Linschotenloop 21 december 2019

Traditie getrouw is de laatste zaterdag voor de kerst de Linschotenloop. Elk jaar staat deze wandeltocht in mijn wandelagenda. Dit evenement is van oorsprong een hardloop evenement, maar zoals bij veel hardloop evenementen is er een wandeltocht aan gekoppeld. En omdat ik op de fiets naar de start kan, is dit wel heel aantrekkelijk.
Deze keer heb ik met niemand afgesproken, maar dat hoeft geen probleem te zijn. En dat je altijd wel bekenden tegenkom blijkt als ik de start locatie binnen kom!
Een warm welkom door Geertje en Willem. Geertje ken ik van de camping in Weurt en Willem spreek en zie ik regelmatig op tochten die ik loop, soms met André maar tegenwoordig vaak alleen of met andere wandelmaatjes.

Ik ga me inschrijven en als ik daarna nog even aan het tafeltje wil kletsen met Geertje en Willem, dan zijn ze al weg. Ik berg mijn spullen op, zet mijn gps aan en ga op pad. Als ik buiten kom zie ik de zon net opkomen, even een foto.

Dan loopt Sjaan voor me. Ik wist nog niet dat het Sjaan was omdat ik de dame niet kende, maar ik maak een opmerking over de poncho die zij meeneemt. Ik maak een opmerking van "laat die poncho maar thuis, die hebben we vandaag niet nodig". Natuurlijk krijg ik een rake opmerking terug en het contact is geboren.
We maken kennis en Sjaan vertelt wat over zichzelf. Ik vertel ook wat dingetjes en we lopen samen op. Sjaan geeft aan dat als het te langzaam naar mijn zin gaat, moet ik gewoon doorlopen.
Maar al snel hebben we de klets en lopen we samen op. De route is elk jaar hetzelfde en dat vind ik wel jammer. Misschien is er best een alternatief te bedenken, maar ik kan me voorstellen als het bestaande concept werkt en voldoet, dan hou je het zo.
We komen langs Landgoed Linschoten. Wil je daar meer over weten, klik hier

Zoals je ziet is het op dat kleine stukje wat dan pas gelopen hebben al licht geworden. Ja op het licht moesten we wel even wachten op de kortste dag van het jaar.
De tocht gaat verder langs de Lange Linschoten. Over dit water zijn leuke bruggetjes. In de zomer loop ik hier ook af en toe, want dan is het vanuit mijn huis een tocht van rond de 30 km.

Zo lopen we samen op tot de eerste rust in Oudewater bij de voetbalvereniging. Sjaan gaat hier rusten en ik loop door, ik wil namelijk niet te laat thuis zijn vanmiddag! Nog een feestje te vieren en daar word ik om 15.00 uur verwacht.

En zonder dat ik het weet, haal ik hier Geertje en Willem dus in. Ik loop door Oudewater heen en maak hier en daar een foto. Dan is er bij 2 dames even verwarring. Op een routepijl staat alleen 30 km aangegeven en de dames lopen de 21,5. Maar omdat ik en enkele andere wandelaars hier bekend zijn gaven we aan dat de 21,5 hier ook heen moest. En ja hoor even later zijn de dames gerust gesteld, ze zien weer een routepijl met de 21,5 erop.

Via de Zuringkade gaan we naar de Ruige Weide. Ik blijf het altijd apart vinden, de woning met een begraafplaats in de achtertuin. En zo kom ik via de Papekopperstraatweg bij mijn rustpunt aan.
Hier op Diemerbroek is het altijd gezellig en zo leuk ingericht! Je bent hier altijd echt welkom!

Na een heerlijke warme chocolademelk en een sanitaire stop en een gezellig praatje wordt het toch weer tijd om op te breken.
Als ik de deur uitloop, komen net Geertje en Willem eraan en daar net achteraan komt Sjaan. Ik zeg ze allemaal gedag en ga verder.
Diemerbroek levert als eerste het meest bekende en vertrouwde plaatje op en dan als ik bijna het Zwartedijkje op ga, zie ik wel een vrij vreemde medewandelaar.

De route gaat verder, onder de A12 door, maar ik net voor de de A12 onder door ga, kom ik nog langs een aparte familie. Die wonen hier al jaren. Eén van de bewoners wil graag een stukje met mij mee wandelen.

Dan kom ik langs boerderij Wulvenhorst en maak nog even een foto. Voor wat informatie, klik hier

En dan zit de tocht er bijna op. Nog een keer de provinciale weg oversteken om daarna het dorp Linschoten weer in te lopen. Het hardloopevenement is dan al in volle gang. Een aantal afstanden zijn al gestart en een aantal moeten nog starten. De pendelbussen rijden af en aan.

Ik ga mij afmelden en laat mijn wandelboekje afstempelen. Een compliment want mijn gps staat exact op de 21,5 km!!
Ik besluit direct naar huis te gaan, deze keer geen drankje. Als ik eenmaal op de fiets zit, kom ik Sjaan nog tegen. Zij heeft het ook weer mooi gehaald. Ik stap nog even af en we zeggen elkaar gedag. Even later zie ik ook Geertje en Willem nog, we wensen elkaar goede dagen toe.

Fjoertoer Egmond 30 november 2019

Vandaag staat de fjoertoer in Egmond aan Zee op het wandeprogramma. Al een hele poos geleden heb ik de overnachting geboekt en op de dag van inschrijving achter de computer gezeten om in te schrijven. Dit soort evenementen zitten altijd snel vol. En van vorig jaar weet ik dat een vrij vroege startgroep en de Zuid route mooi is.

Even na half 11 arriveren we in Egmond en melden wij ons bij het appartement. We worden gastvrij onthaalt en krijgen de sleutel. 

Nadat wij ons hebben geïnstalleerd gaan we Egmond in om te gaan lunchen.

Na even zoeken vinden we het restaurant waar we gereserveerd hebben. Het is een uitgebreide lunch en we weten dat de avondmaaltijd niet laat zal zijn. Na de heerlijke lunch gaan we onze cap en keykoord ophalen. Daarna lopen we nog even Egmond in, maar het is overal al druk en we besluiten nog even naar het appartement te gaan.

Ik zoek vast de wandelkleding bij elkaar en maak de rugtas klaar. Na nog wat bankhangen wordt het tijd om de wandelkleding aan te doen en richting de pastamaaltijd in Hotel Zuiderduin te gaan.

Omdat we niet goed in kunnen schatten wat we moeten verwachten bij de pastamaaltijd en hoe druk of vol het zal zijn, gaan we op tijd. Het blijkt perfect geregeld te zijn. Al snel hebben we een plekje bemachtigd en gaan we onze borden vol scheppen, nou vol??? We hebben nog niet zo veel trek maar er is allerlei lekkers en tijdens de route is het zo vreselijk druk, dan kom je nergens aan de beurt. Dus we genieten van ons eten. Ik pak een banaan voor ons, handig voor onderweg!

En ja ik kan me voorstellen dat je je afvraagt, was is dat toch een fjoertoer?? De wandeling vindt zijn oorsprong op Terschelling (in 2020 voor de 13de keer) en is nu voor de 7de keer in Egmond. Er is tegenwoordig ook een fjoertoer in Renesse, maar die is het jongst.

"Toer", zo noemen de Terschellingers hun Brandaris, al eeuwenlang een vertrouwd baken voor de scheepvaart. Bovenop de Brandaris brandt het vuur dat licht geeft, oftewel het "fjoer". De Fjoertoer houdt in: een tocht langs bakens van vuur, op weg naar de Brandaris.

In Egmond is het deelnemers aantal veel hoger dan op Terschelling. Dat komt ook omdat het eiland op een gegeven moment gewoon "vol" is. In Egmond zijn er veel meer routes en is er meer ruimte voor de deelnemers.

Maar ook hier wordt er met startgroepen gewerkt. Anders komen er veel te veel mensen tegelijk op het parcours. En hoewel we op tijd voor de maaltijd zijn, verliezen we hier wat tijd door te laat bij de start te zijn. We starten dus een 10 minuten later dan op de startkaart staat, maar we hebben tijd genoeg dus dat geeft niet.

Het belooft wel een koude avond te worden, maar we hebben ons goed ingepakt en ons voorbereid.

En dan het startschot, we zijn gestart. Het wordt nu snel donker. We lopen door wat straten van Egmond heen en nu ik hier vaker kom begint er wat herkenning te komen. Wij hebben dit jaar weer voor de Zuid route gekozen omdat die de 3 Egmonden aan doen.

We gaan eerst naar Egmond-Binnen. Daar in het Dorpshuis is onze 1ste stempelpost. We hebben er dan 4 km opzitten en die zijn toch best snel gegaan.

Daar staan Sint en de Kerstman ons op te wachten. Het is hier altijd erg druk, je staat hier buiten al in de rij te wachten om naar binnen te kunnen en een stempel te krijgen. Eenmaal weer buiten gaat het richting stempelpost 2 bij TC Hogedijk. Die stempelpost zit op de 7 km en is ook altijd gigantisch druk. 

Weet je wat ik zie staan als we door de stempelpost heen zijn? Het VW-busje wat bij alle "le Champion" tochten staat. Nu van binnen verlicht. Je moest echt even goed kijken. Maar wel leuk.

We gaan nu richting de Slotkapel en de Slotruïne in Egmond aan den Hoef. Maar voor we daar zijn zien we nog mooie lichtobjecten.

Dan komen we op de route bij een kerk, waar de route gewoon doorheen gaat. Hier is het bij het toilet erg druk, een rij, daar ga ik niet staan wachten. We lopen door de kerk, achteraf hadden we hier wel even kunnen zitten voor een kop koffie, maar te laat bedacht.

De route gaat verder en ja hoor daar is de slotkapel. Wat wel erg leuk is dat je dit jaar weer hel andere dingen komt dan vorig jaar. Niet te vergelijken. Ook al is de route hetzelfde, het thema bepaald toch veel meer de bezienswaardigheden.

Na deze stempelpost die op de 10 km zat, gaan we toch eerst een sanitaire stop houden. Cees moet op mij wachten en neemt van de gelegenheid gebruik om even op het biljart te zitten. Veel rust gelegenheid is er niet. 

We gaan weer verder, maar dat is eigenlijk wel een te lang stuk. Dit hebben we verkeerd ingeschat.

Wel komen we nu langs een schitterend object. Het duurt even voor we in de gaten hebben hoe dit werkt.

We gaan verder en komen dan langs een tuin die mee doet in de bewonerswedstrijd. Deze tuin zal zeker hoge ogen gooien.

En zo komen we langzamerhand bij de volgende stempelpost aan. Het Roompot Kustpark en dan hebben we er al 16 m opzitten. Tijd om binnen iets te gaan drinken en te gaan rusten. De banaan wordt  uit de tas gevist en nog een snackje! Schoenen even uit, ppfff het is in het donker toch heel ander lopen dan overdag.

Na onze rust gaat het richting het strand om het laatste stuk over het strand te lopen. Als we bij de strandopgang komen zien we in de verte een lange stroom mensen aankomen. Dit is de noordroute, die loopt de laatste 5 km over het strand. Wij sluiten voor de laatste 1,5 km aan.

Het is ondertussen ook goed koud geworden. In de loop van de avond merkte wij al dat er een brug glad was en op een landweggetje liepen we ook een beetje te glijden. Maar nu op het strand valt het eigenlijk wel weer mee. Met de finish in het zicht komen we nog wat leuke dingen tegen. De paarden zijn er weer en de reddingsbrigade vaart op zee.

En daar is dan de eindstreep. Ik haal de laatste stempel, de felbegeerde pin en een stempel met plaatje in mijn wandelboekje. Er is iemand zo vriendelijk om even een foto van ons te maken.

En dan...………. je mag niet eens teruglopen!!! Wat vreemd!! 

Nog een paar kiekjes en wij gaan lekker naar ons appartement. Daar is het lekker warm en een warme douche zal de spieren wel goed doen. 

Als we op bed liggen horen we het feest nog verder gaan. Leuk om nog even te luisteren. En..... na een heerlijke nachtrust en een goed ontbijt wordt het tijd om weer naar huis te gaan. We hebben een prachtige tocht gehad. Mooi weer en een prima verblijf.

De overnachting voor volgend jaar is veilig gesteld. Dat zit wel goed.

We genieten van de mooie zonsopkomst als we naar huis rijden.

Het zit erop, de volgende tocht in Egmond is eind januari 2020. Ik heb er alweer zin in.