Totaal aantal pageviews

vrijdag 22 september 2017

71ste airborne wandeltocht 2 september 2017


Vandaag staat de 71ste airborne wandeltocht in de agenda. Ik heb mij al via internet ingeschreven en met André en Michel afgesproken om te gaan lopen. Vandaag hoef ik niet heel erg vroeg op omdat de starttijd bepaald is op 09.30 uur voor de 25 km. Omdat ik de overstaptijd van 4 minuten in Utrecht wat krap vind en er ook een trein eerder vanaf Woerden naar Utrecht gaat besluit ik die te nemen. Cees brengt mij naar het station in Woerden en als we onderweg zijn genieten we al van de grondmist die over de weilanden ligt.

Als ik in Utrecht op het perron sta te wachten op de trein richting Oosterbeek, zie ik hoe langer hoe meer wandelschoenen arriveren. Het is ook een groot ééndaags wandelevenement in Oosterbeek en het trekt altijd veel wandelaars. Later lees ik dat er 31.732 deelnemers waren. Het is ook een bijzondere wandeltocht die de start is van de herdenkingen in september in en rond Arnhem.

Even een stukje informatie van Wikipedia gehaald:
"De Airborne Wandeltocht is een herdenkingstocht in het kader van de Slag om Arnhem (september 1944) en vindt iedere eerste zaterdag van september plaats in Oosterbeek. Het is een van de grootste internationale wandelevenementen. De wandeltocht wordt georganiseerd door de Politie Sport Vereniging Renkum.
De Airborne Wandeltocht is een eerbetoon aan de ruim 1.700 Britse en Poolse militairen die in de Slag om Arnhem het leven lieten en begraven liggen op de Airborne Begraafplaats te Oosterbeek. De opbrengst van de Airborne Wandeltocht wordt aangewend om minder draagkrachtige oud-strijders en nabestaanden in staat te stellen over te komen om de jaarlijkse Airborne herdenkingen in en rond Arnhem bij te wonen.
In het jaar 1947 organiseerde de Politie Sport Vereniging ‘Renkum’ voor het eerst de “Airbornemars”, om diegenen te eren die in de septemberdagen van 1944, onder meer in de omgeving van Oosterbeek, hebben gestreden voor de bevrijding van Nederland. Aan de eerste “Airbornemars” namen zo’n 2.000 wandelaars deel en werd daarmee vanaf het begin al een succes. Later werd aan deze mars, met toestemming van Major-General R.E. Urquhart, CB, DSO, commandant van de 1e Airborne Divisie, de naam “Airborne Wandeltocht” gegeven en mocht het Pegasus-embleem door de organisatie worden gebruikt.
Vanaf het begin is de netto-opbrengst van de Airborne Wandeltocht bestemd geweest voor de soldaten, die invalide zijn geworden door de oorlogshandelingen tijdens de Slag om Arnhem, alsmede voor de nabestaanden van de gevallenen, die financieel niet in staat zijn om de Airborne herdenkingen in september in Arnhem en omgeving bij te wonen. Vanaf 2011 komen ook andere doelen in aanmerking voor een bijdrage, mits deze passen in het gedachtegoed van de Airborne Wandeltocht en voldoen aan de daartoe door de organisatie opgestelde beleidslijnen.
De Airborne Wandeltocht kent vier afstanden, te weten de 10, 15, 25 en 40 kilometer (40 km voor individuele wandelaars).
In 2016 werd de Airborne Wandeltocht voor de 70e maal gehouden en lopen een recordaantal van 36.191 wandelaars mee, afkomstig uit meer dan twintig landen.[1]"


In Oosterbeek staan André en Michel al te wachten, zij waren als eerste uit de trein vermoed ik. Met z'n drieën gaan we richting de start. We staan nog wat rond te kijken en te kletsen en bij wat kraampjes te kijken en dan ineens ontdek ik dat het al 09.30 uur is geweest, dus dat er gestart kan worden. Om je een indruk te geven hoe druk het aan de start is een paar foto's.


Het starten gaat vrij snel, ook al wordt er niet gescand, maar gewoon een aantekening op je startkaart gegeven. Na de start gaat het even steil naar beneden en gelukkig is het droog weer dus niet glad en glibberig want dan is het oppassen geblazen. 
Vanmiddag komen we via hetzelfde pad terug het finish terrein op, maar nu beginnen we eerst aan de 25 km. Het is best druk het eerste stuk omdat op de 40 km na, alle afstanden tegelijk starten en er dus ook gezinnen met kinder/wandelwagens meelopen. Even oppassen dus!


We lopen door het centrum van Oosterbeek en als we het centrum uitlopen komen we al vrij snel bij de Airborne War Cemetery.

Ook hiervoor ben ik even naar Wikipedia gegaan voor achtergrond informatie. Want dat dit meer is dan een wandeltocht van 25 km is wel duidelijk.

"De Airborne War Cemetery is een militaire begraafplaats, gelegen aan de Van Limburg Stirumweg in de Nederlandse plaats Oosterbeek. Officieel heet deze begraafplaats Arnhem Oosterbeek War Cemetery.[1], volgens de beheerder, de Commonwealth War Graves Commission (CWGC). Eigenaar is de Staat der Nederlanden[2].
Op dit ereveld liggen 1754 militairen van de landmacht, luchtmacht en zeemacht begraven die in de periode september 1944 tot april 1945 sneuvelden (plus enkele burgers van de CWGC). De meeste van deze mensen zijn omgekomen in de omgeving van Arnhem, tijdens de Slag om Arnhem, een onderdeel van Operatie Market Garden in september 1944. Van de graven zijn er 1678 van Britse, 8 van Nederlandse en 73 van Poolse militairen. Drie graven zijn van medewerkers van de Commonwealth War Graves Commission. Drie militairen die hier liggen dragen de hoogste Britse militaire onderscheiding, het Victoria Cross."




"Op het ereveld staat een uit Portland-natuursteen vervaardigd centraal kruis, 'Cross of Sacrifice', zoals gebruikelijk op Britse erevelden, waarop een bronzen zwaard is bevestigd. Dit kruis is bedoeld om alle Gemenebest-militairen te gedenken die gesneuveld zijn in Nederland maar nog steeds vermist worden. Vlak achter de poort van het ereveld staat een gedenksteen. De tekst op de steen luidt: Their name liveth for evermore. Aan beide zijden van de poort staat een kleine kapel. In deze kapellen hangt een marmeren plakkaat met de afbeelding van een adelaar en de tekst 1939 - 1945. In beide kapellen is ook een boek aanwezig met alle namen, rangen en graflocaties van de gesneuvelden. Een kleine 50 meter naast het ereveld staat het Air Dispatchers monument."



Een bezoek aan de begraafplaats is indrukwekkend en het laat nog weer eens zien hoe onze vrijheid zwaar bevochten is en veel jonge levens heeft gekost.
De tocht gaat verder en dan komen we weer langs het station Oosterbeek. Maar nu gaan richting Wolfheze. 
Af en toe stoppen we even voor een sanitaire stop, maar na overleg besluiten we 1 keer te stoppen voor een lunchpauze. Verder is het eigenlijk niet nodig om te stoppen.
In Wolfheze lopen we over het terrein van een zorginstelling. Het valt op dat het terrein er onverzorgd uitziet. Er staan wel nieuwe gebouwen maar er zijn veel oude gebouwen. 
En dan is het 11.00 uur! Zeker vandaag past het 11-uurtje in de wandeltocht en daarom houden we stil. 


Bij "De Boschhoeve" gaan we even zitten om van onze lunch te genieten. Hier is het altijd druk maar als wij aankomen, komen er net een paar stoelen vrij en daar maken we gebruik van.
De één geniet van de soep en de ander van een kop koffie.


Na de lunch gaan we weer verder en lopen we Heelsum binnen. Daar staat een monument wat vandaag wel heel vaak op de foto zal worden gezet en ik doe er ook nog even aan mee.


Dan kom ik langs een hek wat wel een heel toepasselijke tekst heeft voor vandaag en natuurlijk vraagt dit een kodakmoment. Nog even en dan zijn we onder het viaduct voor een stempel op onze startkaart en natuurlijk moet dit moment ook even vastgelegd worden. 


De tocht gaat verder en we lopen Doorwerth binnen. Als we wat verder lopen zien we een waarschuwing aan de bomen hangen. 


Dan gaat de route verder richting het Dunoplateau. Ook hier heb ik even naar gezocht op Wikipedia en het onderstaande gevonden. Er is veel meer info over te vinden maar ik geef hier even in het kort wat aan. Wil je meer weten dan even zoeken op internet.

"Duno of Duunoog is een buitenplaats in de Nederlandse provincie Gelderland. Het is vanaf 1800 ontstaan als landschapspark met een prieeltje, theekoepel, rosarium en kassen, belvedère en rotspartijen. Het ligt ten zuiden van Doorwerth op een stuwwalrand aan de Rijn. Bij de Duno ligt de ringwalburg de Hunnenschans[noot 1]die sinds 1965 de status archeologisch rijksmonument heeft.

Tijdens de operatie Market Garden in 1944 werden de villa en het jagershuis, vermoedelijk door artillerievuur, verwoest en de omgeving zwaar beschadigd. Er ging veel oud geboomte verloren. Na de beëindiging van de gevechten werd de Veluwezoom definitief frontgebied. Op de Duno werd een loopgravenstelsel aangelegd dat westelijk richting Wageningen liep en oostelijk richting Arnhem.[7]
Het landhuis werd niet herbouwd, maar de oorspronkelijke plaats van het huis is in het parkachtige gebied nog goed zichtbaar. Er zijn nog restanten van het toegangshek en de theekoepel en van de azalealaan. Het landgoed wordt nog steeds beheerd door het Geldersch Landschap en is open voor publiek.[8]".


Na een kort rustmoment gaan we verder door het Heveadorp richting Oosterbeek. Hevea doet mij denken aan de regenlaarzen die wij vroeger hadden en als ik even ga zoeken op internet blijkt het inderdaad een dorp te zijn wat rond een rubberfabriek stond. De fabriek is gesloten maar het dorp bestaat nog steeds. 

Dan komen we Oosterbeek weer binnen en daar zijn nog steeds oud-strijders die bij de defilé aanwezig zijn. Hoe jong zijn deze mannen geweest als je nu nog aanwezig bent bij de 71ste airborne wandeltocht? 


Dan lopen we het finish terrein op. We drinken daar nog wat en kletsen nog wat. Er worden nog wat inkopen gedaan en de felbegeerde herinnering en stempel in het wandelboekje worden opgehaald. 
Dan besluiten wij richting station te vertrekken en daar is het vandaag behoorlijk wat drukker als normaal. 


Om 18.04 uur ben ik weer in Woerden en haalt Cees mij weer op. Het was een lange, maar super gezellige dag met gezellige wandelmaatjes!!! Dank je wel voor de gezelligheid van vandaag. 
En omdat er nog niets aan mijn tas hangt nog maar een gezellige sleutelhanger aangeschaft.