Vandaag staat de Hoge Veluwe wandeldag op het programma. Er wordt niet zulk best weer voorspelt. Het heeft de hele nacht al hard gewaaid en veel geregend. Harde rukwinden. Ik besluit, op advies van Cees, om met de trein naar Ede te gaan. Ik heb namelijk met mijn zus Jannie afgesproken. Jannie haalt mij op bij het nieuwe station Ede-Wageningen. Ik merk dat het hier veel minder hard waait als thuis in het Groene Hart.
We rijden naar de Hoge Veluwe en als we op de parkeerplaats zijn, gaan we eerst koffiedrinken. Jannie heeft koffie meegenomen. We zien verschillende wandelaars lopen en overleggen wat we aantrekken. We weten het, de regenkleding gaat aan. En nu de afstand??? Ik heb ingeschreven voor de 15 km, maar we besluiten om gezien de regen, voor de 12 km te kiezen.
Heel leuk, we worden bijna uitgezwaaid. We hebben even staan kletsen met de dames achter de inschrijftafel. We gaan van start en moeten de groene pijlen volgen. Het is ook dit jaar weer perfect gepijld.
Al vrij snel zijn we bij de Zoemsteen. Heel apart, bij mij lukt het niet echt, bij Jannie wel. Jannie heeft vroeger geoefend natuurlijk.
We lopen verder en gelukkig regent het niet super hard. Dat is maar goed ook, want gisteren kwam ik tot de ontdekking dat ik mijn rode poncho kwijt ben en waar die is????? Mijn geheugen heeft een knauw gehad van de zomer. Het lijkt wel of ik door de lage saturatie niet alles goed heb meegemaakt. Dus een nieuwe poncho besteld en van het voorjaar maar eens zoeken in de caravan. Voor nu me erbij neerleggen en dat is lastig.
Ik bedenk me, het is paddestoelen tijd dus we gaan op zoek.
Maar wat komen we eerst tegen? Even op Google gezocht en verbeter mij maar als het anders is.
Uit eiken komt schuim, zogeheten boomschuim. Door nachtvorst zijn er kleine beschadigen in de schors ontstaan. Onder druk van 4 bar perst de boom saponinen naar buiten, een zeepachtige stof die de boom gebruikt om insecten te weren. Als saponine in aanraking komt met heel veel regen, gaat het schuimen.
We gaan weer verder, weer wat geleerd. En dan komen we verschillende paddestoelen/zwammen tegen. Ik weet nooit wanneer je over een zwam spreekt. Dat moet ik nog eens opzoeken en!...onthouden dus!
Als eerste kwamen wij een biefstukzwam tegen. Tja ik kan me wel begrijpen dat dit de naam biefstuk draagt.
We lopen verder en hebben van alles te kletsen. Soms ook gewoon uitspreken waar je tegenaan loopt. We hebben best veel meegemaakt de afgelopen periode. Fijn om zo samen te zijn en goed dat ik met alternatief vervoer de reis heb gemaakt.
Dit is een zadelzwam heb ik me laten vertellen. Verbeter me als ik het niet goed heb.
Inmiddels begint de poncho best warm te zitten en het is opgehouden met regenen, dus uit dat ding.
We gebruiken de poncho na 6 km als kleedje om over een bankje te leggen en gaan er dan opzitten om even wat te eten en te drinken. Ik merk dat onverhard lopen iets anders is dan een asfalt ondergrond.
En dan komen we prachtige porseleinzwammen tegen. Het is echt genieten in het park. Jammer dat het altijd zo'n eind rijden is.
Ineens herkent Jannie waar we zijn! We zijn bij het Jagthuis Sint Hubertus. Hier halen we in de Theekoepel koffie met..... Buiten bij de vijver staan banken en in het zonnetje is nog plaats om te genieten van het lekkers.
Na ons rustmoment stappen we weer op. Op weg naar de eindstreep.
Natuurlijk ontbreekt het gewoon elfenbankje niet in de zwammen foto's vandaag. Ik ben blij met mijn nieuwe telefoon die dus schitterende foto's maakt.
Er volgt nog een stuk met aardig wat klimwerk en daar blijf ik moeite mee houden. Ik besluit om dit de komende tijd aan te gaan pakken door meer heuvels te gaan lopen. Waar??? Dat weet ik nog niet. Dan komen we op een plek waar in het verleden een bankje stond. Ik snap het wel, mooi punt om te genieten.
Op het laatste stuk van de route komen we nog 2 soorten paddestoelen tegen, de Grote parasolzwam en de vliegenzwam.
En zo komen wij na 12 km genieten weer terug op het start/finish terrein. We worden hartelijk ontvangen en krijgen een medaille, ook laat ik mijn wandelboekje afstempelen.
Het is elk jaar weer een feest om zo'n unieke medaille te krijgen. Deze worden dan ook zorgvuldig bewaard!
Ik weet nu uit ervaring wat longkanker met je doet. Wil je deze pittige kilometers sponsoren? Heel fijn!
https://www.geef.nl/nl/actie/ai-inzetten-voor-longkanker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten