RS80 Winterserie 44 Haastrecht 14 oktober 2023

 

Vandaag is er een RS80 tocht vanuit Haastrecht en ik weet dat Rob de tocht heeft gebouwd en er al een poos mee bezig is. Het allerleukste is, dat we via Hekendorp naar Oudewater gaan. In Hekendorp liggen de roots van Cees. De boerderij van de "Van Beusekom" staat daar. Gisteren nieuwe wandelschoenen gekocht, dus deze kan ik vandaag ook gelijk even uitproberen.

We zijn met de winterseries begonnen en dat betekent later starten en het is ook nog eens in de buurt, dus half 8 vertrekken is vroeg genoeg. Ik sta al online ingeschreven, dus tijd genoeg. Als ik bij de voetbalvereniging aankom zijn Willem en Niels er al. Ik meld me aan en we wachten op Ria en Thea. Heel leuk, veel oude bekenden, die ik spreek,  Ron dat is lang geleden!

En dan is het zover, 8.30 uur, de routes worden uitgedeeld en we kunnen van start. We gaan in Haastrecht gelijk langs een aantal mooie gebouwen, langs het Museum.

En dan valt mijn oog gewoon even op iets.....zeker verloren na een training of een wedstrijd.....lastig hoor met 1 voetbalschoen spelen.

De route stuurt ons direct door het centrum langs de kerk, over het kerkplein. De ophaalbrug over. Ik ben hier tijdens het lopen van een LAW geweest. 

De route gaat over een prachtige ophaalbrug het Jaagpad op richting Hekendorp.

Het is bekend terrein voor mij. Dat geeft niets, want ik geniet van het weer, de groepsleden van de app, de omgeving. De splitsing van de 15 km dient zich aan. Wij gaan door naar de 25 km.

In Hekendorp city is er voor de kerk een stukje weg waar je bovenlangs of onderdoor kan lopen.  Alle wandelaars gaan onderdoor, dat is de route. Ik ga bovenlangs gewoon even dollen.

En dan hoop je natuurlijk langs de boerderij te komen waar je zo naar uitkijkt, maar wat doet onze routebouwer???? Hij stuurt ons bij de camping al de grasdijk op langs de IJssel. Klein minpuntje meneer Rob. Nu maar gokken dat ik het goede dak van de boerderij fotografeer.

Over de grasdijk komen we Oudewater binnen. Dat is bekend terrein voor mij, maar zeker niet vervelend. Een trap af, even oppassen die is glibberig van de bladeren. En ja Oudewater hangt vol met dit soort prenten, een aantal zie je hier.

We gaan vrij direct naar de rust locatie toe, alleen ALARM!! Daar zit niet Willem zijn schoonmoeder!!! Het is heus "heksalarm"! Even een berichtje  naar Edwin,  hij loopt de kennedymars in Hengelo.

En dan komt de Markt in zicht, lekker koffie zonder. Vandaag helaas geen jarige. We zitten lekker buiten en kunnen onderwijl genieten van het mooie stadje met zijn prachtige gevels.

Ron komt aan het tafeltje naast ons zitten en we raken aan de praat. Wat hebben wij elkaar lang niet gesproken, leuk dat contact weer. Er wordt nog even een kiekje van ons gemaakt, een sanitaire stop gehouden en dan breken we op.

De route gaat nu slingerend door Oudewater heen. Er komen hele mooie oude panden langs op de route. De heksenwaag daar ben ik jaren geleden gewogen en gelukkig het certificaat gekregen dat ik geen heks ben.

Er zijn in Oudewater niet alleen mooie panden, maar ook leuke bankjes. Van die bankjes waar ik zo dol op ben. Ik heb al heel lang zo'n bankje in mijn voortuin willen hebben.

En dan niet te vergeten, de gebouwen die bij al die prentjes horen, die je door het hele stadje door ziet 

En dan heb ik ook nog wat plaatjes die je gewoon maakt tijdens een wandeling.

Aan alles komt een eind, zo ook aan de rondwandeling door Oudewater,  we gaan via de provinciale weg terug naar Hekendorp. Dat betekent niet, een provinciale weg dus saai, saai. Echt niet, we komen langs een heus kasteel,  uuhhhh kasteel? Vroeger misschien,  nu staat er nog een bord en een stuk muur. Wil je meer over dit kasteel weten,klik hier

Na best wel veel kilometers,  die ook wel weer afwisselend waren door de verschillende boerderijen, komen we weer in Hekendorp aan. Hier gaan we een mooi ophaalbruggetje over en zo komen we bij onze verdiende 2de rust aan. We ploffen neer op het terras en kiezen wat te drinken.

Dan komt Ron ook aangelopen, hij heeft eerder al een bankje opgezocht om te rusten. Ron sluit zich bij ons aan, het is voor hem na veel meegemaakt te hebben weer 1 van de eerste 25tigers en dan is het ook fijn om stukken met anderen te lopen om zo even je gedachten te verzetten.

We lopen nog een stukske langs de provinciale weg en dan gaan we nog wat natuur snuiven.

We gaan het Hoonaardpad op en het natuurgebied Hoge Boezem door.

De kilometers glijden weg onder onze voeten,  vooral als ik al kletsend met Ron de afgelopen tijd doorneem. Er is heel wat gebeurd. En dan komen mijn witte pilletjes nog van pas, ineens schiet er iets verkeerd bij Thea. Gelukkig heb ik roze of witte bij me. Zo komen we bij de Overtuin behorend bij het museum Bisdom van Vliet.

We komen langs het grafmonument van Johan en Paulina en Paulina's hond Nora.

We lopen langs het museum en dan zit het er voor vandaag op. Een prachtige route was het vandaag.

In de voetbalkantine drinken we nog wat en dan wordt het tijd om op te stappen. Ik bedank Rob nog even voor de route die hij heeft gebouwd en dan stap ik ook in de auto. Er komt vast binnenkort weer een RS80 tocht waar ik mee zal lopen.

 

WS78 Bredase rivierentocht 7 oktober 2023

 

Vandaag ga ik richting Breda voor een tocht in de Winterserie van WS78. Het is wel een redelijke afstand voor mij, maar de andere kant is dat ik wel met een aantal mensen uit de WWS-groep ga lopen en dat is altijd leuk. Volgens de informatie van de wandelorganisatie kunnen we niet parkeren bij de start locatie maar moeten we op een ander parkeerterrein parkeren. Ik heb me goed georiënteerd, dus sta ik niet voor verrassingen. 

De wekker loopt om 06.00 uur af en na 5 minuten stap ik uit mijn bed. Langer blijven liggen betekent later weggaan en ik heb in mijn hoofd om tussen 06.45 en 07.00 uur weg te rijden. Dat lukt en het is echt nog stil op de weg. Ik heb een  hekel aan de A27 en die moet ik op en over de brug bij Gorkum ook niet fijn, maar er is weinig verkeer en terug ga ik anders. Wat is dat op de voorruit??? Het zou toch droog blijven!!! Druppels!!! Ruitenwisser  aan!!! Het blijft bij een klein beetje, gelukkig.  Ik parkeer mijn auto op de aangegeven parkeerplaats en trek mijn wandelschoenen aan. Mijn hoge wandelschoenen want WS78 betekent onverhard lopen en dus mijn enkels sparen. Als ik mijn auto afsluit staat Willem ineens voor mijn auto, ik heb hem nog niet begroet of Edwin komt aanlopen. Met 'n 3en lopen we naar de start locatie en wie staat er pal voor de deur geparkeerd? Mevr. Krol van de bus.....tja je moet maar niet ver willen lopen.

Wij hebben ons al online ingeschreven,  dus even onze qr code laten zien en we worden afgevinkt. Bij deze wandeltocht krijgen we ook gelijk een stempel in ons wandelboekje en het plaatje. Dan is het nog geen half 9 dus ik pak nog een kopje koffie. Immers, al een uur aan het sturen geweest. Een boterham erbij is ook lekker. Nog een sanitaire stop en we gaan van start.

Het is nog steeds bewolkt als we gaan lopen, maar het is droog en dat is fijn. Al snel lopen we langs de Mark en krijgen we koeien in beeld! Koeien, alweer??? Gelukkig zitten ze veilig achter een afrastering.

En dan komt er heel voorzichtig een zonnetje te voorschijn, zal het dan toch weer mooi weer worden?

De tocht gaat verder en al snel komt het waterige zonnetje tot volop zon en wordt het heerlijk weer. De bruurs missen hun bruur. Willem vertelt over Waalwijk en het blijft jammer dat ik het optreden van de Tobbers moest missen. Het is toch wel een heel bijzondere drieling. Vandaag zijn we met een kleine afvaardiging van WWS, Thea maakt een foto.

De wandeltocht voert ons echt door een prachtige natuur en ook de temperatuur is echt grandioos. Mijn jas was al uit en ook mijn mouwen kunnen ondertussen in de rugzak. En daar duikt landhuis Wolfslaar op.

En ook al is het nog steeds prachtig weer, toch zie te de tekenen van de natuur en de herfst is toch echt in aantocht.

En dan wat zit daar aan de waterkant?? Lekker aan het zonnen, zijn dit dieren die in ons land thuis horen of.....net als die rivierkreeften die ondertussen een plaag worden? Ik weet het niet, jij wel?

De 1e rust komt in zicht. Tot nu toe hebben we geen klagen, goed gepijld, goede afwisseling van ondergrond. Lekker, tijd voor een bakkie en een soepie!

Als we net het plan hebben om op te stappen, komen Reina en Ria de rustpost oplopen,  dus even kletsen en dan richting de pijlen en dan.........verwarring alom. Welke pijl? Welke kleur? Uuuhhh afstand 30 km waar is dat? Gek worden we van alle aanwijzingen maar duidelijk????? Kijk en huiver!

We gaan het Mastbos in. Het is hier ontzettend mooi,  wat is het genieten van de omgeving en het weer. Een kadootje vandaag. En natuurlijk worden er ook heel wat grappen en grollen gemaakt. Het is heerlijk om weer met een afvaardiging van de groep te wandelen.

Het valt ons op dat hier de koeien gescheiden worden. De opmerkingen die gemaakt worden zal ik hier niet vermelden, de kiekjes geven duidelijkheid.

En zo kunnen we nog wel even doorgaan, er wordt opgemerkt dat niet iedereen door het hekje past. Willem stelt zich beschikbaar om te passen wat de mogelijkheden zijn. Lekker zeg als het niet past, moet je zeker terug?

Dan gaat het toch echt mis, dat betekent dat we een rondje lopen. Ondertussen is er niet 1 wandelaar bij ons komen lopen, het lijken er 2.

We moeten door een drooggevallen greppel, dat gaat best gemakkelijk,  maar achter ons horen we ineens "meneer, meneer!"

Bij ons lopen dus geen heren, wij gaan verder. Sommige pijlen aan de takken hangen twijfelachtig.

We beginnen uit te kijken naar de volgende rust bij Loetje. De opmerkingen zijn ondertussen niet van de lucht over biefstuk. Wij gaan de verjaardag van Willem vieren.

Aan alles komt een eind, dus ook verjaardag vieren. We stappen weer op om het laatste stuk te lopen. Het is later dan we hadden gedacht, maar de finish komt niet naar ons toe dus wij zullen daar heen moeten. We komen weer in de bewoonde wereld.

Ondertussen lopen we in Breda en daar komen we nog van alles tegen. Maar als eerste wil ik de fruitpost melden. We worden hartelijk ontvangen en mogen zelf het fruit kiezen. Ik neem een mandarijn. Even zitten en mandarijn eten, maar niet te lang.

Dan gaan we verder en daar ziet Edwin een leuk pakje voor de Tobbers. Ook Willem als hoofd van het boekingskantoor ziet het wel zitten. Er wordt een foto gestuurd aan Peter. 

Helaas heb ik geen foto om het te laten zien, maar volg de Tobbers.

De tocht gaat nog een heel stuk door Breda en we zien veel mooie gebouwen. Zo komen we ook een vuurtoren tegen en dan een park in het prachtige monumenten.

 De tocht gaat over het Kasteelplein en daar komen we een bijzonder kunstwerk tegen. Wil je er meer over weten? klik hier

We lopen door Breda om weer langs de rivier de Mark te komen. 

Voor ons gevoel hebben we lekker doorgelopen,  maar als we naar de tijd kijken van binnenkomst, vraag je je af, hebben we lopen treuzelen?

Dat lijkt mee te vallen,  lange rusten,  dat wel. 

Ik blijf niet hangen om wat te drinken,  ik heb nog een afspraak elders.

Het was een mooie tocht, leuk gezelschap, steunzolen flink ingelopen, 32 km op de teller.