Fjoertoer Renesse 29 september 2018

Hier heb ik lang naar uitgekeken en vandaag is het zo ver!!! De Fjoertoer in Renesse!!!
Omdat dit een avondwandeling is en het een stukje van huis is, heb ik ook een hotel geboekt. Wij gaan overnachten in Burgh-Haamstede. Dit kennen wij van de zomervakanties van de laatste jaren, maar nu geen camping maar lekker in hotel Bom.
Voor wij in gaan checken in het hotel, rijden wij eerst naar Renesse om onze stempelkaart e.d. op te halen.
Wat het allerleukste is, Cees gaat vandaag mee en hij gaat ook de 16 km tocht lopen vandaag.

De Fjoertoer, waar komt het vandaan en wat is het eigenlijk? Ik heb even zitten speuren op internet en tja daar vind ik wel wat.
"De naam Fjoertoer is een treffende samenvoeging van de belangrijkste elementen van de tocht. Fjoer is het Friese woord voor vuur, een element dat volop terugkomt tijdens de tocht. Toer is eveneens een Fries woord, tocht. Vuurtocht dus. Daarnaast is een vuurtoren in het Fries een "Fjoertoer", verwijzend naar de Brandaris waar de finish van alle afstanden is."

De Fjoertoer komt dus van Terschelling. Het was een groot succes op het eiland zelf en nu is het evenement al een aantal jaren "geëxporteerd" naar de vaste wal. In 2013 werd de eerste Fjoertoer gelopen in Egmond aan Zee, de eerste editie in Renesse was in 2014, dus dat betekent dat het dit jaar de 5de Fjoertoer in Renesse is!!

En waarom nu een serie "Fjoertoer"? Waarom de interesse voor deze tochten?

"Wat de Fjoertoer uniek maakt is het tijdstip en de opzet van de tocht. De tocht, vindt namelijk in de avond plaats. De wandelaars wandelen over het strand, door de duinen en bossen en komen onderweg ware kunstwerken van vuur en licht tegen. Dit maakt het lopen van de Fjoertoer tot een bijzondere beleving".

Eenmaal op onze hotelkamer pakken wij onze rugzakken in en controleren of het lampje in onze pet werkt. Nog even een selfie en dan gaan we weer richting Renesse. Inmiddels weten we dat het vandaag verschillende ritjes Renesse - Burgh-Haamstede - Renesse gaan worden. Want met de pendelbussen worden we straks weer in Nieuw Haamstede gebracht om vanaf het Vuurtorenpad de tocht te gaan beginnen. Dit is voor ons een bekende strandopgang omdat wij hier in de zomer altijd naar het strand gaan. 

Terug in Renesse gaan we eerst een ijsje scoren, het is tenslotte prachtig weer vandaag. Wij hebben zelfs onze jassen in het hotel gelaten. De windjackjes zitten in onze rugzak en voorlopig kunnen wij het wel met een lekker fleecevest af. Die hebben we zelfs nog losjes aan. 

We gaan nog even in een strandstoel zitten met z'n tweeën, alleen dat zit niet super relaxed hoor!

En dan begint het tijd te worden om wat te gaan eten, want wij willen met de eerste pendelbussen mee naar de start locatie. En omdat de eerste bussen om 18.30 uur vertrekken en het altijd lastig is om in te schatten hoe dat gaat, besluiten we ruim tijd te nemen. Als we heerlijk zitten te eten, komt Ria ineens langs lopen! Ria is van de zomer best behoorlijk ziek geweest en het was maar de vraag of zij voor vandaag weer zoveel hersteld zou zijn om mee te lopen.

Maar Ria en Carolien zijn er dus!!! We praten even en wensen elkaar een goede wandeling toe. 

In de bus is het nog even spannend, er is een dame die zich niet lekker voelt en dreigt flauw te vallen. Even van plekje wisselen en mevrouw kan zitten, even hoofd tussen de knieën en als we met de bus op de start locatie zijn gaan wij de bus eerst uit, zodat zij wat ruimte en frisse lucht krijgt.

Dan moeten we met z'n allen nog wachten tot het tijd is dat er gestart mag worden. Er wordt in groepen gestart en wij zijn bij de eerste groep. Er komt nog een zweefvliegtuig over! Leuk van de zomer hebben wij meegevlogen met een zweefvliegtuig. Er is hier een vliegveld voor de zweefvliegers.  We worden nog bezig gehouden door te springen en te bewegen. En dan is het aftellen en we mogen weg! Zoals gezegd we gaan het Vuurtorenpad op en als we op het strand komen, verwacht je richting Renesse te gaan, maar dat blijkt dus niet zo te zijn. We gaan richting Westenschouwen. Wel zien we een prachtige zonsondergang, dat dan weer wel!!!

Ik had een paar weken geleden al een berichtje aan de zon gezien van de organisatie of de zon ook aanwezig wilde zijn vanavond, nou dat was hij!!! Zie de foto's.

Bij de volgende strandopgang gaan wij weer van het strand om dan dichter langs de vuurtoren te lopen. Dit was best een heftige strandopgang. Als je het Vuurtorenpad kent dan is dat maar een simpel klimmetje vergeleken bij deze strandopgang. Wij deden even rustig aan, vooral omdat er nog een wandeltocht in Limburg in ons geheugen staat. Daar ging het mis en dat willen wij niet meer, maar gelukkig gaat alles goed en lopen we heerlijk verder. Ondertussen zetten wij het lampje aan in onze pet en dan merken we hoeveel licht dat geeft.

Dan komen we op een stuk van de route die wij niet herkennen. Dat is ook lastig want het begint al vrij donker te worden. Het is hier wel oppassen want ineens lopen we in ganzenpas op een smal pad en dan onverhard en overstekende boomwortels. Bij mij gaan de alarmbellen rinkelen, ik wil echt niet vallen!!

Gelukkig gaat het goed en dan ineens zie ik het!! We lopen langs het vliegveld!! Afgelopen zomer hebben wij hier een vlucht met een zweefvliegtuig gemaakt. Wil je meer weten over het vliegveld, klik hier

Dan komen we weer op bekend terrein en ja hoor!!!! we komen langs de camping waar wij in de zomer de laatste jaren kamperen. En dan net voorbij de midgetgolf wat staat daar een prachtige tijger en wij moeten hier net afslaan. 

Dan gaan we een stuk door het bos en komen we bij de eerste controle post. Inmiddels hebben we er al een lekker stuk opzitten. Hier krijgen we een flesje water en voor de liefhebber een soort kerststolletje. Ik ken dat broodje van wandeltochten van "Le Champion  wandeltochten" en het is niet mijn favoriet. Dus laat ik het broodje voor wat het is. We drinken even leunend tegen een slagboom ons flesje water en gaan dan weer verder. De 8 km lopers komen rechts van ons aanlopen en we voegen in.

Ook kwamen we overal verlichte bomen tegen. Natuurlijk vond ik het weer leuk om een foto te maken van het eerste stempel die ik kreeg. 

Je merkt goed dat je nu meer in de "bewoonde" wereld loop, langs het vliegveld was het toch minder bewoond. Dit betekent dat er nu meer verlichte kunstwerken zijn, de tocht gaat hier meer naam dragen. Wij kwamen zelfs langs een verlichte harp die bespeelt werd. Zo leuk!!!

Een meeuw die er gekleurd op staat. En dan nog een figuur, we hebben er met z'n allen over nagedacht, hoe zullen we het noemen?

Dan zie ik ineens in de verte, het lijken wel afbeeldingen die je bij een weerbericht zie en wat regenbuien voorstellen! We lopen verder en komen dichterbij, het zijn geen regenbuien, maar paraplu's. Er was geluid bij, maar hoe ik dat moet beschrijven, hoe ik het moet benoemen?? Weet je, eigenlijk had je het gewoon zelf moeten zien en moeten horen, je hebt gewoon iets heel speciaals gemist!!!

We worden ook nog getrakteerd op een heerlijk 11-uurtje op een heel ander moment. Het smaakt ook anders hoor. Het smaakt naar drop, maar wel heerlijk. 

Op dit stuk van de route verzorgden ook de bewoners van alles aan lichtshows. Het is echt een belevenis geweest. 

En net als ik me ga afvragen of de 8 km-lopers nog met strand opgaan, beklimmen we weer een strandopgang. Het is nu echt donker aan zee en je hoort de zee wel, maar soms vraag je je af of niet zomaar het water in zal lopen want je ziet geen zee. Het is ondertussen ook helemaal eb, dus laag water en een breed strand. Er worden hier en daar op het strand grote vuren gemaakt. Dit spreekt mij niet echt aan, maar je voelt wel de warmte. Het begint langzamerhand wel kouder te worden.

En dan!!!!! De foto is niet van mij en voor het filmpje moet je even je hoofd draaien. Ik krijg namelijk met geen mogelijkheid het filmpje gedraaid.

En nu het hoofd draaien!!

Na het strand is er nog veel meer te zien. De volgorde wordt langzamerhand een beetje moeilijk voor mij. Maar niet getreurd als het ik het door elkaar heb gehaald, het is allemaal speciaal en vreselijk mooi, een belevenis op zich.

Ondertussen komt de finish in zicht. Eerst staan we nog een poosje te luisteren bij een muziekgroep. Dit is ook weer erg leuk. Ik maak nog even een foto van een zeehond die daar mooi afgebeeld staat.

En dan komen we nog een keer langs de vuurtoren, want de route van de 8 km-lopers is nog niet langs de vuurtoren gekomen, vandaar om de naam van de tocht eer aan te doen gaan we nog even langs de vuurtoren.

En zo komt aan alles een eind, zo ook aan deze eerste fjoertoer van mij! We ruiken de finish en hebben genoten van deze tocht. Iedereen die meegewerkt heeft aan het organiseren van deze tocht of aan de uitvoering van een onderdeel, het was een fantastische avond!! Compliment!!

Dam tot Dam Wandeltocht 22 september 2018

Vandaag is het de Dam tot Dam Wandeltocht. Ik loop deze wandeltocht al een aantal jaren. Vorig jaar moest ik verstek laten gaan omdat wij op vakantie waren, maar dit jaar ben ik er weer bij. De afgelopen 2 weekenden heb ik niet gewandeld omdat er andere verplichtingen waren, gelukkig ga ik vandaag weer stappen.
De eerste trein vertrekt om 06.54 uur uit Woerden en Cees brengt mij weg. Ik reis niet rechtstreeks maar over Utrecht. De rechtstreekse trein vertrekt later en dat is een sprinter, nu stap ik lekker in een intercity. De overstaptijd in Utrecht is niet royaal, maar 4 minuten moet lukken denkt de NS-app, dus ik ga ervan uit dat er geen vertragingen zijn.
De weersverwachtingen verschillen wat. Eigenlijk ga ik altijd van de positiefste uit, maar ik bereid me voor en daarom gaan de rugzak voor het eerst mee (na de hele zomer met een heuptas te hebben gewandeld). En in de rugzak stop ik voor het geval dat, een poncho, want je kunt er beter mee verlegen zitten dan om verlegen. Ook trek ik een fleecevest en een windjackje aan. De temperatuur ligt ook lager dan de laatste tijd.
Dus goed voorbereid stap ik de trein in, mijn OV veilig in mijn tasje wat altijd aan de heupband van mijn tas hangt. Tja over die OV's kan ik een verhaal ophangen maar dat boek is gesloten.
In Utrecht stap ik in dezelfde trein als Michel, Jolanda, Karin en Cindy. In Amsterdam splitsen de groepen zich weer.

Door omstandigheden start ik iets later dan gepland, maar wat geeft het, om 07.55 uur ik ga stempelen en lopen.

De route wijkt nooit veel af en is eigenlijk elk jaar hetzelfde, daardoor ga je op een gegeven moment minder foto's maken, maar er zijn altijd wel een paar leuke kiekjes te schieten.

Nadat ik op de Dam ben gestart gaat de route Amsterdam door. De 27 km loopt om het IJ heen terwijl de 20 km. met een pontje over het IJ gaat. De route van de 27 km en de 42 km gaan een poos samen op, maar de 42 km-lopers zijn al om 07.00 uur gestart, dus als ik een uurtje later op pad ben zijn zij al ver voor mij. Als ik voor een verkeerslicht moet wachten, staan Sylvia en Hans daar ook. Leuk ik heb ze al een poos niet gezien en gesproken, we kletsen even wat en dan ga ik verder. Later als ik gefinisd ben zie ik Sylvia weer en kletsen we nog even wat. Leuk was dat!

Ik maak een foto van de Montelbaanstoren, voor meer info over deze toren, klik hier

Dan ga ik door het poortje van het Entrepotdok. Hier heb ik weinig foto's gemaakt, wel heb ik nog even gezocht naar de uitleg van het Entrepotdok, klik hier
En dan ineens?? Een badjas die aan de kant ligt en ja hoor je kunt het geloven of niet, maar hier zwemt iemand!!! Mij niet gezien, ik vind open water helemaal niets.

Dan loop ik langs een molen en wil ook graag weten waar en waarvoor de molen dienst heeft gedaan. Wil je het ook weten wat De Gooyer voor taak heeft gehad? klik hier
Ik kom langs Artis en dan ben ik al snel bij de stempelpost Amsterdamsebrug. Hier ga ik nog niet rusten, ik ben net onderweg, dus een stempel en een flesje water en sultana. Het water en de sultana verdwijnen in mijn tas. Water heb ik nog in mijn bidons en sultana heb ik nog even niet nodig.
Buurman is vandaag alleen, toch wil hij nog wel even poseren!

En zo kom ik in Schellingwoude. Inmiddels heb ik de splitsing met de 42 km gehad. Alles staat goed duidelijk aangegeven dus missen is niet mogelijk.

In Schellingwoude maak ik nog wat leuke plaatjes van de houten huisjes en een traktor die volgens mij al even stilstaat en o ja, zoek je nog een tuinbank!!! Ik heb wat leuke banken gezien!! Misschien kan het wapen van je eigen woonplaats er wel opgezet worden!!

Na Schellingwoude gaat de route het Vliegenbos in. Benieuwd naar de geschiedenis van dit bos in Amsterdam Noord? klik hier

Als ik het vliegenbos uit kom, wordt het tijd voor een break. En ik weet nog van 2 jaar geleden toen ik met André liep dat er dan net voor je het Noorderpark ingaat een terrasje is waar het altijd erg rustig is en waar je even heerlijk kunt snullen!!

Na de break gaat de route door het Noorderpark en dan komen de 20 km lopers er ook weer bij. Als ik het Noorderpark uitloop, hoor ik ineens mijn naam roepen en wat leuk!!!! Daar is Elmy!! Die heb ik al een poos niet gezien en gesproken. Wyp loopt de 42 km, Elmy de 20 km. en Hans en Sylvia de 27 km. Alleen Wyp zal ik vandaag niet zien, maar zo leuk om even met Elmy op te lopen. 

Als wij bij de stempelpost Molenwijkpark komen gaan Elmy en ik weer onze eigen weg.

Tussen de stempelpost Molenwijkpark en Vredeweg is er ruimte voor Pink Ribbon. Hier zie ik Jolanda met haar vriendinnen, zij lopen de 20 km. 

Bij de stempelpost Vredeweg ga ik even rusten. Even mijn bammetjes opeten. Het is hier zoals altijd bere druk. Toch vind ik een hoekje op een bank en heb ik een mooi uitzicht op dit orkestje. Ik probeer hier even een filmpje te plaatsen.

Nu komen de laatste 6 km. Het is op een paar druppels na helemaal droog gebleven. Ik heb de poncho niet uit mijn tas gepakt, andere wandelaars deden dat wel. Voor zij de poncho aan hadden was het alweer droog. 

Het laatste stuk is een stuk van aftellen voor ik Zaandam binnenkom is er eigenlijk niet heel veel te melden. Een foto impressie zegt genoeg.

Dan loop ik Zaandam binnen, langs de ondertussen bekende tekst op de schuur. Langs de haven is altijd leuk, maar best fris vandaag. Ik maak mij op voor het laatste stuk, wat na het centrum van Zaandam toch even een saai en minder leuk stuk is. Even doorbijten dus, maar eerst nog een paar plaatjes.

Na 5 uurtjes kom ik het Dam tot Dam Park op lopen, stempelkaart gereed houden, kilometerboekje opzoeken en dan de benodigde stempels  en sticker halen. De medaille wordt omgehangen en dan wil ik nog een shirt scoren, helaas die zijn uitverkocht. Dat was het risico wat ik nam. 

Het was een mooie wandeldag, droog weer en zeker niet koud. Een hele poos in mijn shirt gelopen. Maar nu ik wat ga drinken trek ik toch mijn fleece-vest weer aan. Het wordt nog eventjes wachten op Jolanda en haar vriendinnen maar TOP hoor! Ook zij komen mooi op tijd binnen. We kletsen nog wat en drinken nog wat. Dan zie ik Sylvia terug. Het begint koud te worden en ik besluit naar de pendelbussen te gaan. Daar staat een verschrikkelijke lange rij en ik kijk even op mijn telefoon of lopen zin heeft naar het station. 

Dan komen er weer bussen aan en nou daar gaan heel veel wandelaars in. Het is best lollig met z'n allen in de bus, vooral als er wandelaars op het draaiplateau van de bus staan en de bus nogal wat bochten maakt. 

Maar we komen zo wel heel gemakkelijk bij het station, dat was 2 jaar geleden wel anders! Toen moesten we gewoon lopen. Op het station kijk ik even welke trein het handigst is volgens de app en om 16.25 uur sta ik weer in Woerden op het station. Inmiddels is het flink gaan regenen en het is ook koud geworden. 

Bedankt buurman voor de gezellige dag!

72ste Airborne wandeltocht 1 september 2018

De eerste zaterdag van september staat al een paar jaar gereserveerd voor de airborne wandeltocht. Het wordt vandaag alweer de 72ste. En er zal vandaag ook een record aantal deelnemers aan deze 1daagse wandeltocht deelnemen. Later lees ik dat er 32.809 wandelaars hebben deelgenomen aan de tocht. De tocht heeft ook verschillende afstanden en ook een afstand om met kinderen, wandelwagens, bolderkarren e.d. deel te nemen. Dus een familie wandeltocht bij uitstek.

Ik hoef vanmorgen niet zo super vroeg op. De start voor de 24 km. waar ik aan deelneem is pas om 09.30 uur. Ik neem de trein van 08.05 uur uit Woerden. De overstaptijd is krap, maar moet te halen zijn. Maar dat is dus op het nippertje. De conducteur blaast al op zijn fluitje en dan spring ik met Silvia nog net de trein in. De trein uit Woerden kwam ook met vertraging Utrecht binnen.

Cees brengt mij vanmorgen naar het station en het is vannacht echt koud geweest. Er was zelfs een graad of wat vorst voorspelt. Het wordt vandaag wel een mooie dag, dus gewoon een wandelrokje aan en een shirt met korte mouwen. Wel doe ik even mijn windjack aan. Later heb ik spijt dat ik dat ding bij me heb, want als ik de trein uitstap gaat het jackje ook direct uit.
Onderweg krijg ik nog een berichtje van André, ze zitten bij de machinist!!! Een droom denk ik!!!

De airborne wandeltocht is de aftrap van de herdenkingen die gehouden worden rond de slag van Arnhem. Meer informatie lees je door hier te klikken

Het is al aardig druk als wij het sportpark Hartenstein op lopen. En na wat kletsen voegen wij ons ook in de groep wachtenden. Hier wordt je startbewijs nog afgetekend.
En dan gaat het direct flink naar beneden. Het eerste jaar dat ik hier liep had het al veel geregend en was het echt glibberen. Nu valt het reuze mee en dan komen we op een brede straat. Hier komen we vanmiddag ook terug.

Het eerste stuk is vrij druk, maar als de paden wat smaller worden, is er de gelegenheid om te kiezen tussen een aantal paden. Uiteindelijk komt alles weer op dezelfde weg uit. Dat geeft wel enigszins ruimte.
Nadat er wat paarden in de wei liepen, kom ik wel een vrij bijzondere koe tegen. Die zie je niet elke dag.

Nadat wij het rondje begraafplaatsen hebben gelopen, komen we weer langs het station. Nog steeds komen er wandelaars aan. Dit jaar zijn we niet de begraafplaats op geweest. Wil je er meer over lezen, klik hier
Vandaag zijn buurman en buurman niet in hun pas aangeschafte outfit. André showt wel even zijn muts, maar de temperatuur is er niet naar om die muts lang op te hebben.
Trouwens, we hebben vandaag de primeur van het alternatief op de bananendoos! Het is een grote trommel die in een koeltas zit met een koelelement. En een lol dat we hebben. Zo komen we de kilometers wel door.
De bananendoos wordt traditiegetrouw gevuld met bitterballen en onderweg worden die uitgedeeld, nu zijn het borrelhapjes uit een trommel!
Maar om 11.00 uur proeven wij de hapjes voor.

Na deze onderbreking gaat de tocht verder en komen we al snel door Wolfheze. Daar gaan we een terrein op van een psychiatrische instelling. Hier houden we even een korte sanitaire break en gaan dan weer verder. De bedoeling is om bij Kwekerij en Tuin Boschhoeve te gaan rusten.
Maar voor het zover is gaan we eerst nog een doodlopend bospad op ???????

Er zijn hier stoelen genoeg en we gaan even lekker zitten, de een doet zijn schoenen uit, de ander verwisselt ook zijn sokken, doe wat je denkt dat voor jou goed is.
We genieten even van de mensen die er zijn en verbazen ons over teksten op shirts.
En dan is het zomaar tijd om weer op te stappen en verder te gaan. Het tempo zit er behoorlijk in en dan besluiten Silvia en ik om het wat rustiger aan te doen. Het wordt ook weer drukker op de route en het is ook oppassen waar je loopt. We willen geen struikel of valpartij.

We komen door Heelsum heen en omdat je de tocht al vaker hebt gelopen, ga je ook minder foto's maken. Van het monument in Heelsum maak ik dit jaar maar 1 foto en die is niet echt fantastisch, maar ach...…
Verderop komen de 40 kilometer lopers weer op het parcours erbij. Op het punt van de samenkomst zit zoals elk jaar een muziekkorps te spelen. En wij komen weer langs het hek "stap voor stap".

Dan komen we weer een controlepost tegen en zet ik het moment van aftekenen even op de gevoelige plaat. Kijk hier is ook te zien dat ik een herinnering 3 krijg, na afloop. Alleen wordt het een herinnering 2 merk ik als ik thuis ben. Even contact gehad en de herinnering 3 komt nog naar mij toe.
We zien nog een aardig optrekje, maar het staat niet te koop, dus we lopen maar door. Dan komen we in Doorwerth.

Voor we bij het Dunoplateau zijn zie ik nog een boomstronk met prachtige zwammen erop. Tja en dan moet ik toch even in de rij om ook mijn foto te maken.
We lopen verder en dan komen we al snel bij het plateau waar we uitzicht hebben op Arnhem. Daar gaan we nog even zitten en wat drinken.

Wil je meer weten over het dunoplateau, klik hier 

Als iedereen weer zover is, gaan we voor het laatste stuk. Dit zal niet meer zo opschieten, maar ook wel weer gezellig. We gaan door het Heveadorp. Ik moet altijd aan de regenlaarzen denken die ik als klein kind had. Dus de laarzenfabriek heeft hier gestaan. Wil je meer weten, klik hier

We lopen het laatste stuk nog en dan komen we Oosterbeek binnen. De tocht zit er bijna op. Het was heerlijk wandelweer, niet te warm. De afstand is elk jaar net iets meer dan de 25 km die aangegeven staat, maar dat was dit jaar zeker geen probleem. We passeren de oud-strijders die nog aanwezig zijn. Dan lopen we het sportpark Hartenstein weer op. 

Ik haal mijn herinnering op, laat mijn wandelboekje afstempelen en dan is het tijd om wat te drinken en even lekker te gaan zitten.

Dan wordt het tijd om op te breken en de trein op te zoeken. Het is nog een uurtje reizen voor ik weer in Woerden ben en elk half uurtje telt.

Nog even langs de kraam met souvenirs en dan naar het station.