Vandaag maar weer eens een eigen rondje. Er mag wel weer georganiseerd gelopen worden, maar er is nog weinig en ach..... ondertussen weet je niet beter, hoewel.... met elkaar is wel super leuk en ik kijk er wel naar uit.... maar vanuit huis kost geen reiskosten en je bent dus alleen je kale looptijden kwijt... en dat bakkie koffie onderweg... je startersbakkie drink je thuis.
Ik loop de "Kamerikse dijk" uit naar de Oude Dam. Het heeft de afgelopen week veel geregend en nu het vandaag een mooie dag wordt is het super genieten van deze morgen. Het is nog vroeg als ik wegga, net 07.15 uur.
Er ligt nog wat grondmist op de weilanden en dat maakt het nog mooier. Wat een heerlijk vrij leven heb ik toch, gewoon 's morgens je wandelschoenen aan en erop uit.
De afgelopen week is best een pittig weekje geweest op mijn werk en er is veel op mij afgekomen. Nu kan ik het lekker uitlopen en er komt rust en een heerlijk leeg hoofd voor terug.
Het is veel stiller nu met wielrenners, wandelaars en hardlopers, je kunt merken dat de sportscholen open zijn. Gelukkig want in de Coronatijd was het wel super druk.
Al mijmerend komt Kockengen in zicht, ik wil hier graag doorlopen omdat ik eigenlijk maar 1 rust heb gepland voor mijzelf.
Ik loop het dorp Kockengen door, het is er nog super rustig, alleen bij de bakker staat er een rijtje klanten buiten te wachten, maar de bakkerswinkel is ook zo klein dat kan daar niet anders.
Ik loop verder en kies voor het pad langs de Bijleveld. En zo kom ik bij het Parkbos van Landgoed De Haar. Ik loop hier dwars doorheen en kom dan bijna bij het Kasteel uit.
En zo kom ik bij mijn koffie adres aan. Ik besluit het zonder taart te doen en mijn boterham en banaan op te eten. Na een korte rust ga ik weer verder.
Ik besluit een rondje Vijverbos te doen omdat ik daar al een poos niet meer ben geweest. En ook hier is het een stuk rustiger, heerlijk dat de fitnesscentrums open zijn, dan hebben de wandelaars ook weer de ruimte. Ik geniet van het stukje natuur en maak een paar foto's.
Via de Breudijk kom ik bij de Putkop en daar is het monument voor de slachtoffers van de treinram.
Over de treinramp heb ik al vaker geschreven, hoe dat in de dorpsgemeenschap van Kamerik een diepe indruk heeft achtergelaten. Het gebeurde namelijk op Kameriks grondgebied en alle overledenen moesten in het overlijdensregister van Kamerik worden ingeshreven. Op het gemeentehuis van Kamerik moest overgewerkt worden. Ook binnen ons gezin (bij mijn ouders) gaf het spanning want mijn oudste broer ging met één van de eerste treinen die weer reed richting Duitsland voor een bezoek aan een fabriek die landbouwwerktuigen maakte.
Wil je meer weten over de ramp, klik hier
Hierna ga ik over het Jaagpad op weg naar huis. Het Jaagpad heeft pas een onderhoudsbeurt gehad want het is een stuk breder gemaakt. Wel fijn, het loopt een stuk fijner.
Via de blauwe brug naar het Houdijkerpad em zo kom ik na 26 km o even 12.00 uur weer thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten