Totaal aantal pageviews

zondag 25 november 2018

Wandelexcursie De Hoge Veluwe 23 november 2018



De wandelexcursie, een kadootje die ik gekregen heb na de wandeldag op De Hoge Veluwe, staat vandaag gepland. De wandeldag heb ik samen met Jannie gelopen en vandaag gaan we onze waardebon verzilveren. Ik heb er zin in en omdat Cees vandaag de auto niet nodig heeft mag ik die van hem meenemen. Ik ga op tijd weg en eerst Jannie ophalen.
Als wij bij het bezoekerscentrum aankomen staan er al een aantal mensen te wachten. Het wordt uiteindelijk niet zo'n grote groep. Yvonne is vandaag onze natuurgids.
Een wandelexcursie is wel iets anders dan een wandeltocht en soms moet je even bedenken dat we geen hoge snelheid lopen. Als we een eindje gelopen hebben stoppen we bij een boom die ongeveer 350 jaar oud is.
Yvonne legt uit hoe het komt dat die dikke takken zo mooi aan de mooi zitten en hoe dit komt door een trekkende kracht vanaf de stam.


Hierna lopen we door naar  de Steynbank. Voor de uitleg van het embleem in de bank, klik hier


Het is vanmiddag echt weer heerlijk genieten in de natuur en soms kom je op punten waar je al vaker geweest bent. Zo lijkt deze wandelexcursie wel heel erg veel op de wandelexcursie van vorig jaar met Madeleine. Ook dit jaar gaan we naar het Otterlose bos. Hier zijn we vorig jaar ook geweest en begrijpelijk het is een mooi gebied en nog niet zo lang weer geleden weer teruggekregen in het beheer van De Hoge Veluwe. Ook al ligt het nog steeds gevoelig voor een deel van de gemeenschap in Otterlo.
Maar voor we bij het Otterlose bos zijn komen we nog over een pen gebied. De vorige keer dat ik hier liep, heb ik Luc nog gevraagd over en hoe en waarom van dit gebied. Het is de bedoeling dat de vlinders en insecten dit gebied gebruiken om zich te verplaatsen.


Het is erg leuk dat er nog een paar wandelfitters zijn waar Jannie vaker mee wandelt en op die manier ken ik Loes en Karin ook.  Bij de grens van het Ottterlose bos houden we stil om even een stukje geschiedenis te horen. Onder het luisteren naar de gids maak ik een paar foto's van de mezen die hier zijn.


We komen echt door een schitterend gebied en als we weer een stuk hebben gelopen, wijst Yvonne ons op een stam van een boom. De reeën hebben hier de boomschors van de boom geschraapt, je kunt de groeven van de tanden voelen als je langs de stam gaat met je vingers. Ook zien we bij de boom een rustplaats van de ree.


Na de uitleg van Yvonne gaan we verder en dit wordt direct de eerste training klimmen/stijgen. Dat kan ik de komende tijd wel gebruiken. Het is hier echt genieten vandaag.


Dan komen we bij de jeneverbessen struiken. Ik herinner me weer de kraamkamer van de wilde zwijnen die wij op de wandeldag hebben gezien. Maar we weten niet meer precies waar dat was. Ook zal kijken we goed rond, we weten het niet enne..... hoe heette die kraamkamer ook al weer. Yvonne weet het wel, het is een ketel!!
Na het jeneverstruiken komen we weer op een vlakker gebied en we verbazen ons over de mooie kleuren die de bosbessenstruiken hebben.


De omgeving waar we in lopen is erg mooi, maar als we achterom kijken zien we ook een prachtige lucht. En natuurlijk maken we ook hier even foto's van.


Dan komen we langs de plek waar Helèné haar museum had gedacht te bouwen. De keerwanden staan er en de stenen die bedoeld waren om bij de bouw te gebruiken liggen er, maar door de financiële situatie is de bouw nooit tot stand gekomen. Als je meer wil weten over het museum wat er nooit gekomen is, klik hier
Onder het luisteren kijk ik om mij heen en het lijkt wel of er een pot goud over de bomen is leeggelopen.


We gaan hierna de Franse Berg op. Vanaf de Franse berg kunnen we het graf van het echtpaar Kroller-Müller zien. Vriend Sam heeft is hier ook begraven. 


Hier vandaan gaan we weer richting het bezoekerscentrum, het is intussen half 5 geworden en we bedanken Yvonne voor de mooie excursie en de goede uitleg die zij heeft gegeven. 
Het was een heerlijke middag. Met Loes en Jannie ga ik nog even koffiedrinken. Daarna nemen we afscheid van Loes en breng ik Jannie weer thuis. 





Fjoertoer Egmond 24 november2018





Vandaag is het zover, de Fjoertoer van Egmond! Dit wandeljaar staat in het teken van de "lichtjestochten". Egmond is niet super ver weg van onze woonplaats maar omdat het een avondwandeling is en het weer een onvoorspelbaar fenomeen is, hebben wij besloten om te overnachten. Cees loopt vanavond niet mee, ik ga alleen van start.
Eerst maar eens naar het overnachtingsadres. Als we Egmond binnen rijden, zit er een ambulance achter ons, dus aan de kant en de hulpverleners de ruimte geven! Waar ze heen moeten?? We weten het nog niet, maar dat wordt snel duidelijk.
De navigatie begrijpt het niet helemaal met al die afsluitingen. We komen steeds weer bij dezelfde afzetting uit, dus even het telefoonnummer bellen van ons overnachtingsadres.
Als ik bel hoor ik als eerste "ooww, die mevrouw aan de telefoon, die hier komt overnachten! " en "mijn man gaat net de ambulance in" en "mijn zoon zal u even naar ons adres loodsen". En zo komen we met nog wat zoeken op het adres, achter de ambulance. Het is nog even zoeken voor we een parkeerplek hebben en dan snel met ons koffertje naar de zoon, want de familie wil achter de ambulance aan naar het ziekenhuis.  Een beetje vreemde start, maar we hebben een best plekje voor vannacht en we zitten echt midden in Egmond. Naast het restaurant wat van de herfst is afgebrand.

Dan gaan we eerst richting Hotel Zuiderduin, om mijn goody bag en mijn wandelshirt op te halen. Hotel Zuiderduin is nu helemaal ingericht als start locatie, je kunt er zelfs een maaltijd gebruiken voor de wandeltocht van start gaat. Wij gaan na het ophalen van de spullen terug naar ons appartement. Ik maak een paar broodjes klaar en voor Cees is er ook iets te eten.

Dan wordt het tijd om naar de start te gaan en net als bij alle grote tochten is het weer een gedrang en een kluwen van heel veel mensen die allemaal tegelijk willen vertrekken. Het is goed geregeld en er wordt in groepen gestart. Je wordt ook goed gecontroleerd en als je startgroep nog niet aan de beurt is, wordt je langs de kant gezet en moet je wachten.



Benieuwd naar mijn korte video?


Nog even een stukje historie. Je hebt het misschien al gelezen in mijn blog van de Fjoertoer Renesse, maar ik herhaal het nog een keer.

"Het daverende succes van de Fjoertoer op Terschelling heeft ertoe geleid dat het concept van dit evenement ook in Egmond aan Zee en in Renesse wordt weggezet. De Fjoertoer Egmond is dan onderdeel van een samenwerkingsverband met de Fjoertoer Terschelling en Fjoertoer Renesse. De drie verschillende organisaties gaan onder dezelfde evenementsnaam verspreid over de gehele Hollandse kust hoogkwalitatieve soortgelijke avondwandeltochten op de kaart zetten en doen dat in uitgebreide samenwerking.
De naam van dit evenement is op Terschelling ontstaan. ‘Toer’, zo noemen de Terschellingers hun Brandaris, al eeuwenlang een vertrouwd baken voor de scheepvaart en eindpunt van de Fjoertoer Terschelling. Bovenop de Brandaris brandt het vuur dat licht geeft, oftewel het ‘fjoer’. 

Intentie is zoveel mogelijk creatieve bewoners van de drie Egmond-gemeenten Egmond aan Zee, Egmond-Binnen en Egmond aan den Hoef bij dit evenement te betrekken. En maximaal gebruik te maken van de aan het parcours gelegen monumenten zoals de Benedicter Abdij en de Slotruïne."

Na de start lopen we richting Egmond-binnen. Hier komen we een eerste bewegend licht object tegen.
De route gaat langs vrij veel stempelposten en de eerste stempelpost vinden we al na 4 km. bij Dorpshuis "de Schulp". Er staat hier een behoorlijke lange rij wachtende wandelaars. Het bordje om je stempelkaart gereed te houden lijkt dan ook wat verdreven. Ik maak even een foto van de eerste controle, ook altijd leuk om te hebben.



We worden hier allemaal door de sporthal geleid en in de sporthal is een waar lichtobject gemaakt. Hier ontmoet ik ook Thea met haar wandelmaatje. Thea heeft zich voor vanavond als monnik gekleed en zij mogen wel oppassen, anders hebben ze hier nog een andere taak dan wandelen voor haar. 


Na de controle stempel en een pakje Sultana gaat de route verder naar de Tennisclub Hogendijk. Voor ik daar arriveer is er nog van alles te zien onderweg. Dit zorgt er ook voor dat het gemiddelde op deze tocht niet boven de 5 km. per uur uit gaat komen, maar het is ook erg leuk om overal even te kijken en het fotograferen in het donker te oefenen.



Dan komt de volgende controlepost in zicht en natuurlijk weer gelegenheid om te gaan zitten en wat te eten en te drinken. Ik kijk wel even rond en laat mijn kaart stempelen om daarna weer verder te lopen. 19 km. is een afstand die je eigenlijk best in 1 keer kan lopen. Inmiddels merk ik dat ik warm genoeg gekleed ben. De handschoenen zijn al een poosje uit en de pet is handig omdat er een lichtje in zit en je daardoor goed kunt zien waar je loop, maar de fleecekraag die ik om heb, was eigenlijk niet nodig.
Als ik bij de stempelpost een foto maakt wordt er over de AVG gesproken en of ik toestemming had. Beetje maf vind ik dit want een foto zonder naam is anoniem. Je kunt ook wel overal beren zien. Ik heb op mijn werk het er al eens over gehad met de AVG medewerker en zonder naam valt een foto zeker niet onder de AVG en anders?? Dan moet je niet meedoen aan een dergelijk festijn.

Het wapen is op de foto wat onduidelijk maar als ik de video plaats begrijp je het beter.


Onderweg zijn er verschillende licht objecten. Niet alle foto's zijn gelukt dus niet alles is "publiceerbaar " zal ik maar zeggen. Toch zijn er plaatjes die ik graag wil laten zien. Hoewel ik nog niet bij het licht object wapen ben (het wapen wat ik op de foto laat zien, zag je al in de verte), laat ik toch vast de video zien. Het wapen werd gevormd door waterstralen.



De tocht gaat verder, ik ben op weg naar Egmond aan den Hoef, naar de slotkapel en naar de slotruïne.  Voor is bij er ben zie ik van alles.



Nu vraag je je misschien af wat die onderste foto helemaal rechts voorstelt, nou ik wist het ook niet tot een hele tijd later ik door die driehoeken door loop. De andere foto's komen dus op een later moment.
Er zijn ook allerlei muziek momenten. Hier onder een stukje video. Er was jammer genoeg iemand die graag een poosje voor mijn lens wilde staan.


Ondertussen kom ik bij de controlepost Slotkapel en Slotruïne. Hier hebben de controleurs zich zelfs gekleed in kleding die past bij deze locatie. De route loopt door de Slotkapel door. In de Slotkapel staan de foto's van de Egmont's. Voor wie zich hier verder in wil verdiepen, klik hier


Zodra wij uit de Slotkapel komen is er buiten ook weer een optreden. Hier heb ik een video van gemaakt.





Na een poosje wandelen komen er weer nieuwe objecten langs. Het verbaast mij hoeveel mensen er hier actief zijn geweest. Erg leuk!!! Ook vraag ik mij na een poos af wat men bedoelt met "Lamoraal". Je gaat het straks namelijk op een foto zien. Maar nu ik even op internet zit te snuffelen, kom ik het tegen en voor diegene die interesse hebben, klik hier


En dan had ik nog beloofd om op de driehoeken terug te komen. En daar ben ik dus nu aangekomen. Dit object veranderde ook nog van kleur en omdat ik heb geprobeerd om de tekst op de foto te krijgen, wat volgens mij niet is gelukt een kleine serie.


En zo komen we bij de stempelpost op het vakantiepark "De Roompot". Hier is het erg gezellig, maar ook nu besluit ik door te lopen. Ik schat nog een kilometer of 3 en dan ben ik bij de finish. Ik laat mijn kaart af stempelen en loop verder. 
Na een wat minder spannend stuk qua objecten kom ik wel iets ergs bekends tegen. 
Intussen ben ik net op het strand beland. Kijk zelf maar naar de volgende video, waar zag ik dit eerder??






Eenmaal op het strand kom ik ook het bordje tegen wat mij vertelt dat ik aan de laatste kilometer bezig ben. Hier ligt ook de boot van de KNRM in het water. De laatste objecten zijn hier te zien.


En dan is daar de finish, ik laat mijn kaart voor de laatste keer afstempelen en mijn wandelboekje wordt afgestempeld, ik ben binnen. 
Het was een prachtige wandeltocht met veel mooie objecten, goed georganiseerd en prachtig wandelweer. 
Ik heb genoten. 


dinsdag 13 november 2018

WS78 Baarnse Stulptocht 10 november 2018



Vandaag ga ik richting Baarn. Daar wordt door WS78 de Baarnse Stulptocht georganiseerd. En als WS78 een tocht organiseert dan is het ook tot in de puntjes geregeld. Aan het begin van de week zag het weer er nog erg slecht uit, maar elke dag werd het positiever. Vannacht heeft het nog veel geregend en als ik tegen achten in de auto stap is het nog niet droog. Maar de start is om 09.00 uur en de verwachting is dat het dan droog gaat worden en het weerbeeld beter wordt.
Ik parkeer de auto bij "De Generaal" en dan ga ik op zoek naar de start in het Verenigingsgebouw Het Brandpunt, zelfs de route naar de start staat op het wegdek aangegeven, super!

Het is al aardig druk en vol als ik mij om 08.45 uur inschrijf. Ik heb besloten om de 20 km. te gaan lopen vandaag.


De 40 km-lopers starten ook om 09.00 uur en ik maak geen haast als de routebeschrijving wordt uitgedeeld. Laten eerst de 40 km-lopers maar gaan. Als het wat rustiger wordt en ik nog een sanitaire stop heb gemaakt, ga ik ook vertrekken.
Het miezert nog een beetje en als ik door Baarn loop herken ik delen van het Westerborkpad.
We lopen door het Baarnse Bos en langs de grote vijver met de naam Grote Kom.


Vanmorgen in de startlocatie heb ik al verschillende bekenden gezien. Zij gingen voor de lange afstand en als ik dan voor het verkeerslicht moet wachten, staat daar iemand zijn veter te strikken. Dat is Wyp. Ik vraag hem waar Elmy is, maar Elmy is thuis gebleven. Ik loop zo al kletsend verder met Wyp. We lopen in een natuurgebied "De Stulp"  in de boswachterij De Vuursche. Er zijn heel wat overstaphekjes waar we overheen moeten en ja dan moet je weleens wachten. Sommigen mensen vinden wachten niet echt hun ding en vinden het ook nog vervelend dat er 20 km-lopers zijn.
Gelukkig zijn er ook gezellige mensen zonder kort lontje.


Al vrij snel zijn we bij de horecarust, bij de Kuil van Drakensteyn. Ik besluit deze rust over te slaan. Deze rust is alleen voor de 20 km-lopers en over een kilometer over 3 hebben we al de koffie/soeppost. We lopen over een pad door varens en lopen langs het Pluismeer.  Voor ik het weet staan we bij de wagen/schuurrust. Hier zijn er 360 wandelaars, bij de finish zijn het er meer vanmiddag!



Hier gaat de route van de 40 km. en de 20 km splitsen. Wyp en ik zeggen elkaar gedag en gaan ieder ons pad vervolgen. Ik zit wat langer dan de 40 kmters. Als ik opstap bots ik bijna tegen Johnny op. Dat is een tijd geleden dat ik hem gesproken heb. Ook hij gaat voor de 40 km. dus een kort praatje.  En dan is de splitsing er. Onze wegen scheiden.


En dan sta ik opeens midden in Lage Vuursche. Hier heb ik met het Westerborkpad ook gelopen.
We lopen langs het hek van kasteel Drakensteyn. Allerlei bospaden wisselen zich af en een diepe kuil steek ik over. Ik geniet met volle teugen van de herfstkleuren en kan er eigenlijk geen genoeg van krijgen.




Dan lopen we langs een kruisvormige vijver. Deze vijver lag vroeger in de zichtlijn van het eerste kasteel de Hoge Vuursche. Dit kasteel is lang geleden afgebroken, zo vermeld de beschrijving van de route.


De route gaat verder en dan kom ik op het terrein van Kasteel Groeneveld. Dit is wel een heel mooi park. En weer al die mooie herfstkleuren!! Oordeel zelf.


Na het prachtige park ga ik door een haag van rododendrons. Wat zal ik mooi zijn als de struiken bloeien! Nu is het wel een heel apart gezicht. En zo kom ik bij de fruitpost op Hoeve Ravenstein.
Net voor ik verder wil gaan zie ik een poster die vertelt dat de serie Pipo de Clown hier is opgenomen. Wat leuk, als kind keek ik altijd naar die serie.


Nog ruim 3 km. en dan ben ik bij de start/finishlocatie. De route gaat door het laatste bosgebied en ik maak hier nog wat foto's. Het laatste stuk gaat langs het spoor met wat leuke bruggetjes. Als ik bijna bij de finish ben begint het weer licht te regenen. Wat heb ik het getroffen vandaag!!! Een nagenoeg droge wandeltocht. Hier had ik zeker niet op gerekend. Ik heb genoten!!


Ik ga mij afmelden en geef de organisatie een compliment voor de mooie tocht en de fantastische organisatie van vandaag! Nog even wat drinken en dan wordt het tijd om op te stappen. Op de valreep zie ik Sjaak en Margareth nog. We maken even een praatje en dan ga ik de auto opzoeken. Vandaag heb ik hem zo gevonden. Niet zo ingewikkeld als een paar weken geleden.
De oplettende kijker ziet dat er bij de finish ineens 2 mensen meer mee lopen dan bij de soeppost!!


 Benieuwd hoeveel kilometer ik dit jaar al heb gelopen? De teller staat op 1433,7 km.