RS80 jubileumtocht Gouda 15 maart 2025

 

Vandaag staat de jubileumtocht van RS80 in de agenda. Na overleg, van de week, besloten om de 15 km en de stadswandeling van 10 km te combineren. We lopen dan toch 25 km en zien het mooie Gouda ook. 

Laat ik nu toch vrijdagmiddag mijn teen stoten!!! En niet een klein beetje!! Die teen moet het vaker ontgelden, een aantal jaren geleden ook al heftig gestoten en toen is hij gewoon gebroken geweest. Volgens de orthopeed niets aan doen, dan maak je het alleen erger en komt Nijmegen in gevaar. Maar nu ooeeff..... ik vraag me af, opnieuw gebroken of flink gekneusd????? Maar wandelschoenen aan en gaan.

Ik ga lekker op tijd van huis want ik verwacht een goede opkomst en dat klopt, parkeerterrein stroomt snel vol en de kantine van de voetbalvereniging ook.

We zijn met z'n zessen, dus dat is leuk, 2 aan 2 lopen en afwisselen, zo spreek je iedereen. We komen door een parkje met wat kunst, het zegt mij niet veel, ik maak een foto, misschien heb jij er wel affiniteit mee.

We lopen door wat straten van Gouda en dan komen we op een stuk wat ik mij herinner van de DES tochten. We lopen vlak bij de startlocatie van DES. Jammer dat zij moesten stoppen omdat er geen vrijwilligers meer waren.

Er is van alles te kletsen en dan zijn we ineens bij het sluisje wat ik ook herken van DES, heel leuk om zo herkenningspunten te hebben.

Het is best fris vandaag, een koude wind, maar droog dat is wel heerlijk. En al genietend komen we in het Goudse Hout, een prachtig natuurgebied.

En ja, ik word weer lekker geplaagd. Iets met vroegere wandelingen en mensen die mij er van betichten dat ik altijd wil rusten! Nou jammer, als het moet,  loop ik 25 km achter elkaar door. Misschien even een keer een boom gezelschap houden en een keer een boterham uit mijn tas pakken,  dat dan, maar......elke 5 km een uur zitten? Echt niet. Maar goed die wandelaars zijn er nu niet meer bij, dus geen kwaadsprekerij.

We komen wel bij Vaantje en dat is de officiële rust, dus koffie met dacht ik..! iets lekkers op mijn kosten! Maar dat ging dus niet door! Ik mocht niet meebetalen! Wel koffie met een gezonde bite, bij sommigen bevroren en een rust van een uur. Het restaurant kon de aanloop niet aan!

Zelfs de gebaksvorkjes waren op, dus gewone vorken.

Na de rust gaan we tussen de plassen door naar Reeuwijk Brug. Er staan verschillende optrekjes te koop en verschillende onder ons opperen het plan, allemaal even wat pinnen en het is van de groep. Om beurten mogen we er dan een periode in en!!...netjes schoon achter laten. Wat dan wel jammer is.....moeilijk bereikbaar met de auto.

We komen langs Van der Valk (speciaal gebouwd voor wespen, muggen en andere insecten). Goed dat daar een hotel voor is, dan komen ze niet meer in onze huizen.

Het is een mooie route en zelfs het stuk langs de A12  is niet vervelend omdat het lijkt of je in een bosrand loopt.

We hebben nog steeds plezier als we terugkomen bij de kantine van de voetbalvereniging. Hier is onze 2de rust, een sanitaire stop en een momentje om onze boterham te eten. Helaas nemen we ook afscheid van Conny. Zij gaat niet verder mee, verstandig hoor, ze heeft van alles meegemaakt de laatste tijd en een blessure die nog niet helemaal over is......hopelijk zien we je snel weer!

Wij gaan verder voor onze stadswandeling. Mijn teen zit veilig in mijn schoen en zeurt af en toe, maar lekker laten gaan.

Even goed kijken waar we heen moeten, maar daar is de pijl!

Tot de Kleiweg is het eigenlijk gaan met die banaan om in het centrum te komen.

Ik wijs mijn medewandelaars daarom maar even op " De Driestar", vertel hen wat voor soort school het is. Ik vertel en wijs ze op het "Groene Hart ziekenhuis ". En zo komen we op de Kleiweg. Jammer dat de voetbalvereniging zo'n stuk bij het centrum vandaan ligt. Dat geeft al wat extra kmters.

Op de Kleiweg is het druk met winkelend publiek, uuhhh, hoe vind je hier de pijlen? Maar er is heel goed gepijld en op het wegdek!! Die kunnen ze niet omdraaien. We gaan de Kleiwegstraat in en komen bij brandweermonument.  Hier is ook de Vrouwentoren, het hofje van Cinq en het hofje van Lethmaet. Via Google achterhalen  we de betekenis van Fundatie. Dan begrijpen wij ook de borden aan de muur bij de hofjes.

We nemen echt de tijd voor deze stadswandeling, maar moeten echt weer verder, de tijd gaat door. Zo komen we bij de Sluis Amsterdam verlaat, hier vertrok de trekschuit naar Amsterdam. 

We gaan de Turfbrug over en komen op de Turfmarkt. We maken een opmerking dat het water zo hoog staat, nu lees ik in de beschrijving dat de kade bewust zo laag was vanwege de turfhandel. We bewonderen de mooie gevels.

De "trappenbrug" gaan we niet over, dat is ook de reden dat ik er geen foto van heb gemaakt. Gelukkig even op internet kijken en ja hoor, gevonden en hier geplaatst. De trappenbrug is net hoog genoeg om er een schuit met turf onderdoor te laten varen.

We gaan een aantal steegjes door, erg leuk, maar.....bijna zat Willem vast....Willem te breed of steegje te smal.....zeg het maar.

We komen langs de vroegere vismarkt, verschillende steegjes, kerken en heel apart de Remonstantse kerk.

En dan valt mijn oog op de Lange Willemsteeg. Overal, ergens zie je wel iets wat op Willem slaat.

Oowww, ik kan natuurlijk de hele routebeschrijving over nemen in deze blog of jullie kunnen laten genieten van de foto's met een enkele opmerking. Wat wel heel leuk was, was dit geveltje.

We leren ook nog iets over Erasmus. Iets over een priester en de dochter van de dokter.

Natuurlijk valt ons oog weer op een geveltje. Kijk wat je ervan vindt!

En dan nog wat kiekjes, her en der tijdens de stadswandeling gemaakt.

Het is markt vandaag, dus het stadhuis is omgeven door marktkramen. Bij 1 van de marktkramen hebben we nog een souvenir gekocht.

Het was een heerlijke dag vandaag. Het werd wel een latertje vandaag, net voor sluitingstijd van het startbureau zijn we binnen en melden we ons af. We krijgen het jubileumkadootje en drinken nog wat met elkaar.

WS78 winterse Betuwe tocht 22 februari 2025

 

Er is deze zaterdag niet zoveel georganiseerd te wandelen in Nederland. Het is ook in 2 regio's voorjaarsvakantie. En daarbij komt dat ik max. 3 kwartier tot een uur wil sturen om te gaan wandelen. Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik een hekel heb aan bagger achter mijn oren, dus georganiseerd baggeren zie ik niet zo zitten. Wat is nu het geval? Er is georganiseerd baggeren in Beesd of een eigen rondje alleen. Of naar België of Zwolle. Mijn wandelmaatjes gaan naar Beesd. Wel laat starten want de locatie gaat niet zo vroeg open. Tttssja, wat doe je dan??? Na overleg besloten om 20 km te gaan baggeren. Ik besluit mee te gaan, 20 km daar moet ik tegen kunnen. Dus WS78 krijgt een kans!

De start is pas om 09.30 uur en het is maar een half uurtje rijden...dat betekent eerst zelf Amber uitlaten, rustig even iets eten en een bakkie en dan richting Beesd. Ik besluit wel om op tijd weg te gaan, want hoe groot zal het parkeerterrein van de Stapelbakker zijn en op een grasveld of berm parkeren geeft soms weer narigheid als je naar huis wilt. Ik parkeer dus mooi op het parkeerterrein en ga rustig aan mijn schoenen aan doen. Dan zie ik dat Monique bijna naast mij parkeert, wij staan nog te praten en daar is Thea met Ria, Thea stuurt haar auto tussen die van ons in en zo staan we keurig in een rijtje. Helaas het is niet droog dus na het aanmelden zal de poncho aan moeten. Ik word geroepen! Ankie gaat al van start! Wij melden ons aan of schrijven in en de 20 km mag ook al weg.

We hebben van alles te kletsen en ik heb Ria al zo'n poos niet meer gezien of gesproken,  wel over haar gehoord. Ik sluit me eerst bij Ria aan en als we het eerste onverharde pad opgaan moeten we achter elkaar verder. En kijk aan........ een glibberpaadje.

 Dit vraagt om geconcentreerd te lopen, veel naar beneden kijken en weinig van de omgeving genieten. Want om met blubberkleding in de auto te stappen dat heeft niet mijn voorkeur. Nu ik dit schrijf bedenk ik mij, de volgende keer maar schone kleding in de auto leggen. Ik heb ook altijd schone schoenen bij me om auto te rijden. Je begrijpt ik heb geen foto's van het polderlandschap gemaakt, maar dan komen we op asfalt, fijn! We moeten voor de spoorwegovergang wachten en wat rijdt daar? Een ICE! Daar heb ik vorige week verschillende keren in gezeten. Wat was dat fijn en leuk die treinrondreis door Zwitserland.

 Ik begin de rust te ruiken, of....zijn het de agrariërs die hun weilanden aan het bemesten zijn? De rust blijkt aan het eind van de weg te zijn. We besluiten eerst een sanitaire stop te houden en dan naar boven te klimmen voor de koffie/soeppost. Ik zoek mijn beker op, want bij deze vereniging moet je zelf je beker meenemen of er 1 kopen. Ik heb nog een hele mooie beker waar ik best trots op ben!

Na de rust is de splitsing van de 30/40 en de 20. Wij gaan weer richting Marienwaerdt. De route gaat via Tricht en daar komen bekende punten! Hier herken ik het dorpshuis en straten omdat de winterserie Geldermalsen ook altijd een keer richting Tricht loopt. En ja dit is echt het gebied van fruittelers, je ziet het fruit zomaar liggen.

We lopen nu op de Lingedijk, ook bekend gebied. En dan zien we het leertje al klaarstaan tegen de boom om te gaan plukken. Helaas er is nog niets te plukken, maar het leertje staat er vast.

De poncho kan ook uit en opgeborgen worden, die hebben we hopelijk vandaag niet meer nodig. We lopen langs het gemaal de Neust en gaan het onverharde pad op. Dus opletten en eigenlijk durf ik niet zoveel van de omgeving op te nemen,  dat vind ik dan weer jammer. Het is heerlijk buiten en we kletsen gewoon terwijl we gefocust blijven op het pad. En ja, de fruitpost komt alweer in zicht. Op ongeveer 16,5 km is daar de boerderij waar we kunnen genieten van een appel en er zijn ook paaseitjes of kruidnootjes.  Ondertussen beoordelen we de broekspijpen die langs komen. We vragen ons af waarom de ene broekspijp meer moddersporen heeft dan de andere. Als we dan bij onze eigen groep kijken, is de een ook meer een smeerpoets dan de ander....

We stappen weer op....de laatste kilometers naar de finish. En wat voor kilometers!!! De anderen kennen het pad, ik niet...... achteraf blijkt het pad mee te vallen, dat komt misschien omdat we al wat hebben meegemaakt vanmorgen. We komen op een pad met aan weerszijden bomen met bordjes erbij. Zijn het gedenkbomen???? Er staan bordjes bij met namen, soms met geboortedatum en overlijdensdatum. En zo komt de finish in zicht. In zie nog een aparte stam van een boom, we gaan de poort onderdoor en zien dan hoeveel auto's er ondertussen zijn.

We laten ons wandelboekje afstempelen,  gaan wat drinken en kletsen en toen.......toen ging het mis.......we zien Shirley en haar moeder Gerda, we zien Trijntje, we zien Ria en Arie.....we praten wat......we zitten wat.....en dan...dan.....is het ineens half 4!!!! Dat kan toch niet!! We schrikken er allemaal van...dik tijd om naar huis te gaan.

Het was een super gezellige wandeltocht,  we spreken af voor volgende week en gaan ieder onze weg.