Pegasus wandeltocht 26 oktober 2019

Het is de 4de zaterdag van oktober en dat is traditie getrouw de zaterdag van de Pegasus wandeltocht.
Het wekkertje gaat vroeg vanmorgen, kwart voor 6, ik wil om half 7 weg rijden. Dan ben ik er om 07.30 uur en kan ik inschrijven, een bakkie doen en dan om 08.00 uur starten. Vandaag met niemand afgesproken, soms loopt het zo. Maar alleen ben je nooit! En dat blijkt wel weer. Ik kan redelijk vooraan parkeren. De parkeervrijwilligers wijzen je keurig je plek aan. Ik heb elk jaar moeite om de auto terug te vinden. Hopelijk lukt het dit jaar wel. Voor de zekerheid zet ik een waypoint in mijn gps, ik heb dit tenslotte niet voor iets geleerd!!!
Wat ook nieuw is, het is niet inschrijven in het theehuis, maar weer in de kerk! En dat blijkt heel gemakkelijk te zijn vanaf mijn auto.

Als ik aankom staat er al een hele rij om in te schrijven, maar het gaat toch vrij snel. Nog even een sanitaire stop en dan nog een bakkie koffie, hopelijk is het dan licht en kan ik starten. Als ik koffie haal, zie ik Marja en Jaimy. Soms weet je dat er bekenden zijn en zie je ze niet en nu zien we elkaar wel een paar keer, nog bedankt voor de foto Marja. En dan wordt ik ineens aangesproken. Jan is er ook samen met zijn vrouw Jenny. Jenny gaat de 20 lopen en Jan de 30. Jan en Jenny zijn een gezellig stel en ik sta even bij ze koffie te drinken. Dan vraag ik of het bezwaarlijk is om een beetje samen op te lopen. Geen bezwaar.

De Pegasus wandeltocht wordt sinds 1984 georganiseerd door VVV Ede i.s.m. de wandelvereniging Bauw-Wit Ede en het voormalig verzet. Het is een herinneringstocht langs gedeelten van de oorspronkelijke ontsnappingsroute. Deze ontsnappingstocht heeft plaatsgevonden in de nacht van 22-23 oktober 1944. Voor meer info, klik hier en klik hier

Al een aantal jaren loop ik deze tocht omdat het een herdenkingstocht is en ook zijn er niet zo veel tochten om uit te kiezen in deze tijd van het jaar.
Het is gezellig om met Jenny en Jan op te lopen. Dan geeft Jenny aan dat zij wat rustiger aan wil doen en omdat Jan toch de lus van 10 km maakt, geeft ze ons het advies lekker door te lopen en haar terug te laten zakken naar een tempo wat beter past.
Jan en ik gaan verder en soms stopt 1 van ons voor een foto, soms maken we dezelfde foto, of we kletsen wat.

Onderweg kom ik Marja en Jaimy weer tegen, zij maken een foto van een mooie paddenstoel, volgens mij is het een inktzwam, maar ik weet het niet zeker. Marja stuurt zoals beloofd de foto door en dit is het resultaat!

Voor we het weten zitten de eerste 9,5 km erop. We gaan bij juffrouw Tok op de koffie en daar zitten bekenden van Jan, dus een praatje is snel gemaakt.

Na de koffie steken we over naar de Ginkelse hei, bij het monument staat een groep mensen dus kan ik er dit jaar geen foto maken. Volgend jaar maar weer. Het gaat nu even zandhappen worden. Dit is altijd een kort maar pittig stukje. De schaapskudde is nergens te zien. Soms lopen ze dichtbij de schaapskooi.

 De tocht gaat verder, onder de A12 door en over het spoor Ede/Arnhem. Een stukje wat ieder jaar weer terug komt.

Ik kom langs een beek waar andere jaren nog wel wat water in stond, maar dit jaar niet meer dan een grote plas. Meestal zijn we hier rond 11.00 uur en ook dit jaar is het rond de klok van 11.00 uur.

Verderop weet ik een boomstam die in het verleden over water lag en waar iemand weleens op heeft staan te balanceren met een grote rugzak, ik maak er nu weer een foto en kan niet anders zeggen dan "zoek de verschillen"!

We gaan verder, het kabouterbos door en dan via het houten vlonder pad langs een leuk vennetje. Hier ben ik al met verschillende tochten langs gekomen. Soms van de ene kant en soms vanaf de andere kant.

En dan sta ik voor ik het weet bij Restaurant Campman. Daar drinken we even een kop koffie en laten onze routekaart afstempelen. Ik ga nog even een sanitaire stop maken en als ik dan terug kom zie ik mijn wandelgezelschap niet meer. Bij navraag blijkt die al weg te zijn. Oké dat wordt of even gas geven of het zo laten. Maar dan zie ik verderop wachtende wandelaars en ja hoor daar staat Jan met voor hem een bekend echtpaar uit Duiven. Ik ken ze niet maar al snel heb ik de klets met de dame van het echtpaar.

 Al kletsend gaan de kilometers onder onze voeten door en we besluiten ook maar even het pad met een uitdaging te nemen, dus langs het spoor en niet onderdoor over de klinker weg. Zo komen we bij de wagenrust op de 26,5 km.
Hier nemen we weer afscheid van het echtpaar en gaan we verder, maar niet voor lang want Jan loopt bekenden achterop. Ik loop alleen verder maar niet voor lang want er verliest iemand zijn route/stempelkaart en omdat meneer oordopjes in heeft moet ik weer even een tandje bij zetten om hem in te halen en hem de route terug te geven. We lopen een stukje samen op en dan vervolgen we allebei weer ons eigen weg. Ik maak wat foto's.

Dan kom ik het bos uit en sta ik bij het mausoleum. Ik maak nog wat foto's van de herdenkingsmonumenten en dan komt Jan er weer aanlopen. Het laatste stuk lopen we weer samen.

En zo komen we bij de finish locatie aan. Hier eet ik even mijn laatste boterhammen op, ik drink nog even wat en dan ga ik de Keep Them Rolling wagens opzoeken.
En ja hoor, ik heb geluk!!! Mag voorin de Jeep zitten!!! Dat is altijd leuk. Volgens de eigenaar/chauffeur loopt de Jeep niet goed, iets technisch wat ik niet snap, maar wel merkt bij het optrekken.

Eenmaal terug op de Hartenberg loop ik de kerk weer in om mijn vaantje op te halen. En wie komt er net de kerk uit, Kim!! Ik klets even met Kim en maak kennis met haar moeder en zus. Leuk Kim om elkaar even te spreken.
Dan begint het tijd om de auto te gaan zoeken en...… ik loop er zo in 1 keer naar toe!!
Na een heerlijke wandeldag ga ik richting huis.

Wandelfit Hoge Veluwe 22 oktober 2019

Deze keer geen plaatsnaambord, maar het nieuwe centrum als begin plaatje. Het is vakantie en dan is het altijd leuk om met Jannie mee te gaan naar de Hoge Veluwe. Met wandelfit lopen we dan altijd. Vandaag is het even een gok hoe laat ik zal vertrekken, het is een uurtje rijden maar omdat er rond Utrecht flink aan de weg wordt gewerkt heb ik geen idee hoe veel tijd mij dit extra gaat kosten. Ik besluit 's avonds van te voren al dat ik bij De Meern in de file ga invoegen. Dan heb ik echt alleen het knooppunt "Ouderijn". Eenmaal bij Lunetten is het leed weer geleden. En dan is het ook nog herfstvakantie voor 2 regio's dus er zullen ook vast mensen op vakantie zijn, maar als ik binnendoor ga naar De Meern sta ik al in een rijtje wat langzaam vooruit kruipt. Eenmaal op de A12 valt het invoegen wel mee, ooowwja grote, grote vrachtauto, je ziet mij toch wel in mijn ieniemienie Corsa?

Als ik bij Jannie aankom is het nog vroeg en vroeg zat, dus even wat kletsen en het is tijd om te gaan. Als we de auto geparkeerd hebben op de Hoge Veluwe, drinken we nog een bakkie en dan is het tijd om te gaan. Wat een grote groep!!!! Dat heb ik weleens anders meegemaakt. Mieneke gaat met 2 gidsen met de wandelaars mee en wij gaan met de doorstappers met Theo mee. Ik heb met Theo een paar weken geleden ook de Wandeldag gelopen. Onderweg vraag ik nog even hoe het herstel van de 15 km. toen geweest is en dat is prima geweest. Mooi dat is weer een opsteker en betekent dat het er best goed uit ziet.

Het is echt een heerlijke herfstdag en al snel begin ik het warm te krijgen. Niet dat de zon nu zo uitbundig schijnt, maar de natuur is niet koud.
Na verloop van tijd komen we langs een modderbad van de wilde zwijnen en ja hoor even een grap van Theo voor de nieuwkomers onder ons.

Het is trouwens wel oppassen want met alle bladeren die nu vallen, zie je de wortels en de gaten niet zo goed en we lopen vandaag heerlijk onverhard. In het begin (een paar jaar geleden) was ik dir niet zo gewend en was het voor mij best aanpoten, maar nu ik veel meer onverhard loop kan ik het best aan en merkte ik dat ik alweer voorop ging lopen en ja dat moet niet want dan ga ik trekken en ik weet niet wat de meeste wandelaars qua tempo aankunnen. Maar achteraan vermaak ik mij ook prima en ga ik met het foto toestel aan de gang.

Soms hebben medewandelaars ineens door dat ik nu Hetty ben en dat ik samen met Jannie de Mont Ventoux ben op geweest. Leuk dat mensen er nog steeds naar vragen. En of het zwaar was??? Nou ja iedereen heeft ergens een stuk dat je jezelf tegenkomt en natuurlijk heeft ook iedereen een stuk waarop je denkt die …….. berg. Maar als ik na een dag of een paar uur denkt.. ik zou het nog wel een keer willen en kunnen doen, is het goed te doen geweest. En ja natuurlijk ligt het ook een stukje aan de voorbereiding. Die is zeker niet verkeerd geweest.

Het is dit keer weer genieten van de herfst op het park en de paddenstoelen die vorig jaar door het droge najaar niet te zien waren komen nu dubbel en dwars boven. Overal waar je kijkt zie je zwammen of zijn het parasieten? Paddenstoelen, die ik niet allemaal bij naam ken, teveel gewoon om steeds weer stil te staan.

We gaan door een gebied wat ik nog niet zo goed ken, de tocht gaat richting Jachthuis Sint Hubertus. En dan komen we door een vrij nat gebied en dan komen we langs het onderste gedeelte van een molen. Een molen op de Veluwe?? Molens zie je toch in het Groene Hart?
Het is eigenlijk een waterpomp die gebruikt zou worden als de vijver van het Jachthuis weer leeg zou lopen. Dit was namelijk gebeurd en daarna is de waterpomp gerealiseerd. Deze is echter nooit gebruikt. Meer informatie? klik hier

Nog even wat plaatjes die ik hier gemaakt heb. Geniet even van de omgeving, zo anders dan het bos of de hei.

We gaan weer verder en dan komt de vraag over de herfstkleuren, Hett hoe en waarom de bomen hun blad verliezen. Wil je meer weten over de verkleuring van het blad, klik hier.
Theo vertelt er nog veel meer over en later vertelt Jannie mij dat er een boek over is. Daar wil ik graag de titel en het ISBN nummer van hebben, leuk om eens te vragen als cadeau.

Het was weer een leerzame, leuke, sportieve wandeling. Ik ben blij dat ik vandaag weer mee was. Een leuke groep die mij opneemt en waar ik mij welkom bij voel!!!
Zo leuk om een aantal keren met jullie mee te lopen. Ik hoop er ijs en weder dienende, in de kerstvakantie weer een keer bij te zijn.

Utrechtse Herfstbossen 12 oktober 2019

Vandaag staat de Utrechtse herfstbossen tocht op het programma. Er valt de laatste tijd vrij veel regen en dat levert heel veel paddenstoelen op. Hopelijk gaat het vandaag meevallen met de nattigheid. Buienrader heeft het over een paar buien, helaas ik heb niet naar de miezerregen gekeken.
Als ik wegrij om 07.45 uur is het behoorlijk vochtig, aan de oostgrens schijnt het droog te blijven, maar Doorn ligt te veel in het midden van het land.
Silvia staat al op me te wachten als ik de carpoolplaats op rij. Ik trek mijn wandelschoenen nog even aan en stap dan over in haar auto.
We rijden naar Doorn en parkeren de auto op aanwijzingen van een vrijwilliger. In het restaurant kunnen we ons aanmelden, want we hebben ons al online ingeschreven. Dat gaat best snel en om 08.45 uur zijn we gestart. Je mag nog een appel mee nemen maar omdat er al 1 in mijn heuptas zit laat ik hem liggen.

Bert heeft zich ook net ingeschreven en gaat vandaag de 40 km. lopen. Hij is nog niet weg en daar verbazen wij ons over. Later zullen we hem nog een keer zien met zijn wandelmaatje.
Het is een zeer uitgebreide route beschrijving die wij meekrijgen en ik heb ook nog het gpx bestand gisteren gekregen en op mijn gps geladen. Ook is het nog eens prima gepijld!
Omdat wij elkaar al een poosje niet hebben gesproken, hebben we van alles te kletsen en voor we het weten lopen we verkeerd. Gelukkig heb ik op dit moment geen poncho aan en ben ik goed te zien in mijn "Support Casper" jasje.
We worden teruggefloten!! Dank je wel medewandelaars dat scheelt een hoop zoek en speurwerk.
Even later wordt het toch te regenachtig en moeten we de poncho voor de 2de keer aantrekken en eigenlijk gaat hij daarna niet meer uit.

We lopen door het Driebergse bos en komen verschillende sprengen tegen. Wil je weten wat een spreng is? klik hier

Na het Rijsenburgse bos, komen we bij het natuurgebied Bornia. Dat natuurgebied ken ik sinds mijn workshop "gps gebruik". En ja, wat ik al zei er zijn dit jaar super veel paddenstoelen. Het lijkt wel of de paddenstoelen die vorig jaar niet opkwamen nu ook meedoen. 

Kabouter Spillebeen heeft het super druk hoor!!

We lopen echt het hele natuurgebied Bornia door voor mijn gevoel. Heel veel van die mooie overstaphekjes. En dan een leuk bruggetje waar ik overheen wil, maar nee hoor, voor die tijd moeten we een smal paadje op. Later komen we het bruggetje weer tegen, maar er overheen ho maar.

Dan komen we bij een brug die ik herken en even later staan we bij de tunneltjes. Ik maak er even een paar foto's maar dan zien we alweer vliegenzwammen. Wil je meer weten over de vliegenzwam? klik hier

Het blijft gewoon nat weer. De ene keer denken we dat het bijna droog is en dan begint het weer te regenen.
Ondertussen beginnen we ook naar een rust/koffie te verlangen. Dat heeft ook wel met het weer te maken.
De gezelligheid maken we zelf want we raken niet uitgekletst, dat is dan wel weer waar.
Het bos is best mooi, maar als de zon schijnt zie je alles anders. Toch geniet ik wel.

Na het mooie Bornia gebied, lopen we Austerlitz binnen. Even door het dorpje heen en we zijn na 12 km bij de eerste rust. Het is hier druk, het terras zit vol en daar zie ik Bert weer zitten. Hij vertelt ons gelijk dat we er op moeten rekenen dat het even gaat duren voor je koffie hebt, maar dan heb je ook wat! Zie foto!
De sanitaire stop is een dingetje!!! De deurkruk is stuk, dus trek de deur niet dicht!

Nadat ons geduld aardig beproefd is, gaan we weer verder. Het gaat nu richting de Pyramide. De route gaat voor een deel over de bekende route van de Amersfoortse 2daagse, maar sommige stukken lopen we precies andersom en dan lijkt het heel anders.
Dan zie ik aan een boom paddenstoelen en eigenlijk wil ik ook wel weten hoe het er van boven uitziet, maar geen trap te bekennen. Dus het op een andere manier geprobeerd. Thuis zag ik het resultaat.

Het blijft de hele tocht erg druilerig weer, zelfs het humeur begint druilerig te worden. Ik stort me maar weer op foto's maken.

Het is echt een herfstbossentocht en dan verbazen wij ons over mega grote paddenstoelen. Echte mega's!! Zoiets heb ik nog niet vaak gezien. Dus het fototoestel wordt weer opgezocht.

Langzamerhand komen we toch weer in de bewoonde wereld en lopen we door Maarn? heen. Tijd om iets anders op de foto te zetten dan paddenstoelen.

Nu nog een, ze noemen het hier een berg!!!, ik vind het een verhoginkje, nog niet eens een heuvel. Het heet de Maarnse Berg en er hoort ook een zandafgraving bij las ik Wikipedia, kijk hier

Het laatste stuk is gewoon het hek volgen van de camping en je komt terug bij de start/finish.
Het was een prachtige tocht qua paddenstoelen, het weer liet zich van een minder leuke kant zien, maar perfect gepijld!
Na een optelling van punten en aftrekken van de minnetjes, blijft er een positief resultaat over. Ik zou hem een ander jaar weer lopen, maar dan graag droog weer!
Het verzopen katje komt binnen en na het afmelden en het afstempelen van het wandelboekje gaan we lekker wat drinken.

De Hoge Veluwe wandeltocht 5 oktober 2019

Het wordt alweer een traditie, de eerste zaterdag van oktober naar De Hoge Veluwe voor de wandeldag. Het wordt voor het park de 15de keer dat ze dit weekend organiseren. Voor mij wordt het de 4de keer dat ik mee ga lopen.
Ik heb er zin in en omdat het de 15de keer is dat deze dag wordt georganiseerd is er een jubileumroute gemaakt en daar gaan wij voor. De andere routes hebben we al een paar keer gelopen. Via wandelfit kwam er een verzoek of er mensen waren die met Theo mee wilde lopen en dat willen wij wel. Jannie heeft ons opgegeven.
Theo wil om 9.30 uur vertrekken en dat betekent dat ik niet zo heel erg vroeg mijn bed uit hoef en niet zo vroeg hoe te vertrekken.
Ik ga eerst Jannie ophalen en dan rijden we verder naar De Hoge Veluwe.
Het heeft de afgelopen week veel geregend maar vandaag belooft het een mooie dag te worden. Mijn nieuwe wandelbroek is donderdag binnen gekomen en eindelijk een broek die niet te kort is (dank je wel voor de tip Mineke).
Jannie heeft het startersbakkie weer verzorgd!!! Heerlijk even een bakkie en dan melden we ons aan en zien we dat Theo al staat te wachten.

Vandaag gaan we met een klein gezelschap wandelen. Wij zijn met z'n vieren en via het Merchantplein gaan we op stap naar de plek waar ooit het museum van Helene gepland was. We praten even over het feit dat het zo anders gelopen is, maar is het nu slechter? Het is anders. We komen bij een stempelpost waar je ook water kunt krijgen, maar water hebben wij niet nodig. Even kletsen en we gaan weer verder.

Het loopt lekker, allemaal een beetje hetzelfde tempo en dat tempo zit er lekker in! Al vrij snel doemt de volgende post voor ons op, de appelpost en daar heb ik wel zin in.  Weer een stempel op onze kaart en al peuzelend aan de appel gaan we verder. We komen bij een badplaats van de wilde zwijnen, helaas zijn er op dit moment geen poedelende zwijnen.
De volgende infopost komt in beeld. Daar hebben ze info over de jeneverbes. Hier is ook een "ketel".
Een "ketel", ik hoor je denken wat bedoelt ze?
Wil je weten wat een "ketel" is, dat is een door het wilde zwijn aangelegde kraamkamer. Ik heb deze ketel al eerder gezien, maar toch nog even kijken en een foto maken.

Na een bekend stuk te hebben gelopen gaan we nu toch echt een nieuw gedeelte in. Sinds een paar dagen is het hele park weer opengesteld. De bronsttijd is voorbij, maar de paddenstoelen schieten uit de grond met het vochtige weer van de laatste week.

We volgen een groot deel van het Eekhoornpad en lopen door het Otterlose Bos. Over het Otterlose Bos zijn de meningen verdeeld. Niet iedereen is er blij mee dat een deel van het bos bij het Park De Hoge Veluwe is gevoegd. Maar tijdens deze tocht genieten wij wel van het bos. En dan wordt het pad best oneffen. De wilde zwijnen zijn hier flink bezig geweest. Het is zo oppassen dat er geen foto's zijn gemaakt. Wel jammer misschien want het is echt een schitterend stuk van de route. Maar ik heb vandaag best veel paddenstoelen gezien dus nog maar een plaatje van de paddenstoelen.

Deze nieuwe 15 km is een echte "struin"route. Theo vertelt dat in het verleden veel meer van de paden mocht worden afgeweken dan nu. Dat is wel eens jammer, maar voor nu, genieten we met volle teugen.
Er is een spreekwoord, zoiets als "als paddenstoelen de grond uitschieten" nou dat zien we in het echt. De paddenstoelen komen gewoon op het pad omhoog.
Dan herken ik het gebied wat voor vlinders is kaal gemaakt. Hier staat bijna geen hoge begroeiing om het zo voor de vlinders mogelijk te maken om over het gebied heen te trekken. Er staat nog een enkele struik of boom, dat is ook geen bezwaar voor de vlinders, maar als het een dicht bebost gebied is, kunnen de vlinders er niet doorheen.
Nog een paar plaatjes dan.

Dan komen we alweer bij onze laatste stempelpost aan. En daar staat een plaatsgenoot als gids. Leuk om elkaar even hier te treffen. In het dorp komen we elkaar soms tegen, even een praatje en dan gaan we verder. Het laatste stukje en dan zitten de 15 km er weer op.
Het nieuwe stuk, wat soms best even klimmen was en waar het super oppassen was door het gewoel van de zwijnen, was het best een pittige wandeling.

Het laatste stuk is weer een bekend stukje, we komen nog langs de "Steynbank". Wil je daar meer over weten, klik hier

De route gaat langs de huisplaats "De Pampel" en de beroemde oudste eik van het park.

Zo komen we terug op het Marchantplein om ons af te melden. Het was een prachtige wandelroute, heerlijk wandelweer en gezellige medewandelaars.
Ik heb genoten en dan is het tijd voor koffie!!! Tenminste dat denk je dan. Een domper!!! In een mooi modern gebouw (of het past mag je zelf beoordelen) kunnen zij de stroom bezoekers niet aan. Jammer na een poos wachten op de bestelling, ga ik zonder koffie naar huis.
Eigenlijk heb ik in mijn hart wel heimwee naar het oude restaurant en de zelfservice.

Thuisgekomen wordt de mooie medaille bij de anderen gehangen. Dan valt het mij op de andere 3 zijn ovaal en deze is rond. Het lint is wat donkerder dan de andere 3 maar het is weer een prachtige herinnering die bij de andere in het kastje prijkt!

Nog even in de agenda gezocht wanneer ik de waardebon ga verzilveren of is het verwandelen?
Voor die tijd hoop ik eerst nog een keer mee te gaan met wandelfit!!! Bijna herfstvakantie!!!