De alternatieve 4daagse 21 t/m 24 juli 2020

Tja hoe ga ik beginnen. Alles is zo anders! Het is de week van de Nijmeegse 4daagse maar ik start deze dinsdag niet op de Wedren maar achter mijn bureau op mijn werk. Mijn vrije dagen moesten ingeleverd worden omdat het nog geen vakantie is. Ik word volop herinnert aan de 4daagse door de radio.
Natuurlijk toen het bericht kwam dat er een alternatieve 4daagse kwam heb ik mij ook ingeschreven, maar omdat ik al een 4daagse op de 4 zaterdagen in juni heb gelopen en daar 4x 40 km liep heb ik nu besloten om de afstand wat korter te houden. Ook omdat ik met Silvia heb afgesproken om er vanaf woensdag een wandelvakantie van te maken.
De eerste kilometers moet ik dus 's avonds nog gaan maken. Dan lukt het zeker niet om een lange afstand te lopen.

Na mijn werk eerst langs de kapper en dan snel naar huis, eerst een maaltijd op tafel zetten en tussendoor snel de wandelkleding aan en de wandeltas in orde maken.
Om 18.30 uur start ik de speciale app en mijn sporthorloge. Even kijken of ik op de app kan vertrouwen.
Ik besluit om er maar een training op snelheid van te maken.
Na een poosje controleer ik de app en lijkt het goed te gaan, later zal blijken dat de app niet werkt en met een update ook niets gaat worden. Ik heb een kilometer of 15  gepland staan en het betekent dus doorstappen.

Eerst maak ik een foto van een vrij tamme zwaan die al heel lang alleen is en dat is vrij apart. Hij of zij eet brood uit de hand van onze buurman.

En ik het dorp uit en neem de Hollandse Kade richting Kockengen, bij de tweesprong zal ik kiezen voor de richting Spengen, maar zo ver is het nog niet.

 Tijd voor foto's moet er wel zijn en dat gaat wel van de tijd af, maar wat ik straks mee ga maken zal het gemiddelde nog meer naar beneden halen.

Ik zie een zilverreiger en daar neem ik toch de tijd voor, deze vogels zijn zo schuw en zo snel weg, je moet behoorlijk inzoomen.

Ik ga weer verder en dan zie ik een stelletje op een bankje zitten, prima ik loop verder. Dan wil ik een foto maken van een zandgat, er staat een auto maar geen probleem daarginds zat een stelletje en het zal hun auto zijn. Ik loop langs de auto, oei daarr zit of ligt nog wat in!!!

Ik ga verder en steek de provinciale weg over. Ik kom weinig wandelaars tegen, maar het is wel een favoriete avond voor wielrenners, maar ach daar heb ik onderhand vrede mee getekend.

Nog een paar plaatjes en dan nog even aan de snelheid werken, denk ik.

Maar dan op het laatste stuk komt de schrik!!! Ik loop en dan komt er een hond op mij afgerend. Ik ben in het verleden 2 keer door dezelfde hond aangevallen en ben nu erg bang als er een hond op mij afkomt.

Ik sta aan de grond genageld en met mijn handen stijf tegen me aangedrukt. De bazin kan wel zeggen dat Bram niets doet en lief is en dat ik ontspannen moet staan maar ik sta als aan de grond genageld. Je vindt mij vast een aansteller maar ik voel de tranen opkomen zo bang. Het is niet een Prins Bernhard hond maar dat soort wat er op lijkt. De bazin komt er aan en houdt hem vast, dan overwin ik mijn angst en aai zelfs de hond over zijn kop. Dit zijn kostbare minuten maar wel goed.

Daarna maar wat versnellen en de tijd inhalen.

Ik ben tevreden over mijn tijd als ik thuis kom en zie dat de app niet werkt, maar daar is een oplossing voor, handmatig invoeren.

Na de koffie wordt het koffertje inpakken en de kleding voor morgen klaarleggen, boterham smeren en op tijd naar bed. Morgen op tijd uit de veren, met de auto naar Maastricht om 3 dagen Krijtlandpad te gaan lopen.

Voor de volgende 3 dagen kijk op: https://vanwandeluitdagingtotheusehobby.blogspot.com/p/krijtlandpad.html

2de etappe Dodentocht 18 juli 2020

Vandaag ga ik de 2de etappe van de Dodentocht lopen en ik ben van plan om een behoorlijke afstand neer te gaan zetten. Hoe dat afloopt?? Lees en ik ben benieuwd wat jij had gedaan.

Op mijn oproepje of er iemand zin had om mee te lopen, heb ik 1 reactie gekregen. Gisteren heb ik nog even contact gehad over de afstand en dat was geen probleem.
Dus vanmorgen om even 07.00 uur vetrekken we. Het belooft een warme dag te worden.
Ik ga het dorp uit en via het Houtdijkerpad en Geestdorp de brug over de Oude Rijn richting Harmelen.

Langs de plassen van Woerden ga ik richting Linschoten en ik hoef niet veel te zeggen er wordt naast mij voldoende gepraat.

Het hele verhaal over de afgelopen tijd komt voorbij. En zo komen we Linschoten binnen, maar voor Linschoten is er al gerust, wie mij kent weet dat ik dan al begint te denken, hoe moet dit vandaag.

Als wij bij mijn eerste rust komen, blijk ik een beetje vroeg te zijn, maar na even wachten komt er toch iemand en na nog even wachten kunnen we het terras op. Tijd om naar het toilet te gaan en een cappuccino te bestellen. Er wordt gevraagd of we appeltaart willen en ik was het wel van plan maar dan moet het een tocht van boven de 25 km zijn en daar begin ik nu al aan te twijfelen. Dus dan maar een eigen boterham.

Na een lange 1ste rust gaan we verder. Mijn wandelgezelschap heeft moeite met, de warmte? of wat dan ook, het tempo kan het niet zijn, we hebben een zeer laag tempo!!!

Als we langs de Lange Linschoten lopen geeft het wandelgezelschap aan, "ik weet niet of ik Oudewater in 1 keer haal" en even later, ja hoor een bankje en daar moet gerust worden. Ik begin mij nu werkelijk zorgen te maken, maar hou het nog even voor me.

Ik maak maar een paar foto's.

  

En zo komen we in Oudewater aan, eerst maar een terras zoeken en een bakkie doen, ik vraag nog een keer aan het wandelgezelschap, gaat het lukken, zou je niet hier de bus pakken en met de bus naar Woerden gaan en dan terug naar je auto gaan? Denk je dat het wel gaat lukken? Moet je niet wat eten?

Na een lange rust komt het eruit, zullen we de kortste weg terug nemen? Dat betekent dat bij mij weer de radartjes draaien, hoe nu naar huis? Oké dan nu rechtstreeks naar Diemerbroek en de Zuringkade laten voor wat het is!!! Gggrr, maar samen uit, samen thuis.

We gaan verder, ik maak nog wat foto's van de bankjes, ik weet er dankzij een collega nog meer, maar die moeten de volgende keer maar. 

Ik besloot op het terras in Oudewater wel vast mijn thuisfront te informeren en daar ben ik achteraf nu heel blij om.

Maar we gaan op stap. Ik laat het wandelgezelschap het tempo bepalen en eigenlijk zou ik nu heel veel foto's kunnen maken, maar ik loop met heel veel onrust en gun me eigenlijk geen tijd om me op leuke plaatjes te concentreren. 

Ik weet nog een fijne rustplek op Diemerbroek en stel voor daar weer even te rusten, met de smoes dat ik een sanitaire stop moet maken. Zo zit het wandelgezelschap nog even lekker in de schaduw voor we een warm zonnig stuk gaan krijgen.

Nog steeds wordt er niet gedronken, gegeten of wat dan ook. Ik ben er niet gerust op. Wie mij kent, weet dan hoe ik ben en dat ik eigenlijk niets meer van de tocht opneem.

Als we onder de A12 door zijn, normaal zou ik de kippen hier even roepen en foto's maken, gaan we richting de Kromwijkerkade, langs de nieuwe parallelweg. Voor we richting "het Vinkje" gaan komen we nog langs een woning met een bankje en hoor ik "nog even rusten". Is goed rust maar even want we moeten nog 5 km. Alleen die 5 km. wordt het niet meer.

Na wat praten en rusten wordt er naar het thuisfront gebeld, ik leg uit waar we staan op opgehaald te worden en we breken de tocht af. 

Dus hier eindigt een ingekorte 2de etappe Dodentocht. Zo anders als ik me had voorgesteld.

Na een nachtje slapen, besluit ik morgenavond nog wat kilometers te gaan lopen. Vandaag rust en dit van mij afschrijven, morgenavond nog maar vroeg starten en een kilometer of 15 lopen.

Even de frustratie eruit lopen.

Wil je aan het goede doel denken waar mijn wandelkilometers dit jaar voor zijn!!!!

Door de situatie is het zo anders om actie te voeren, maar de kids verdienen dit onderzoek naar de genezing van hersentumoren!

https://www.geef.nl/nl/actie/sponsor-mijn-wandelkilometers

Dank je wel voor je gift.

1ste etappe Dodentocht Kadee Bornem 15 juli 2020

Vanmorgen werd ik wakker en las ik een bericht over een 100 km Dodentocht en over lopen in eigen omgeving en over lopen in een bepaalde tijd. En... ja het triggerde mij. Dus wandelkleding aan (ik was toch al van plan te gaan lopen). Wandeltas in orde maken en de site opgezocht om te kijken wat er nodig is om die tocht te lopen. Je Strava app is voldoende, nog even inschrijven en betalen en ik kan op stap. De route voor vandaag had ik ook al bepaald dus... wat staat me in de weg.
De eigen omgeving is super bekend en dan is het lastig om andere foto's te maken.

Maar............. in mijn eigen omgeving zie ik mussen, roodborstjes, pimpelmezen, koolmezen, kraaien, eksters, maar zo'n groene vogel met een rode snavel??????

Het blijkt dat er veel meer van dat soort vogels zijn in de buurt en dat het een soort van plaag begint te worden. Ik wist het niet, ben benieuwd wie dit leest en er meer over weet.

En dan kom ik op het punt waar ik weleens de zwarte zwanen tref en ja hoor ik zie ze zwemmen, maar zo onder de bomen dat je door de schaduw de zwanen niet zie omdat ik zo ver moet inzoomen. Jammer die foto houden jullie nog tegoed.

Na anderhalf uur lopen nader ik de Amstelkade met de Westveense brug. Ik ga langs de Kromme Mijdrecht richting Zevenhoven. Het is op de Kromme Mijdrecht gezellig druk met pleziervaart, hoewel het lijkt mij niets de hele dag zitten, ik ben meer iemand van actie! En tja met een vishengel langs de kant is ook al niet mijn ding, dus hup in de benen.

En ja, mensen die vaker mijn blog lezen weten dat dit het rondje is waar veel familie herinneringen zijn. Zo kom ik al snel bij Betlehem en ja daar ga ik koffie drinken. Gelijk een mooi moment voor een sanitaire stop. Mijn ouders hebben hier vroeger in het zomerhuis gewoond. He heeft nu een totaal andere bestemming met een camping, kinderboerderij en restaurant. Ik denk dat mijn moeder dit wel leuk had gevonden en dat ze met plezier dit had gerund.

Na de koffie ga ik verder, ik ben eigenlijk niet van plan om nog een keer te gaan rusten, mijn plan is nu in één keer naar huis te lopen. Dus gaan dan maar.

Via de fietsbrug bij de vakantieparken in Zevenhoven ga ik de Kromme Mijdrecht over. Ik ga nu richting Noorden. Noorden kent eigenlijk 2 kernen, het christelijke deel en het rooms-katholieke deel. Als ik naar Nieuwkoop ga kom ik door het rooms-katholieke deel, maar nu ga ik naar het "Noordse Dorp".

Daar kom ik langs het kerkje wat ook deel uitmaakt van de familie herinneringen. Ik maak een paar foto's.

Ik loop langs het kerkje en ga het pad tussen de plassen door naar de toegangsweg van de andere kern Noorden. Jammer de zon begint meer schuil te gaan achter de wolken, dat beïnvloed wel de foto's.

Tja over de route is verder niet heel veel te vertellen, het loopt lekker, ik voel me prima. Ik heb nog een keer de keuze in 2 paden, maar volgens mij heb ik bij het Pietersenpad koeien in het weiland zien lopen vanmorgen en dat betekent dat het pad dan gesloten is. Ik zie er aan het begin niets over staan, maar neem de gok toch niet. Het is een onverhard pad, dus zal ook wel baggerig en glibberig zijn. Doe ik wel een keer bij mooi weer. Dan maar het asfaltpad naar de Westveense molen. Ja, dat is dezelfde molen als vanmorgen! Ik loop nu gewoon aan de andere kant van de Kromme Mijdrecht.

En zo kom ik in Woerdense Verlaat, ik ga hier langs de Grecht lopen. Vandaag neem ik het pad onderlangs, hier zijn ook fietsers, maar het is niet zo druk en boven over is onverhard en ik wil mijn enkels sparen voor de Alternatieve vierdaagse. Via de Houtkade kom ik weer op de Mijzijde, hier heb ik vanmorgen ook gelopen aan het begin van de tocht.

Als ik eigenlijk bij de straat ben om af te slaan en naar huis te gaan, zie ik dat ik net de 25 km niet zal halen op mijn Garmin horloge. Ik besluit nog even een rondje Dorpsbrug te doen om zo aan de 25 km te komen en dat lukt.

Met een goed gevoel sluit ik op deze manier de eerste etappe van de 100 km Dodentocht af.

Niet slecht gedaan 25 km in 4 uur 17 minuten.

Rondje Kockengen-Kortjak 11 juli 2020

Vandaag maar weer eens een eigen rondje. Er mag wel weer georganiseerd gelopen worden, maar er is nog weinig en ach..... ondertussen weet je niet beter, hoewel.... met elkaar is wel super leuk en ik kijk er wel naar uit.... maar vanuit huis kost geen reiskosten en je bent dus alleen je kale looptijden kwijt... en dat bakkie koffie onderweg... je startersbakkie drink je thuis.

Ik loop de "Kamerikse dijk" uit naar de Oude Dam. Het heeft de afgelopen week veel geregend en nu het vandaag een mooie dag wordt is het super genieten van deze morgen. Het is nog vroeg als ik wegga, net 07.15 uur.

Er ligt nog wat grondmist op de weilanden en dat maakt het nog mooier. Wat een heerlijk vrij leven heb ik toch, gewoon 's morgens je wandelschoenen aan en erop uit.

De afgelopen week is best een pittig weekje geweest op mijn werk en er is veel op mij afgekomen. Nu kan ik het lekker uitlopen en er komt rust en een heerlijk leeg hoofd voor terug.

Het is veel stiller nu met wielrenners, wandelaars en hardlopers, je kunt merken dat de sportscholen open zijn. Gelukkig want in de Coronatijd was het wel super druk. 

Al mijmerend komt Kockengen in zicht, ik wil hier graag doorlopen omdat ik eigenlijk maar 1 rust heb gepland voor mijzelf.

Ik loop het dorp Kockengen door, het is er nog super rustig, alleen bij de bakker staat er een rijtje klanten buiten te wachten, maar de bakkerswinkel is ook zo klein dat kan daar niet anders.

Ik loop verder en kies voor het pad langs de Bijleveld. En zo kom ik bij het Parkbos van Landgoed De Haar. Ik loop hier dwars doorheen en kom dan bijna bij het Kasteel uit.

En zo kom ik bij mijn koffie adres aan. Ik besluit het zonder taart te doen en mijn boterham en banaan op te eten. Na een korte rust ga ik weer verder.

Ik besluit een rondje Vijverbos te doen omdat ik daar al een poos niet meer ben geweest. En ook hier is het een stuk rustiger, heerlijk dat de fitnesscentrums open zijn, dan hebben de wandelaars ook weer de ruimte. Ik geniet van het stukje natuur en maak een paar foto's.

Via de Breudijk kom ik bij de Putkop en daar is het monument voor de slachtoffers van de treinram.

Over de treinramp heb ik al vaker geschreven, hoe dat in de dorpsgemeenschap van Kamerik een diepe indruk heeft achtergelaten. Het gebeurde namelijk op Kameriks grondgebied en alle overledenen moesten in het overlijdensregister van Kamerik worden ingeshreven. Op het gemeentehuis van Kamerik moest overgewerkt worden. Ook binnen ons gezin (bij mijn ouders) gaf het spanning want mijn oudste broer ging met één van de eerste treinen die weer reed richting Duitsland voor een bezoek aan een fabriek die landbouwwerktuigen maakte.

Wil je meer weten over de ramp, klik hier

Hierna ga ik over het Jaagpad op weg naar huis. Het Jaagpad heeft pas een onderhoudsbeurt gehad want het is een stuk breder gemaakt. Wel fijn, het loopt een stuk fijner.

Via de blauwe brug naar het Houdijkerpad em zo kom ik na 26 km o even 12.00 uur weer thuis.