Na een paar dagen het weer in de gaten te hebben gehouden, toch vrijdag besloten om in te schrijven voor Maastrichts Mooiste. En dan valt het weer vandaag toch best tegen. De poncho moet mee, dat wordt geen overbodige luxe!
Het wekkertje staat vroeg en na een onrustige nacht sta ik snel naast mijn bed. Alleen mijn boterhammen moeten nog gesmeerd worden. Cees verzorgt Amber en brengt Teun en mij even naar Maastricht. Dan kunnen Anneke en Cees ons later vanmorgen weer ophalen.
Na het ophalen van onze startkaart gaan we in het startvak staan en al snel besluiten we, de poncho moet aan.
Er wordt allerlei informatie verstrekt als we in het startvak staan en dan in het tijd voor de wave. Kort daarna klinkt het startschot of beter gezegd iets wat op een startschot moet lijken.
We lopen langs de Maas en een poncho is zeker niet overbodig. We lopen de 10 mijl, de afstand die morgen voor de hardlopers hetzelfde is. De pijlen hangen erg duidelijk. Dan komt het keerpunt voor de 10 km. lopers en even later voor de 10 mijl lopers. Hier moet de muziek nog opgebouwd worden. Denk nu niet dat alles netjes asfalt is, ik moet deksels oppassen met die ongelijke berm.
Bij de volgende stempelpost is de muziek wel aanwezig, maar het zijn niet veel muzikanten. We lopen een stukje door bebouwing en dan worden we via een aanwijzing geattendeerd op een ijsje. We overleggen even en besluiten dan om in de regen niet heen en weer te gaan voor een ijsje. Later bleek dit ook een stempelpost te zijn.
Als we verder gaan, gaan we de St. Pietersberg op. Voor de lezers die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis, Klik hier Wel heel leuk om naar het gestuntel van enkele chauffeurs te kijken. Wij gingen namelijk aan de lastige kant ( de opgang voor de bevoorrading) naar boven. 2 personenauto's kwamen het steile gedeelte al achteruit af. Een vrachtwagen probeerde het ook, dat ging minder goed, een volgende bakwagen stond op de helling te wachten met blokken voor zijn wielen. Voor onszelf is het ook best een pittige klim, maar zo leuk om te doen. Je vergeet gewoon dat je in de regen loopt.
Als we de Sint-Pietersberg af komen, lopen we langs het riviertje "De Jeker". Wil je meer over het riviertje weten, Klik hier
En ja, het is geen mooie asfalttocht, je verwacht eigenlijk geen onverhard grindpad, maar toch.....en het pad gaat vrij steil omhoog en dan hardlopen.....petje af ....
Het is dus de bedoeling dat we daar boven door het bos naar het open terrein gaan.....en als we boven zijn dan zien we........
Nog een klein stukje en dan gaan we de trap af naar de kade waar de finish is. We zien Cees en Anneke ook net aankomen. We krijgen een medaille en dan als beloning een stuk vlaai
We hebben er weer een mooie tocht opzitten, weer 16,1 km erop zitten.
Het goede doel is: https://www.geef.nl/nl/actie/ai-inzetten-tegen-longkanker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten