De Koninklijke Weg, de wandelroute die Paleis Noordeinde in Den Haag, via Paleis Soestdijk in Baarn verbindt met Paleis Het Loo in Apeldoorn is in meerdere opzichten een bijzonder wandelpad.
De afwisselende en uitdagende route over verharde en halfverharde paden en wegen, meet 170 kilometer en is verdeeld in 21 etappes. Het pad gaat door het Groene Hart, over de Utrechtse Heuvelrug, door de Gelderse Vallei en over de Veluwe. Een mooie combinatie dus tussen natuur en cultuur.
Proloog
Den Haag centraal station - Paleis Noordeinde (1,5 km)
8 februari 2018Vandaag gaan wij een begin maken met een bijzonder wandelpad "Koninklijke Weg". Wij hebben besloten om met de trein naar Den Haag centraal te gaan.
Het is bekend dat de route niet echt goed wordt onderhouden, de markeringen niet echt goed te volgen zijn. Daarom hebben we het bijbehorende boekje met de route in de aanslag. Het eerste stuk van de proloog is bekend.
Het valt ons op dat Den Haag een "rustige" stad is. In Den Haag moeten we bij de VVV een stempel halen om straks nadat we het wandelpad hebben gelopen een herinnering te kunnen scoren. Alleen bedenk ik pas als we aan de koffie zitten dat de stempel gehaald moet worden en dan blijkt dat wij een groot deel van de proloog terug moeten lopen om bij de openbare bibliotheek te komen.
Natuurlijk maak ik foto's van het Binnenhof en de Hofvijver.
In het boekje wat bij dit wandelpad hoort lees ik dat Den Haag nooit stadsrechten heeft gekregen, dus eigenlijk is het een dorp.
Het is vandaag wel erg mooi, helder weer.
De route gaat langs de hofvijver over een plein. Aan het plein zitten allerlei restaurantjes en wij kiezen er 1 om koffie te gaan drinken.
En dan staan we voor Paleis Noordeinde.
Paleis Noordeinde - Leidschendam/Voorburg station (7,1 km)
8 februari 2018
Eens kijken of we verwacht worden voor het 11-uurtje!
Helaas is onze Koning niet aanwezig. Hij is richting de Olympische Spelen, wat een pech nu weer, hebben wij weer!
Een stukje uit de wandelgids:
"Tussen 1813 en 1949 was Paleis Noordeinde de woning van regerende Oranjevorsten. Zowel Prinses Wilhelmina als Juliana zijn hier geboren. Nadat de weduwe van stadhouder Willem van Oranje, Louise de Coligny, er aan het einde van de zestiende eeuw introk, hebben vele Oranjes er gewoond.
Het paleis, dat de bijnaam "Het Oude Hof" draagt, werd in 1533 gebouwd. Daarvoor stond er op dezelfde plek een middeleeuwse hofstede. Rond 1591 werd Noordeinde aangekocht door de Staten van Holland, die het aan Louise de Coligny ter beschikking stelden. Zij ging er met haar zoon Frederik Hendrik wonen. In 1609 werd het paleis officieel aan de Oranjes geschonken.
Op het plein tegenover het paleis staat een bronzen beeld van Koningin Wilhelmina en vlak voor het paleis een standbeeld van Willem van Oranje te paard. Dit laatste is er in 1945 neergezet in opdracht van Koning Willem II.
Als wij aan deze etappe beginnen is het even zoeken naar de eerste straat die genoemd wordt in de wandelgids. Lekker hoor, halen ze gewoon het straatnaambordje weg! Maar na wat heen en weer gewandeld te hebben vinden we het toch.
En dan zien we dat deze route ook gemarkeerd is met bordjes en stickers, nou ja niet overal zal blijken maar de wandelgids geeft uitkomst als de markering ontbreekt.
Het is erg leuk die bekende straatnamen zoals: Lange Voorhout, Korte Voorhout, Malieveld. En eerder kwamen we al over Spui, Herengracht, Korte Poten, Lange Poten.
Dan komen we langs een monument ter nagedachtenis aan Koningin Emma.
We lopen via het Malieveld het Haagse Bos in. Wat genieten we van de mooie winterdag.
Als wij het Haagse Bos uitkomen lopen we volgens de route verder. Deze etappe is redelijk goed gemarkeerd. Dat is wel fijn dan hoef je niet steeds te lezen en te kijken waar je bent.
Wij komen langs een molen en gaan onder het spoor door. Ook zie ik nog een paar keer bijenkasten staan en dan kan ik het toch niet laten de bijenkasten moeten op de foto!
De etappe gaat weer verder en dan komen wij bij het park Vreugd en Rust. Deze eerste etappe zit er bijna op en we hebben best zin om even te gaan zitten. Iets warms zou er ook best ingaan.
Maar eerst het park door en dan krijgen we een bekende straat, Oosteinde. Een heel ander Oosteinde dan wij kennen!
Als wij op het Oosteinde lopen komen we een bordje tegen met daarop een verwijzing naar Prinses Marianne. Prinses Marianne. Dat gaan we thuis eens even opzoeken. Kent u de prinses ook niet? Hier wat informatie van Wikipedia. klik hier
En dan staan wij toch aan het eind van deze etappe en kunnen we met de laatste etappe van vandaag beginnen.
Leidschendam/Voorburg station - Stompwijk (6,4 km)
8 februari 2018
Dan komen we een mevrouw tegen die ons de weg wil wijzen naar een restaurant/hotel. Maar als we een stukje op weg zijn, besluiten we toch om de etappe op te pakken want wat die mevrouw voorstelde gaat ons wel wat tijd en kilometers vergen.
Hier gaan we langs de Vliet lopen en dan komen wij in Leidschendam
Over deze etappe is niet veel te vertellen, nou ja, het eerste wat ik kwijt wil, is dat deze niet of haast niet gemarkeerd is. Dus het boekje is dus van super belang.
Dan komen we langs de Vogelplas Starrevaart. We gaan daar even kijken. Wat veel verschillende vogels staan er op een poster aan de wand.
Tijdens deze etappe blijven we langs Zoetermeer lopen. Over Zoetermeer lees ik het volgende in de wandelgids.
"Zoetermeer is halverwege de jaren zestig aangewezen als groeikern van Den Haag, dat destijds kampte met ruimtegebrek. Inmiddels is Zoetermeer qua inwonersaantal de derde stad in Zuid-Holland (na Rotterdam en Den Haag). Door de groei grenst de stad in het noorden nu aan de polders die behoren tot het Groene Hart, waardoor er weinig meer bijgebouwd mag worden.
In de landelijke geschiedenis heeft Zoetermeer tijdens de Tachtigjarige Oorlog een belangrijke rol gespeeld. Op 17 september 1574 vond de zogenaamde "Slag bij Zoetermeer" plaats. De Spaanse troepen waren niet in staat om de Voorweg te verdedigen, waarop het Hollandse Geuzenleger verder kon trekken naar Leiden. Daar vond een aantal weken later, op 3 oktober, het Leidens Ontzet plaats."
Dan komen wij bij de bushalte aan in Stompwijk. De bus is er ook direct en wij gaan richting Leiden om met de trein weer naar Woerden te gaan.
Stompwijk - Benthuizen (8,4 km)
23 februari 2018
Vandaag pakken we de Koninklijke Weg weer op. Nadat het een paar keer is uitgesteld gaan we goed ingepakt op stap vandaag. De weersberichten voorspellen een zonnige dag, maar een koude wind uit het noordoosten. En wij lopen de route van west naar oost, dus veel tegenwind vandaag.
De auto wordt in Boskoop neergezet want het is de bedoeling om 2 etappes aan elkaar te knopen en in Boskoop te stoppen. Vanaf Boskoop laten we ons door het openbaar vervoer naar Stompwijk brengen.
Over Stompwijk lezen wij het volgende in de wandelgids:
"Stompwijk ontstond rond 1300 bij een grootschalige ontginning van de veenrijke wildernis. Hoewel het gebied werd gezien als een onaangenaam woongebied, was de aanwezigheid van veen (de basis voor de brandstof turf) voor veel mensen een belangrijke economische reden om zich in "Stompic" te vestigen. Vandaag de dag zijn de polders rond Stompwijk juist een populaire route voor wandelaars, fietsers en (als het weer meezit) schaatsers.
Dan ziet Teun ineens iets liggen in het kleine bos waar we langs lopen. Ja en die wolf is steeds in het nieuws op de Veluwe, zien we nu hier onder de rook van Stompwijk een hert? Het lijkt er wel op dat hij daar tussen de bomen ligt.
Het Groene Hart wordt niet door elke wandelaar gewaardeerd omdat het echt een polder is, maar het blijkt toch wel degelijk een belangrijk item te zijn als je Wikipedia leest over De Hollandse Waterlinie.
De meren die in het Groene Hart liggen zijn onder meer de Langeraarse Plassen, Nieuwkoopse plassen, de Reeuwijkse plassen, de Vinkeveense plassen en het Braassemermeer. Bovendien stromen
er veel rivieren door het gebied, zoals de Hollandse IJssel, de Oude Rijn, de Lek, de Vlist, de Loet en de Rotte. Kleinere waterwegen zijn de beek de Aar, het riviertje de Gouwe en de Meije. Om al het overtollig water uit de polders te malen en om uitgeveende plaatsen droog te maken, werden er in de zeventiende en achttiende eeuw de nodige molens gebouwd. Veel van deze molens staan er nog steeds. Inmiddels hebben gemalen de poldertaak overgenomen.
Na een stuk polder komen we bij een recreatie terrein waar we een restaurant komen. Het is tijd voor koffie en wij houden hier een heerlijke stop, achter het glas in het zonnetje.
Als ik gebruik maak van het sanitair, kom ik onderstaande tips tegen!
Na een uitgebreide stop gaat de etappe verder en komen wij na een lange polderweg uit in Benthuizen. In Benthuizen zoeken wij een bankje voor ons uitgestelde 11-uurtje (het is inmiddels half 12) en dat bankje vinden wij, in het zonnetje met de rug in de wind. We pakken hier ook iets te eten uit onze tas. Want wij hebben besloten door te lopen naar Hazerswoude-Dorp voor de lunch.
Benthuizen - Boskoop (9,3 km)
23 februari 2018
Voor ik iets over deze etappe ga schrijven, wil ik graag even iets over Benthuizen delen. Ik lees dit in het boekje van de Koninklijke Weg.
"Een bezienswaardigheid in Benthuizen is de korenmolen De Haas, gebouwd in 1772. In 1932 werden de beiden roeden verwijderd en de stelling gesloopt, maar in 1983 werd de molen gerestaureerd. Net als Stompwijk is Benthuizen van oudsher een turfdorp. Het afsteken van turf uit de veengronden vormde jarenlang een belangrijke bron van inkomsten".
"Een bezienswaardigheid in Benthuizen is de korenmolen De Haas, gebouwd in 1772. In 1932 werden de beiden roeden verwijderd en de stelling gesloopt, maar in 1983 werd de molen gerestaureerd. Net als Stompwijk is Benthuizen van oudsher een turfdorp. Het afsteken van turf uit de veengronden vormde jarenlang een belangrijke bron van inkomsten".
Van Benthuizen naar Hazerswoude-Dorp lopen wij een heel stuk tegen de wind in op een polderweg, wat ook een doorgaande weg blijkt te zijn. Het is goed opletten en achter elkaar lopen.
Dan komen we langs een boerderij die de naam draagt "Nieuw Bethlehem". Omdat mijn ouders vroeger in het zomerhuis hebben gewoond wat bij de boerderij "Bethlehem" hoorde, heeft deze naam onze belangstelling. Het geboortehuis van Anneke was ook in het genoemde zomerhuis. Het staat alleen heel ergens anders dan deze boerderij maar een Kodakmoment was het waard.
En dan komen we weer een molen tegen. Zoals hierboven al is beschreven hebben de molens hier een belangrijke taak gehad.
Wij lopen Hazerswoude-Dorp binnen en bij het marktterrein komen we langs een bankje wat je in veel plaatsen ziet staan. Natuurlijk moest het op de foto en in "Theo's eethuis" hing wel apart bestek.
Na een lunchstop wordt het tijd voor het laatste stuk van deze etappe. Het wordt weer een koud stuk omdat we nog steeds de koude wind tegen hebben.
Dan zien we een watervogel die op "nostalgische zwemslagen" heeft gezeten. Hij zwemt namelijk vrij vreemd. Ik heb er helaas geen foto van, maar geloof mij maar het was echt vreemd om een watervogel met een poot op het water te zien slaan, in plaats van gewoon zwemmen met de poten onder het lichaam.
Dan komt het bord "Boskoop" in zicht en even later de Watertoren. We steken het spoor over en gaan de auto opzoeken.
Volgende week gaan we verder met etappe 5.
Boskoop - Bodegraven (7,5 km)
28 februari 2018
Het is als we starten nog zonnig. Als we eenmaal aan het lopen zijn begint het af en toe te sneeuwen.
Maar het hindert niet, het geeft wel wat andere plaatjes en dat is ook leuk.
Over Boskoop vind ik het volgende in het routeboekje:
"De geschiedenis van Boskoop begint omstreeks 1200. Toen waren de Boskoopse boeren zelfvoorzienend. Ze kweekten bomen voor bijvoorbeeld heggen en windschutten. Van sierteelt was nog geen sprake. Voor de Abdij van Rijnsburg die een vergroting en verbetering van haar boomgaarden nastreefde, werd het aantrekkelijk meer bomen te telen dan nodig was voor eigen gebruik. De veengronden vormden een perfecte voedingsbodem en er ontstond teelt voor de handel. In de 16e en 17e eeuw schakelden de Boskoopse boeren meer en meer over op de teelt van sierheesters. In de 19e eeuw kwam in Nederland en daarmee in Boskoop de export van boomkwekerijproducten op gang. Jan Spek Rozen is Hofleverancier."
Wij zijn nu langs Jan Spek Rozen gelopen. De rozen in mijn tuin komen daar vandaan.
We lopen de hefbrug over en verlaten de bebouwde kom van Boskoop.
Wat fijn dat het vakantie is, de kinderen die niet op vakantie zijn kunnen genieten van het ijs, wat hier betrouwbaar is. Er is een baantje gemaakt en veel kinderen zullen voor het eerst op de ijzers staan.
We lopen een stuk door de polder en dan komen we bij een buurt waar weer veel kwekers hun bedrijf hebben en het gehucht heet???? Tempel!!
Er worden vandaag niet zoveel foto's gemaakt want het is steeds weer handschoenen uit doen en stil staan. En daar worden we onnodig koud van.
Maar Hendrik Jan de tuinman moet er toch aan geloven. Voor hem trotseer ik de kou van vandaag.
Dan komt het bord "Bodegraven" in zicht.
Bodegraven - Woerden (12,8 km)
28 februari 2018
De etappes die nu komen zijn wel erg in onze achtertuin en de omgeving is zo bekend dat ik minder foto's maak of er anders naar kijk dan iemand die hier vreemd is. Over Bodegraven een klein stukje uit het gidsje wat bij de LAW hoort.
"Het Bodegraafse spoorwegstation dateert uit 1878. Interessant zij de Dorpskerk met recent gerestaureerde toren op de Oude Markt en de St. Willibrorduskerk en de Oude Zustertuin, een voormalige kloostertuin.
Een van de meest waardevolle monumenten is het zeventiende eeuwse Fort Wierickerschans. De meeste forten in Nederland zijn onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Dit fort is ouder en vormde een belangrijk punt in de Oud Hollandse Waterlinie. In de negentiende eeuw kreeg het fort de functie van buskruitdepot. Het fort en de bijbehorende gebouwen zijn nog in redelijke staat. Het fort is tegenwoordig te bezichtigen.
De agrarische achtergrond van Bodegraven blijkt ook uit een aantal historische molens. Molen de Arkduif in het centrum van Bodegraven dtamt waarschijnlijk uit 1697 en is een ronde stenen korenmolen met stelling. De Weijpoortsche Molen ten oosten van Bodegraven, vlakbij Nieuwerbrug, is een oude wipwatermolen die uit de 18e eeuw stamt. "
Al snel gaan wij in Bodegraven langs de Oude Rijn lopen over het Jaagpad en op enkele stukken na zullen wij tot Woerden langs de Oude Rijn blijven lopen. Het is echter geen straf want het is genieten van het uitzicht wat wij hier hebben.
Als we bij Fort Wierickerschans komen steken we even de weg over voor wat foto's. Maar bbrrrr wat is het vandaag koud. Hier kwam ik als meisje al op de fietst langs als ik met mijn nicht naar Bodegraven ging. Boodschappen doen voor mijn tante, waar ik zo graag logeerde! Straks komen we nog langs de boerderij. Maar nu eerst de foto's van het Fort.
Onderweg komen we echt prachtige winterbeelden tegen. Hier kwam ik vaak in de zomervakantie, logeren bij de zus van mijn moeder. Maar deze winterplaatjes zijn ook echt zo mooi. De natuur blijft je verbazen. Het heeft even helemaal niets met de Koninklijke Weg te maken, maar het moet er gewoon even tussen. Mijn eigen Koninklijke Weg!
Dan lopen we weer verder en al snel krijgen we een doorkijkje naar de boerderij waar ik heel wat uurtjes ben geweest. Oooww, wat hebben we er allemaal beleefd. En wat heerlijk dat je op een warme zomerdag zomaar in de put van Broekhoven kon gaan zwemmen. En verwent dat we werden door oom en tante! De ijscoman die 's middags bij het strandje stond! En met de nichten en neven was het altijd super!
Na een persoonlijk tintje gaat de etappe verder. We naderen nu al snel Nieuwerbrug. En eigenlijk hebben we wel een sanitaire stop nodig en ook hebben we wel zin in een kop koffie. We gaan op zoek!
Maar dan zie ik eerst nog een stelletje zwarte zwanen zitten aan de overkant, dus maar weer even van het Jaagpad af voor een kiekje.
En nu op zoek naar een warm plekje binnen om even op te warmen en om wat warms te drinken. Dat vinden wij in wat vroeger het "Wierickehuis" was. Eigenlijk zijn ze niet open, maar de deur is los, dus stappen wij naar binnen en wij worden hartelijk ontvangen en kunnen natuurlijk gebruik maken van het toilet en een kop koffie drinken. Super!!!
Wij worden nog gewezen op een nieuw initiatief en hebben dat 's avonds maar gelijk geboekt!
Ook vind ik nog een maar teksten die ik mooi/leuk vind, ik laat je graag mee genieten.
Ook de wandelgids heeft een stukje over Nieuwerbrug opgenomen en wat geef ik jullie graag mee.
"In Nieuwerbrug ligt over de Oude Rijn de laatste tolbrug van Nederland. Hij dateert uit 1609 en er wordt sinds kort geen tol meer geheven. (op het moment dat het boekje geschreven is, waarschijnlijk wel, want in het boekje staat van wel)."
Die tolbrug, die tolbrug! Ooowww, met mijn vader er over heen gaan bleef een grap! Nu wel, maar als kind dacht ik daar anders over. Het verhaal? Dat zet ik hier niet neer, het is een te persoonlijk tintje. Maar wij zijn er heel wat keertjes over gegaan als wij op bezoek gingen.
Wij lopen Nieuwerbrug door en gaan weer langs de Oude Rijn lopen. Het laatste stuk en dan zijn we alweer in Woerden.
Onderweg maak ik nog een paar foto's.
Dan lopen we Woerden binnen. De tekst over Woerden staat eigenlijk pas bij de volgende etappe. Maar bij de volgende etappe vertel ik jullie wel iets wat we op de route tegenkomen. Ik vind dat het stukje over Woerden hier bij hoort, ook omdat de foto's van Woerden tijdens deze etappe gemaakt zijn.
"Woerden was een grensfort ter versterking van de noordelijke grens bij de Rijn. Over de eeuwen na de Romeinse overheersing is weinig bekend. Wel is bekend dat de zendeling Bonifacius omstreeks 720 in Woerden preekte.
In het jaar 1410 bouwde Jan van Beieren het kasteel en in dat jaar vond ook de eerste jaarmarkt plaats. Het kasteel is overigens ook nu nog te bewonderen.
In 1501 is het eerste Stadhuis van Woerden gebouwd. Dit gebouw is nu het stadsmuseum.
Woerden heeft kunnen profiteren van de gunstige ligging aan de Oude Rijn, die vroeger een belangrijke handelsroute s. Tijdens de gouden eeuw floreerde de handel als nooit tevoren.
De stadsgeschiedenis kent echter ook roerige tijden: in 1525 kwam de Woerdense priester Jan de Bakker wegens ketterij in Den Haag op de brandstapel terecht en werd een van de bekendste martelaren van de reformatie in de Nederlanden. Voorts kreeg de stad mede door de ligging aan de grens met nogal wat oorlogsgeweld te kampen.
In de tweede helft van de 19de eeuw maakte Woerden een gunstige economische ontwikkeling door. Er kwam een spoorwegstation, een militaire herstelwerkplaats (inmiddels ook al weer opgeheven) en een kaasmarkt.
Enkele gebouwen die meer dan de moeite waard zijn: molen De Windhond, 1755, het Arsenaal (tegenwoordig Hotel) 1762, de Bonaventurakerk, 1892 en de watertoren uit 1905."
Je kunt tegenwoordig ook varen met een Romeins schip door de singels van Woerden. Interesse?
klik hier
klik hier
Woerden - Harmelen/Putkop (5,5 km)
2 maart 2018
Vandaag is het weer een koude winterdag. Maar het is heerlijk weer om te wandelen als je met de wind in je rug loopt. Dat is de reden dat wij achteruit lopen. Ik schrijf deze blog toch alsof wij vooruit lopen.
Bij de vorige etappe heb ik al het een en ander geschreven over Woerden. In het boekje wat bij deze wandelroute hoort, staat dit bij de etappe van vandaag. Maar ik wil vandaag iets anders tijdens deze etappe naar voren brengen. Dit heeft in de omgeving een diepe indruk gemaakt.
Nu even beginnen bij het begin van deze etappe. Woerden komt in beeld als het over de Romeinse tijd gaat. Bij de vorige etappe heb ik al gedeeld dat er gevaren kan worden in een Romeins schip.
Hier nog een link over de Romeinse tijd: klik hier
Bij de vorige etappe heb ik al het een en ander geschreven over Woerden. In het boekje wat bij deze wandelroute hoort, staat dit bij de etappe van vandaag. Maar ik wil vandaag iets anders tijdens deze etappe naar voren brengen. Dit heeft in de omgeving een diepe indruk gemaakt.
Nu even beginnen bij het begin van deze etappe. Woerden komt in beeld als het over de Romeinse tijd gaat. Bij de vorige etappe heb ik al gedeeld dat er gevaren kan worden in een Romeins schip.
Hier nog een link over de Romeinse tijd: klik hier
Wij gaan via de Meanderbrug verder over het Jaagpad langs de Oude Rijn. Wil je meer over de Oude Rijn lezen? klik hier
Als we een bocht door zijn, zien we dat er geschaatst wordt op de Oude Rijn en dat er ook nog schaatsen geleerd wordt, achter een stoel, zoals wij dat allemaal hier op natuurijs hebben geleerd.
Dat vraagt om een kiekje!
Wij lopen verder en dan valt ons oog op een heel aparte eend. De watervogels zoeken nu elkaar op om het water met elkaar open te houden. Nu zien we dat er op dit moment windwakken genoeg zijn. Door de harde wind is lang niet al het water mooi glad ijs geworden. We lopen verder en ik maak af en toe een foto, maar het zijn er niet veel want het is veel te koud om veel stil te staan.
Omdat we eigenlijk achteruit lopen, zoeken we op een gegeven moment een rustmoment. Maar het enigste wat we vinden en waar we toch maar niet gaan zitten omdat het buiten is en het daar nu te koud voor is. Wel aardig van de overkant om het aan te bieden.
En dan komen we langs het monument wat ik eigenlijk aan het begin van deze blog al noemde.
Zelf moest ik toen nog 4 jaar worden, maar mijn zwager die er vandaag bij is kan het zich nog goed herinneren. Hij woonde in die tijd op de Houtdijk en daar was de klap die ochtend te horen. Nadat hij 's middags uit school was, is hij wezen kijken en hij kan de beelden nog herinneren.
Voor meer informatie heb ik een aantal links opgezocht, alles overnemen werkt denk ik niet. En toch heeft dit wel met de Koninklijke Weg te maken. Koningin Juliana heeft haar vakantie onderbroken om in de kerk in Utrecht de slachtoffers de laatste eer te brengen, daarna is zij naar het ziekenhuis in Woerden geweest en naar de verschillende ziekenhuizen in Utrecht.
De link van Wikipedia: klik hier
En dan nog 2 linken van YouTube:
klik hier
De ramp vond plaats op Kameriks grondgebied, dat is ook de reden dat alle overlijdensaktes in Kamerik moesten worden gemaakt. Ik heb gehoord dat er in Kamerik op het gemeentehuis overgewerkt moest worden om alles netjes geregistreerd te krijgen.
Ook herinner ik mij nog het verhaal dat mijn oudste broer met 1 van de eerste treinen die weer reed, naar Duitsland vertrok voor een bezoek aan de Welger fabrieken. En hoeveel spanning dit in ons gezin gaf.
Hier stopt deze etappe, met een ernstig verhaal.
Harmelen/Putkop - Maarssen (9,8 km)
2 maart 2018
Na stilgestaan te hebben bij de treinramp gaan we aan de volgende etappe beginnen.
Hier wijken wij iets van de route af en gaan door het Vijverbos lopen. Even genieten van de mooie vijvers. Mijn zwager weet nog dat hij hier ging schaatsen als het sterk ijs was. Nu zien we dat er nog stukken openliggen. De stukken die wel dicht zijn, zijn waarschijnlijk niet betrouwbaar want wij zien geen schaatsers.
Wel takken met ijsparels eraan en we komen nog een herkenning punt tegen uit de Romeinse tijd.
De etappe gaat weer onder het spoor door en dan gaat het richting Haarzuilens.
Voor wij Haarzuilens in wandelen komen we eerst langs het kasteel. Wij zijn nog even het stalplein op om wat foto's te maken. In het verleden moest je onder de poort al je ticket kopen om naar binnen te kunnen, maar tegenwoordig is er een souvenirwinkel waar de tickets gekocht moeten worden. Helaas is de horeca gesloten vandaag i.v.m. een besloten bijeenkomst. Maar er even overheen lopen is mogelijk.
Er komen nog meer foto's van het kasteel, maar voor diegene die graag wat achtergrond info wil lezen, de Wikipedia link: klik hier
Nadat we gesmuld hebben van de buitenkant van het kasteel gaan we verder richting het dorp Haarzuilens. Over het dorp staat in de gids nog het volgende:
"Het pittoreske dorp met twee restaurants is vooral bekend vanwege kasteel De Haar met zijn vele kunstschatten en interessante historie. Het is de droom van Etienne Baron van Zuylen van Nijevelt van De Haar. Hij erfde in 1890 de ruïne van een oud kasteel. Hij liet het herrijzen, samen met de vermaarde architect Cuypers. Ook wilde de Baron een park om het kasteel hebben, er was echter een probleem; het dorpje Haarzuilens lag naast het kasteel. Om het park toch te realiseren moest het dorp 850 meter verplaatst worden en dat is ook gebeurd in 1898."
Als we door Haarzuilens heen gelopen zijn, komen we langs een paar zandgaten. Het zand is gebruikt voor de verbreding van de A2. Het is hier even een scherpe, snijdende koude wind. De zandgaten liggen open en dat geeft een aparte waterkant.
De route slingert verder door Maarssenbroek en dan komen we bij de eindbestemming van vandaag. Of eigenlijk waar wij vanmorgen zijn begonnen en waar Cees ons heeft afgezet. Want wij liepen vandaag achteruit en eindigde dus eigenlijk in Woerden.
Vanuit Woerden hebben we de 3,5 km nog even naar huis gelopen.
Maarssen - Fort aan de Klop (6,7 km)
14 maart 2018
De auto wordt in de parkeergarage bij het station in Maarssen gezet. We gaan vanmiddag met bus en trein terug naar Maarssen.
Over Maarssen staat niet zo heel veel vermeld in ons wandelgidsje.
Dat is niet zo erg, wij hebben hier ook nog wel herinneringen en we gaan vandaag genieten van alles wat we tegen komen.
We lopen al snel de burg over het Amsterdam-Rijnkanaal over en via Maarssenbroek lopen we Maarssen binnen. In de verte zie ik al de kerktoren waar we ons eerst op gaan richten.
Al snel lopen we Maarssen binnen en komen bekende punten tegen. We kijken al lopend wat rond en staan niet al te lang stil want er komen nog veel meer foto momenten vandaag.
Ik maak wel wat foto's van de kerk waar we langs komen.
Dan gaan we een mooie ophaalbrug over en lopen we verder over de Lange Gracht. Hieronder nog een impressie van wat foto's die in de kern Maarssen zijn gemaakt.
We lopen Maarssen uit en komen nog wat bekende punten tegen. Dan komen we 2 molens tegen en die zet ik ook nog op de gevoelige plaat. Eerst denk ik dat ik bij een eerdere Winterserie tocht hier al eens ben geweest. Een etappe verder zal blijken dat het een andere molen is, als ik daar langs kom zie ik het, daar was op een gladde winterdag een soeppost.
De etappe gaat verder en na een poosje komt kasteel Oud Zuilen in zicht. Ik heb even gezocht naar wat informatie over Kasteel Oud Zuilen omdat er niet veel over in de wandelgids staat. Voor diegene die hier geïnteresseerd in is de Wikipedia link: klik hier
Dan lopen we verder en komen we langs het kerkje, daar lees je op bovengenoemde Wikipedia pagina ook het één en ander over. Helaas is er in Oud Zuilen niet echt iets open om even koffie te gaan drinken, dus lopen we na wat foto's gemaakt te hebben verder.
Voor we Utrecht binnenlopen worden we opgewacht door een grote groep ganzen. En natuurlijk willen zij wel even poseren en op de foto.
De etappe gaat verder en na een poosje komt Fort aan de Klop in zicht. Hier worden we gastvrij ontvangen, we kunnen een sanitaire stop maken en er is heerlijke koffie met wat lekkers erbij. De eerste etappe voor vandaag zit erop.
Over Fort aan de Klop staat het volgende vermeldt in het wandelgidsje:
"Fort aan de Klop in Utrecht werd gebouwd omstreeks 1820, zo'n vijf jaar nadat de oude Hollandse Waterlinie naar het oosten werd opgeschoven en de Nieuwe Hollandse Waterlinie ging heten. Het grote verschil met de oude linie, daterend uit de zeventiende eeuw, was dat nu ook Utrecht binnen het verdedigingswerk viel. De Nieuwe Hollandse Waterlinie is in totaal drie keer onder water gezet, om zo te voorkomen dat de vijandelijke infanterie door het gebied kon marcheren, in 1870 (Frans-Duitse Ooorlog), in de periode 1914-1918 (Eerste Wereldoorlog) en in 1939 (Tweede Wereldoorlog). De Nieuwe Hollandse Waterlinie is nog altijd in tact, maar het gebied onder water laten lopen wordt lastig, de vlaktes staan inmiddels vol bossen, wegen en huizen. Fort aan de Klop ligt in het noorden van Utrecht, vlak bij de plaats waar de Klopvaart uitmondt in de Vecht. Wanneer de waterlinie onder was gelopen kon men bij het fort passeren, terwijl de vijandelijke troepen er onder vuur konden worden genomen. De afgelopen jaren zijn de gebouwen op het fort grondig gerenoveerd.
Fort aan de Klop - Groenekan (5,6 km)
14 maart 2018
Na een heerlijke stop bij Fort aan de Klop gaat onze tocht voor vandaag verder. Niet ver bij Fort aan de Klop vandaag vinden we Fort De Gagel. Over dit fort staat niet echt iets in het wandelgidsje, maar niet getreurd internet weet het wel. Voor wie er iets meer over wil lezen de link is: klik hier
De route gaat verder langs een minder leuk stuk, we lopen op de ventweg naast de N230. Wat mij wel opvalt dat er in de weilanden steeds weer een bunker staat. Als ik daar een opmerking over maak tegen mijn zwager vertelt hij dat de groepsschuilplaatsen (bunkers) in een bepaalde lijn staan. En ik ga natuurlijk weer zoeken op Wikipedia. Misschien maak ik je blij met deze link: klik hier
Een foto van zo'n groepsschuilplaats zie je al in de collage hierboven, maar ik zet de foto ook nog even hieronder.
Het is rond 11.00 uur en we gaan op zoek naar een bankje! Een bankje en 11.00 uur, wat heeft dat met elkaar te maken? Nou een verhaal wat ik gehoord heb van een wandelmaatje en het gaat over oorlog en 2 legers tegenover elkaar en over drank en over aan de winnende hand zijn na een borrel, hoe het verhaal helemaal is, ik weet het niet zo goed, maar het moraal van het verhaal is:
wij denken aan alle militairen die omgekomen zijn voor onze vrijheid en je kunt beter een borrel drinken in vrede! En dit kunnen we vandaag niet beter doen met het Fort Ruigenhoek in de verte.
We vinden namelijk een bankje met het uitzicht op Fort Ruigenhoek. Heerlijk in het zonnetje.
Na deze stop gaan we verder op de Kanonsdijk. Fort Ruigenhoek is niet open, dus ik maak door het hek heen wat foto's, ook wel apart wordt dat. Voor diegene die er belangstelling voor heeft, de Wikipedia link:klik hier
In de bomen die rond het Fort staan zitten reigers op nesten. De ooievaars zie je altijd zo netjes op een nest op een paal zitten. De reigers bouwen hun nest in de bomen. Ik hoop dat het een beetje te zien is op de foto's.
Na Fort Ruigenhoek gaan we richting Groenekan. En dan kom ik ineens de molen tegen waar ik het in de vorige etappe over had. Bij deze molen hebben we tijdens een WS78 tocht een soeppost gehad. Het was toen een winterse wandeltocht met gladde stukken. De tocht startte toen vanuit De Bilt.
We vroegen ons nog even af wat het jaartal 1968 betekende, maar nu ik Wikipedia raadpleeg is het duidelijk. De link klik hier
Onze etappe gaat weer verder richting Maartensdijk.
In het wandelgidsje staat nog het volgende vermeld over Groenekan.
"Groenekan dateert uit het begin van de 14e eeuw. Van een agrarisch dorp, heeft Groenekan zich ontwikkeld tot een forensenplek naast grote broer Utrecht. Karakteristiek zijn onder andere Huize Voordaan aan de Groenekanseweg, de korenmolen Geesina en de Groenenkanse boomkwekerijen. De naam van het dorp stamt af van de herberg "De Groene Kan", die gelegen was aan de weg tussen Utrecht en Soest."
Groenekan - Lage Vuursche (9,6 km)
14 maart 2018
Al snel lopen wij Groenekan uit en gaan wij richting Maartensdijk. Over Maartensdijk staat in het wandelgidsje het volgende:
"Midden in het Groene Hart ligt Maartensdijk, dat is ontstaan in een groot veengebied tussen het Gooi en de Utrechtse Vecht dat het "Oostveen" werd genoemd. Treinliefhebbers zal opvallen dat het spoor dat door Maartensdijk loopt er anders uitziet dan reguliere spoorlijnen. In plaats van de stalen masten waar normaal gesproken de elektrische bedrading aan hangt, staan er op het traject door Maartensdijk betonnen bogen. Tijdens de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog was staal erg duur, waardoor gebombardeerde bovenleidingportalen vaak met beton werden herbouwd. Het kerkraamvormige model dat het traject Utrecht-Hilversum siert was echter uniek en is nog altijd niet vervangen door de stalen concurrent."
O ja, als je je fiets zoekt, kijk even of deze fiets het is die hier in de tuin staat!
Dan wordt het tijd voor de lunch en omdat het heerlijk weer is en de jassen al uit zijn, besluiten wij om een bankje te zoeken en voor het eerst dit seizoen te gaan picknicken.
Ook zie ik hier de eerste lammetjes buiten dit jaar. Heerlijk voorjaar, toen wel, nu ik dit schrijf is het inmiddels weer een koude oostenwind en temperaturen onder het vriespunt. Dus nog maar even de herinnering ophalen.
Het Vuursche pad is een redelijk druk fietspad. Dus lopen we veel achter elkaar, maar daarna komen we toch weer in de bossen. Dat zal wel veel beschutter lopen. In het bos zie ik nog een boom liggen die behoorlijk uitgehold is, Dat geeft een leuk effect als je een foto maakt.
En zo eindigen wij met deze etappe in Lage Vuursche. We zoeken de bushalte op en gaan daar heerlijk op een bankje zitten om op de bus te wachten. Er is van alles te bekijken dus vervelen doen we ons niet.
Lage Vuursche - Baarn (6,2 km)
21 maart 2018
Het is even zoeken in Huis te Heide naar de bushalte maar die hebben we vrij snel gevonden en de auto wordt geparkeerd. We moeten zelfs nog even op de bus wachten en dan mist Teun zijn OV. Maar gelukkig hij heeft hem toch!
Na de busrit stappen we bij de bushalte uit waar onze vorige etappe is geëindigd. Het is nog vroeg. En dan komt het extraatje van Teun. Hij stelt voor eerst een rondje om Drakesteyn te lopen en om het graf van Prins Friso te bezoeken en dan koffie in Lage Vuursche te drinken om daarna aan de echte etappe te beginnen. Iedereen is het met het plan eens en we gaan op stap. Vanmiddag zal blijken dat we door dit rondje op een recordafstand komen!
Het is vandaag weer prachtig weer en het is gelijk al genieten. We lopen al snel langs de kerk en dan zijn we bij de begraafplaats. Het is niet moeilijk om hier het graf te vinden. Wij zijn even stil bij het graf en ik maak een paar foto's van de begraafplaats.
Wij gaan weer verder en lopen langs het hek van Drakesteyn, we volgen even niet de etappe maar lopen over het bospad verder. Je kunt heel mooi een rondje lopen. Drakesteyn ligt mooi verborgen. Op een enkel stuk zie je een glimp van een wit gebouw. Fijn om zo van alle nieuwsgierige ogen te kunnen wonen, denk ik. Wil je meer weten over Drakesteyn? klik hier
Dan zit ons rondje erop en gaan we naar de koffie en een sanitaire stop maken. We lopen het dorpje in en nog niet alles is open maar we vinden een gelegenheid waar we welkom zijn.
Na de koffie stappen we op voor de echte etappe, het eerste stukje is hetzelfde als vanmorgen eerst.
Omdat Drakesteyn niet te fotograferen is, maak ik een foto van het hek waar Klein Drakestein op staat. Dat hek zie ik tegenover de kerk en de begraafplaats.
"Het bosrijke Lage Vuursche is enorm in trek bij dagtoeristen. Op een mooie wandeldag kan het zomaar voorkomen dat aan de rand van het dorp en midden in het bos al files staan. Het is dan ook moeilijk voor te stellen dat de streek tot de negentiende eeuw nog grotendeels boomloos was. Het bestond voornamelijk uit uitgestrekte landerijen, veengronden en zanderige stukken met hei. Vanaf de Middeleeuwen was het steken van turf echter een winstgevende onderneming, waardoor grote delen van de Vuursche in een soort moerasland veranderden. Ook met de hei ging het slecht: de boeren hadden ontdekt dat de schapenmest vermengt met heiplaggen een prima bodemverbeteraar was, waarop ze grote hoeveelheden hei afmaaiden en -staken. Door invoering van kunstmest werden de schapen geleidelijk aan overbodig en leefde de natuur weer op. Ook begonnen de eigenaren van de bosgebieden met het doelbewust aanplanten van bossen, met de huidige bosrijke omgeving als resultaat. In de omgeving van Lage Vuursche bevinden zich een aantal landgoederen, waaronder Kasteel Drakestein, het landgoed Pijnenburg, de Ewijckshoeve en Kasteel Hooge Vuursche."
Tot zo ver de wandelgids.
We lopen vandaag echt serieus weer een bos etappe na lange tijd. De polders zijn even voorbij.
In Lage Vuursche zie ik nog een leuk tafeltje met voorjaarsbloemen. Dan gaan we serieus aan de stap en stoppen nog even als het 11.00 uur is. Daarna is het lopen naar Baarn. De route gaat niet echt langs Kasteel Hooge Vuursche, dat vind ik wel jammer. Van landgoed Pijnenburg zie ik ook alleen maar "eigendoms bordjes". Maar het worden te veel kilometers om af te wijken van de route. Dat zullen we aan het eind van de dag wel begrijpen.
Als wij bij Baarn komen zien we ineens ook de markering van het Westerborkpad en herkennen we de omgeving weer. De 2 routes gaan een stuk over hetzelfde pad.
Wij gaan de VVV opzoeken om onze 2de stempel in de wandelgids te halen en volgens de wandelgids kunnen we ook via het bos naar Soestdijk en daar hebben we wel oren naar. Beter dan langs de drukke weg te lopen.
Baarn - Huis ter Heide (14 km)
21 maart 2018
Over Baarn staat o.a. het volgende in de wandelgids:
"Baarn staat algemeen bekend als een stad voor de welbedeelde Nederlanders. Dit stamt uit de Gouden Eeuw, toen Amsterdam centraal stond in de ontwikkeling van Baarn. Het was een aantrekkelijke plek voor de hoofdstedelijke koplieden en patriciërs, die er grootse zomerverblijven en jachthuizen lieten bouwen, Bekende erfenissen uit die tijd zijn kasteel Groeneveld, hofstede "De Eult" en natuurlijk het slot "Soestdijk"."
Bij de VVV dus de stempel gehaald en daar ook direct even gevraagd naar de route richting Soestdijk. De route gaat voor een groot deel door het kabouterbos en we horen ook gelijk over een naald die er staat. Een naald? De naald staat toch in Apeldoorn en daar zijn we toch nog niet? Je merkt het al we leren nog van alles vandaag.
Maar eerst komen we langs een vijver en langs de 4 toegangspaden staan 4 beelden. Ik denk dat ze van steen zijn, maar Anneke zegt dat ze van hout zijn. En het blijkt dat ze van hout zijn, Anneke had het gelezen bij de VVV. Vanuit de verte zie je het niet.
Jammer genoeg is 1 van de dames van haar boomstronk gevallen!! Daarom heb ik er maar 3 gekiekt.
De route gaat verder en dan zien we in de verte iets, als we dichter bij komen zien we een bank, nogal vuil maar ooit zal het mooi ding geweest zijn. Nu lijkt het op vergane glorie.
We lopen door het bos en wat ons steeds opvalt zijn de vele grote bomen die omgewaaid zijn bij de laatste storm. Bij één van de stronken moeten we toch echt een foto maken.
En dan komen we bij de naald aan. Er staat dus echt een naald. Wil je er meer over weten? klik hier
Nadat we de naald bekeken hebben gaan we toch echt richting paleis Soestdijk. Eenmaal weer op pad, kom ik nog langs een kado van de buurtbewoners van onze oud-koningin Juliana. En ook dit ging op de foto. Samen met een oude held uit de geschiedenis.
Wil je meer over deze held weten? klik hier
Eventjes voor het hek staan. Wil je meer weten over paleis Soestdijk? klik hier
Na onze fotosessie bij Paleis Soestdijk gaan we de route weer oppakken. Maar de inwendige mens begint ook kuren te vertonen, dus na overleg lopen we toch eerst maar even Soest binnen. Daar gaan we even rusten.
Over Soest staat het volgende in de wandelgids:
"Historici hebben achterhaald dat zo'n 11.000 jaar voor Christus verschillende jagersgroepen de streek van Soest bevolkten. In de Soesterduinen vonden ze werktuigjes van ongeveer 8.000 jaar voor Christus en grafheuvels van rond 2000 jaar voor Christus. De oudste beschrijving van Soest dateert uit het 1029. De daaropvolgende jaren gingen niet altijd over rozen. Het dorp was regelmatig het decor van militaire conflicten. Al in 1278, zo'n tweeënhalve eeuw na het ontstaan van Soest, vond er op de Engh (een uitloper van de Utrechtse Heuvelrug) een veldslag plaats tussen Holland en Utrecht. Aan het begin van de 16e eeuw was Soest het doelwit van de troepen van Maarten van Rossum, die het dorp plunderden en platbrandden. Het voor Soest zo belangrijke klooster Mariënburg lieten ze achter in puin. De Oude Kerk uit 1350 is nog wel bewaard gebleven en is te bezichtigen".
Na een uitgebreide rust gaan we verder en dan komen we langs een monumentaal pand. Ik maak er een paar foto's van, later zoek ik op internet of er nog wat geschiedenis bij dit pand hoort. Wil je er meer over weten? klik hier
"Historici hebben achterhaald dat zo'n 11.000 jaar voor Christus verschillende jagersgroepen de streek van Soest bevolkten. In de Soesterduinen vonden ze werktuigjes van ongeveer 8.000 jaar voor Christus en grafheuvels van rond 2000 jaar voor Christus. De oudste beschrijving van Soest dateert uit het 1029. De daaropvolgende jaren gingen niet altijd over rozen. Het dorp was regelmatig het decor van militaire conflicten. Al in 1278, zo'n tweeënhalve eeuw na het ontstaan van Soest, vond er op de Engh (een uitloper van de Utrechtse Heuvelrug) een veldslag plaats tussen Holland en Utrecht. Aan het begin van de 16e eeuw was Soest het doelwit van de troepen van Maarten van Rossum, die het dorp plunderden en platbrandden. Het voor Soest zo belangrijke klooster Mariënburg lieten ze achter in puin. De Oude Kerk uit 1350 is nog wel bewaard gebleven en is te bezichtigen".
Na een uitgebreide rust gaan we verder en dan komen we langs een monumentaal pand. Ik maak er een paar foto's van, later zoek ik op internet of er nog wat geschiedenis bij dit pand hoort. Wil je er meer over weten? klik hier
De etappe gaat verder en wij gaan richting Den Dolder. Maar voor we daar zijn hebben we nog een mooi stukje natuur tegoed.
Ik ken de Soesterduinen ondertussen een beetje en pas bij een tocht gingen we er nog dwars overheen. Voor Anneke en Teun was het nieuw en wij hebben dan ook even de tijd genomen om er van te genieten. Op dit stuk van de route was er namelijk niet veel geschiedenis van de Koninklijke Weg en dan is de natuur toch wel erg mooi.
Benieuwd naar de geschiedenis van de Soesterduinen? klik hier
Na onze fruitstop gaan wij weer verder want de etappe zit er nog niet op. We lezen en horen steeds dat de route niet wordt bijgehouden en slecht gemarkeerd is, dat klopt ook en we vinden nog een goed voorbeeld van hoe het niet moet zijn.
Wij vinden onze weg door het goed lezen in de wandelgids, maar als je dat niet doet, dan is het geen leuk wandelpad meer.
Ook komen we nog veel boomstammen tegen die al klaar zijn voor transport. om te laten zien hoe dik de gesneuvelde bomen soms zijn maken we een foto. Door de verhouding van mijn gezicht en de boomstam te nemen hoop ik dat je weet wat ik bedoel.
Voor wij Den Dolder inlopen komen we nog langs de vliegbasis Soesterberg. Ook hier heb ik al verschillende keren over heen gelopen bij verschillende wandeltochten. Wij gaan er nu niet op. Ik laat alleen even de vorm van de vliegbasis zien. Net een wandelschoen.
Wil je meer weten over de vliegbasis? klik hier
Dan lopen we Den Dolder door en gaan we richting Huis ter Heide. Daar staat de auto en het is al behoorlijk laat geworden. We hebben er een hele mooie, lange wandeldag op zitten.
De 2 etappes horen samen 20,2 km te zijn, wij hebben er 28,7 km op zitten.
Huis ter Heide - Den Treek (9,5 km)
4 april 2018
Vandaag gaan we op tijd op stap, want later op de dag wordt er slechter weer voorspeld. We starten bij de auto, want waar we parkeren de auto vlak bij de bushalte waar we de vorige keer zijn gestopt.
Al snel lopen we over het viaduct van de A28 en zien we waar we net gereden hebben.
De etappes die wij vandaag gaan lopen zullen voor een deel wel bekend terrein zijn voor mij omdat ik hier wel vaker wandel, maar ik merk dat het nu in tegengestelde richting is.
Over Huis ter Heide lees je het volgende in de wandelgids:
"Huis ter Heide was lange tijd vooral bekend van station Huis ter Heide, het treinstationnetje en tevens sigarenwinkeltje aan het spoortraject Bilthoven-Zeist. De spoorlijn werd echter in 1941 gesloten en is na de Tweede Wereldoorlog alleen nog gebruikt voor goederenvervoer. Momenteel is er een restaurant in het gebouw gevestigd. Ten westen van Huis ter Heide ligt Bosch en Duin. Hier zijn rond 1900 veel vakantiehuizen gebouwd door rijke kooplieden uit de stad, herkenbaar aan de klassieke bouwstijl en het vele hout dat werd gebruikt. "
Volgens de route beschrijving moeten we bij 2 grote vogels rechtsaf. En ja hoor daar zien we de vogels.
Dan komen we langs het wielrijders monument en ik maak er een aantal foto's. Ik wist niet van het bestaan af, maar toch leuk om wat nieuws te ontdekken.
Ook hier in het bos zien we dat de storm van januari veel schade heeft veroorzaakt. Ook zie ik een boom met tonderzwammen. Wil je daar meer over weten, klik hier
Na dit stuk van etappe 14 komt het restaurant De Pyramide in zicht en het wordt tijd voor een koffiebreak. Dus we steken VOORZICHTIG over en gaan aan de koffie. Tijdens de koffie oppert Teun het plan om even door te lopen naar de Pyramide en dan doen we dan ook. Maar eerst even wat sanitaire plichtsplegingen en dan................ is Teun zoek. Hij gaat door een andere deur naar buiten dan wij en dan is het zoeken geblazen.
We gaan naar de Pyramide en daar op een bankje wordt het tijd voor ons 11-uurtje. De Pyramide vraag je je af? Wil je er meer over weten, klik hier
En dan lopen we plots op een deel van een etappe van de 2daagse van Amersfoort, alleen in een andere richting en we komen langs restaurant Bergzicht. Het restaurant waar we altijd een break hebben met koffie in juni. Dat is leuk!! Nu lopen we verder want de koffie hebben we net gehad.
Er staat in de wandelgids nog een stukje over de Utrechtse Heuvelrug. Wel leuk om te lezen, maar te veel om op te nemen in mijn blog, daarom heb ik de link even opgezocht en als je belangstelling hebt, klik hier
Den Treek - Leusden-Zuid (5,4 km)
4 april 2018
Over het landgoed Den Treek-Henschoten staat het volgende in de wandelgids:
"Het landgoed Den Treek-Henschoten, op de overgang van de Utrechtse Heuvelrug naar de Gelderse Vallei, is bezit van de nazaten van Willem Hendrik de Beaufort. Die kocht de buitenplaats in 1807. Tussen zonsopkomst en zonsondergang is het vrij toegankelijk voor publiek. Bijzonder in Den Treek is de jaarlijkse oogstdag, wanneer de rogge met de hand en met paarden wordt gemaaid. "
Tot zover.
Deze etappe is niet zo lang en eigenlijk is er ook na het landgoed Den Treek niet zo heel erg veel te beleven. We naderen het eindpunt en omdat we zin hebben in iets te drinken, gaan we kijken of het restaurant waar het eindpunt is, open is. Maar helaas de deur is los, maar koffie is er niet, we zijn niet welkom of we moeten wachten tot 17.00 uur, maar dat doen we niet. We gaan naar de bushalte en omdat de bus vertraging heeft, kunnen we al snel mee.
Leusden-Zuid - De Glind (7,9 km)
11 april 2018
Als we op de Leusbroekerweg lopen valt mijn oog op een oud stuk spoorlijn. Ik ben er thuis naar gaan zoeken en kwam hier bij, klik hier
Al snel komen wij bij het Theehuis Mon-Chouette. Daar gaan we vanmorgen koffiedrinken en een sanitaire stop houden.
Na deze stop gaan we in een rustig tempo verder over het Jaagpad langs het Valleikanaal. Vandaag hebben we allemaal een beetje een vast maatje. Jan en Teun zoeken steeds elkaars gezelschap op en Anneke en ik lopen ook veel samen.
Vandaag zien we echt dat het voorjaar wordt. De bomen die hun bloesem hebben en de bomen en struiken die in het blad gaan komen, de lammetjes die ineens hard groeien.We horen een specht en kijken of we hem zien, maar nee we kunnen hem niet ontdekken. Dan nemen we even een rust moment om een boterham of fruit te pakken.
Het is dan ook tijd voor het 11-uurtje en als we zo langs de kant van de weg onze rust pakken, zien we in het weiland een stukje terug dat er een kudde schapen met lammetjes verplaatst worden. De hond die er bij is doet zijn of haar werk op aanwijzing van de boer/herder. Mooi om te zien.
We gaan weer verder want de eerste etappe voor vandaag zit er nog niet op. En dan komen we een varken tegen die zich wel erg vreemd gedraagt.
We naderen De Glind. Over De Glind staat het volgende in de wandelgids:
"De Glind is bij velen bekender als Jeugddorp De Glind. Dit heeft het kleine dorp te danken aan de vestiging van de protestante Rudolphstichting, een ideële instelling die projecten ontwikkelt voor kinderen in moeilijke omstandigheden. De Glind kent dan ook veel recreatieve mogelijkheden voor de jeugd, zoals een kinderboerderij, schateiland, manege en een jeugdherberg."
Als we De Glind binnenlopen, besluiten we iets te zoeken om te kunnen eten. Dan zien we een horeca gelegenheid en Jan maakt de grap dat die alleen op zaterdag open is, en ja hoor nu gesloten. Dan maar een bankje in de zon gezocht.
We eten onze boterhammen op en dan maken we nog een leuke selfie.
Wie meer wil weten over de Glind, klik hier
Voor we aan de volgende etappe beginnen, kijken we eerst eventjes bij het kerkje.
De Glind - Barneveld (7,9 km)
11 april 2018
Na heerlijk gepauzeerd te hebben vervolgen we de route met etappe 17. Voor diegene die meer over de Gelderse Vallei wil weten, klik hier
Dan zie ik een fietsje wat wel erg lastig zal fietsen.
Ook de lakenvelders zien we lopen.
En zo komen we Barneveld in lopen. Ook hier hebben we van alles te kijken, maar het wordt tijd voor een koffiestop. We vinden een leuke lunchroom en gaan buiten zitten.
We hebben deze etappe niet helemaal uitgelopen, maar omdat we bij het station stonden en de trein er al stond besloten we in de trein te stappen. De terugweg zou nog lang worden, dat wisten we toen nog niet.
Maar wij hebben een mooie gezellige dag gehad en dat kan niemand ons afnemen.
13 april 2018.
Vandaag gaan wij vroeg op pad en ook met 2 auto's. We gaan 1 auto in Hoog Soeren neerzetten en met de andere auto terug naar Barneveld om de route van woensdag op te pakken.
Ik heb gerekend op een lange wandeldag, ook omdat er veel reistijd in zit.
In Hoog Soeren is het even zoeken naar een geschikt plekje, maar dan staat de eerste auto en rijden we terug naar Barneveld. Daar hebben we woensdag al gezien dat we de auto heel goed op een parkeerterrein neer kunnen zetten.
Als dat allemaal gelukt is besluiten wij eerst om koffie te gaan drinken. Als we op zoek zijn naar een geschikte plek schiet ik ondertussen een paar kiekjes.
Na de koffie gaan wij van start en als eerste gaan we verder met etappe 17. En wat jammer nu, wij lopen hier verkeerd omdat de weg vernieuwd is en wij niet goed opletten. Maar eerst een paar foto's van Kasteel De Schaffelaar. Wil je meer weten over het kasteel, klik hier
En toen ging het mis en liepen we dus over paden die niet in de route waren opgenomen, maar wel een leuk bruggetje.
Toen we eenmaal geconstateerd hadden dat we verkeerd liepen, werd google maps opgestart en vonden we de route terug. Dit leverde weer plaatjes op van een pauw die zijn verenpracht ging showen.
Over Barneveld is het een en ander geschreven in het wandelgidsje van ons. Een kort stukje hiervan: "Al in de 13e eeuw gold Barneveld als een aanzienlijk dorp en een voornaam handelscentrum. Tegernwoordig is het een dorp bekend door de hoge concentratie varkenshouderijen en pluimveehouderijen. Het aantal kippen (rond de drie miljoen) in de gemeente Barneveld is doorgaans het grootste van alle Nederlandse gemeenten. Op de Barneveldse eiermarkt die elke donderdag wordt gehouden wordt de landelijke prijs van eieren vastgesteld."
Voor uitgebreider nieuws over Barneveld verwijs ik graag naar de link: klik hier
Barneveld - Kootwijkerbroek (9,3 km)
13 april 2018
De route is niet bar interessant, dat wil zeggen we lopen door de polder en we lopen door de polder. Maar gelukkig is het mooi weer en genieten we van alles wat we zien.
Wij constateren dat de schapen hier er apart uitzien, zeker Barneveldse of Veluwse schapen. Ik heb er eens even een foto van gemaakt. Wij hebben dit al eerder gezien, maar omdat het blijft herhalen willen wij het toch even melden.
Rond 11.00 uur gaan we een bankje opzoeken en is het tijd voor een break. Gelukkig vinden we een bankje en als je niet te dikke billen hebt past het mooi. Er is namelijk een lat weg, dus een klein zitvlak.
En dan lopen we Kootwijkerbroek binnen en mijn oog valt op de molen die overal boven uit steekt.
Voor diegene die er in geïnteresseerd is, hier de link: klik hier
Over Kootwijkerbroek staat het volgende in het wandelgidsje:
"Het dorp Kootwijkerbroek, in de Gelderse Vallei, bestaat pas een paar eeuwen. Het is ontstaan nadat inwoners van Kootwijk de slechte landbouwgronden in de omgeving gingen ontginnen. In 2001 kwam Kootwijkerbroek landelijk in het nieuw, tijdens de uitbraak van mond-en-klauwzeer. De bewoners verzetten zich destijds tegen de massale ruiming van rundvee."
Wij lopen de route verder en dan wordt het tijd om een boterham te gaan eten. Deze hebben wij bij ons en bij een picknickbank strijken wij neer.
Over de Veluwe staat het ook een stukje in de wandelgids. Het lijkt mij niet prettig lezen om steeds de wandelgids te gaan citeren, daarom heb ik even gezocht op Wikipedia en ik denk zelf een goede link gevonden. Dus als je meer wilt weten: klik hier
Kootwijkerbroek - Kootwijk (5,4 km)
13 april 2018
Aan de foto van het te lopen pad, zie je hoe indrukwekkend deze route is.
Maar gelukkig hebben we nog het wandelgidsje en daar staat nog wat informatie in. Ik heb even naar een link op Wikipedia gezocht en denk dat ik met de link het stukje in het wandelgidsje goed weergeef. Voor informatie over de Hoge Veluwe: klik hier
Zelf wandel ik verschillende keren per jaar op de Hoge Veluwe met wandelfit. In mijn wandelverslagen kom je ook die wandelbelevenissen tegen. Lees die gerust eens door.
En dan lopen wij Kootwijk binnen, de kerktoren is niet opgevallen want die is zo laag dat hij nergens bovenuit steekt.
"De naam Kootwijk is een samenstelling van de woorden 'kot' (kleine boerderij) en 'wijk' (vestigingsplaats). Het dorp ligt middenin de bossen, in de buurt van het natuurpark De Hoge Veluwe. Tussen Kootwijk en de Hoge Veluwe in ligt het Kootwijkerzand, het grootste levende stuifzand en daarmee de grootste woestijn van Europa. Het Kootwijkerzand is een aaneenschakeling van door de wind gevormde zandduinen, met daarbij een hoge uitkijktoren."
Voor wij aan de volgende etappe gaan beginnen, gaan wij hier eerst even wat drinken en een sanitaire stop houden. Hoewel het voor de bediening koud is, zitten er verschillende gasten op het terras en wij zoeken ook een plekje.
Daarna gaan wij verder en lopen wij via de bibliotheek het dorp weer uit.
Kootwijk - Hoog Soeren (9 km)
13 april 2018
Kootwijk laten we net zo snel achter ons als we er aankwamen. Ik zie nog wel een heester erg mooi in de bloei staan en schiet er snel een kiekje van.
De naam van het pad is net zo eentonig als het pad zelf: Kerkendelweg. Er lijkt geen eind aan te komen.
Dan komen we onder de A1 door, we zijn heel even in een beetje bewoonde wereld om daarna direct weer te verdwijnen in het gebied wat Kroondomein als naam draagt. De Pomphulweg is zeker zo lang als het vorige pad, alleen het verschil zit in de hellingen die we nu steeds hebben. Het is zeker geen straf om hier te lopen.
We proberen te bedenken hoe het er hier uit zal zien in augustus als de heide in de bloei staat. Het pad gaat dwars door de Asselsche Heide heen. Als we bij een uitkijkpunt even staan te kijken komt er een man met een vreselijke grote verrekijker. Ik vraag hem wat hij denkt te gaan zien. Nou hij was er een dag eerder ook geweest en had toen in de verte wild gespot. Hij denkt dat het vandaag niet zal lukken omdat er een auto van Staatsbosbeheer door het terrein rijdt.
Wij gaan weer verder want de dag begint op z'n end te raken en we moeten met de ene auto nog de andere auto gaan halen in Barneveld. En Teun moet nog tanken, alleen als ik mijn auto start begin ik ook aan de inhoud van de tank te twijfelen.
We hebben een prachtige wandeldag achter de rug en een behoorlijk stuk afgelegd vandaag.
Het einde van dit bijzondere wandelpad komt in zicht.
Maar voor nu stopt het in Hoog Soeren.
Hoog Soeren - Paleis Het Loo (6,1 km)
7 mei 2018
Vandaag is de reistijd naar het begin van de etappe maar kort, we staan namelijk op een camping vlak in de buurt. En vandaag lopen Jannie en Gert ook mee, zij zijn ook mee kamperen. De auto van Gert parkeren we bij Paleis Het Loo en met de auto van Teun gaan we naar Hoog Soeren.
Wij gaan op tijd op pad want het beloofd een warme dag te worden. En ook omdat wij nog in de tuinen van Paleis Het Loo willen kijken. Gisteren de site van Het Loo bekeken en daar stond te lezen dat Het Loo open is in de meivakantie! Dat treft!
Als wij in Hoog Soeren aankomen gaan we zoals gewoonlijk eerst aan de koffie.
Na de koffie gaan we dan werkelijk op stap. Het zal je niet verwonderen dat hetr een etappe door het bos is. Ik kan er niet zo heel veel over schrijven. De bomen lijken erg veel op elkaar. In Hoog Soeren zie ik nog een leuke bibliotheek.
En dan lopen we Apeldoorn binnen. We lopen in een mooie wijk en ik maak voor de verandering maar een paar foto's van bloeiende heesters. Dan komen wij bij de naald. Er komen wat scholieren ons tegemoet en ik vraag of één van hen een groepsfoto wil maken.
Over de naald bij het Paleis zoek ik wat informatie op Wikipedia, Wil je er meer over lezen, klik hier
Over Paleis Het Loo is ook het één en ander te vinden op Wikipedia, wil je meer weten, klik hier
Wij lopen via de ingang bij de Naald het terrein van het Paleis Het Loo op. Omdat wij graag de tuinen in willen en als afsluiting van de Koninklijke Weg hier willen luchen gaan we eerst naar de kassa om een toegangskaart te kopen. En dan blijkt de informatie op de site ons voor de gek te hebben gehouden. Het Paleis is vandaag helemaal niet open omdat de scholen in Apeldoorn geen vakantie hebben. Jammer we worden gevraagd om te vertrekken. O ja, we kunnen wel wandelen rond het "Oude Loo", maar dat willen we niet, want wandelen hebben we al gedaan.
Na deze minder leuke ervaring besluiten we dat Gert met de auto naar het station in Apeldoorn gaat en dat wij met z'n drieën naar het station lopen. Dan hebben we echt de hele Koninklijke Weg gelopen en daarna gaan we lunchen in Hoog Soeren.
Paleis Het Loo - Apeldoorn station (3,2 km)
7 mei 2018
Als we uit het Paleis Het Loo gezet zijn gaan we weer op weg en dan komen we het monument tegen wat ons herinnert aan de aanslag in 2009 tijdens Koninginnedag. Wil je er meer over weten, klik hier
En dan zie ik een monument van een man met 2 hoeden. Ik wil er het fijne van weten, jij ook?
Dan lopen we door en komen we langs de Grote Kerk met het standbeeld van Koningin Wilhelmina.
Ik maak nog een paar foto's.
We vinden het verder wel goed. We gaan het station opzoeken en dan met z'n allen bij Gert in de auto richting Hoog Soeren. Daar eindigen we de Koninklijke Weg met een heerlijke lunch en een leuke selfie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten