Totaal aantal pageviews

zaterdag 31 maart 2018

63ste Paastocht DES Gouda 31 maart 2018




Vandaag staat er een Paastocht in Gouda in mijn agenda. De 63ste keer dat DES Gouda deze tocht organiseert. Na wat rondvragen zal ik vandaag zonder bekende wandelmaatjes starten. Er zijn wel bekenden die starten, maar de een loopt een kortere afstand, de andere start te laat naar mijn zin. Tja en dan zit er niets anders op dan alleen te starten.

Ik ben voorbereid, gisteren mijn MP3-speler uit de kast gevist en weer aan de praat gekregen. Dus muziek bij mij en dan 25 km. het zal best wat gaan worden.
Ik sta op tijd op, want ik wil rond kwart voor 8 in Gouda bij de startlocatie zijn. Ik weet dat het eerste parkeerterrein snel volstaat en dat de je auto dan steeds verder weg moet parkeren. Parkeer hem vooral niet op een plek waar het niet mag, want oom agent schrijft graag. En dat is ook gebeurd, maar tja je bent gewaarschuwd door de parkeerwachter!

Ik trek mijn wandelschoenen aan, die heb ik niet graag aan met het autorijden. Daarna pak ik mijn rugzak, sluit de auto af en ga mij inschrijven. De 40 km wandelaars zijn al gestart. Maar wat een rij!!!! Ik vul het formuliertje in en ga in de rij staan, het gaat best wel vlug en om 8.00 uur ben ik ingeschreven en sta ik met mijn routebeschrijving buiten.


Toen ik vanmorgen wegreed, kwam de grondmist op. Eenmaal in Gouda probeerde de zon er door te komen, maar daar had hij nog even moeite mee. Ik werd door de navigatie bij Reeuwijk van de A12 gestuurd en tussendoor naar de startlocatie in Gouda  geloodst. In de auto hoopte ik nog dat wij vandaag nog wat van de Reeuwijkse plassen zouden zien.
En waar lopen we langs? Het is echt maar heel kort, hopelijk zien we er nog meer van.


Al snel gaan we een natuurgebied in en een klompenpad op. Honden zijn erg druk, ze graven en graven, ze hebben geen tijd voor ons. Er zit vast een grote schat daar in de grond.


Dan komen we op een splitsing en daar zie ik een straatnaambordje met "Kale Jonkerpad" erop. Wie zullen ze daar mee bedoelen?? Ik heb er ook zo mijn gedachten bij. De tocht gaat verder en net voor het NS Station Gouda Goverwelle, zie ik een optrekje staan, echt vervelend om daar in te wonen zeg.



De tocht gaat weer verder en ik zie van alles waar ik een foto van wil maken. En mijn mp3-speler? Oooww, die bengelt lekker aan mijn tas. De oordopjes zitten nog in mijn jaszak. Helemaal geen tijd voor. Dan zie ik een toren, die verdacht veel op de toren in Oudewater lijkt, maar dames voor mij helpen mij uit de droom, hij is anders en het is de toren van Haastrecht, oké dat kan. Ik kom hier niet heel vaak. 


En dan lopen we Haastrecht binnen, de 1ste rust. Maar ik heb nog maar 7,5 km gelopen. Ik sta bij de rust en besluit door te lopen. De volgende rust is op de 12 km. Dat past mij beter. Ik maak nog wat foto's van het mooie Haastrecht en loop dan verder. Een winkelende bewoner vertelt mij dat ik verkeerd ga, de andere lopen allemaal de andere kant op. Ja meneer dat klopt, die lopen een andere afstand, kijk maar daar voor mij lopen nog meer wandelaars!


Een stukje verderop haalt een wandelaar mij in, nou inhalen hij komt bij mij lopen en vraagt hoe het gaat. Ja hij is ook aan het trainen voor Nijmegen. Hij vertelt dat zijn kleinzoon is uitgeloot, maar dat er nog meer familie loopt. Hij komt uit Spijkenisse en loopt hier alleen. We zijn ondertussen op een heus klompenpad terecht gekomen. En weer blijven de oordopjes in mijn jaszak. Van achteren worden we nog op de foto gezet. Ik spot de foto later op internet.



Al pratend komen we bij de ophaalbrug in Hekendorp aan. Ik wil net gaan vertellen dat de oma van mijn man hier vandaan komt, maar we zijn bij de rust. Mijn wandelgenoot heeft in Haastrecht gerust en loopt nu door. Ik ga naar de koffie met .............. je raadt het al! Appelgebak met slagroom!


Ik ga eerst voor een sanitaire stop en als ik terug kom, zit er een hond naast mijn stoel. Zijn baasje is ook aan de tafel komen zitten, niets erg, maar ik ben niet zo van vreemde honden. Ik verhuis naar een ander tafeltje wat vrijgekomen is. Tijdens het verhuizen verlies ik mijn pet. 
Owwwja dan moet ik eerst even vertellen dat ik vanmorgen de start uitkwam lopen en er een andere mevrouw aankwam met precies dezelfde jas aan. Deze mevrouw zat nu ook hier bij de rust en aan haar werd gevraagd of het haar pet was want hij kleurde zo goed bij haar jas. Ze dacht direct aan mij en gelukkig ik had mijn pet weer.
Sta ik koffie te tappen en taart te kopen, noemt iemand mij "Kamerik". Oké ja we kennen elkaar uit de wijk waar we wonen. Het is Edu. 
Tijdens de rust app ik even naar het thuisfront waar ik ben en............. krijg ik een berichtje terug "ik was van plan naar je toe te komen fietsen, maar weet niet zo goed waar ik moet zijn". Nou geen punt een foto van de route appen en bij de volgende rust ga ik weer even zitten. Dat is over 10 km., dus zeg voor het gemak maar over 2 uur.
Ik pak nog mijn banaan uit mijn tas en ga weer op pad.


Dan kom ik op een paadje en ik moet aan een medewandelaar denken die dit niet zo'n grappig dijkje vindt. Ik haal hier weer wat mensen in en als we eenmaal op het asfalt zijn, zie ik daar in de verte bekenden lopen. Edu met 2 andere wandelaars. Dat is leuk en ze zijn met z'n drieën dus daar ga ik proberen aansluiting te vinden. En dat lukt.
We hebben volop de praat en voor je het weet heb je dan een stuk gelopen. Hennie vertelt waar ik zijn foto's kan vinden en ja hoor ik "leen" er een paar. Ik geef ook aan dat hij foto's waar ik op sta best mag publiceren.



En dan komen we aan de Reeuwijkse kant weer Gouda binnen, maar voor we Gouda inlopen, zien we tussen de paradijsjes van de bewoners door de plassen liggen en daar worden foto's gemaakt. Bij één van de paradijsjes is een stuk water afgezet en daar zwemmen allemaal sier eenden. Maar ook komen we een zwaan tegen en natuurlijk moeten we elkaar even melden dat het straks minder leuk is in de polder. Want als een zwanen echtpaar een nest met jongen heeft, dan ben jij niet welkom.


De tocht gaat verder en dan gaan we via een trap de dijk op. Eenmaal op de dijk herken ik de boerderij die ik 's morgens ook heb gezien en ja hoor we gaan een stukje over dezelfde weg als vanmorgen. De molen die vanmorgen lastig te fotograferen was omdat we onder aan de dijk liepen, doet het nu beter als we op de dijk lopen. En dan op het asfalt de opmerking "omleiding". We moeten de dijk weer af en onder aan de dijk weer door het park. En dan staan we bij de rust bij de Scouting.
Hier heb ik er 22 km opzitten.


Bij deze rust ga ik lekker buiten zitten. Het is gewoon heerlijk weer en ik kijk eerst even binnen of ik mijn grootste supporter zie zitten. Nee en de fiets is er ook niet. Telefoon gecheckt, nee geen berichtje, nou dan mijn boterhammen maar eten en wat drinken en dan hij hoor daar is hij! 
We zitten een poosje te kletsen en dan wil ik eigenlijk weer verder. Maar niet voor ik een foto van mijn supporter heb. Hij fietst gewoon even 50 km. om bij me te komen kijken!!! Kanjer!!! Edu grapt nog even dat ik het laatste stuk van de route zeker achterop de fiets ga, maar niets van dat!
De mannen gaan al verder en ik zit nog even met Cees te kletsen.



Wij rekenen even uit wie er eerder thuis zal zijn. Ik moet nog 40 minuten lopen naar de finish en dan even wat drinken en naar huis met de auto. Uiteindelijk ben ik eerder thuis!
Maar eerst nog even Gouda door. Het eerste stuk fietst Cees nog met mij mee, later vertelt hij dat ik volgens zijn kilometerteller zo'n 5,8 km loop. 
Als ik de gps uitlees gaat dat als gemiddelde bijna kloppen, maar de statistieken straks.

Dan herken ik het sluisje weer van 2 jaar geleden. Ik maak nog wat foto's maar niet meer zoveel. Het is warm met mijn jas aan, maar uitdoen vind ik ook geen optie, ik ben bezweet en bang om een verkoudheid op te lopen. 




En dan komt het start/finishbureau in zicht. Ik meld mij af, laat mijn wandelboekje afstempelen. De dames achter de tafel geef ik een compliment voor de goede organisatie en de mooie tocht! Het is hier altijd druk. Dat is niet gek, het is ook goed georganiseerd en daar zullen vast heel wat uurtjes in zitten. En niet elk jaar dezelfde tocht uit de la trekken. 
Ik drink nog wat, maar in je uppie heb je dat snel voor elkaar en ik besluit de auto op te zoeken.

En nu de statistieken uit de gps:
Afstand: 25,6 km
Tijd bewogen: 4.28.50 uur
Gem. bewogen: 5,7 km/uur

En wie er eerder thuis was? Ikke!











zondag 25 maart 2018

30vanZandvoort 24 maart 2018




Vandaag staat de 30vanZandvoort op de agenda. Ik heb er al lang naar uitgekeken en omdat het in maart nogal winterweer is geweest, heb ik nogal wat wandeltochten moeten missen. Maar vandaag houdt niets ons tegen, of toch wel?



Ik heb afgesproken met Anja en Silvia op het station in Breukelen. En ja hoor als Cees mij afzet zijn Anja en Silvia er al. We begroeten elkaar en Silvia en ik checken in, maar dan................. De chipkaart van Anja geeft een fout. Zij kan er niet in. Er staat voldoende saldo op, maar wat is het dan en de trein komt er bijna aan!!!!!
De informatiepaal biedt uitkomst, gelukkig dat Silvia er verstand van heeft! De man geeft als tip om beneden bij de automaat de kaart nog een keer te activeren en dat wordt gedaan, gelukkig Anja kan ook inchecken en de man in de paal heeft gewacht tot het gelukt is. Pppfffff en daar is de trein, gelukkig had de trein 10 minuten vertraging!!!

Het is redelijk rustig in de trein en de reis zet zich voort naar Amsterdam. In Amsterdam moeten we overstappen, daar hebben we nu iets minder omdat de trein van ons vertraagd aankomt. Als de trein naar Zandvoort binnen is, gaan we ons daar installeren en dan zie ik André en Michel aankomen. Zij stappen ook in en de reis gaat verder.  Op het station van Zandvoort blijken er meer mensen zwart te hebben gereisd, gelukkig zitten hier de poortjes niet dicht en kunnen de zwartrijders mee wandelen.

Vanaf het station is het nog een stukje lopen naar het circuit, maar je volgt de wandelschoenen en je komt er vanzelf. 
Dan word er ineens naar mij geroepen, ik hoor het niet maar de andere wel. Ik zie op dat moment geen bekende maar later op de dag zal blijken wie er geroepen heeft.
Bij de start zien we Ron ook en na het ophalen van de bestelde shirts kunnen we starten.
We maken niet zo veel haast, want het is om ongeveer 8.00 uur hoog water en als we wat later starten dan kunnen we waarschijnlijk al weer op de vloedlijn lopen. Dat is fijner dan het mulle zand.



Het "startersbakkie" zoals sommige wandelaars het noemen, stellen we even uit. Er staat een lange rij bij het uitgiftepunt. En we weten dat er al snel een paar strandpaviljoens komen.
Dan wordt er gestart en gaan we richting het strand. We kiezen ervoor om direct het strand op te gaan. 
Bij de eerste stempelpost, bij San Blas, besluiten wij om aan de koffie te gaan. Optimistisch zoals we zijn, kiezen we voor een tafeltje buiten, maar dat is koud zonder kussentje in de stoel. 


Na deze stempelpost/rustpost wordt het 5 km bikkelen langs het strand, nou ja, bikkelen er staat bijna geen wind en als er wind is, hebben we hem in de rug. Ik krijg het gewoon warm en de rits van de jas gaat wat verder open. We hebben al een mailtje gehad van de organisatie dat er een strandrace gehouden wordt bij  IJmuiderslag en dat we niet langs de waterlijn kunnen blijven lopen. Maar geen punt het is prima opgelost.


Hier gaan we het strand af. We komen nog langs de strandtent waar we vorig jaar zo vreselijk lang hebben moeten wachten op de koffie. 
Als we boven op de duin zijn, is daar de stempelpost. Er wordt gestempeld, er wordt water uitgedeeld en dan gaan we weer verder. Michel en André zien bekenden en gaan er als een haas vandoor. Wij doen het iets rustiger aan en straks zien we elkaar wel weer.



De tocht gaat verder en omdat het bijna 11 uur is, verwachten wij dat wij André en Michel straks wel langs de kant zullen treffen voor het 11-uurtje! Dit is een vast ritueel geworden tijdens hun wandelingen. En iedereen die wil deelt mee. Gewoon leuk! En het verhaal wordt steeds onduidelijker. Waar ik er nog echt iets uit op kon maken, het zijn nu steekwoorden. En ja hoor daar staan ze. 
Wij sluiten aan en Ron die niet mee borrelt maakt de foto!


Na het 11 uur moment gaan we weer verder. Als we het nationaal park Zuid Kennemerland inlopen is er wat oponthoud want we moeten met z'n allen door een hekje heen. 
De tocht gaat verder en op een gegeven moment zijn de vlaggetjes weer uit zicht. Ik verwacht dat we elkaar bij Landgoed Duin en Kruidberg wel weer zullen zien. Daar is een steile afdaling en dat is altijd leuk om daar wat gestuntel te fotograferen. 


Eenmaal aangekomen bij de post Landgoed Duin en Kruidberg geef ik aan wel in te zijn voor een sanitaire stop, echter de rij voor de dixies is mij te lang. Dat wordt een poos wachten, we kijken nog even of er een andere toiletruimte is, maar nee, dan maar doorlopen naar het restaurant waar de bitterballen zijn. Ook kijk ik nog even om mij heen of ik een glimp van André en Michel zie, maar die zitten goed verstopt. Later blijken ze er wel gezeten te hebben. Maar wij kunnen ook heel goed zelf lopen!


We komen langs de ruïne van Brederode. Als je interesse hebt, hier is de link
En dan lees ik de link met de graven van Holland. Oké dus niet zo gek dat wij ook namen als Teylingen tegen komen in ons dorp! 


Even verderop kom ik Thea ineens tegen. Wat leuk en dan blijkt dat het Thea was die mij 's morgens bij de start had geroepen. Leuk, het gaat goed met Thea. Ik had haar na de wandelmarathon in Egmond niet meer gesproken. We kletsen even wat en dan nemen we afscheid. Bij de finish roept Thea mijn nog een keer. Zij is eerder binnen dan wij!
We gaan verder en komen langs het openluchttheater Caprera, als we hier zijn is het nog 10 km. naar de finish. We laten onze kaart af stempelen en ik neem een krentenbol die ik aangeboden krijg. Dan besluiten wij naar restaurant Peper's te lopen. Daar hebben we vorig jaar ook geluncht en ik weet dat André hier een portie bitterballen gaat halen om straks verderop de route nog plezier te hebben.
Ik verwacht eigenlijk dat André en Michel hier al zitten, maar nee ze zijn er niet. Wij zoeken een tafeltje en wie zien we aankomen?
Er wordt een grotere tafel gekozen, zodat we allemaal aan kunnen schuiven. Ik besluit eerst een warme chocomel te nemen en daarna kies ik nog voor een tomatensoepje. Iedereen bestelt en dan gaat André zijn bananendozen vullen met bitterballen, voor de lol straks onderweg.


Wil je meer weten over het kopje van Bloemendaal? Hier is de link
Nadat iedereen heeft genoten van de lunch en het rustmoment, maken we ons op voor de laatste 10 km.
Tot Overveen blijven we aardig bij elkaar lopen, want de lol die nu komt willen we allemaal meemaken.
En ja hoor al snel komt het eerste moment. André maakt een praatje en dan komt het op.....
je kunt het al raden op eten en bitterballen. En de dames willen wel een bitterbal proberen. De bananendoos komt te voorschijn en de bitterballen met of zonder mosterd worden gedeeld.

Maar tjonge wat worden die bitterballen snel koud, ook al heeft André ze nog in de aluminium folie verpakt. 
Even later lopen er nog 2 heren en ja hoor het praatje komt weer op bitterballen en tja er wordt weer gedeeld.
En dan bij de stempelpost weet André het zo voor elkaar te krijgen dat hij nog geïnterviewd wordt en de laatste bitterballen worden uitgedeeld. Een hoop lol!


Al wandelend kom je soms vreemde dingen tegen. Dure huizen, grote boomhutten, prullenbakken die te klein zijn en zelfs werden we deze keer gewaarschuwd voor "paddentrek".
O ja en dan is er ook nog een koster die ons wilde foppen!!! Hij zette de klok vast een uur vooruit, dus wij met z'n allen in een sprint richting Zandvoort!! Wandelaars in de stress helpen!!! Want we willen toch binnen zijn voor het finish bureau sluit!
Of bedacht de koster niet deze list, maar wilde hij niet te laat zijn met de zomertijd! Vorig jaar was dit ook al, of hebben we hier met een andere tijdszone te maken???


De laatste 6 km. dienen zich aan en daar hoort het minder leuke Visscherspad bij. Toch zijn er nog wat foto momentjes en de fietsers proberen wij op tijd te signaleren zodat er geen vervelende situaties ontstaan.


Zandvoort komt weer in zicht, nog even en we zijn binnen en kunnen gaan genieten van een welverdiende rust! Op het laatst kom in de bitterballen heren nog tegen. Ze vragen nog even wat er met de foto gaat gebeuren die ik gemaakt heb. Ik geef aan dat André hem wel zal plaatsen en dat hij ook terug te vinden is op mijn blog. Prima en als zij de foto willen hebben horen wij het wel. De mannen lopen de 30vanZandvoort uit het niets. Dat vind ik toch een prestatie!

We komen bij de finish en krijgen daar als eerste een Gerbera! Leuk!! Dan lopen we door de kaart wordt afgestempeld. De medaille wordt omgehangen en ik ga een stempel in mijn wandelboekje halen. Heerlijk  gewandeld vandaag!


We gaan nog even wat drinken op een terrasje, al snel krijgen we het koud en we besluiten naar de trein te gaan. De treinen sluiten beter op elkaar aan als 's morgens en om 17.50 uur staan we weer in Breukelen en nemen we afscheid.
Het was een heerlijke dag vandaag, een goede organisatie en gezellig wandelgezelschap. Dank je wel allemaal!!