Wandelfit Hoge Veluwe 23 april 2019

Vandaag ga ik weer met Jannie mee om met de Wandelfitters op stap te gaan. Het is voor mij vakantie en dan vind ik het altijd leuk om mee te gaan en..... ik voel me altijd zo welkom bij deze mensen. Ondertussen ga ik de wandelaars herkennen, jammer genoeg ken ik ze nog niet zo goed dat ik iedereen bij naam ken.
Als ik het goed heb onthouden is Jac onze gids vandaag.
Het is een heel ander startpunt dan ik gewend ben. Meestal ga ik in een winterperiode mee en dan starten we vanaf het centrum, maar nu dus vanaf Schaarsbergen, daar is een boerderij en een ruimte voor de vrijwilligers van het park.
Voor we vertrekken komt het gesprek op teken en hoe groot een teek is. Als ik 's middags weer thuis ben zie ik op facebook of internet (ik weet het niet meer) een hand en arm die helemaal onder die kleine teken zit. Het lijken dus net korstjes op een wondje.

Voor mijn blog klaar was, werden de foto's al gepubliceerd en ik ben zo vrij geweest om een paar foto's waar ik op sta of 1 die ik niet had te gebruiken.

Vandaag gaan we richting het Aalderinksveld. Vorig jaar is de groep hier de weg een beetje kwijt geweest en kwamen zij in een gebied waar ze eigenlijk niet moesten komen. Wij gaan echt door een gebied waar de wilde zwijnen graag zijn. De foto laat zien hoe de wilde zwijnen onder de bomen tussen de wortels op zoek gaan naar een lekker hapje.

We komen langs een boom met tonderzwammen. De tonderzwammen bloeien op dit moment vertelde de gids.  Ik heb op internet nog even zitten zoeken naar het bloeien van de tonderzwam maar ik kon het niet goed vinden. De bloei bestaat uit een witte poeder. Als iemand mij hierover meer kan vertellen, graag!

Dan komen we langs een gebied waar bomen weggehaald zijn. Er wordt gevraagd waren de bomen zijn weggehaald en dan vertelt de gids dat we bij een stuwwal uit de IJstijd staan.

Wij lopen weer verder en dan komen we bij een beukenboom. Er staan zaailingen onder de boom. Deze hebben geen kans om echt een boom te worden. Ik probeer onder het verhaal de zaailing op de foto te zetten, maar dat lukt niet. Jannie houdt hem even voor me vast.

Op welk deel van de tocht van vandaag weet ik niet meer precies, maar we gaan over een pad wat bekend staat als "bommenlijntje" uit de 2de wereldoorlog.
Wil je meer weten over het bommenlijntje, klik hier

Het is echt heerlijk weer om te lopen en dan worden we terug geroepen want de dames Meijers lopen natuurlijk weer vooruit. Er wordt gewenkt en de vinger voor de mond gehouden, sssssttttt!!!!
Dan weten we wat het betekent!! Er is daar iets te zien en als we niet voorzichtig doen, schrikt het en is het verdwenen. Heel rustig en voorzichtig komen we terug en dan het fototoestel inzoomen voor.....

Na deze fotoshoot verdwijnt het hert en gaan wij ook weer verder. Het is nog even genieten van de natuur met alle pracht van het voorjaar.
Zo komen we weer terug bij het startpunt en rekken we nog even spieren. We zeggen elkaar gedag  en ieder gaat zijn of haar weg.

Dank je wel wandelfitters dat ik mee mocht lopen vandaag. Tot een volgende keer weer!!!

64e paastocht Gouda

Vandaag ga ik naar Gouda. Omdat er nog andere afspraken zijn wordt het vandaag een 15 km tocht. Voor Marijke een mooie afstand nu zij in de opbouw van de kilometers zit. De treinen rijden op zondag en dus op 2de paasdag niet zo vroeg en omdat wij een korte afstand lopen is de starttijd ook niet zo vroeg. Wij gaan met de trein van 08.28 uur richting Gouda. Andere jaren liep ik hier een 25 km en dan startte ik vroeg en ging ik met de auto, maar omdat ik weet dat als je later bent het lastig parkeren is, gaan we nu met de trein.

Het is de laatste dagen erg mooi weer en voor vandaag staat er ook een mooie dag op het programma. Ik meld ons aan en dan kunnen we van start.

Eerst slingeren wat door Gouda heen maar al snel lopen we de aan de rand van Gouda en lopen we langs de A12.
Al snel lopen we het natuurgebied 't Weegje in. Wat is het hier mooi!!

Als we het natuurgebied uitkomen zie ik toch wat herkenningspunten van de tocht van enkele jaren geleden. Toen liep ik een langere afstand en gingen we een pontje over. Zover komen we vandaag niet en of er een volgende keer komt??? De wandelvereniging is hard op zoek naar vrijwilligers!!!
Dan hebben we er ongeveer 8 km op zitten en is het tijd voor een stop.

Na de rust herken ik de route weer van een paar jaar geleden. De wegen zijn hier wel een beetje aangepast, maar dan komen we op de Tiendweg. Een leuk weggetje.
Marijke wil eigenlijk even bij de dames op bezoek om voor de foto te poseren, maar besluit toch maar bij het hek te blijven staan. Dan komt de ophaalbrug al weer in zicht.
Daarna wordt het weer wat door Gouda slingeren en voor we het weten, staan we bij de finish. De 15 km zitten erop. Het was weer een perfect geregelde wandeltocht!!!!

Ik meld ons af en we kiezen een medaille! We drinken nog wat en eten onze boterhammen op. Dan wordt het tijd om terug te gaan naar de trein die ons weer in Woerden brengt.

Bloesemtocht 13 april 2019

Zoals gebruikelijk in april staat voor vandaag de Bloesemtocht in Geldermalsen op het programma. Dat is altijd de eerste tocht met een vroege start. De Bloesemtocht is dit jaar behoorlijk vroeg in april. Dat komt omdat het volgende week het paasweekend is.
Het wekkertje loopt vroeg af want Cees gaat mij naar Utrecht Lunetten brengen. Daarvandaan vertrekt er een vroege trein. Vandaag geen Silvia, wel jammer, maar soms zijn er andere prioriteiten. Ik heb met Anja afgesproken. Pascale, Gerie en Cindy gaan ook mee lopen.
Ik heb ook nog even contact gehad met André en André en Michel gaan ook de 30 km lopen.
Het is 's nachts en 's morgens vroeg erg koud, zelfs nachtvorst! We zijn allemaal ge:informeerd, er zal beregend worden in de boomgaarden. De fruittelers beregenen zodat er een ijslaagje om de bloesem gevormd wordt. Dit beschermt de bloesem zodat er straks toch een goede oogst binnengehaald kan worden.
Om 06.15 uur rijden we weg richting Utrecht. Eerst moet de voorruit ijsvrij gemaakt worden.
Als ik op het station aankom is het er nog rustig maar al snel verschijnen er meer wandelaars. In de trein is het lekker warm en om 07.16 uur stap ik in Geldermalsen uit de trein. Ik ben het perron nog niet af of André en Michel komen ook aan. Gezellig even bijpraten. Maar dan roept Gerie mij, zij staat met Cindy te wachten. Anja en Pascale zijn er nog niet. Maar dat duurt niet lang. Dan gaan we richting de veilinghallen. En...…….. we zijn elkaar al weer kwijt.

Ik zie André en Michel staan met een bakkie koffie, dus sluit me even aan en klets weer verder. Dan komt Anja er ook bij en even later besluiten Anja en ik verder te gaan. De andere zoeken. Dan ben ik gescand en zie ik helemaal niemand meer. Anja maar even bellen en dan zie ik haar staan. Wij zijn weer bij elkaar maar waar zijn de andere 3. Even later is iedereen weer bij elkaar.

We krijgen bij de start een heerlijke appel en die eet ik gelijk op. Vandaag staat de 30 km oost op het programma. Eens wat anders. Het eerste stuk loopt iedereen gelijk op.

Even niet heel goed opgelet maar we moeten "grijs" volgen vandaag. Het is nog echt koud, ik heb nog handschoenen aan.

Het is best een vreemd gezicht die ijspegels aan de bloesem, de knoppen helemaal in het ijs. Ook de ondergrond waar wij op lopen is bevroren door het vele water. Het is uitkijken met de gladheid. Er is geen gladheidsbestrijding. Af en toe krijg je een straal water over je heen en dat is behoorlijk koud kan ik je vertellen. Ik zet mijn capuchon op.
Het is best een vreemd gezicht die ijsbomen. Er is van te voren bekendgemaakt dat er tot ongeveer 09.00 uur beregend zal worden. Maar het beregenen duurt zeker langer dan 09.00 uur en als we in Tricht aankomen heb ik al heel wat plaatjes geschoten.

Ik loop een stuk met André en Michel op. Ik heb ze al zolang niet echt gesproken. In Zandvoort hadden ze behoorlijk veel haast. Nu doen ze het het eerste stuk wat rustiger aan en op dit moment loop ik zo lekker dat ik ook geen moeite heb om ze bij te houden. Rond Tricht gaan we ieder even ons eigen weg. Bij de post in Buurmalsen loop ik door en ik B&B stoppen voor een korte stop. Wij hebben afgesproken om rond de 10 km te stoppen.

Bij de start vanmorgen heb ik dacht ik Daan al zien lopen en nu we op de rustpost "de Prinsenhof" aankomen, staat Daan buiten koffie te drinken met zijn maatje. Ik zeg hem gedag maar hij is verbaasd en ik moet even wat linken noemen. Met broer Jan heb ik jaren samengewerkt. Na een kort praatje ga ik naar binnen. Eerst even een sanitaire stop en dan aan de koffie met appeltaart. In de sporthal is een ruimte ingericht met stoelen en daar zitten B&B. Ik schuif aan, de muziek is wat minder maar gelukkig hebben ze al snel een rustpauze.

Als ik na een heerlijke pauze weer naar buiten loop kom ik Sjaak tegen. Sjaak is met Margareth en nog een aantal wandelaars onderweg. We komen elkaar vandaag nog wel vaker tegen.

Bij de post Karekiet lopen we door. Er zijn zoveel posten langs de route. Als je overal gaat zitten wordt je moe van het rusten. Wij komen bij Erichem en lopen verder naar Buren. In Buren is het Marechausseemuseum. Wil je meer weten, klik hier
Het is bij deze rustlocatie erg rustig en we besluiten hier even stil te houden. Een bekertje koffie gaat er wel in en de toiletten zijn net schoongemaakt, dus maken we hier ook gelijk gebruik van.

Ik ga een poos bij Cindy lopen en dat loopt best lekker. Gerie sluit zich ook aan en dan blijkt dat we veel harder lopen, dus steeds even op Anja en Pascale wachten. Maar samen uit is samen thuis. En zo komen we in Buurmalsen. Daar is ook een grote rust, maar behalve een steentje uit een schoen halen stoppen we niet.

Ooowwja en dan nog even iets, ik was eens een tocht aan het lopen en toen waren er wandelaars en die hadden het over "evenementenlopers". Ik wist echt niet wat ik me daar bij voor moest stellen. Het werd me uitgelegd. Bijvoorbeeld wandelaars die de volgende  broek aan hadden. Ik vind het wel een beetje ver gezocht maar.... het is niet mijn idee...…

Geldermalsen en de veilinghallen komen weer in het zicht. De 30 km route oost is een stuk rustiger dan de 25 km west. We komen pas heel laat, vlak voor de finish, met de andere wandelaars samen.
Maar voor we ons tussen de andere routes voegen maken we eerst nog een groepsselfie.

En dan zijn we binnen. We wachten op elkaar om ons af te melden. Ieder haalt zijn herinnering op en de wandelboekjes worden afgestempeld en dan is het tijd om wat te drinken.

Marja met haar gezin zien mij zitten en we praten even. Het is echt een wandeldag waarop je heel veel bekenden tegenkom. Het was heerlijk wandelweer vandaag. De 30 km is best leuk om een keer te lopen, maar of ik dit elk jaar zal doen?? Ik weet het nog niet.
We gaan nog even aardbeien kopen en de kunst is het om dan goed te ritsen. Ik laat dit even aan de dames zien en dan kunnen we richting de treinen.

Fjoertoer Terschelling 6 april 2019

Vrijdag 5 april

Dit weekend staat de fjoertoer Terschelling in de agenda en dat betekent een weekendje weg!
Wij hebben een hotel geboekt in het centrum van West-Terschelling, niet wetende dat we echt in het centrum zitten en 2 straten bij de Brandaris vandaan!!!

De veerboot van 11.30 uur hebben we geboekt en we hebben gelezen minimaal een half uur van te voren aanwezig te moeten zijn i.v.m. het inschepen. Dat betekent op tijd weg, dus op donderdagavond is alles ingepakt en klaar. Nog even op vrijdag naar de bakker en dan hup op stap!
Het belooft een mooi weekend te worden, we hebben er zin in. De reis gaat voorspoedig en we zitten goed op planning tot...……………….de brug in de afsluitdijk open staat, dat betekent gewoon 20 minuten vertraging en dan staat de brug in Harlingen nog open en dan is er een file om het parkeerterrein op te gaan! Onze extra ingeplande reistijd is zo mooi verdwenen en...……...als we dan eindelijk bij de veerboot zijn om de fietsen in te schepen, zit het hek al dicht!!! Na wat zenuwachtig wachten en zwaaien komt er toch nog iemand en die scant de tickets en kunnen we de boot op.
Het wordt 2 uur varen en dan zijn we op Terschelling.
Nadat we de fietsen hebben gepakt en de bagage uit het karretje is gehaald, gaan we op zoek naar het hotel. Dat is even zoeken maar met google maps en een keer vragen komen we er.
Dan blijkt dat er op de veerboot iets niet goed gegaan is met de fiets van Cees, even zoeken op internet maar resetten kan niet. De fietsenmaker in Woerden gebeld, maar de fiets moet aan de computer. Dus op zoek naar een fietsenmaker op Terschelling. Als ze fietsen verhuren zal er ook wel een fietsenmaker zijn. Die is er wel maar daarvoor moeten we naar Formerum. De man die ons helpt is niet echt vriendelijk, zal wel komen door de drukte. Cees krijgt een leenfiets en wordt gebeld als de fiets gemaakt is. Dan naar de Jumbo, ik wil nog wat dingetjes voor morgen halen.
En dan langs de Waddenzee terug naar West-Terschelling.

We besluiten op tijd een restaurant op te zoeken omdat we niet gereserveerd hebben en dat blijkt een goede beslissing. We komen bij Brasserie Brandaris en daar hebben ze nog een tafeltje. We laten het ons heerlijk smaken en dan gaan we weer richting hotel. We zijn het best moe van deze enerverende dag, dus luieren lekker op onze kamer en kijken wat tv.

Zaterdag 6 april

Na een heerlijke nacht zijn we uitgerust en vandaag wordt het een lange dag. Eerst gaan we heerlijk ontbijten. Het is echt goed geregeld in het hotel. Na het ontbijt maken we de planning voor vandaag. Ik wil nog even langs wat winkeltjes, wat aandenken kopen en dan is het tijd om het tasje met inhoud en het shirt van de fjoertoer op te halen.
Als we bij de Westerkerk komen staat er al een hele rij. Eenmaal binnen begrijp ik ook hoe het komt dat er een rij deelnemers staat.

Ik neem mijn tasje in ontvangst en ga in de rij staan voor mijn shirt. Dat is een tegenvaller, had ik toch op een geel shirt gerekend omdat de tasjes ook geel zijn, is het shirt donkergroen!!! En.....geen dames- en herenmodel maar 1 soort. Jammer misschien,  maar niet getreurd het zal best goed zitten.
Ik maak nog wat foto's en Cees maakt wat foto's en dan gaan we onze fietsen halen want Cees zijn fiets is klaar en kan worden opgehaald.

Wij gaan weer richting Formerum, we komen langs de dijk waar we gisteren de schapen met lammetjes al hebben gezien. Nu stoppen we even en maken er een foto van. En dan komen we ook nog langs een huis wat te koop staat en waarvan we gezegd hebben, leuk om te kopen en dan gaan we emigreren naar Teerschelling.

In Formerum aangekomen, gaan we eerst de fiets ophalen en dan fietsen we naar de "Rustende Jager" om te lunchen. Het smaakt ons heerlijk en dan bekijken we de route die we willen fietsen. We willen niet te laat terug zijn in het hotel, zodat ik nog even kan uitrusten, rugzak inpakken, omkleden en dan nog even wat eten en dan met de bus mee naar Midsland. Maar eerst nog een heerlijke fietstocht.
We besluiten richting Lies de gaan en dan langs de Noordzee kant terug te fietsen.

Dit geeft mij ook de gelegenheid om vast te inspecteren waar ik vanavond zal lopen over het strand.
Het is hier echt een kei breed strand. Zo breed heb ik het nog niet gezien, de zee is echt heel ver weg. 's avonds hoor ik van een medewandelaar dat de zee pas tot vlak bij de duinen komt als er een hele harde noord/noordwesten wind staat.
We fietsen verder en zien dat we door een heel kwetsbaar duingebied fietsen. Naast het fietspad is het gelijk afgezet. Cees probeert bij een vennetje nog wat foto's te maken.

Wij komen weer terug in West-Terschelling en gaan nog even op een bankje zitten, geschilderd in de kleuren van de vlag. Vanavond lopen we hier langs. Ik maak nog een paar foto's van een turende vrouw die wacht op het schip met haar familieleden.

Eenmaal terug in het hotel heb ik toch niet meer zo veel rust. De spanning begint te komen. Het begint gewoon te kriebelen. Dus de tas wordt ingepakt. Banaan, broodjes, water en de stempelkaart wordt aan het keykoord gedaan. De kerstverlichting gaat op de rugzak. De verlichting in de pet wordt geactiveerd.  En dan maar vast richting de haven. Daar bij de viskraam nog een bakje kibbeling scoren en nog even een bakkie koffie. Daar zijn de bussen. Nu begint het toch serieus te worden.

Alle afstanden starten in Midsland dus iedereen wordt per bus vervoerd naar de start. Ik zit in de 2de startgroep. De langste afstanden starten het eerst en er is een prachtig routekaartje gemaakt. Met Cees stel ik locatie delen in, zodat hij kan zien hoe ver ik ben en wanneer ik ongeveer binnen kan komen. We hebben uitgerekend dat het rond 23.30 uur zal zijn.

Ik  stap in een bus en heb al weer direct een praatje met iemand die naast mij komt zitten. Gezellig we kletsen wat en al snel gaat de bus rijden. Bij verschillende bushaltes staan wandelaars te wachten, maar de bus zit al haast vol dus stopt de chauffeur alleen maar als er een enkele passagier staat te wachten. Midsland is het eiland niet af, dus we zijn er zo. Sommige deelnemers weten nog niet echt hoe het werkt en denken dat ze direct de route moeten zoeken, maar nee, allemaal de winkelstraat in, daar wordt je keurig per startgroep opgehokt om zo op tijd weggeschoten te worden.
Ik maak nog even een foto van de kerk, dat is altijd iets dorp speciaal.

Dan is het wachten tot 18.30 uur. Ik ga te wachten en dan komt er een inwoonster uit Midsland bij me in de buurt staan. Zij staat te kijken naar de start. We raken in gesprek en zij vertelt dat zij op Ameland haar jeugd heeft doorgebracht, maar toen zij trouwde (haar man kwam van Terschelling) op Terschelling is komen wonen. Zij hadden een boerderij en een groot gezin. In de vakanties verhuurden zij een deel van hun huis aan vakantiegangers. Haar zoon doet dat nog steeds, maar vertelde ze, nu is komen er het hele jaar door toeristen. Vroeger was het veel meer schoolvakantie gebonden. Ze hebben ook een poosje met de kerst hun verblijf verhuurd, maar daar zijn ze mee gestopt. Anders heb je nooit meer een moment voor jezelf en je gezin. Na dit gezellige babbeltje is het toch bijna tijd en wat vergeet ik door dit praatje??? Juist.... mijn GPS aan te zetten. Het scheelt uiteindelijk een 800 meter denk ik.
We worden eerst keurig door de stempelpost geleidt om daarna in het startvak op te stellen en.... natuurlijk zijn er altijd mensen die hun stempel wel op een vrij vreemde plaats willen hebben. Iedereen heeft de stempelkaart paraat, maar deze wandelaar zijn voorhoofd.

Na wat opwarm oefeningen mogen we dan eindelijk weg. Ik loop eerst een stukje keurig achter de andere wandelaars, maar al snel gaat het mij te langzaam, dus even inhalen en gas!!!!
Ik loop stukken alleen en stukken met andere wandelaars op. Net zoals het uitkomt. Eerst gaan we naar de dijk naar de Waddenzee. Daar loop ik al snel met een wandelaar te kletsen die hier een vakantieverblijf heeft. Ik vraag hem of het water hier weleens tot aan de dijk komt, maar dat is eigenlijk haast nooit vertelt hij. Ik maak nog een foto van wat schapen, volgens mij heb ik hier gister al gefietst bedenk ik dan.

De route gaat weer over de dijk heen richting Formerum om dan door te lopen naar Lies en Hoorn.
Dan zie ik ineens narcissen in de duinen staan en even later valt het mij op dat de EHBO hier zelfs over voertuigen beschikt. Het is nog steeds licht als we van Hoorn naar Kaap Hoorn lopen.

Als we door de duinen richting Kaap Hoorn lopen worden we muzikaal onthaald door een dansgroep. Er is zelf ruimte om even te zitten. We krijgen hier ook een bekertje cranberry limonade met een stukje koek. Heerlijk en we mogen zelfs mee dansen. Benieuwd? Kijk het filmpje (ook al is de kwaliteit niet zo bijzonder).

En dan haal ik ineens een wandelaar in die ik kort na de start ook al heb ingehaald. We maken even een praatje en dan bij de stempelpost gaan we ieder weer onze weg. Zo gaat het zo vaak en dat is prima.

Zoals de foto's al laten zien, het is nog steeds niet donker, maar het zijn wel heerlijke trainingskilometers. Vol gas nu het nog niet donker is en dan hebben we straks wat extra tijd om te kijken en te genieten van de lichtobjecten!!! Ik heb het erg naar mijn zin.
Als ik het strand op ga, kom ik weer dezelfde wandelaar tegen die waar ik ook een stukje mee langs de Waddenzee heb gelopen. Ik vraag hem of de Noordzee altijd zo ver weg is of dat het met eb en vloed te maken heeft. Hij vertelt mij dat alleen bij een harde wind of bij storm vanuit het Noorden het water dichterbij komt. Op verschillende plekken tot de duinen, je kunt je er nu niets bij voorstellen.

Na nog weer een stuk te hebben gelopen, komen we bij het eerste lichtobject aan. Het is schemerig, als het straks donker is zal het vast mooier zijn. Het zijn vliegers en zoals er bij de start al vertelt werd hopen we voor de vliegers toch op wat wind. De wind is niet zo sterk en de vliegers staan niet zo heel hoog. Ik heb wat foto's gemaakt.

En dan deze vliegers nog!

Zoals je ziet is het hier nog lang niet donker. Ik kan het verschil nog beter laten zien, wat licht en donker doet. Van Floris kreeg ik namelijk een foto van hetzelfde object als die ik zelf gemaakt had, alleen was het bij hem donker en bij mij schemerig!!

Als ik bij Midsland aan Zee kom, is het nog steeds niet donker. Ik heb hier een kort filmpje gemaakt. Het zal hier later op de avond met meer wandelaars wel super gezellig zijn. Ook van dit punt kreeg ik later van Floris een paar foto's. Kijk en geniet even van de muziek!

En hier zijn de foto's als het donker is.

En dan krijgen we het verhaal van de Draak. Ja welk verhaal eigenlijk? Ik heb de draak inmiddels al gezien in Renesse en in Egmond aan Zee en dan is het jammer dat dit misschien wel de ondergang van de Draak is. Ik heb gefilmd en oordeel zelf. Kijk nog eens terug naar het filmpje van de fjoertoer in Egmond aan Zee, die vind je in mijn blog over de fjoertoer Egmond aan Zee in november 2018.

Ik heb even later nog een filmpje gemaakt omdat ik hoopte dat na een aanpassing de Draak beter ging werken, maar oordeel zelf.

Duidelijk is wel dat ik nu meer op een stuk loop, waar alle afstanden lopen. Er beginnen steeds meer objecten te zijn. Hier lopen we tussen 2 verlichte borden door, jammer dat bij 1 bord de lamp niet helemaal fijn stond zodat de foto van een wat mindere kwaliteit is geworden.

En dan is het gedaan met het heerlijke pad van aangeschoven zand. Het laatste stuk strand is echt ploegen door het mulle zand heen. Lekker voor de conditie, maar nu het toch echt donker is heb ik er wat moeite mee. 

Een vette, grote verlichte pijl wijst de weg en dan blijk ik bij de volgende stempelpost aan te komen. Hier had ik nog niet op gerekend!!

Ik ben aangekomen bij de KNRM - paal 8 of om het anders te zeggen bij West aan Zee. De reddingsbrigade zoals ik ze even noem hebben ook prachtig uitgepakt. Ook hier kreeg ik een paar mooie foto's van Floris van. Verder heb ik zelf een filmpje gemaakt.

Bij deze stempelpost worden we getrakteerd op een heerlijk stuk koek. Ik heb nog niet gezeten, dus neem bij deze stempelpost even de tijd om te gaan zitten. Even koek eten en rondkijken, maar dan zie ik 2 wandelaars met licht achterop hun rug en omdat ik wat minder goed zicht heb in het donker, besluit ik in de achtervolging te gaan.

Ik vraag wel even aan de dames of het geen probleem is dat ik hen volg en vertel gelijk waarom. Wat een lieverds, ze wachten gewoon als ik foto's maak of even sta te kijken.

Hoe de volgorde nu precies is weet ik niet meer zo goed, maar laten we het erop houden dat we eerst langs de bunkers komen. Een bezichtiging was extra te boeken, dit hebben wij echter niet gedaan. Ik heb wel even zitten googelen en vond dit: klik hier

De route gaat nu echt het bos in en vandaag tijdens het fietsen hebben we de lampen al zien staan, nu wijzen ze ons de weg. Maar dan worden we verrast door wel erg mooie balonnen/lampions. Ze veranderen van kleur en er zit ook nog een afbeelding "achter of erop".

De tocht gaat verder door het bos en ergens onderweg werden we nog verrast door allerlei snoep en drop en je mocht er heerlijk van proeven.

Ik wist niet dat er ook vissen in het bos zijn, volgens mij horen vissen in het water en voelen zij zich daar thuis, maar hier????

Er is hier echt veel te zien en te loopt eigenlijk van het ene object naar het andere. En zo komen we deze voorstelling. Ik maak een heel kort filmpje omdat ik mijn medewandelaars niet wil laten wachten.

En dan heb ik nog een hele leuke foto gekregen. Weet je hoe het er uit ziet als je de sluitertijd open laat staan en er wandelaars met lampjes op de petten langs komen? Zie de foto met de golvende lijnen. Hoe het komt golvende lijnen? Je hoofd gaat door het lopen omhoog en naar beneden. 

Niet bij alle plaatjes heb ik veel te vertellen, dus ik zou zeggen kijk rustig wat ik onderweg allemaal tegenkwam.

JJaaa en dan een heuse badeend in het bos!!! En ik vind ook nog een echte koekoeksklok!

En dan worden we nog getrakteerd op een borreltje, een heel klein borreltje! Even een uitleg over de voorgaande zin: ik was laatst met wandelmaatjes in een restaurant een hapje eten en daar zaten medewandelaars van die tocht toen en die zongen "nog een borreltje, een heell klein borreltje". Vandaar deze opmerking!!  Met een blokje kaasje, het smaakte heerlijk!!

En dan staat daar ineens een heel bekend persoon langs de kant op mij te wachten!! Dat betekent dat ik nagenoeg binnen ben! Cees loopt het laatste stukje met mij mee en het is dat ik nog moet stempelen, maar we komen al langs ons hotel!!

Gezellig vanaf het terras word ik aangemoedigd en ingehaald. Het is nog heel rustig en het blijkt dat ik flink doorgelopen heb, veel wandelaars zijn er nog niet. Het is inmiddels 23.15 uur als ik bij de finish ben. 

Ik kijk nog even rond of ik bekenden zie, Cees zet de Brandaris nog even op de foto en dan besluiten we om naar het hotel te gaan. Ik wil even lekker douchen en misschien dat we daarna nog even terug kunnen gaan. 

Ik heb genoten vanavond en ik weet nu al dat ik er volgend jaar weer bij wil zijn. Organisatie en alle vrijwilligers bedankt voor deze goede organisatie!!!! Super!!!

Zondag 7 april

Het zit er al weer op. Nog even heerlijk ontbijten, onze spullen pakken en onze bagage mag nog even in het bagagehok. Wij checken vast uit en gaan nog even op een terras koffiedrinken. Daarna gaan we onze bagage halen en de fietsen. De boot gaat om 12.30 uur en deze keer zijn we goed op tijd. We checken in bij de boot en zetten de bagage op de karren. De fietsen worden helemaal vooraan neergezet. En dan zoeken we een plekje. We gaan op de eerste verdieping aan de buitenkant zitten. En wat blijkt we zitten aan de goede kant, bijna de hele overtocht in het zonnetje.

We zwaaien Terschelling uit en hopen volgend jaar weer voor een prachtige Fjoertoer terug te komen!!

Als we Harlingen naderen varen we langs zeilboten. Intussen zitten we toch al niet meer in de zon, dus lopen we even naar de andere kant voor een paar foto's.

Dan worden we verzocht om vast naar de fietsen te gaan, zodat wij zodra de boor aangemeerd is, kunnen vertrekken. Cees maakt de laatste foto's. Dan pakken we de fiets, halen de bagage op en dan...…… op zoek naar de auto op het grote parkeerterrein. Gelukkig heb ik het aardig goed onthouden en hoeven we niet te zoeken. Helaas lopen er anderen wel te zoeken en te zoeken...…