Totaal aantal pageviews

zondag 8 april 2018

9e Veense Valleitocht 7 april 2018





Vandaag staat de 9e Veense Valleitocht in de agenda. Ik heb best een poos getwijfeld waar ik vandaag ging lopen. De Veense Valleitocht staat bij mij een beetje in het negatieve daglicht omdat ik een paar jaar geleden een negatieve ervaring heb gehad met deze tocht.
Vorig jaar de Fellenoordtocht in Drunen gelopen en daar erg genoten. Maar Silvia kiest voor Veenendaal en ik besluit de tocht een 2de kans te geven. En dat gaat toch bijna mis!!! Maar door een vrijwilliger die stinkend haar best doet, ben ik van gedachte veranderd en dat heb ik ook laten merken.

Het gaat vandaag mooi weer worden dus de jas kan thuisblijven. Ik heb met Silvia op de carpoolplaats Harmelen afgesproken. We rijden met elkaar mee en hebben al lekker de klets in de auto. Voor we het weten zijn we in Veenendaal. Ik meld ons aan en na de sanitaire plichtsplegingen kunnen we starten. Mooi om 08.00 uur lopen we naar buiten.


Ik weet van de vorige keer nog dat het een tocht over bospaden zal zijn. Er zal vandaag niet veel asfalt aan te pas komen, maar dat vind ik ook beste wel fijn. Het is wat zwaarder lopen, maar toch.....
Al kletsend zijn we voor we het weten in het bos en we worden gewaarschuwd voor de gevolgen van de storm van afgelopen winter. 


We komen ook wel een heel bijzondere boom tegen. We hebben een prachtige wandelroute op papier meegekregen, niet een A-4tje maar een prachtig gedrukt exemplaar met een kleurenfoto op de voorkant en dat allemaal voor een klein bedrag.
Tja wat ga ik over de bospaden vertellen? 
Wat ik wel kan vertellen dat we het al snel warm krijgen en Silvia doet haar jas al voor de eerste rust uit. Ik wacht even tot de rust en die is op 11,4 km volgens de routebeschrijving. Maar eerst maken we nog wat foto's.



En dan duikt de 1ste rust voor ons op. Omdat wij bij het aanmelden de koffie hebben gelaten voor wat het was, nemen we nu een lekker bakkie koffie en gelukkig er is ook koffie. Dus mijn trauma van de vorige keer kan opgeborgen worden. Dit is beter geregeld!
Tijdens deze rust besluit ik mijn pijpen af te ritsen, voor het eerst dit jaar met een korte broek verder. Ook mijn fleecevest gaat uit. Dat kan vandaag prima. En gelukkig er is een bestaand toiletgebouw, geen dixie, dat is fijn!!


Dan wordt ik geroepen en daar zit Sjaak met de wandelaars uit Ridderkerk. Ze zitten nog te rusten en stappen inmiddels op.

We lopen over een recreatieterrein en er is van alles te doen. Er is ook een school of een jeugdclub, dat weet ik niet en die doen een sponsorloop. Nou best een uitdaging hoor. Een flinke bult op rennen en dan via de trap naar beneden.
Wij gaan ook de trap op en het is best een vervelende trap met ongelijke treden.


De tocht gaat verder door het bos en dan ASFALT!! we  steken namelijk een asfaltweg over en gaan weer verder door het bos. Dan komen we op een stuk open terrein. Hier zien we een aantal paarden die hier het terrein begrazen. 
Ook merk ik dat er achtervolgers ons naderen, wie zijn dat???


Margareth heeft er een best tempo in en dan zit Sjaak ook achter ons. Heel leuk om Sjaak even te spreken en te vragen hoe het gaat. Dan lopen ze net voor ons, dan weer achter ons. Gezellig om een stuk met elkaar op te lopen.


En dan lopen we in Rhenen. Hier herken ik het ineens weer van 2 jaar geleden. Als we langs wat huizen lopen vertel ik aan Silvia dat ik hier de vorige keer liep en dat het zo lekker naar soep rook. En toen hadden we zo'n zin in soep en nu weer, maar we zijn nog niet bij de rust. We gaan de punten tellen die we op de route beschrijving zien. Zijn dat net zo veel gele pijlen?
Dan komt eerst de Paasheuvel nog.
Wil je weten wat de Paasheuvel is, een stukje geschiedenis,  klik hier


We lopen verder en dan net voor we bij de trap zijn om naar beneden te gaan, wij gaan niet met de trap hebben we besloten, wij gaan via de helling, nog een mooi uitzichtpunt. Ik maak nog wat foto's. Maar dan roept onze maag en we hebben zo'n zin in de soep die op de rustpost wordt verkocht, dus ik gun me niet zoveel tijd.


Ondertussen is mijn negatieve gevoel van deze tocht verdwenen. Het is een mooie tocht en je moet hem zeker een keer gaan lopen als je het nog niet hebt gedaan.
We gaan naar beneden en maken nog een rondje over het recreatieterrein. Ik zie dat er ook meer mensen zijn gekomen dan er vanmorgen waren. Er worden tenten, vouwwagens en voortenten aan caravans opgezet, ja even kijken of alles in orde is voor het kampeerseizoen gaat beginnen.
En daar is de rust!!!!

Silvia gaat 2 stoelen scoren en ik ga naar de wagen om de SOEP te bestellen. SOEP???? nee die is op. We halen bij, als u geduld hebt!! en dan denk ik, heb ik dit al eens niet eerder beleefd hier?? Was het dit waarom ik hier niet meer wilde lopen??? Ik geef aan dat ik baal, was ik net mijn negatieve gevoel kwijt en nu???? als het niet de koffie is die op is, dan de soep wel!!! De vrijwilliger vindt het ongelooflijk vervelend als ik het verhaal van een paar jaar geleden vertel en ze biedt mij een broodje worst aan. Lief aangeboden maar die wil ik niet, ik heb brood bij me. En dan een gil, daar komt de auto met soep aan!! De vrijwilliger belooft een blik te warmen en ons zo een kom soep te komen brengen. Prima zeg ik, zal ik vast afrekenen??? Nee daar komt niets van in, zegt ze, na zulke vervelende ervaringen heeft de organisatie iets goed te maken vindt zij!!
HEEL ERG BEDANKT!! GRANDIOOS ZOALS DIE VRIJWILLIGER HET OPLOST.
En ja hoor even later komt zij de soep brengen en later komt zij nog een keer vragen hoe het smaakt, deze vrijwilliger krijgt echt een COMPLIMENT.

Na deze rust is het nog iets van 4 kilometer lopen schatten wij in.
We gaan weer op stap, nadat wij onze schoenen hebben geleegd, want er blijkt een half bos in te zitten. 
Vanaf nu is het alleen nog maar verharde weg. Het is ook bijna het enigste verharde weg waar we op hebben gelopen.
Ik zie een boom in bloei en ik maak er vast foto's van, dan kan ik die gebruiken bij de bloesemtocht over 2 weken, grapt Silvia. Want er is nog niet zoveel bloesem te bekennen.


We lopen Rhenen uit, Veenendaal in, langs de 3zusters en dan zien we de finish opdoemen.
Het was een heerlijke tocht, wij hebben genoten. 

Als we ons af melden, geef ik nog een keer aan dat de vrijwilliger op de wagenpost een lintje verdiend! Zij heeft het negatieve gevoel bij mij omgezet in een positieve!
Hans gaat het compliment overbrengen.
Wij drinken nog wat en dan gaan we richting huis.





 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten