komen we nog langs de molen van Drunen. Wil je hier meer over weten, klik hier
En zo komen we in Drunen aan. Dan komt er ook weer een nieuw natuurgebied in beeld,
De Loonse en Drunense duinen.
"In 2002 is natuurgebied de Loonse en Drunense Duinen bij Waalwijk en Tilburg uitgeroepen tot Nationaal Park. Het is het grootste levende stuifzandgebied van ons land. Midden op de uitgestrekte zandvlakte voelt het als in een woestijn.
Tijdens de laatste ijstijd waaiden grote massa's zand en leem uit het droog gevroren Maasdal naar het gebied dat nu De Loonse en Drunense Duinen heet. Zo ontstond een glooiend landschap met hoge zandbulten en lager gelegen leemhoudende gronden. Er tussendoor kronkelden diverse kleine beekjes. In de latere milde en natte periodes, raakte de zandrug begroeid met berken, eiken en heide.
De stuifduinen vormen een bar leefgebied dat voedselarm en gortdroog is. 's Zomers kan de temperatuur er overdag oplopen tot wel 60 graden Celsius. Bovendien wordt met een beetje wind alles wat uitsteekt gezandstraald en bedolven. Het zand waait van de ene plek weg en komt elders in de luwte terecht. Zo "wandelen de duinen" als het ware door het landschap. Bomen verdwijnen hier soms zelfs helemaal onder het zand.
In het stuifzandgebied leven dieren en planten die in de rest van ons land vrijwel nergens voorkomen. Het woestijnachtige microklimaat is vooral voor korstmossen, loopkevers en hagedissen een ware oase. De groene zandloopkever is een van de opvallendste soorten die hier rondrent. De vele insecten maken het zand aantrekkelijk voor vogels als roodborsttapuit, boomleeuwerik en nachtzwaluw. Sinds enkele jaren wordt ook de das gesignaleerd in het nationaal park".
Drunen, Overlaatweg - Café Klinkert (5,4 km)
Hier gaat de tocht eerst langs de bebouwde kom af om zo langs het Afwateringskanaal
's Hertogenbosch-Drongelen te komen. We lopen door de "Brandwijksche Overlaat" voor meer info, klik hier
We lopen een aardig stuk over een grasdijk langs het kanaal en zo komen we bij café "Klinkert". Hier hebben we een rust gepland en stoppen voor een heerlijke koffie en een sanitaire stop.
Café Klinkert - Capucijnenberg (3,1 km)
Na onze rust gaan we een bosachtig gebied in. Ten westen van De Klinkert ligt de langgevelboerderij Fellenoord. Een wandeltocht vanuit Drunen die de naam Fellenoord draagt heb ik weleens gelopen en het zou dus zomaar kunnen dat ik al eerder door dit bosgebied heb gelopen. Het is lastig omdat je geen herkenningspunten weet.
Ook niet ver van onze route af ligt het boerengehucht Giersbergen. De inwoners van dit gehucht moesten altijd een strijd leveren tegen het stuifzand. De inwoners legden eikenwallen aan om zich tegen de zandstormen uit het westen te beschermen. Deze wallen zijn uitgegroeid tot metershoge zandbergen, zoals te zien in het Varkensbos.
Het in december als wij hier lopen en eigenlijk hebben we de hele herfst weinig paddestoelen gezien, vandaag pronken er mooie exemplaren langs de route.
Dan hebben we ineens een kleine zandvlakte voor ons en die gaan we over. Kort daarna gaan we een pad omhoog naar de Capucijnenberg.
De Capucijnenberg is 20 meter hoog, midden op het stuifzand. De naam verwijst naar een Kapucijnerklooster in het dorpje Biezenmortel.
Het uitzicht boven op de Capucijnenberg is wel heel gaaf en over het uitzicht hoef ik niet veel te schrijven, ik denk dat de foto's genoeg zeggen.
Capucijnenberg - De Rustende Jager (2,3 km)
Nu gaat het echte werk komen!!! Voor ons ligt een grote zandvlakte of is het een zandbak? Deze zandvlakte gaan we dus oversteken, soms pakken we de rand van de zandvlakte wat dat loopt net iets minder zwaar.
Als wij deze zandvlakte over zijn, wordt het tijd voor onze lunch, er beginnen wat oergeluiden uit onze magen te komen. We vinden een mooi plekje en gaan daar heerlijk genieten van de boterhammen die wij bij ons hebben. We vinden dit ook een mooi moment om een selfie te maken.
Als we een poosje hebben gezeten en weer uitgerust zijn, gaan we verder want...…. het eindpunt voor vandaag??? Jjaa, daar moet ik nog iets over kwijt!!!! Zoals ik eerder schreef, sommige delen van de route hebben we in de omgekeerde volgorde gelopen, maar omdat we in Amsterdam zijn begonnen schrijf ik alles vanuit Amsterdam. Maar...…….. toen we vanmorgen bij De Rustende Jager gebracht waren hebben we een ietsie pietsie klein foutje gemaakt!!!
We hebben eerst heerlijk koffie gedronken met een "Brabantse Broeder"! En toen zijn we gaan lopen!!! Ik vond het op dat eerste stuk al zo vreemd dat de zandvlakte nooit in zicht kwam, maar toen ik na ruim 5 km te hebben gelopen ineens doorkreeg dat we de verkeerde route liepen was het even slikken. Dat is de reden dat ik onderstaande bordjes nog even duidelijk op de foto heb gezet, bedenk bij deze foto's dat we vandaag dus tussen de 10 en de 12 km extra hebben gelopen!!
De Rustende Jager - Hoendernest (6,4 km)
De Pelgrimspad wandelaars gingen hier dus het verkeerde pad op!! Bij ons thuis werd hier nog weleens over gesproken of een verhaal uit de "oude" doos opgehaald. Maar nu gingen wij dus echt de verkeerde kant op en dat heeft er voor gezorgd dat wij deze etappe bijna dubbel hebben gelopen. Eerst verkeerd en toen nog terug om op de goede route te komen!!!
Vanaf het kruispunt bij "De Rustende Jager" en de paddenstoel (foto hierboven) ging het dus mis.
Wij liepen heerlijk in het bos en kwamen al snel wat obstakels tegen. Ik gebruikte de boom trouwens wel om mijn veter even opnieuw te strikken.
Het was een prachtige wandeling die deels door het bos ging maar ook langs de rand van het bos. De herfst liet ons weinig paddenstoelen zien, maar nu in december is het genieten van al het moois van de natuur.
En zoals we op andere etappes weleens aan het zoeken waren naar een bankje om op te rusten, waren er hier genoeg. En allemaal verschillenden. Om het "benske van Jan en Annie" hadden we best wel schik. Vooral omdat we ook een Jan en Annie kennen die hier graag een poosje hadden gezeten. Maar het zijn vast een andere Jan en Annie die hier bedoeld worden.
En wat denk je dat je met je oude eethoekstoelen doet? Precies, je maakt er een bankje van en zet die in het bos.En zo waren er nog meer bankjes, maar niet allemaal op de foto gezet.
We genoten met volle teugen van de prachtige boswandeling, maar ik vroeg me wel een paar keer af waar die zandvlakte was, waar we overheen moesten, want dat had ik toch gelezen als voorbereiding op vandaag??
Maar tja als je niet goed oplet als je start en gewoon de verkeerde kant op loopt en ja het klopt er was ook markering, maar...….
Dit was eigenlijk de tocht die we als 14de etappe wilde lopen. Nog maar wat mooie paddenstoelen dan.
Prachtige tonderzwammen zie ik aan de bomen zitten. Niet dat het dan gezonde bomen zijn, maar wel mooi om te zien. Wil je meer weten over een tonderzwam? klik hier
Erg droog is het wel hier, want wij denken dat hier langs dit bospad toch wel water stroomt, maar nu even niet als wij er zijn.
En dan zie ik in de verte een weg en een boerderij, hé???? uuuhhh???? dit is toch geen zandvlakte en geen café De Klinkert…. zitten we wel goed????? Nou, uuhhh niet dus...…
We hebben op een kleine kilometer na de voor vandaag verkeerde route gelopen, we gaan terug want zo komen we niet bij de auto, maar dat betekent wel heel, veel kilometers voor vandaag.
30 oktober 2019
Na een hele lange poos pakken we vandaag het Pelgrimspad weer op. En starten waar we vorig jaar zijn gebleven. Vorig jaar liepen we met z'n vieren. Inmiddels gaat het met Jan zoveel minder goed dat hij er niet meer bij is. Op deze laatste etappe na heeft hij boekje I van het Pelgrimspad helemaal mee gelopen.
De laatste kilometer van kaart 37 lopen we dus 2 keer. Dit houdt in dat we de route van De Rustende Jager - Hoendernest in zijn geheel 2 keer hebben gelopen want de vorige keer zijn we ook teruggegaan om de goede route te lopen. En nu vanaf de bushalte naar het begin en weer terug.
Hoendernest - "De IJzeren Man" (3,6 km)
Dan komen we langs de boerderij "De Reizende Man". De naam heeft te maken met het feit dat Napoleon hier langs is gekomen. Voor meer informatie, klik hier
Het is hier in de bosrijke omgeving genieten van de natuur en de vele paddenstoelen die er zijn, ik krijg er geen genoeg van.
En zo komen we bij de "IJzeren Man" aan. Een rare naam voor een recreatie gebied en een mooi natuurwater. Ik ben eens gaan zoeken en graven naar de achtergrond van de naam en vond dit: klik hier
Hier gaan we op advies van de buschauffeur rusten en een sanitaire stop houden. Het is hier redelijk druk.
Na een gezellige rust gaan we weer verder.
"De IJzeren Man" - Fort Isabella (4,5 km)
Maar wat wil het geval? We missen een markering en staan even later weer bij het restaurant! We draaien om en gaan de fout herstellen. Dan lopen we langs het militaire terrein in Vught.
We lopen ook hier weer in de bossen en genieten van prachtige vennetjes.
Hier is het ook best weer goed opletten en dan missen we toch weer ergens een markering, missen we Jan soms? Die zag de markeringen eerder dan wij. Maar goed dan staan we ineens bij barakken van Kamp Vught. Wil je meer weten over kamp Vught? klik hier
Wij zoeken de markerring weer op en gaan langs het kanaal richting Fort Isabella lopen. Na een stuk te hebben gelopen wordt het tijd om een bankje te zoeken in de zon. We gaan een boterham eten.
Lang zitten is er in deze tijd van het jaar niet bij, het is namelijk echt een koude dag vandaag. We gaan richting Fort Isabella. Wil je meer weten over Fort Isabella? klik hier
En we zouden onze familienaam eens niet tegenkomen? Ja hoor, op het bord!
Het bord vermeldt de militairen die zijn omgekomen van het Regiment Wielrijders. Wil je er meer over weten, klik hier
Ik maak nog wat foto's:
Fort Isabella - 's-Hertogenbosch (4,0 km)
De allerlaatste etappe van deel I.
Wat hebben we een hoop gezien en geleerd tijdens deze tochten! Ik wil dolgraag deel II gaan lopen, maar dan moten we dat een aantal dagen achter elkaar doen, dus in een vakantie van mij.
Van 's-Hertogenbosch naar Maastricht, het is zo/n mooi stukje Nederland.
Maar eerst de laatste etappe.
Vanaf Fort Isabella gaan we via de voetbrug over de autoweg en het spoor. En zo komen we via Vught 's-Hertogenbosch binnenlopen.
Dan is het even puzzelen want er is een wegafsluiting, zelfs voor de wandelaars. Omdat ik de laatste kilometers zeker goed wil lopen gaan we al lezend door 's-Hertogenbosch. Maae zo komen we wel daar waar we wezen moeten.
We lopen via het plein (De Parade) naar de Sint Jan. Ik maak een foto van de buitenkant en dan gaan we naar binnen.
Na de bezichtiging van de Sint Jan besluiten we dat wij onszelf gaan trakteren op een Bossche Bol. Het eerste boekje van het Pelgrimspad is gelopen en vandaag heb ik het besluit genomen om een Pelgrimspaspoort aan te gaan schaffen en in de toekomst Santiago de Compostela te gaan lopen.
De eerste stempels in het paspoort wil ik n Nederland verzamelen.
Na deze heerlijke smulpartij gaan we door de laatste straten van 's-Hertogenbosch naar het station. Het was een prachtige LAW en ik heb er van genoten.
De komende wintermaanden maar eens nadenken om in het voorjaar de route te vervolgen. De wegwijzer geeft de richting aan.
5 december 2018
Brakel - Aalst (6,7 km)
Vandaag wordt er in het begin van de middag al regen voorspeld. Het begin van herfstachtig weer. En ook al vinden wij de regen minder fijn als wij wandelen, het is heel hard nodig om het waterpeil in de rivieren enigszins omhoog te halen. Momenteel varen de schippers met ruimen die maar voor 1/3 tot 1/4 gevuld zijn.
Nu ik over de rivieren spreek, misschien is de "Afgedamde Maas" niet bij iedereen bekend, bij ons in ieder geval niet, maar ons routeboekje helpt!
"Afgedamde Maas, bijna twintig kilometer is het stukje Maas tussen Nederhemert en Loevestein. De rivier stroomt hier niet of nauwelijks en er is slechts beperkte scheepvaart. De dode Maasarm is het resultaat van een rijksplan uit 1850. Hierin stelden inspecteurs van de waterstaat voor om de waterhuishouding in o.a. de Bommelerwaard te verbeteren door de Waal en de Maas van elkaar te scheiden. Men begon in 1856 met het dichten van het Kanaal van Sint Andries. In het kanaal werd een sluis aangelegd. Tussen 1887 en 1904 werd van Heusden naar Geertruidenberg een kanaal gegraven: de Bergsche Maas. Ten oosten van Nederhemert en tussen Andel en Poederoijensehoek werd een afsluitdijk gelegd. Vanaf dat moment stroomt het Maaswater via het Hollands Diep naar zee. De dode Maasarm was aanvankelijk tamelijk nutteloos en bleef gevrijwaard van bochtafsnijdingen en andere aanpassingen. Tegenwoordig doet de rivierarm dienst bij de bereiding van drinkwater. Door de geringe stroming bezinkt het rivierslib en wordt het vanzelf gefilterd. Sinds 1996 pomt Waterleidingbedrijf Dunea het rivierwater op voor de bereiding van drinkwater ten behoeve van zo'n 530.000 huishoudens in de regio Den Haag. Met een grote transportleiding wordt het Maaswater naar de duinen bij Katwijk gepompt, waar het verder wordt gezuiverd."
De laatste paar keer hebben we gemerkt dat de horeca gelegenheden niet zo vroeg open zijn en daarom hebben we besloten om zelf koffie mee te nemen en dit voor het wandelen in de auto te drinken en dat proberen we nu uit. Hoe het bevalt? Prima, we houden hem er voorlopig in!
Het is geen hoogwater, maar er wordt wel met tractoren en wagens in de waarden gereden en het pad wat wij op moeten is een groot blubberpad geworden, dus besluiten wij om de alternatieve route te lopen.
Het lopen op de Waaldijk is zeker niet vervelend en ook daar zien we leuke dingen. Het is gewoon genieten om buiten te zijn. We komen langs een oude gemeentegrenspaal en die zet ik even op de foto, net als "Huis Brakel" wat vanaf de dijk goed zichtbaar is. Wil je meer over het landgoed weten, klik hier
Vandaag lopen we erg veel over dijken en waarden. Sommige momenten zijn wel even spoorzoekertje momenten, maar ook al lopen we eens even niet helemaal op het pad van de route we komen er wel weer, met heel veel klei aan onze schoenen!!
Het is wel een beetje zoeken naar een pad, maar dan zie je ook wat!
In Aalst gaan we even pauzeren en drinken we een heerlijke warme chocomel, maar niet te lang, want er is regen op komst!! Na heerlijk te hebben gerust gaan we verder voor het tweede deel van de route voor vandaag.
Aalst - Nederhemert Noord (6,1 km)
Wij lopen Aalst uit en gaan langs de Drielse Wetering lopen, nou ja..... wetering????? al ik eerlijk zijn, wij hebben geen wetering gezien, of zijn wij poldermensen uit het Groene Hart soms te veel gewend aan sloten, weteringen en watergangen? Wat ik wel zal was leuke aanduidingen van klompenpaden, dat dan weer wel!!!
En zo komen we Nederhemert in lopen. Wij gaan richting het veer. Het veer vaart in de winter op afspraak. Op zondag vaart het veer niet. Wij lopen de route alsof we in Nederhemert op het veer stappen, dat doen we niet, de auto staat daar wel, dus stappen wij de auto in. Want omdat we andersom gelopen hebben dan dat ik het schrijf, staat onze auto in Nederhemert Noord en daar worden we door Karin afgezet.
Nederhemert - Bergsche Maas (5,0 km)
Maar voor het zover is stoppen we nog bij de molen in Nederhemert, een grondzeiler en één van de weinige zeskante molens die overgebleven zijn.
Meer weten over de molen? klik hier
12 december 2018
Het veer over de afgedamde Maas laten we voor wat het is, het is voor ons een beetje lastig met auto en tijd om een dag van te voren te bellen over de mogelijkheid om over te varen. Daarom zetten we de auto op het "eiland". Eiland??
Ja hieronder de tekst uit het wandelgidsje:
"Nederhemert Zuid wordt plaatselijk het "eiland" genoemd door de ligging tussen Afgedamde en Bergsche Maas. Het mini-dorpje telt 45 inwoners en bestaat uit een paar boederijen, een speeltuin en een kasteel."
Wij lopen verder en komen door een klein bos, er wordt hier volop geoogst en dat merken we door de klei die op de weg ligt. Al vrij snel zitten onze schoenen er ook helemaal onder.
Omdat we ook vandaag eigenlijk andersom lopen dan ik schrijf, heb ik hier eeen mooie foto van de zon die al snel wegzakt achter de wolken.
Bergsche Maas - Heusden (3,5 km)
Als eerste komen we 1 van de 3 molens tegen en lopen we via de Veer- of Waterpoort door om bij de jachthaven uit te komen.
Hier komen we weer een prachtig plaatje tegen. Een schitterende ophaalbrug en een mooie molen bij een rustige haven. We nemen de tijd om te kijken en om foto's te maken.
Dan staan we in Heusden en is het ook tijd om aan een lunch te denken. Dat gaan we ook doen, hier is genoeg horeca en onze taxichauffeur van de laatste weken is vandaag jarig, daarom gaan we uitgebreid met elkaar van een heerlijke lunch genieten.
Na de lunch gaan we verder komen we langs de Catharijnekerk, langs de R.K.-kerk, waar afgelopen zondag de laatste kerkdienst is gehouden. Wij hoorden dat de kerk opgedeeld gaat worden in appartementen. Wij nemen een kijkje in de Kapel van Maria van Heusden en dan hebben we ineens een kasteelvrouwe die op de uitkijk staat.
En zo verlaten wij aan de andere kant van Heusden via de stadswallen het vestingstadje om via Oudheusden koers te zetten naar Elshout.
Wij lopen door een prachtig gebied. Over de Zeedijk en het ontstaan van de wielen die we hier tegen komen zoek ik even het internet af, maar ik vind niet wat ik zoek, dus even een stukje uit het wandelgidsje:
"De Zeedijk is een overblijfsel uit de 13de eeuw, toen het gebied deel uitmaakte van de Grote of Zuid-Hollandse Waard, die tijdens de Sint Elisabethvloed van 1421 verloren ging. De Grote Waard veranderde in de Biesbosch en de Zeedijk bleef werkloos achter".
Zeedijk - Drunen, Overlaatweg (3,8 km)
De route op deze kaart lopen we over 2 wandeldagen. Bij het kruispunt waar we naar de Genadekapel kunnen, stoppen we vandaag. Dan doen we het tweede gedeelte volgende week, dit komt qua tijd en kilometers beter uit.
Maar eerst lopen we nog langs een aantal wielen. Wat wielen zijn? Bij een eerdere etappe hierboven heb ik hier over geschreven of een link geplaatst om het na te lezen.
Dan komen we bij het eindpunt aan, maar voor we in de auto stappen, gaan we eerst naar de Genadekapel. Het onderstaande bord vertelt het verhaal over de Elshoutse Mariakapel.
19 december 2018
Vandaag gaan wij weer verder en net zo als de voorgaande keren, wil Karin ons weer naar het beginpunt brengen. In deze blog is het het eindpunt omdat we qua windrichting nu even andersom lopen. Op de kruising Kampgraafweg/Zeedijk starten wij vandaag. Na ruim een kilometer staan we in Drunen.
Hier zien we het kunstwerk wat herinnert aan de halvezolenlijn. De halvezolenlijn is een voormalig spoorlijntje. Helaas heb ik alleen de kei met het jongetje erop. Het platte wagentje waar de kei opstaat zit achter de dijk. Voor meer info, klik hier
Ook komen we nog langs de molen van Drunen. Wil je hier meer over weten, klik hier
En zo komen we in Drunen aan. Dan komt er ook weer een nieuw natuurgebied in beeld,
De Loonse en Drunense duinen.
"In 2002 is natuurgebied de Loonse en Drunense Duinen bij Waalwijk en Tilburg uitgeroepen tot Nationaal Park. Het is het grootste levende stuifzandgebied van ons land. Midden op de uitgestrekte zandvlakte voelt het als in een woestijn.
Tijdens de laatste ijstijd waaiden grote massa's zand en leem uit het droog gevroren Maasdal naar het gebied dat nu De Loonse en Drunense Duinen heet. Zo ontstond een glooiend landschap met hoge zandbulten en lager gelegen leemhoudende gronden. Er tussendoor kronkelden diverse kleine beekjes. In de latere milde en natte periodes, raakte de zandrug begroeid met berken, eiken en heide.
De stuifduinen vormen een bar leefgebied dat voedselarm en gortdroog is. 's Zomers kan de temperatuur er overdag oplopen tot wel 60 graden Celsius. Bovendien wordt met een beetje wind alles wat uitsteekt gezandstraald en bedolven. Het zand waait van de ene plek weg en komt elders in de luwte terecht. Zo "wandelen de duinen" als het ware door het landschap. Bomen verdwijnen hier soms zelfs helemaal onder het zand.
In het stuifzandgebied leven dieren en planten die in de rest van ons land vrijwel nergens voorkomen. Het woestijnachtige microklimaat is vooral voor korstmossen, loopkevers en hagedissen een ware oase. De groene zandloopkever is een van de opvallendste soorten die hier rondrent. De vele insecten maken het zand aantrekkelijk voor vogels als roodborsttapuit, boomleeuwerik en nachtzwaluw. Sinds enkele jaren wordt ook de das gesignaleerd in het nationaal park".
Drunen, Overlaatweg - Café Klinkert (5,4 km)
Hier gaat de tocht eerst langs de bebouwde kom af om zo langs het Afwateringskanaal
's Hertogenbosch-Drongelen te komen. We lopen door de "Brandwijksche Overlaat" voor meer info, klik hier
We lopen een aardig stuk over een grasdijk langs het kanaal en zo komen we bij café "Klinkert". Hier hebben we een rust gepland en stoppen voor een heerlijke koffie en een sanitaire stop.
Café Klinkert - Capucijnenberg (3,1 km)
Na onze rust gaan we een bosachtig gebied in. Ten westen van De Klinkert ligt de langgevelboerderij Fellenoord. Een wandeltocht vanuit Drunen die de naam Fellenoord draagt heb ik weleens gelopen en het zou dus zomaar kunnen dat ik al eerder door dit bosgebied heb gelopen. Het is lastig omdat je geen herkenningspunten weet.
Ook niet ver van onze route af ligt het boerengehucht Giersbergen. De inwoners van dit gehucht moesten altijd een strijd leveren tegen het stuifzand. De inwoners legden eikenwallen aan om zich tegen de zandstormen uit het westen te beschermen. Deze wallen zijn uitgegroeid tot metershoge zandbergen, zoals te zien in het Varkensbos.
Dan hebben we ineens een kleine zandvlakte voor ons en die gaan we over. Kort daarna gaan we een pad omhoog naar de Capucijnenberg.
De Capucijnenberg is 20 meter hoog, midden op het stuifzand. De naam verwijst naar een Kapucijnerklooster in het dorpje Biezenmortel.
Het uitzicht boven op de Capucijnenberg is wel heel gaaf en over het uitzicht hoef ik niet veel te schrijven, ik denk dat de foto's genoeg zeggen.
Capucijnenberg - De Rustende Jager (2,3 km)
Nu gaat het echte werk komen!!! Voor ons ligt een grote zandvlakte of is het een zandbak? Deze zandvlakte gaan we dus oversteken, soms pakken we de rand van de zandvlakte wat dat loopt net iets minder zwaar.
Als wij deze zandvlakte over zijn, wordt het tijd voor onze lunch, er beginnen wat oergeluiden uit onze magen te komen. We vinden een mooi plekje en gaan daar heerlijk genieten van de boterhammen die wij bij ons hebben. We vinden dit ook een mooi moment om een selfie te maken.
Als we een poosje hebben gezeten en weer uitgerust zijn, gaan we verder want...…. het eindpunt voor vandaag??? Jjaa, daar moet ik nog iets over kwijt!!!! Zoals ik eerder schreef, sommige delen van de route hebben we in de omgekeerde volgorde gelopen, maar omdat we in Amsterdam zijn begonnen schrijf ik alles vanuit Amsterdam. Maar...…….. toen we vanmorgen bij De Rustende Jager gebracht waren hebben we een ietsie pietsie klein foutje gemaakt!!!
We hebben eerst heerlijk koffie gedronken met een "Brabantse Broeder"! En toen zijn we gaan lopen!!! Ik vond het op dat eerste stuk al zo vreemd dat de zandvlakte nooit in zicht kwam, maar toen ik na ruim 5 km te hebben gelopen ineens doorkreeg dat we de verkeerde route liepen was het even slikken. Dat is de reden dat ik onderstaande bordjes nog even duidelijk op de foto heb gezet, bedenk bij deze foto's dat we vandaag dus tussen de 10 en de 12 km extra hebben gelopen!!
De Pelgrimspad wandelaars gingen hier dus het verkeerde pad op!! Bij ons thuis werd hier nog weleens over gesproken of een verhaal uit de "oude" doos opgehaald. Maar nu gingen wij dus echt de verkeerde kant op en dat heeft er voor gezorgd dat wij deze etappe bijna dubbel hebben gelopen. Eerst verkeerd en toen nog terug om op de goede route te komen!!!
Vanaf het kruispunt bij "De Rustende Jager" en de paddenstoel (foto hierboven) ging het dus mis.
Wij liepen heerlijk in het bos en kwamen al snel wat obstakels tegen. Ik gebruikte de boom trouwens wel om mijn veter even opnieuw te strikken.
Het was een prachtige wandeling die deels door het bos ging maar ook langs de rand van het bos. De herfst liet ons weinig paddenstoelen zien, maar nu in december is het genieten van al het moois van de natuur.
En wat denk je dat je met je oude eethoekstoelen doet? Precies, je maakt er een bankje van en zet die in het bos.En zo waren er nog meer bankjes, maar niet allemaal op de foto gezet.
We genoten met volle teugen van de prachtige boswandeling, maar ik vroeg me wel een paar keer af waar die zandvlakte was, waar we overheen moesten, want dat had ik toch gelezen als voorbereiding op vandaag??
Maar tja als je niet goed oplet als je start en gewoon de verkeerde kant op loopt en ja het klopt er was ook markering, maar...….
Dit was eigenlijk de tocht die we als 14de etappe wilde lopen. Nog maar wat mooie paddenstoelen dan.
Erg droog is het wel hier, want wij denken dat hier langs dit bospad toch wel water stroomt, maar nu even niet als wij er zijn.
En dan zie ik in de verte een weg en een boerderij, hé???? uuuhhh???? dit is toch geen zandvlakte en geen café De Klinkert…. zitten we wel goed????? Nou, uuhhh niet dus...…
We hebben op een kleine kilometer na de voor vandaag verkeerde route gelopen, we gaan terug want zo komen we niet bij de auto, maar dat betekent wel heel, veel kilometers voor vandaag.
30 oktober 2019
Na een hele lange poos pakken we vandaag het Pelgrimspad weer op. En starten waar we vorig jaar zijn gebleven. Vorig jaar liepen we met z'n vieren. Inmiddels gaat het met Jan zoveel minder goed dat hij er niet meer bij is. Op deze laatste etappe na heeft hij boekje I van het Pelgrimspad helemaal mee gelopen.
De laatste kilometer van kaart 37 lopen we dus 2 keer. Dit houdt in dat we de route van De Rustende Jager - Hoendernest in zijn geheel 2 keer hebben gelopen want de vorige keer zijn we ook teruggegaan om de goede route te lopen. En nu vanaf de bushalte naar het begin en weer terug.
Hoendernest - "De IJzeren Man" (3,6 km)
Dan komen we langs de boerderij "De Reizende Man". De naam heeft te maken met het feit dat Napoleon hier langs is gekomen. Voor meer informatie, klik hier
En zo komen we bij de "IJzeren Man" aan. Een rare naam voor een recreatie gebied en een mooi natuurwater. Ik ben eens gaan zoeken en graven naar de achtergrond van de naam en vond dit: klik hier
Hier gaan we op advies van de buschauffeur rusten en een sanitaire stop houden. Het is hier redelijk druk.
Na een gezellige rust gaan we weer verder.
"De IJzeren Man" - Fort Isabella (4,5 km)
Maar wat wil het geval? We missen een markering en staan even later weer bij het restaurant! We draaien om en gaan de fout herstellen. Dan lopen we langs het militaire terrein in Vught.
We lopen ook hier weer in de bossen en genieten van prachtige vennetjes.
Hier is het ook best weer goed opletten en dan missen we toch weer ergens een markering, missen we Jan soms? Die zag de markeringen eerder dan wij. Maar goed dan staan we ineens bij barakken van Kamp Vught. Wil je meer weten over kamp Vught? klik hier
Wij zoeken de markerring weer op en gaan langs het kanaal richting Fort Isabella lopen. Na een stuk te hebben gelopen wordt het tijd om een bankje te zoeken in de zon. We gaan een boterham eten.
Lang zitten is er in deze tijd van het jaar niet bij, het is namelijk echt een koude dag vandaag. We gaan richting Fort Isabella. Wil je meer weten over Fort Isabella? klik hier
En we zouden onze familienaam eens niet tegenkomen? Ja hoor, op het bord!
Het bord vermeldt de militairen die zijn omgekomen van het Regiment Wielrijders. Wil je er meer over weten, klik hier
Ik maak nog wat foto's:
Fort Isabella - 's-Hertogenbosch (4,0 km)
De allerlaatste etappe van deel I.
Wat hebben we een hoop gezien en geleerd tijdens deze tochten! Ik wil dolgraag deel II gaan lopen, maar dan moten we dat een aantal dagen achter elkaar doen, dus in een vakantie van mij.
Van 's-Hertogenbosch naar Maastricht, het is zo/n mooi stukje Nederland.
Maar eerst de laatste etappe.
Vanaf Fort Isabella gaan we via de voetbrug over de autoweg en het spoor. En zo komen we via Vught 's-Hertogenbosch binnenlopen.
Dan is het even puzzelen want er is een wegafsluiting, zelfs voor de wandelaars. Omdat ik de laatste kilometers zeker goed wil lopen gaan we al lezend door 's-Hertogenbosch. Maae zo komen we wel daar waar we wezen moeten.
We lopen via het plein (De Parade) naar de Sint Jan. Ik maak een foto van de buitenkant en dan gaan we naar binnen.
Na de bezichtiging van de Sint Jan besluiten we dat wij onszelf gaan trakteren op een Bossche Bol. Het eerste boekje van het Pelgrimspad is gelopen en vandaag heb ik het besluit genomen om een Pelgrimspaspoort aan te gaan schaffen en in de toekomst Santiago de Compostela te gaan lopen.
De eerste stempels in het paspoort wil ik n Nederland verzamelen.
Na deze heerlijke smulpartij gaan we door de laatste straten van 's-Hertogenbosch naar het station. Het was een prachtige LAW en ik heb er van genoten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten