vanwandeluitdagingtotheusehobby: WS78 Bredase rivierentocht 7 oktober 2023

Vandaag ga ik richting Breda voor een tocht in de Winterserie van WS78. Het is wel een redelijke afstand voor mij, maar de andere kant is dat ik wel met een aantal mensen uit de WWS-groep ga lopen en dat is altijd leuk. Volgens de informatie van de wandelorganisatie kunnen we niet parkeren bij de start locatie maar moeten we op een ander parkeerterrein parkeren. Ik heb me goed georiënteerd, dus sta ik niet voor verrassingen.

De wekker loopt om 06.00 uur af en na 5 minuten stap ik uit mijn bed. Langer blijven liggen betekent later weggaan en ik heb in mijn hoofd om tussen 06.45 en 07.00 uur weg te rijden. Dat lukt en het is echt nog stil op de weg. Ik heb een hekel aan de A27 en die moet ik op en over de brug bij Gorkum ook niet fijn, maar er is weinig verkeer en terug ga ik anders. Wat is dat op de voorruit??? Het zou toch droog blijven!!! Druppels!!! Ruitenwisser aan!!! Het blijft bij een klein beetje, gelukkig. Ik parkeer mijn auto op de aangegeven parkeerplaats en trek mijn wandelschoenen aan. Mijn hoge wandelschoenen want WS78 betekent onverhard lopen en dus mijn enkels sparen. Als ik mijn auto afsluit staat Willem ineens voor mijn auto, ik heb hem nog niet begroet of Edwin komt aanlopen. Met 'n 3en lopen we naar de start locatie en wie staat er pal voor de deur geparkeerd? Mevr. Krol van de bus.....tja je moet maar niet ver willen lopen.

Wij hebben ons al online ingeschreven, dus even onze qr code laten zien en we worden afgevinkt. Bij deze wandeltocht krijgen we ook gelijk een stempel in ons wandelboekje en het plaatje. Dan is het nog geen half 9 dus ik pak nog een kopje koffie. Immers, al een uur aan het sturen geweest. Een boterham erbij is ook lekker. Nog een sanitaire stop en we gaan van start.

Het is nog steeds bewolkt als we gaan lopen, maar het is droog en dat is fijn. Al snel lopen we langs de Mark en krijgen we koeien in beeld! Koeien, alweer??? Gelukkig zitten ze veilig achter een afrastering.

En dan komt er heel voorzichtig een zonnetje te voorschijn, zal het dan toch weer mooi weer worden?

De tocht gaat verder en al snel komt het waterige zonnetje tot volop zon en wordt het heerlijk weer. De bruurs missen hun bruur. Willem vertelt over Waalwijk en het blijft jammer dat ik het optreden van de Tobbers moest missen. Het is toch wel een heel bijzondere drieling. Vandaag zijn we met een kleine afvaardiging van WWS, Thea maakt een foto.

De wandeltocht voert ons echt door een prachtige natuur en ook de temperatuur is echt grandioos. Mijn jas was al uit en ook mijn mouwen kunnen ondertussen in de rugzak. En daar duikt landhuis Wolfslaar op.

En ook al is het nog steeds prachtig weer, toch zie te de tekenen van de natuur en de herfst is toch echt in aantocht.

En dan wat zit daar aan de waterkant?? Lekker aan het zonnen, zijn dit dieren die in ons land thuis horen of.....net als die rivierkreeften die ondertussen een plaag worden? Ik weet het niet, jij wel?

De 1e rust komt in zicht. Tot nu toe hebben we geen klagen, goed gepijld, goede afwisseling van ondergrond. Lekker, tijd voor een bakkie en een soepie!

Als we net het plan hebben om op te stappen, komen Reina en Ria de rustpost oplopen, dus even kletsen en dan richting de pijlen en dan.........verwarring alom. Welke pijl? Welke kleur? Uuuhhh afstand 30 km waar is dat? Gek worden we van alle aanwijzingen maar duidelijk????? Kijk en huiver!

We gaan het Mastbos in. Het is hier ontzettend mooi, wat is het genieten van de omgeving en het weer. Een kadootje vandaag. En natuurlijk worden er ook heel wat grappen en grollen gemaakt. Het is heerlijk om weer met een afvaardiging van de groep te wandelen.

Het valt ons op dat hier de koeien gescheiden worden. De opmerkingen die gemaakt worden zal ik hier niet vermelden, de kiekjes geven duidelijkheid.

En zo kunnen we nog wel even doorgaan, er wordt opgemerkt dat niet iedereen door het hekje past. Willem stelt zich beschikbaar om te passen wat de mogelijkheden zijn. Lekker zeg als het niet past, moet je zeker terug?

Dan gaat het toch echt mis, dat betekent dat we een rondje lopen. Ondertussen is er niet 1 wandelaar bij ons komen lopen, het lijken er 2.

We moeten door een drooggevallen greppel, dat gaat best gemakkelijk, maar achter ons horen we ineens "meneer, meneer!"

Bij ons lopen dus geen heren, wij gaan verder. Sommige pijlen aan de takken hangen twijfelachtig.

We beginnen uit te kijken naar de volgende rust bij Loetje. De opmerkingen zijn ondertussen niet van de lucht over biefstuk. Wij gaan de verjaardag van Willem vieren.

Aan alles komt een eind, dus ook verjaardag vieren. We stappen weer op om het laatste stuk te lopen. Het is later dan we hadden gedacht, maar de finish komt niet naar ons toe dus wij zullen daar heen moeten. We komen weer in de bewoonde wereld.

Ondertussen lopen we in Breda en daar komen we nog van alles tegen. Maar als eerste wil ik de fruitpost melden. We worden hartelijk ontvangen en mogen zelf het fruit kiezen. Ik neem een mandarijn. Even zitten en mandarijn eten, maar niet te lang.

Dan gaan we verder en daar ziet Edwin een leuk pakje voor de Tobbers. Ook Willem als hoofd van het boekingskantoor ziet het wel zitten. Er wordt een foto gestuurd aan Peter.

Helaas heb ik geen foto om het te laten zien, maar volg de Tobbers.

De tocht gaat nog een heel stuk door Breda en we zien veel mooie gebouwen. Zo komen we ook een vuurtoren tegen en dan een park in het prachtige monumenten.