Totaal aantal pageviews

woensdag 30 mei 2018

Rondje Linschoten 30 mei 2018





Vandaag ga ik een eigen rondje lopen. Eerst was ik van plan om te gaan SOPPEN, maar om daarvoor 2 uur auto te rijden en dan 25 km te lopen, ik had er met het warme weer niet zoveel zin in. En de laatste tijd ben ik vaak elders lopen, dat de eigen omgeving ook wel weer trekt. Silvia heeft in het verleden wel aangegeven als ik op een doordeweekse dag ga lopen dat zij wel interesse heeft om mee te gaan. Dus dat was snel afgesproken en om 08.15 uur was Silvia bij mij en konden wij vertrekken.

Via de Beukenlaan lopen we richting de Ir. Enschedeweg. Maar dan valt mijn ook op vader Zwaan en even later zien we ook Moeder Zwaan met de kinders in het water. Er wordt door het echtpaar Zwaan niet heel erg lelijk gedaan, dus maak ik een paar foto's.



We steken over en gaan via het Houtdijkerpad naar Geestdorp. Dan gaan we de brug over en via het Jaagpad aan de Breeveld kant van de Oude Rijn richting Woerden. Via de Steinhagenseweg komen we op Veldwijk. Halverwege Veldwijk heb je de mogelijkheid om via een onverhard pad langs de naturplas te lopen en zo bij de andere plassen ( zandgaten) te komen. Als we op Veldwijk lopen zie ik ineens een zwarte zwaan. Hé dat is leuk die heb ik hier ooit als echtpaar met jongen gezien en daarna heel lang niet meer.
Iets van witte zwanen, zwarte zwanen??? Zit ik zo te denken nu ik het achter elkaar plak.


Na de zwanen, lopen we het onverharde pad op en wordt het tijd om plaatjes te maken van de ganzen. Normaal zijn de ganzen erg druk en maken ze behoorlijk wat herrie, maar nu zijn ze heel stil, je denkt wat gek, maar ze proberen ongezien te blijven en ze hebben de jongen dicht bij zich. 




Vandaag laten we het pad tussen de plassen even voor wat het is en gaan we buiten de plassen om. We komen wel bij de zwemplas voor honden maar dan gaat het richting het viaduct over de A12 heen bij Cattenbroek. We nemen hier een stukje Cattenbroek om zo via het Weidepad Linschoten in te lopen. Als we in Linschoten lopen zie ik de auto van onze jongste dochter staan. Zij is aan het werk, ik bel haar nog even maar ze neemt niet op. Wij lopen verder naar het Wapen van Linschoten. Daar gaan we heerlijk op het terras zitten en genieten van een kop koffie.


Dan gaat mijn telefoon en gaan we even terug om bij mijn dochter op het werk te kijken. Daarna nemen we de kortste route naar huis. Want we willen uiterlijk om 12.30 uur weer bij mijn huis zijn.

We gaan weer onder de A12 door bij de afrit van Woerden en dan via de Polanerzandweg langs de Zwerfkei richting het station in Woerden. 
Eenmaal op het fietspad langs de Oudelandseweg, geef ik aan dat ik nog eventjes een hellingproef wil testen en we gaan nog even het bos in. Dat stelt niet veel voor maar leuk even van het fietspad af. We komen nog langs het gemaal "Teylingen" en daar heb ik vorig jaar met Silvia nog onverwachts aan een barbecue gezeten. De mannen zijn er weer, dus vragen we even wanneer de barbecue is, dan komen we weer langs. Er blijkt geen barbecue te zijn dit jaar, grapje!!!!!

We lopen het dorp in en omdat wij sinds kort ook een bibliotheek langs de weg hebben, maak ik daar even een foto van. 


En dan staan we na 10 minuten weer bij mij in de achtertuin. Maar omdat er in mijn achtertuin weinig schaduw is op dat moment gaan we even binnen zitten en drinken we nog wat. Dan wordt het tijd voor Silvia om naar huis te gaan. We hebben de volgende tocht al afgesproken die we samen gaan lopen, de Kippenloop in Katwijk!




zondag 27 mei 2018

Bike&walking4hope 26 mei 2018



Vandaag staat er een heel andere wandeltocht op het programma dan je zou verwachten in de opbouw naar de Nijmeegse 4daagse! Maar het moet kunnen en omdat het voor een super goed doel is en ik sinds februari ook bij een super koor zing, ga ik met heel veel plezier richting Renswoude. Nu wil je natuurlijk eerst weten op welk koor ik zing en het goede doel weten? Nou dat kan hoor, hier is de link, ik zou even klikken en mij oriënteren!!! klik hier

De routes die er zijn om te wandelen, hebben eigenlijk niet het aantal kilometers wat ik graag zou willen in deze tijd, maar na wat contacten blijkt er toch een redelijk alternatief te zijn. Ik ga met zus Jannie eerst de route van 10 km lopen en dan de na een koffiestop de route van 16 km. Komen we tocht mooi aan de 26 km.
Wat ik anders nooit doe, nu dus wel! Zo zien we er na 26 km uit. Gelukkig zie je onze stoffige enkels niet. De foto is "geleend"!


Wij mogen met een dubbele route eerder starten, dus hebben Jannie en ik afgesproken om rond 08.15 uur in Renswoude te zijn. Ik neem ruim de tijd dus vertrek ik tussen 07.15 en 07.30 uur. Het is nog rustig op de weg en dan rijdt het best snel aan. De weg is bekend, ik ga weer eens bij Veenendaal-West de snelweg af. Daar gingen we er altijd af voor de A30 een feit was.
Als ik aankom bij het Landgoed Groot Abbelaar is Jannie er nog niet en doe ik rustig mijn wandelschoenen aan. Ondertussen arriveren Jannie en Gert ook en gaan we ons aanmelden.


Wij worden hartelijk welkom geheten en we blijken niet de eerste vroege klanten te zijn. Voor ons uit vertrekken Adrie en Annemarie.
Jannie vindt dat ik het beheer over de routekaart moet hebben, ik kan beter kaart lezen, nou???? is dat zo? Ik ben gewend aan gepijlde routes en vorige week met die wandelknooppunten was het ook nog spoorzoekertje, dus schrijft Diana haar 06 nummer even op het kaartje. En nu het kaartje niet kwijt maken natuurlijk. We gaan op pad. Het startersbakkie met wat lekkers komt over 10 km.
Als we de weg oversteken moeten we even zoeken naar het klompenpadbordje. Het is niet die brede weg, maar waar dan wel? Jannie steekt nog eens over om uit de verte te kijken en ja hoor! We zien het.
In ganzenpas gaan we achter elkaar aan. En dan wordt het trappetje af en trappetje op.
Het is hier wel mooi en wat een gave optrekjes staan hier.


De route van de 10 km. volgt eerst een stuk het klompenpad "Jufferpad" om dan over te stappen op het klompenpad "Daatselaarsepad". Op het eerste stuk komen we al een soort van omleiding tegen omdat er een stuk land ingezaaid is en we daar niet overheen kunnen. Het was ons goed uitgelegd maar toch lopen we hier te zoeken, dus Diana gebeld en nadat zij ons de oplossing aan de hand heeft gedaan gaan we verder en daar lopen Adrie en Annemarie te zoeken dus lopen we een stuk gelijk op. Langs het restaurant "De Dennen" en dan zien we met elkaar weer een bordje niet en lopen nog een stukje verkeerd. Gelukkig weet Annemarie het bordje te vinden wat we gemist hebben en kunnen we de paaltjes volgen langs het bouwterrein. Dwars door de weilanden heen, een route die ik niet zo gewend ben en die zeker niet gekozen zou worden zo kort voor Nijmegen! Enkels zijn nu "heilig". Vorig jaar om deze tijd nog een verstuikte enkel gehad en dat willen we niet meer! Dus oppassen geblazen.

We komen langs een oorlogsmonumentje en later op de dag komen er nog meer herinneren aan onze vader naar boven als we op de route van de 16 kilometer zijn. Maar voor nu de foto van het monumentje.


We lopen verder en dan wordt het even kijken, waar het overstappunt ligt naar de route van de 10 km. want daar gaan de wegen van Adrie en Annemarie en Jannie en ik scheiden.
Eerst komen we nog langs het Kasteel Renswoude. Eigenlijk ken ik het Kasteel wel van eerdere tochten die ik hier in de omgeving heb gelopen. Maar toch is en blijft het een mooi Kasteel. Wil je wat meer weten over het kasteel, klik hier
Hier maken we toch even wat kiekjes, kijk mee om even te genieten.


Jannie en ik stappen nu over op het "Daatselaarsepad" en wensen Adrie en Annemarie nog veel plezier op de route die zij hebben bedacht.

Op het klompenpad wat we nu volgen komen we al wat herinneren tegen aan de Grebbeberglinie. Dat ligt bij ons vooraan in ons geheugen, want dit heeft te maken met de periode uit de Tweede Wereldoorlog waar onze vader niet aan herinnerd wilde worden. Straks zullen we meer van de omgeving zien als we hier voor de 2de keer komen. Nu alleen wat plaatjes.


We lopen langs de camping en komen zo weer terug bij het Landgoed Groot Abbelaar.
De eerste 10 km. zit er op.
Het lijkt of er bij het cateringteam een soort van verwarring ontstaat als wij ineens binnen komen lopen. Zijn jullie nu al terug? Nou dat is toch niet zo gek als je vroeg vertrokken bent en er al 10 km. op hebt zitten. Wij willen even een sanitaire stop maken en een bakkie met de cake die wij aan de start overgeslagen hebben en dan gaan we weer hoor!
Wij gaan nog een keer 16 km. lopen. Later blijkt dat de andere wandelaars nog niet zo lang daarvoor zijn vertrokken. We zullen ze net niet meer inhalen.
Even wat plaatjes van een team wat er voor zorgt dat wij als wij terug komen verwend worden met allerlei lekkers.


Na de koffie gaan wij weer op stap. Nu kan ik het verhaal van het begin van de 10 kilometer tot Kasteel Renswoude kopiëren en hier nog een keer herhalen, je mag het van mij nog een keer lezen, ik meld hier alleen dat we bij de "zaai" omleiding in 1 keer goed liepen, dat we bij het bouwterrein het bordje wisten te vinden en dat we bij Kasteel Renswoude verder gingen met het volgen van het "Jufferpad".
Omdat wij wisten dat om 14.00 uur de uitreiking van de cheque van de opbrengst van vandaag uitgereikt ging worden, besloten wij er flink de pas in te zetten! We vertrokken om 10.45 uur en wilden de 16 km echt vlot lopen. En dat ging gebeuren ook. Eigenlijk hoopten wij dat we de andere wandelaars van de 16 km. nog in gingen halen. Maar dat is uiteindelijk net niet gelukt!
Na Kasteel Renswoude twijfelden wij even want ineens geen onverhard weiland of zo, maar gewoon een stuk fietspad. Later toen ik naar huis reed met de auto herkende ik de weg want hier reed ik dus 's morgens en 's middags ook met de auto. Nee, niet over het fietspad maar over de Arnhemseweg. Net voor het restaurant "De Hof" gaan we dan de Schalm op. Omdat het broedseizoen is, moeten we de verkorte route lopen, dus voor het spoor blijven. Als we net op de verkorte route zitten, staat er een bankje en dan besluiten we om even te gaan zitten, even wat drinken en een boterham eten omdat we best al een poos onderweg zijn en nog niet bij het eindpunt zijn. Na een korte stop van 5 minuten stappen we weer op.

Nu komen we langs het bezoekerscentrum "Grebbeberglinie". De  Grebbeberg vanuit de Tweede Wereldoorlog heeft binnen ons ouderlijk gezin altijd een gedenkmoment gehad. Jannie vertelde mij dingen die ik als "kleintje" uit ons gezin niet wist.
Over het onderwater zetten van gebieden had ik al meer geleerd tijdens de "Koninklijke Weg" en het lezen over de "Nieuwe Hollandse Waterlinie".


Het laatste stuk van het "Jufferpad" ging achter woningen in Renswoude langs en via een schapenweiland kwamen we weer op bekend terrein. Het laatste stuk moesten we nog over wat "schrikdraad" stappen. Ons ook wel bekend vanuit ons ouderlijk huis. Daar liepen de koeien ook achter een "schrikdraad" en moesten we na het melken het schrikdraad verzetten.

Het laatste stuk hadden we ook niet zo veel bescherming meer van bomen en omdat het inmiddels rond half 2 was, was dit best een warm stukje. Maar ik zag het landgoed alweer en wist dat we er bijna waren.
En ja hoor het was iets van kwart voor 2, tien voor 2 toen we binnenkwamen. Wij waren eerder terug dan de fietsers en dat gaf best een goed gevoel. Uiteindelijk waren we niet veel later dan de wandelaars die 16 km. liepen en voor ons uit waren gestart.

Er was van alles voor ons te eten en te drinken en ik heb er van genoten. Mijn dorst gelest met heerlijke koude karnemelk en dan even heerlijk onderuit zitten.


En dan is het wachten op de opbrengst!!! Want daar zijn we met z'n allen wel benieuwd naar. Dan komt het moment van de uitreiking van de cheque, en de opbrengst is...…………….


Gaaf!! Vooral dat laatste tientje hé? Ik denk dat er maar 1 iemand is die deze opmerking begrijpt, maar we gaan het lekker niet uitleggen.

Het was een fantastische dag en om 15.30 uur stond ik weer thuis. Ik heb genoten vandaag en wat mij betreft, als het een beetje past in het trainingsschema volgend jaar, dan ben ik weer van de partij!!

Nogmaals dank aan iedereen voor deze fantastische dag!!

zondag 20 mei 2018

Rondje Heldense Bossen 19 mei 2018




Gisteren avond ons voorbereid op een wandeltocht vanaf de camping. Omdat de tocht beschreven staat met wandelknooppunten hebben we de kaart erbij gepakt en waar het niet duidelijk stond in de originele wandeltocht hebben wij zelf de knooppunten erbij gezocht. De tocht nagerekend qua kilometers en wij kwamen op een kleine 18 kilometer. Mooi voor Cees want als je niet gewend bent aan lange afstanden lopen en dan veel over bospaden gaat, is de afstand zo prima.

In de beschrijving die wij van deze wandeling hebben staat onder andere:
"Een heerlijke wandeling door de bossen en de kleinschalige akkerlanden aan de uitlopers. Een afwisselend gebied waar veel bijzondere vogels te vinden zijn."

Vanaf de camping is het even kijken waar het eerste knooppunt zich bevindt, die is snel gevonden en goede moed gaan we op pad.
Maar al snel merken we dat je met wandelknooppunten wel deksels goed moet opletten. Meer op de paaltjes dan op de natuur en de vogels!!!
Want voor we het door hebben lopen we verkeerd en ja hoor we lopen een knooppuntenpaaltje voorbij en tja dan zitten we gelijk al verkeerd. Dus terug naar het paaltje en de route weer oppakken. Dat zijn de eerste extra meters, we moeten nu dus opletten anders wordt het te gek qua afstand.



Wij ontdekken dat je verdraaid goed moet zoeken bij elke splitsing en dat soms de struiken zijn gaan groeien en het paaltje onzichtbaar is geworden. En zo kan het dus gebeuren dat we even later weer bij een splitsing staan en ons afvragen welke kant we op moeten. Omdat we echt niets zien gaan we rechtdoor en ja hoor daar zien we weer paaltjes eerst één met rechtdoor en dan één met linksaf, we denken dat we goed gaan en dan vinden we het knooppuntenbordje, helaas!!!! helemaal verkeerd. De kaart erbij om te kijken of we de route aan kunnen passen, maar nee dan wordt de afstand groter dan terug lopen en de route weer oppakken. Dus terug................ en ja hoor daar vinden we het paaltje verscholen in de berm tussen hoog gras en struiken.


Het zijn nagenoeg allemaal bospaden en soms zijn de bospaden aangepast voor de mountainbikers, dus heuveltjes, Een pittige route.

Als we na verloop van tijd een bankje vinden, gaan we ons lunchpakketje opeten, daar hebben we onderhand wel zin in en dan komt het zonnetje ook langzaam te voorschijn.
De boeren zijn hier ook al volop aan het water geven op het land. Alles is hier kurkdroog.


Na de lunch lopen we verder en op dit traject missen we eigenlijk geen knooppunten, we hebben nu steeds zoiets bij een splitsing, heel goed kijken en alleen als we het zeker weten door lopen.
En dan komen we bij de Soesterduinen in het klein aan!! Wel heel ieniemienie hoor, maar toch!! en............. ik vind het knooppuntenbordje plat in het zand, er is hier een vuurtje gestookt en er is het één en ander vernield. Waar moeten we heen, ik kies voor recht over de zandvlakte en Cees zoekt een paadje er langs.



In de verte horen we steeds al schoten en honden blaffen, maar we schenken er geen aandacht aan. Als we verder lopen zeg ik ineens tegen Cees en loopt daar een paaltje van met een knooppunt erop. Een bewegend paaltje dus. Het blijkt een man met een hond te zijn en die heeft een hesje aan met een nummer erop. En dan nog even verder komen we een politiehondenvereniging tegen. Er is een training georganiseerd en die lijkt op een bekwaamheidsproef, of misschien noem je het een wedstrijd. We staan nog met 1 van de eigenaren van een hond te praten en hij vertelt dat zijn hond kans  maakt op de titel "Nederlands kampioen". We staan er een poos te kijken, maar dan moeten we toch weer verder.



Na een poos te hebben gekeken gaan we weer verder en dan lopen we Baarlo binnen, tenminste we komen bij Sandton Château de Raay. Wil je er meer over weten, klik hier


Het is ook een vrouwenklooster geweest en het "zuster kerkhof" herinnert je daaraan.



In de beschrijving van deze boswandeling vind ik nog het volgende over het Boekenderbos waar we nu doorheen gaan.
"Het Boekenderbos dat grotendeels bestaat uit hoger gelegen naaldbossen die in de negentiende eeuw werden aangelegd om het stuifzand vast te houden. Rond het naaldbos vind je kleinere bossen en landbouwgrond, een favoriet leefgebied voor vogels als de patrijs en de wielewaal. Je vindt er ook beekjes, restanten van oude Maasbeddingen."

Dit deel van de route loopt wel prettiger, hier lopen we grotendeels op een verhard fietspad en dat vraagt toch wat minder van je conditie dan een bospad. We genieten van de mooie tocht en hebben geen spijt dat we deze tocht gekozen hebben, alleen zijn we bang dat er wel heel wat meer meters gemaakt worden dan we vooraf hadden berekend.


De mooie fietspaden zijn afgelopen als we weer rond de camping lopen. Door een aantal keren een knooppunt gemist te hebben is de tocht al wat langer geworden dan gepland, dus vraag ik aan Cees of we hier soms af moeten haken en terug gaan naar de camping. Maar nee daar wil Cees niets van weten en we gaan verder. 
Inmiddels lopen we in de Heldense Bossen en daar staat het volgende over in de omschrijving: 
"De Heldense Bosseb bestaan uit verschillende aaneengesloten dennenbossen. Je vindt hier niet alleen bos, maar ook een mozaïek van kleinschalig akkerland, vennetjes en kleine heidevelden. Een prachtig wandelgebied, Je geniet hier volop van de stilte. Vanuit de bossen wandel je zo Helden in."


Ook wij wandelen naar Helden, maar niet nadat we weer een keer op zoek zijn geweest naar een knooppunt, dus weer wat extra meters. 
In Helden hebben we onszelf een ijsje beloofd en die gaan we ook scoren! We zitten even heerlijk buiten te genieten van het lekkers. Maar dan wordt het toch echt tijd om richting de camping te gaan, maar................


dat wordt een andere route dan wij dachten. Als we de knooppunten volgen op ons briefje vragen we ons af of we goed gaan. We gaan achter schuren van een boerderij langs, tussen de akkerbouwlanden door en dan verdwijnen we toch weer in het bos om zo via dezelfde knooppunten als vanmorgen weer bij de camping te arriveren. 

En dan lees ik de GPS uit en wat blijkt? We hebben gewoon 23 km gelopen vandaag en dan niet op het asfalt, maar door het bos met hoogteverschillen. 
Ik ben ontzettend trots op Cees die dat toch maar gedaan heeft, zonder training, knap hoor!

We ploffen op onze stoelen neer voor de caravan en gaan genieten van een wel verdiend drankje.





donderdag 10 mei 2018

65ste Margratentocht (Memorial Walk) 10 mei 2018




Vandaag staat de Margratentocht op het programma. Omdat het voor ons best een stuk reizen is, combineren wij deze tocht met een verblijf op een camping die toch een stuk dichter bij de startlocatie is. Evengoed loopt de wekker vanmorgen om 06.00 uur af. Het is nog één uur rijden vanaf de camping naar de startlocatie. Dus 07.00 uur starten zit er niet in omdat wij niet voor 07.00 uur met de auto op de camping mogen rijden. Uiteindelijk is het ruim kwart over 7 als we wegrijden.
Vorig jaar ben ik met Cees onderweg geweest en tot de rust in Mheer gekomen. Door gezondheidsproblemen moesten we toen afhaken. Nu wil ik graag alsnog de tocht lopen. Het eerste deel was vorig jaar zo mooi. In principe was het de bedoeling dat Cees ook mee zou lopen, maar hij besloot toch mij weg te brengen en bij de rust samen koffie te drinken en samen de Amerikaanse begraafplaats te bezoeken. Want deze tocht heeft een speciaal thema. Ook dit jaar wordt er een herdenkingswandeling uitgezet met als bijzonder thema ONZE BEVRIJDING en DE AKKERS VAN MAGRATEN.
De
ze thema's doen ons nadrukkelijk terugdenken aan de oorsprong van de Margratentocht en herinnert ons aan de beelden toen deze akkers werden veranderd in een erebegraafplaats voor onze Amerikaanse bevrijders in de 2e Wereldoorlog.
Voor meer historie over het ontstaan van de Margratentocht, klik hier




Onderweg hebben we wel wat regen en aan de weg te zien heeft het soms best behoorlijk geregend. Ik besluit dan ook mijn regenponcho maar aan de band van mijn rugzak te doen. Ik loop alleen vandaag en dan kan ik als het werkelijk gaat regenen snel mijn poncho aan trekken zonder dat de hele rugzak af moet en ik moet gaan graven naar dat ding. Maar eerst gaan we ons aanmelden. Het inschrijfgeld is echt belachelijk laag, dat ze voor zo'n bedrag nog een tocht uit kunnen zetten!


Nadat ik voor de zekerheid (dan weet ik zeker dat ik niet achter een boom hoef) nog even naar het toilet ben geweest, ga ik op pad. Ik spreek met Cees af dat we elkaar weer in Mheer zullen zien. Dat is 8,3 km volgens de routegegevens. Nou ja routegegevens? Er is geen routebeschrijving, ik heb het op de site gezien en het hangt nu bij de overige informatie aan de muur. 
Een routebeschrijving heb je ook echt niet nodig. Het is super verzorgt en uitgepijld!! Een compliment waard en die geef ik ook als ik 's middags terug kom.


Al snel kom ik door een eerste woonkern heen en van het bestaan van deze kernen zo aan de grens van ons land weet je niet veel af. Ik zit weer even te snuffelen op de site van de organisatie en kom weer veel informatie tegen. Die wil ik je niet onthouden, maar ook niet allemaal opnemen in mijn blog, dus als je deze informatie wil lezen, klik hier

Als ik door die eerste woonkern loop, zie ik een paar wielrenners zich klaarmaken voor een tocht. Ik vang de opmerking op "met een beetje geluk blijft het nu verder droog vandaag" en dat hoop ik dan ook maar. Achteraf blijkt het ook waar, want veel meer dan een paar druppels heb ik niet meer gevoeld.


Ik weet het nog van vorig jaar en weer kijk ik mijn ogen uit. Wat is het hier mooi en als het mooi is, blijf ik ook maar foto's maken. 



Vandaag zijn er wel stukken asfalt, maar ook veel paden met "puin"verharding en soms stukken waar je even moet zoeken naar het beste pad zodat je niet uitglijdt, maar dat geeft ook niet als je naar de prachtige omgeving kijkt. En als je dan alleen loopt, geniet je van de vogels die het hoogste lied zingen. En dan een poeltje met water. Er is echt van alles te zien.


Dan zitten de eerste 8 km. erop en wordt het klimmen om in Mheer bij de rust te komen. Dit stukje vergeet ik na vorig jaar nooit meer. Cees zit al te wachten, want hier ga ik mijn startkaart af laten stempelen en even rusten, dus dat wordt koffie met een stuk heerlijke rijstevlaai!! We zijn niet voor niets in Limburg!!


Omdat het voor ons allebei best lastig is om te bepalen waar we zijn, stel ik voor dat wij onze locatie gaan delen. Op die manier kunnen we zien waar onze telefoons zijn en dus waar we zijn. Dan kan Cees ook zien of ik al bijna bij de Amerikaanse begraafplaats ben. Zo gezegd zo gedaan, denken we!
Ik ga weer aan de wandel en al snel kom ik een monument tegen waar ik foto's van maak. Ik kan er niet zo erg veel van terug vinden op Wikipedia maar eigenlijk spreekt het voor zich.


Het is wel bewolkt vandaag, maar het geeft niets de natuur waar we doorheen lopen is gewoon zo mooi, ik geniet er met volle teugen van. Regelmatig maak ik een foto en dan kom ik een rode kastanjeboom tegen. Duidelijker gezegd een kastanjeboom met rode bloesem. En dan na anderhalf  uur lopen ben ik de begraafplaats toch aardig genaderd. 


En lopen Cees en ik elkaar bijna mis omdat het locatie delen niet goed gaat. Maar na berichtje heen en weer komt het goed. Ik ben best onder de indruk dat zoveel jonge mensen voor onze vrijheid zijn gesneuveld. Een ernstig moment in een heerlijke ontspannen wandeltocht die je in vrijheid kan maken. 


Dit zijn momenten om bij stil te staan en om stil te worden. Cees en ik lopen hier dan ook zonder veel te zeggen. Jongeren die hun vaderland verlieten om voor onze vrijheid te strijden en nooit meer terug zijn gekomen.


Wil je meer info over de Amerikaanse begrtaafplaats, klik hier


Ook zijn de gebieden in kaart gebracht waar de bommenwerpers heen gingen.


Na  dit bezoek loop ik met Cees mee naar de auto. We eten daar onze boterham en dan stellen we het delen van locatie beter in. Ik ga weer verder, nog een kilometer of 4 en ik ben weer bij de start/finishlocatie. Cees gaat met de auto die richting op.

Onderweg kom ik nog wel wat bijzondere dingen tegen die ik even op de foto zet.


En dan zit de wandeltocht erop! 
Voor degene die geïnteresseerd is in statistieken nog even wat info:
Afstand (incl. de begraafplaats) 20,9 km
Tijd bewogen: 3.46 uur
Gem. bewogen: 5,6 km/h
stijgen: 282 m
Afdalen: 296 km