Totaal aantal pageviews

maandag 30 april 2018

57e Leeuwenmars 28 april 2018





Vandaag staat de Leeuwenmars gepland. Ik heb met Anja afgesproken en omdat er voor zondag slechter weer wordt voorspeld gaan André en Michel ook op zaterdag van start. 

De wekker loopt weer super vroeg af, want vandaag ga ik voor de eerste keer dit jaar 40 km lopen. En dan is het fijn om vroeg te starten. Het is voor mij wel 50 minuten tot één uur auto rijden, dus heb ik de wekker op 05.15 uur gezet. Ik wil om 05.45 uur in de auto zitten. 
Ook voor vandaag is er niet helemaal een droge dag voorspeld, het kan in de middag gaan regenen. Ik heb mij goed voor bereid en heb alles klaarstaan.
Dan stelt Cees voor om mij weg te brengen en 's middags weer op te halen. Als het gaat regenen en ik soms koud en vochtig in de auto moet stappen vanmiddag, dat vindt hij niet fijn. Tja en ik vind het best lekker om na 40 km lekker onderuit te kunnen zitten in de auto en niet op het verkeer te hoeven letten. 
Tegen zessen gaan we op stap. Het is toch één uur rijden en omdat het stil is op de weg rijden we er iets korter over dan één uur.
En dan verbaas ik mij als wij bij de startlocatie aankomen dat iedereen nog buiten staat.
Ik neem afscheid van Cees en we spreken af nog contact te hebben over het ophalen. 


Ik zie André en Michel al staan en omdat Anja er nog niet is voeg ik me bij hen. Dan komt Anja er ook aan. En eindelijk als het al 07.00 uur is geweest gaan de deuren open en kunnen we inschrijven en een startersbakkie drinken. Het is hier behoorlijk druk en als ik het 's middags navraag zijn er over alle afstanden gezien ruim 800 inschrijvingen geweest.



Bij de inschrijving krijgen wij de routebeschrijving uitgereikt en wij verbazen ons over de korte beschrijving! Ik begin al over 3x links om zeker!!!



Om 07.20 uur gaan wij op stap en direct gaat de route naar de Waalbandijk. Die dijk gaan wij op tot Wamel. De route is goed gepijld op de weg en duidelijk zichtbaar.
Ik verbaas mij over de woningen op het water en dat hier ook al veel verschillende modellen zijn.


Dan komen we langs een soort naald zeg maar. Het is een gedenknaald, ik zoek even op Wikipedia en het blijkt een Watersnoodmonument te zijn. Wil je meer weten, klik hier


De tocht gaat weer verder en onderweg kom je soms vreemde dingen tegen, kijk nu eens naar de "kruikjes" waar die voor gebruikt worden. Dan zie ik tot mijn verbazing nog bomen ruimschoots in het water staan. Zijn de uiterwaarden nog niet droog of heeft dit een andere reden?


Tot de eerste rust, die op de 13 km. ligt, lopen Anja en ik voorop. Het is voor André de eerste keer dat hij met zijn volle bepakking 40 km, gaat lopen. Hij en Michel doen ik het begin nog rustig aan.
Van de rust bij de scouting heb ik geen foto's gemaakt, maar wel heb ik nog een ooievaar op zijn nest gespot en geprobeerd dit voor jullie in beeld te brengen.


De fruitbloesem van vorige week is bijna overal verdwenen. Wel staat de blauwe regen en de seringen in bloei. Ook zie je overal de rododendron in bloei of in de knop staan. Dat is ook weer mooi om te ontdekken. En overal de bloemen in de berm. Het speenkruid hoor je bijna groeien.


Na de eerste rust lopen Anja en ik nog een stukje voorop en dan worden we ingehaald door André en Michel. Zij gaan voorop lopen en wij volgen. De volgende rust ligt op de 20 km. bij Moeke Mooren.
Als we daar binnen zitten begint het te plenzen en wij nemen de tijd voor een drankje en wachten tot het droog is.


En dan krijg ik, voor mij een handig idee voor de rugzak voor André, ik stel voor om er wieltjes onder te maken, dan kan hij op het moment dat hij hem niet op zijn rug draagt, rijden in plaats van sjouwen.  Maar ik blijk de enige te zijn die dit een handige optie lijkt.
Na de regenbui stappen we weer op en gaan we op weg naar Horssen, daar is een rust op de 28,5 km.
We lopen nu op de Maasdijk. De tocht begon op de Waalbandijk en inmiddels hebben we de oversteek naar de Maas gemaakt.


Al snel komt het stoomgemaal "De Tuut" in beeld. Wil je er meer over weten,  klik hier
Ik maak er wat foto's en hup we gaan weer door.


Na wat kiekjes lopen we verder en dan komen we langs een theetuin en André vindt het tijd om te rusten. Wij trainen vandaag niet op rusten en geven aan dat we verder gaan. Als André wil rusten, prima maar dan ben je alleen.
Bloesem aan de fruitbomen is er niet zo veel meer, maar wel bloeien de bermen van de wegen en de seringenbomen/struiken en de rododendron.



En dan komen we langs een pand waar (dat denk ik tenminste) een opkoper gehuisvest is. Er staat van alles aan beelden die ik link aan R.K.-kerken en dan in zijn voortuin een deel van het carillon, het moet niet gekker worden.


Voor ik het in de gaten heb, lopen we Horssen binnen en komen we bij de volgende rustplek aan. Ondertussen heb ik wel zin in een lekkere kom soep, maar..................... tref ik het nu weer?? De soep op?? Waar heb ik dat eerder meegemaakt??? Ook zijn er wandelaars die de frituur missen! Wandelaars die hun broodje "bal" missen!!!! De soep werd warm gemaakt en geserveerd aan de tafel, maar het broodje "bal" dat werd lastiger. Tot er een bal gevonden werd in de soep. Een broodje kwam er uit een rugzak en het broodje "bal" was een feit!!

Na deze rust gingen André en Michel er vandoor. Zij voerden de snelheid op en Anja en ik hadden het nakijken. Het was onze eerste 40 km en wij omdat wij nog 12 km te gaan hadden wilden wij ons niet opblazen op het laatste stuk. 
De route ging nu door Druten om daar de Waalbandijk weer op te gaan.


Op de Maasdijk en de Waalbandijk hebben we deze tocht echt even op "dijken" getraind! Voorlopig heb ik dijken genoeg gezien en weet ik weer hoe het lopen van dijken werkt. Voor de 4daagse hoop ik weinig dijken meer te zien, want saai is het wel, En het blijft kronkelen, dit had wel als voordeel dat we André en Michel voor ons bleven zien.

En zoals altijd zit het venijn in de staart, want dan kom je de dijk af en denk je er bijna te zijn en dan moet je nog half Boven-Leeuwen door. 
Inmiddels had ik van Cees een appje gehad dat hij er weer was om mij op te halen. Ik zag de auto al staan en liep even bij hem langs. 
We gingen ons afmelden en nog wat drinken.


En toen werd het tijd om op te stappen. Wij hadden nog een één uur autorijden voor de boeg. Toen we de auto in stapte, belde Karin. Zij reed met de vrachtauto bij Woerden en vroeg waar wij waren. We gingen locatie delen en ja hoor op de A2 kwamen we elkaar tegen. Karin hing bijna uit de cabine om te zwaaien. Leuk!! 

De eerste 41 km! zit er op en de volgende dag blijkt dat er weinig of geen herstel hoeft te zijn. Als het moest zou ik nog een 40 km kunnen lopen!
En dat is fijn om te ervaren.




 








woensdag 25 april 2018

Bloesemtocht 21 april 2018




Vanmorgen loopt de wekker wel erg vroeg af! Gisteren mijn verjaardag gevierd en voor iedereen weg was en alles weer opgeruimd was en de vaatwasser draaide was het toch 01.00 uur voor ik mijn bedje instapte. Gelukkig staat mijn heuptas gepakt en ligt mijn kleding klaar. 
Dus na een keer in mijn ogen te hebben gewreven stap ik om 05.35 uur mijn bedje uit. Cees gaat mij wegbrengen naar het station Utrecht Lunetten. Daar heb ik met Silvia afgesproken omdat wij daar een trein kunnen nemen die eerder in Geldermalsen is dan de trein die in Woerden vertrekt. 
Om 06.15 uur rijden we weg. 
Er zijn stukken waar het behoorlijk mistig is en ook stukken die helder zijn, dus het is oppassen geblazen. Het belooft vandaag wel een mooie dag te worden. Even wennen het warme weer, maar altijd beter dan kou en regen!

Als ik eenmaal op het station ben is het nog even wachten op Silvia en dan komt de trein, we stappen in en we hebben al snel de klets. Voor wij het weten zijn we in Geldermalsen en we worden door de conducteur een goede en gezellige wandeling gewenst.
Anja staat al met Gerie en de dochter van Gerie op ons te wachten. We lopen met z'n vijven vandaag. 
Via de veilinghallen komen we bij het startmoment aan. We worden gescand en krijgen even verder op een heerlijke appel. Ik besluit de appel direct op te eten, dan hoeft hij nu niet in mijn tas. 
De appel is heerlijk en dan gaan we op stap. Als we eenmaal onderweg zijn, bedenk ik dat ik van de start geen foto heb gemaakt, jammer maar ik ga niet meer terug.

Na een periode van erg koud weer, is het de afgelopen weken steeds warmer geworden. Zelfs zo warm dat je in zomerkleding rond kan lopen en buiten kan leven. Van helemaal geen bloesem op 7 april, is het nu genieten van de bloesem aan de bomen op 21 april!

En dat zien we als wij de eerste tijdelijke brug overgaan.


Een afstand van een wandeltocht mag volgens de officiële richtlijnen 10% afwijken van de afstand die genoemd wordt voor een tocht. En dat is bij deze tocht ook precies het verschil naar boven afgerond. Na een aantal jaren weten we dat het vandaag 27,5 km wordt. Maar dat is zeker geen straf. 

Vanmorgen reden we al met mistbanken weg en nog steeds is het niet helemaal helder en dat zie je duidelijk op één van de foto's. In werkelijkheid zag ik in de verte een dorpje tussen de nevels, op de foto zie je alleen de nevel.



En dan komen we al pratend voor de eerste keer bij "De Kievit" aan. Dit is een grote rustgelegenheid.
We zien een veld met gele praatpalen die in het verleden (toen wij allemaal nog geen mobieltje hadden) langs de snelweg stonden en waar je, in geval van nood, hulpdiensten kon oproepen.
We nemen de gelegenheid om een foto te maken en om broekspijpen af te ritsen. Het is nu nog redelijk stil op deze plek, vanmiddag zal het anders zijn.


Daarna gaat het verder een steile dijk over en hoe kan het ook anders, we komen op de Appeldijk!!


We passeren de eerste molen en het is genieten op deze tocht, zoveel moois. Ook bij deze tocht is het leger ingezet om bruggen voor ons neer te leggen waar ze normaal niet zijn. Echt dat blijft toch zo gaaf, die inzet!
We komen langs een ooievaarsnest en de ooievaar laat zich goed zien. Zij besluit net te gaan staan als wij langs komen. En dan komen we langs de volgende molen. Hier wordt ons van alles aangeboden, maar.......


Omdat wij deze route al een paar jaar lopen worden sommige dingen ook gewoon, maar een koffierust is belangrijk en omdat ik weet waar ze normaal gesproken heerlijk appelgebak hebben, gaan we op de 14 kilometer rusten als er eerder geen problemen zijn. 

Dat lukt bij iedereen, maar............... er is geen appelgebak!!!!!!!! Het zijn appelflappen!!! een dan nog niet eens warm!!! Jammer we zijn al zoveel appelgebak voorbij gelopen, deze tent maakt geen goede beurt!!! En duur!!!!! Ik ga nadenken of ik volgend jaar niet eerder stop voor koffie met gebak en dan komt de afstand met de theetuin ook beter uit!
Silvia en ik liepen iets vooruit, dus ik wacht even op de anderen, Silvia gaat vast een sanitaire stop houden. Anja gaat vast een plekje voor ons zoeken en ik wacht even op Silvia, dan zie ik ineens André en Michel aankomen. Ik had verwacht dat ze al verder voor ons uit zouden lopen, maar nee, zeker laat gestart of zo.
Uiteindelijk zitten ze aan een tafeltje naast ons aan het water. Wij genieten van onze koffie en rust, maar niet te lang want we zijn pas op de helft. Als we opstaan zitten André en Michel nog uitgebreid te pauzeren. Ik geef aan dat we naar de theetuin "De Pastorie" gaan om een soepje te scoren. Ik dacht te begrijpen dat zij dat ook gaan doen, maar ik zie ze pas weer bij de finish. 
Bij sommige wandelaars krijgen voeten ook een speciale behandeling tijdens een rust. Ik doe dat eigenlijk nooit. Ik heb ook nooit blaren of zo, dus misschien is het daarom dat ik er niet aan begin om schoenen en eventueel sokken uit te trekken. Alleen als het halve bos in mijn schoenen zit of ik mijn broekspijpen af wil ritsen gaan de schoenen even uit. Ieder doet zoals het hem of haar prettig overkomt.

De theetuin zit relatief dicht op de vorige rust. Het is maar een klein uurtje lopen en om half 12 lopen we de theetuin in. Bij de vorige rust hebben we ook een sanitaire stop gehouden, dus gelukkig hoeft hier niemand van het toilet gebruik te maken want daar is wel een lange rij. Een paar jaar geleden hebben we ook zo lang op onze soep moeten wachten, maar dat ging nu best vlug en het opeten moest ook vlug gebeuren want warm ????? nou blazen was niet nodig. Wel had ik de meest riante stoel die een 60-jarige dame zich maar kan wensen.


Voor ik de theetuin uitga zie ik ineens nog een kip en die wil wel even poseren. Nog een laatste kiekje van de gezelligheid hier en we stappen weer verder.




Na de theetuin gaan we achter elkaar door naar de finish. Bij de grote rust die net na de theetuin is kijk ik nog even of ik André en Michel zie maar nee, het is er wel erg druk. Lange rijen bij de dixies. Wij gaan verder en lopen door tot de volgende grote rust langs de A2. Daar is het erg rustig bij de dixies en daarom stoppen we even voor een diegene die gebruik wil maken van het sanitair.
Ik maak even een paar kiekjes en dan gaan we weer verder. Het is ondertussen fantastisch mooi weer geworden!! Vorig jaar liepen we hier en ontvingen we een aantal druppels regen. Nu strak blauw!!


We komen voor de 2de keer over de grote rustplaats "De Kievit" en dan gaat het richting de veilinghallen. Onderweg kom ik nog schitterende plaatjes tegen en die laat ik graag even aan jullie zien.


Het laatste stuk van de route is altijd de minst prettige hier omdat je dan de wandelaars van de kortere afstanden ook invoegen. Leuk dat de jonge gezinnetjes met elkaar en de kinderwagen 5 km lopen, maar het tempo is er dan uit en daar vergis je je elk jaar weer in, tenminste ik wel. Dan wil je nog even gas geven en je laatste reserves opmaken, maar die reserves maak je op met het inhouden. 


Alles bij elkaar heb ik genoten en kijk ik terug op een prachtige wandeldag, erg mooi weer, gezellige wandelmaatjes, heerlijke aardbeien en een goede organisatie. 
Als we binnen zijn, halen wij onze herinnering op en inmiddels heb ik Cees gesproken! Die kanjer is alleen naar het afzwemmen van kleinzoon Koen geweest en hij staat gewoon te wachten bij het station Geldermalsen met de auto. Hij komt mij gewoon ophalen en ik bied Silvia aan dat zij mee kan rijden tot Utrecht Lunetten. Daar staat haar auto.
Helaas dit keer geen drankje als we binnen zijn, maar Cees staat al even te wachten en anders komt er zomaar een half uurtje bij.
De volgende tocht sluiten we weer af met een gezellige nazit.
Wij maakten met z'n vijven wel deel uit van de 32.860 deelnemers!


















zondag 8 april 2018

9e Veense Valleitocht 7 april 2018





Vandaag staat de 9e Veense Valleitocht in de agenda. Ik heb best een poos getwijfeld waar ik vandaag ging lopen. De Veense Valleitocht staat bij mij een beetje in het negatieve daglicht omdat ik een paar jaar geleden een negatieve ervaring heb gehad met deze tocht.
Vorig jaar de Fellenoordtocht in Drunen gelopen en daar erg genoten. Maar Silvia kiest voor Veenendaal en ik besluit de tocht een 2de kans te geven. En dat gaat toch bijna mis!!! Maar door een vrijwilliger die stinkend haar best doet, ben ik van gedachte veranderd en dat heb ik ook laten merken.

Het gaat vandaag mooi weer worden dus de jas kan thuisblijven. Ik heb met Silvia op de carpoolplaats Harmelen afgesproken. We rijden met elkaar mee en hebben al lekker de klets in de auto. Voor we het weten zijn we in Veenendaal. Ik meld ons aan en na de sanitaire plichtsplegingen kunnen we starten. Mooi om 08.00 uur lopen we naar buiten.


Ik weet van de vorige keer nog dat het een tocht over bospaden zal zijn. Er zal vandaag niet veel asfalt aan te pas komen, maar dat vind ik ook beste wel fijn. Het is wat zwaarder lopen, maar toch.....
Al kletsend zijn we voor we het weten in het bos en we worden gewaarschuwd voor de gevolgen van de storm van afgelopen winter. 


We komen ook wel een heel bijzondere boom tegen. We hebben een prachtige wandelroute op papier meegekregen, niet een A-4tje maar een prachtig gedrukt exemplaar met een kleurenfoto op de voorkant en dat allemaal voor een klein bedrag.
Tja wat ga ik over de bospaden vertellen? 
Wat ik wel kan vertellen dat we het al snel warm krijgen en Silvia doet haar jas al voor de eerste rust uit. Ik wacht even tot de rust en die is op 11,4 km volgens de routebeschrijving. Maar eerst maken we nog wat foto's.



En dan duikt de 1ste rust voor ons op. Omdat wij bij het aanmelden de koffie hebben gelaten voor wat het was, nemen we nu een lekker bakkie koffie en gelukkig er is ook koffie. Dus mijn trauma van de vorige keer kan opgeborgen worden. Dit is beter geregeld!
Tijdens deze rust besluit ik mijn pijpen af te ritsen, voor het eerst dit jaar met een korte broek verder. Ook mijn fleecevest gaat uit. Dat kan vandaag prima. En gelukkig er is een bestaand toiletgebouw, geen dixie, dat is fijn!!


Dan wordt ik geroepen en daar zit Sjaak met de wandelaars uit Ridderkerk. Ze zitten nog te rusten en stappen inmiddels op.

We lopen over een recreatieterrein en er is van alles te doen. Er is ook een school of een jeugdclub, dat weet ik niet en die doen een sponsorloop. Nou best een uitdaging hoor. Een flinke bult op rennen en dan via de trap naar beneden.
Wij gaan ook de trap op en het is best een vervelende trap met ongelijke treden.


De tocht gaat verder door het bos en dan ASFALT!! we  steken namelijk een asfaltweg over en gaan weer verder door het bos. Dan komen we op een stuk open terrein. Hier zien we een aantal paarden die hier het terrein begrazen. 
Ook merk ik dat er achtervolgers ons naderen, wie zijn dat???


Margareth heeft er een best tempo in en dan zit Sjaak ook achter ons. Heel leuk om Sjaak even te spreken en te vragen hoe het gaat. Dan lopen ze net voor ons, dan weer achter ons. Gezellig om een stuk met elkaar op te lopen.


En dan lopen we in Rhenen. Hier herken ik het ineens weer van 2 jaar geleden. Als we langs wat huizen lopen vertel ik aan Silvia dat ik hier de vorige keer liep en dat het zo lekker naar soep rook. En toen hadden we zo'n zin in soep en nu weer, maar we zijn nog niet bij de rust. We gaan de punten tellen die we op de route beschrijving zien. Zijn dat net zo veel gele pijlen?
Dan komt eerst de Paasheuvel nog.
Wil je weten wat de Paasheuvel is, een stukje geschiedenis,  klik hier


We lopen verder en dan net voor we bij de trap zijn om naar beneden te gaan, wij gaan niet met de trap hebben we besloten, wij gaan via de helling, nog een mooi uitzichtpunt. Ik maak nog wat foto's. Maar dan roept onze maag en we hebben zo'n zin in de soep die op de rustpost wordt verkocht, dus ik gun me niet zoveel tijd.


Ondertussen is mijn negatieve gevoel van deze tocht verdwenen. Het is een mooie tocht en je moet hem zeker een keer gaan lopen als je het nog niet hebt gedaan.
We gaan naar beneden en maken nog een rondje over het recreatieterrein. Ik zie dat er ook meer mensen zijn gekomen dan er vanmorgen waren. Er worden tenten, vouwwagens en voortenten aan caravans opgezet, ja even kijken of alles in orde is voor het kampeerseizoen gaat beginnen.
En daar is de rust!!!!

Silvia gaat 2 stoelen scoren en ik ga naar de wagen om de SOEP te bestellen. SOEP???? nee die is op. We halen bij, als u geduld hebt!! en dan denk ik, heb ik dit al eens niet eerder beleefd hier?? Was het dit waarom ik hier niet meer wilde lopen??? Ik geef aan dat ik baal, was ik net mijn negatieve gevoel kwijt en nu???? als het niet de koffie is die op is, dan de soep wel!!! De vrijwilliger vindt het ongelooflijk vervelend als ik het verhaal van een paar jaar geleden vertel en ze biedt mij een broodje worst aan. Lief aangeboden maar die wil ik niet, ik heb brood bij me. En dan een gil, daar komt de auto met soep aan!! De vrijwilliger belooft een blik te warmen en ons zo een kom soep te komen brengen. Prima zeg ik, zal ik vast afrekenen??? Nee daar komt niets van in, zegt ze, na zulke vervelende ervaringen heeft de organisatie iets goed te maken vindt zij!!
HEEL ERG BEDANKT!! GRANDIOOS ZOALS DIE VRIJWILLIGER HET OPLOST.
En ja hoor even later komt zij de soep brengen en later komt zij nog een keer vragen hoe het smaakt, deze vrijwilliger krijgt echt een COMPLIMENT.

Na deze rust is het nog iets van 4 kilometer lopen schatten wij in.
We gaan weer op stap, nadat wij onze schoenen hebben geleegd, want er blijkt een half bos in te zitten. 
Vanaf nu is het alleen nog maar verharde weg. Het is ook bijna het enigste verharde weg waar we op hebben gelopen.
Ik zie een boom in bloei en ik maak er vast foto's van, dan kan ik die gebruiken bij de bloesemtocht over 2 weken, grapt Silvia. Want er is nog niet zoveel bloesem te bekennen.


We lopen Rhenen uit, Veenendaal in, langs de 3zusters en dan zien we de finish opdoemen.
Het was een heerlijke tocht, wij hebben genoten. 

Als we ons af melden, geef ik nog een keer aan dat de vrijwilliger op de wagenpost een lintje verdiend! Zij heeft het negatieve gevoel bij mij omgezet in een positieve!
Hans gaat het compliment overbrengen.
Wij drinken nog wat en dan gaan we richting huis.