Vrijdag 14 juli 2023
Vandaag is het dus zover, tijd om vast naar de camping te gaan. Wij gaan altijd al op vrijdag, lekker rustig aankomen en rustig ons huisje op wielen opbouwen. Net voor wij vertrekken komt de postbode nog de post brengen en wat zit erbij?? Een prachtige kaart! Die gaat mee naar de camping.
We worden hartelijk ontvangen door Mike en al snel arriveren Piet en Louis op hun gemotoriseerde voertuig om aan te geven hoe en waar wij onze caravan neer moeten zetten. Ons vaste plekje is al bezet, even vind ik dir jammer en later blijkt het ook, het nieuwe plekje is handig/niet handig.
Zaterdag 15 juli 2023
Vandaag wordt het een drukke dag voor Amber want zij denkt dat zij Mike moet assisteren met het bewaken van het campingterrein. Als je de camping op wil, kom je Amber tegen. En Mike, Piet en Louis belonen Amber uitbundig wat uitloopt op een diarree, dus heren wat minder koekjes voeren.
Zondag 16 juli 2023
Na een heerlijke nachtrust en een lekker ontbijt begint voor Amber de bewakingsdienst weer. Wij zitten aan de koffie en genieten van de laatste gasten die arriveren. Bij Guido zit een "verrassing" voor Miel in de auto, alleen is hij net weggefietst, waar naar toe???? De verrassing komt uit de auto en als we staan te kletsen komt het alarmbericht: "hij komt er aan op de fietst". De verrassing wordt verstopt achter een caravan en als we Miel vragen om toch eens te komen kijken naar die vreemde vrouw bij onze caravan maakt hij geen haast en dan...........yep een verrassingsmoment!! En dan komen onze overburen de camping op. Erik en Joost worden gebracht door de broer van Joost. Wij kijken even de kat uit de boom, welk vlees hebben we in de kuip??? Al snel blijkt dat het met deze overburen wel een gezellige week moet worden.
Cees neemt vandaag de skottel in gebruik die hij bij zijn afscheid van zijn collega's heeft gekregen. In de keuken (waar de campinggasten hun vaat kunnen wassen) is de familie zwaluw woonachtig. Het is een leuk gezicht en het geeft levendigheid.
Maandag 17 juli 2023
Met de "verrassing" van Miel is afgesproken dat zij maandagmorgen met Cees en Amber mee teruggaat. Cees gaat 2 dagen naar huis en neemt Amber mee. Om 8.00 uur vertrekken zij en na een heerlijke douche, doe ik de vaat en pak mijn spullen om richting de stad te gaan. Ik moet mij aanmelden en krijg mijn polsbandje om. Ik heb nog wat wensen op mijn verlanglijstje staan en kan daar ook naar kijken en eventueel aanschaffen.
Ik ga op de Wedren wachten op Silvia en voor zij arriveert heb ik verschillende ontmoetingen, neef Bert en wandelkennis Ineke. De tijd gaat op die manier sneller dan je denkt en daar is Silvia. We gaan de stad in om te lunchen en onderweg kijken we nog naar de verschillende producten die er te koop worden aangeboden.
Na de lunch gaan we nog even op zoek naar wat leuke hebbedingetjes voor "roze woensdag". Dan drinken we nog even koffie en gaan terug naar de Wedren omdat ik daar nog een afspraak hen met de appgroep om met elkaar op de foto te gaan.
Na de foto hou ik het voor gezien voor vandaag, er komt regen aan en ik wil ook nog op tijd op de camping zijn om mijn rust te pakken. Morgen begint de eerste dag al vroeg en ik wil proberen wat rust te krijgen en om wat te ontspannen. Ik ben namelijk wat meer gespannen dan anders, hoe het komt? Ik heb veel minder getraind in de afgelopen periode. Onze Amber had een nest puppy's en daar hebben we best wat tijd in moeten steken.
Vanavond eet ik op de camping bij de catering. En de buurmannen schuiven gezellig aan. Was het 's avonds steeds nog gezellig druk, nu wordt het al snel rustig en gaat iedereen vroeg slapen. Ook ik ga naar bed, nadat ik alles voor de volgende dag klaar heb staan.
Dinsdag 18 juli 2023
De wekker loopt vandaag om 04.15 uur af. Ik heb de wekker misschien wat vroeg staan, maar aan haasten heb ik een hekel. Ik stap direct uit bed, druk het knopje van het koffiezetapparaat in en ga mijn aankleden e.d. De bidons uit de koelkast en de boterhammen in mijn tasje doen en het tasje in de fietstas. Mijn ontbijt staat ook al klaar en de koffie is inmiddels doorgelopen dus die kan afkoelen tot het drinkbaar is. Na het ontbijt nog een keer naar het toilet en dan wordt het tijd om te gaan fietsen. Ik heb afgesproken met Silvia bij de bewaakte fietsenstalling. Ik heb een wat minder goed gevoel over de stalling daar, maar we gaan het proberen. Als ik aankom is Silvia er nog niet, ik parkeer mijn fiets en ga op Silvia wachten.
We zijn mooi op tijd op de Wedren om de tweede start van de 40 km mee te maken. De eerste dag is de start altijd wat specialer, door een toespraakje e.d. Vandaag gaan we naar Elst, vorig jaar ging deze dag niet door vanwege de extreme hitte op die dag. Nu kunnen we gelukkig wel naar Elst. De spanning is nog niet echt uit mijn lijf en ik heb er best moeite mee, niet de kilometers gemaakt die je gewend bent te maken. De route gaat eerst door de stad, door smallere straten dan de andere dagen, over de Waalbrug die voor de wandelaars wel iets speciaals heeft.
De route is jaren geleden omgedraaid door de organisatie. Bij calamiteiten kan de hulpverlening namelijk moeilijk op de dijk komen en in de middag kan het behoorlijk heet worden op de dijk. Het nadeel van de dijk in de morgen is dat de militairen nog fit zijn en een behoorlijk tempo hebben en wij als burgers aan de kant moeten. Dit geeft altijd gemor en gemopper. Op de dijk staat een dixie-dorp en gelukkig hebben ze ook een plasgelegenheid voor heren en.........daar kan ik tegenwoordig ook naar toe en hoef ik niet in de lange rij. Na de sanitaire stop gaan we verder.
Een roep, een bekende stem...........uuhh ja er lopen genoeg bekenden mee....en ja daar is Annette en Nathalie...we gaan een stuk met z'n vieren verder, dat is best gezellig.......... de dijk is een behoorlijk stuk en eigenlijk eentonig en saai. Eindelijk Oosterhout.
Annette en Nathalie stoppen bij de Olat, maar Silvia en ik lopen nog door, het gaat nu lekker en de kilometers die we nu wegtikken zijn meegenomen. Al genietend van deze dag die we vorig jaar moesten missen, komen we bij het pannenkoekenbakker in Slijk-Ewijk besluiten wij te gaan rusten, even een sanitaire stop en een kop koffie met een eigen boterham dat lijkt ons wel wat. Toen de route nog andersom was pakten wij hier altijd de soep.
Als de rondkijk, blijkt dat grote mensen soms ook net kleine kinderen zijn!!! Zie je het ook?
Het was even fijn om te rusten en de eerste boterham te eten. We gaan weer verder. Nu eerst door Elst heen en dan zien we weer verder. Het begint wat warmer te worden, ik heb hier geen moeite mee en kan er redelijk goed tegen. De meeste gespannenheid begint weg te trekken, ik merk gewoon dat het trainen in de sportschool ook mee helpt, ook al heb ik heel wat minder fysieke kilometers op de weg gemaakt.
We lopen op het stuk weg waar ik in het verleden vaak uitkeek naar mijn zussen en zwagers!! Dat was altijd een leuke onderbreking. Dit jaar moet ik het zonder supporters doen. De dinsdag is de enige dag dat ik er geen bekenden staan.
In Elst treffen we een gezellige drukte aan en...........het wordt langzamerhand wat warmer...maar niet te heet, het is heerlijk wandelweer........ik geniet van het publiek wat er aan de kant van de weg een feestje van maakt. Het is meer hun feest dan het onze, denk ik........maar gezellig is het wel en het geeft je power om verder te gaan. We lopen onder het spoor door en daar merk ik de kracht van het lopen op de loopband, het steigend lopen doet me eigenlijk niet veel, gewoon je pas aanpassen en gaan met die banaan. Heerlijk vind ik dat.
We besluiten in 1 van de laatste horeca gelegenheden die we hier nog gaan treffen, soep te gaan eten en onze boterhammen. Dat wordt dus restaurant "De Klomp". De soep die ze hebben is heerlijk en ook is er plek genoeg om te zitten, alleen........de rij bij de toiletten schijnt eindeloos te zijn.
Jammer............ Na onze rust gaan we weer verder, maar niet nadat de bidons gevuld zijn bij het waterpunt.
Na een poosje komen de 50 km-lopers ook erbij en lopen we met 2 afstanden richting Bemmel. In de bocht bij het dixiedorp was altijd een particuliere tuin waar je heerlijk in de schaduw kon zitten en even wat kon drinken, helaas die is er niet meer, dus we lopen verder. Een stuk verderop ontdekken we een tuin waar we ook welkom zijn voor een koel drankje en............je kunt er zelfs kersen kopen, dat doen we dan niet, maar een koud frisje is even lekker.
Maar aan alles komt een eind, ook aan een rust! We gaan weer verder........Je ziet de 30 km lopers al een hele poos eigenlijk gelijk op met ons lopen alleen hebben zij een afslag eerder genomen, maar ook zij komen op het parcours erbij en dan wordt het vol en druk en veel warmer.....het gaat ook niet meer zo snel.........ik heb de hele dag al mijn pas in moeten houden en dat gaat mij het laatste stuk opbreken.....steeds inhouden of er voor bij gaan, maar inhalen is voor Silvia geen optie en dat betekent dat ik moet schipperen en mijn pas moet inhouden.
In Lent raken we elkaar kwijt, heel vervelend, er is bijna geen bereik, dus het duurt best even voor we elkaar weer te pakken hebben en voor we van elkaar weten waar we lopen, natuurlijk........vlak achter elkaar....... Na Lent komt de Waalbrug weer in zicht.....
En over de Waalbrug wordt het helemaal aanpassen!! Echt slenteren en bijna niet normaal kunnen lopen...het schiet niet op....we moeten het Faberplein nog over en daar is het volop gezelligheid langs de kant, leuk dat er publiek is die je weer verwelkomt in de stad, maar............dan moeten we nog oversteken om bij de Wedren te komen en dat is drama.............we worden zeker 3x keer stilgezet voor we over mogen steken..........en pas op voor de voetjes.........
Voor mijn gevoel super laat, rond 16.00 uur wordt ik gescand en ben ik binnen, dat deze dag zolang heeft geduurd. Als we bij de bar een frisje bestellen wordt er net een loper op een brancard getild, dat kan dus heel goed de eerste en de laatste dag in 1 keer zijn geweest. Als het frisje op is ga ik naar de fietsenstalling en ik ben blij daar mijn fiets te zien staan. Later blijkt dat er op de camping ook fietsen zijn ontvreemd in de fietsenstalling. Mijn slippers gaan aan en ik fiets naar de camping, dag 1 zit erop.
Op mijn fiets naar huis en op de camping overdenk ik de dag nog eens. Deze dag was voor mij niet de prettigste dag en ik ben ontzettend moe, niet van de afstand of de temperatuur, maar van het niet kunnen lopen in een fijne trend, oké, je kunt niet je eigen tempo lopen vaak, daar als je je pas van lopen ook nog moet verkleinen, dan ga je wel erg geforceerd lopen en dat deed ik vandaag.
Het besluit valt, morgen ga ik alleen verder. Dat geeft mij rust en natuurlijk is dit anders dan wat ik vooraf had gedacht, maar soms moet je knopen doorhakken.
Woensdag 19 juli 2023
Cees is gisterenavond weer teruggekomen op de camping en nadat we koffie hebben gedronken wordt het voor mij bedtijd. De wekker loopt een uur eerder af dan op de dinsdag. Dus dat betekent 03.15 uur. Alles ligt klaar, mijn kleding, ontbijt, boterhammen, bidons.... het belooft weer mooi weer te worden, dus smeer ik mij ook even in met zonnecreme. Ook de poncho mag mee vandaag. Omdat ik alleen loop, parkeer ik mijn fiets weer bij de "vereniging". Hier vind ik de fiets toch veiliger staan met dubbele sloten. Nog een klein stukje lopen en ik ben op de Wedren, mooi op tijd, en dan............ ik word geroepen, daar komen Annette en Nathalie aan op de fiets...... dat is leuk! zij parkeren ook hun fiets en dan lopen we samen op....het is net half 5 en om kwart voor 5 is de start.
Het is "roze" woensdag en traditie getrouw kijk je dan je ogen uit naar allerlei superleuke creaties. Zelf heb ik mijn roze wandelrok aan en mijn roze shirt. Voor vandaag heb ik ook een roze poncho.
De foto van de start is niet geweldig, maar ach.......
En zoals je ziet, je loopt nooit alleen, ik tref Annette en Nathalie en we starten met z'n 3en. Heel bijzonder dat Annette hier loopt want haar enkel is nog maar kort uit het gips na een breuk.
De route gaat vandaag de andere kant op dan gister en dat is lekker, bredere straten, meer ruimte.... we komen langs het Radboudumc en steken de St. Annastraat over. Na een poos komen we weer een groot dixiedorp tegen en ik moet daar even een sanitaire stop houden, bij de mannen dat dan weer wel. En zo komen we in Hatert, de mensen daar zijn altijd van de partij, alle dagen dat we hier lopen! Petje af.
Uuhh, wie loopt daar!! Ik zie Wyp lopen en spreek hem even aan, we lopen een stukje samen op en hij vertelt dat Elmy later in Beuningen staat net over de brug, oké die zal ik onthouden.
Het eerste deel van de route van vandaag zullen we vrijdag herhalen, maar dan als we over het viaduct zijn gaan we nu rechts en vrijdag zullen we rechtdoor gaan. We gaan zelfs onverhard voor de liefhebbers.
En zo komen we bij het feestje in Averna. Het is hier altijd een leuke doorkomst. Een klein plaatsje waar je je welkom voelt en waar zoveel vrolijkheid is. De plaatjes zeggen genoeg.
De volgende doorkomst is Wijchen, tja niet 1 keer Wijchen, een aantal keren Wijchen. Als we uiteindelijk in Wijchen lopen, zie ik Silvia lopen en ik klop haar even op haar schouder om te vragen hoe het gaat, het gaat goed geeft zij aan en omdat zij in gesprek is met een andere wandelaar, ga ik verder zodat ik niet stoor.
Dan komt er een belletje van Edwin...........hij ziet het spoor...........wij ook....hij komt van de lus van de 50 km en wil bij ons aansluiten, gezellig! Maar helemaal gelijk zijn we niet, de dames zijn eerder en we spreken af dat we even iets zoeken om te zitten en wat te drinken. Ondertussen pakt Edwin de brommer en racet over de vluchtstrook onze kant op. hahaha wat een lol!
En daar is Edwin, we gaan verder met z'n vieren. Edwin krijgt even het verhaal te horen hoe wij elkaar vanmorgen tegenkwamen bij het parkeren van de fietsen en daar gaan we! Wijchen uit en dan langs een industriegebied richting Beuningen. We komen langs de KWbN en omdat het daar erg rustig is, besluiten we daar te rusten. Nadat de bidons zijn gevuld kunnen we weer verder.
En ja hoor, daar zie ik warempel Elmy staan. Even gedag zeggen en hup weer verder. Beuningen is gezellig druk. Na Beuningen draaien we de provinciale weg op richting Weurt, dat is in mijn herinnering een heel lang stuk, maar dat is het niet. En al snel komen we in de buurt van de camping. Annette wil even zitten en ik geef aan dat Cees vast een stoel bij zich heeft en dat zij daar kan zitten. En ja hoor Cees heeft een stoel en er kan even gezeten worden. Ik zeg de anderen bij de camping ook even gedag en dan gaan we het laatste stukje lopen. Door dorp Weurt heen, daar is actie voor gevoerd.
Na Weurt gaat het via een industrieterreintje en een woonwijk richting de Waalkade. Maar voor het zover is zien we eerst nog wat militairen die omgekleed worden.
En zo komen we bij de Waalkade. Het is niet mijn favorietste stuk, maar ik kon er deze keer wel genieten. Ik laat gewoon wat plaatjes zien en weet dat ik plezier had.!
Na de kade nog even door de stad en weer over het Faberplein!! Dan steken we over om ons af te melden. We zijn heerlijk op tijd binnen en kunnen na een drankje nog lekker relaxen op de camping.
Vandaag worden we niet stilgezet voor het verkeer en we kunnen zo oversteken en op naar de Wedren, een nieuwe startkaart halen voor donderdag.
Na de koffie is het weer bedtijd, je merkt het, het wordt nu ook snel stil op de camping.
Donderdag 20 juli 2023
Vanmorgen een late start, dat betekent om 04.15 uur mijn bed uit. Het bekende ritueel gaat draaien en om 05.00 uur zit ik op de fiets richting Nijmegen. Vandaag parkeer ik mijn fiets weer op het vertrouwde plekje en ik loop naar de Wedren. We hebben bij de barometer afgesproken en ik ben de eerste vandaag. Ik sta net te bedenken dat er weinig mensen zijn, dus misschien een fotomoment en dan komen Annette en Nathalie eraan. Ook zij zijn in voor een fotomoment dus zie hier.
Het zal de meeste lezers wel bekend zijn, 's morgens staan de studenten ons uit te zwaaien voor de dag die komt en ik vond er een leuk plaatje van.
Dit weggetje is ook wel bekend als het weggetje waar je een beschuitje met aardbeien kan kopen. Een heerlijk ontbijt om te smikkelen. Vandaag komen we langs de camping waar Annette en Nathalie logeren in Malden. Nathalie's vader staat voor bij de camping ons al op te wachten. Leuk!! We moeten ook nog een stuk over een dijk, morgen ga ik iemand verschrikkelijk voor de gek houden, maar dat komt later!
Vandaag werd er ook iets nieuws geïntroduceerd. Iets met oksels en met fris ruiken!! Hoe dat precies gaat houden we nog even stil. Alleen roepen we weleens "okselfris".
De route gaat verder en we hebben van alles te kletsen en te kijken onderweg. Van verveling geen sprake.
De Olat staat elke dag tussen de 12 en de 15 km, zo ook vandaag en we gaan daar koffie scoren. Ik eet ook gelijk een boterham. Na een goede rust gaan we verder.
Op naar Plasmolen, even kijken of mijn boot er nog ligt.
Als we Plasmolen binnenkomen horen we de ambulance aankomen. Van achter ons wordt er geroepen "ambu" en het wandellegioen maakt ruimte. Aan 2 kanten van de weg wandelaars en middenop ruimte voor een ambulance. Dan zien we een peloton militairen in een halve cirkel om een wandelaar staan om zo bescherming en ruimte te creëren voor de hulpverlening, kijk zo hoort het!
Wij gaan verder en na een poosje een berichtje van Edwin, hij heeft nagenoeg de lus van de 50 erop zitten en waar wij zijn? Nou net de afslag voor de 50 gezien, oooowww dan zijn we bijna bij Edwin, hij wacht even op ons. Hij had weer de vluchtstrook genomen en flink door getuft.
Gezellig met z'n vieren verder, echt kei-gezellig en het begint nu zo mooi te worden, echt heel mooi.
We vinden een fijne rustplek en eten lekker een soepje met onze bammetjes.
Na de rust zijn we klaar voor Groesbeek en de zeven heuvelen.
Net door Groesbeek staat Cees bij de grote verzorgingspost en waterpunt. Gelukkig is het beter weer dan vorig jaar.
Nadat we met Cees gesproken te hebben gaan we de heuvelen in, het is kei-gezellig en zo mooi!
Dan komt de rust van de wandelbond in zicht, hier gaan we nog even rusten en wie treffen we hier????? Dat is leuk, Thea!
Het laatste stuk, door Berg en Dal lopen we met z'n vijven. Gezellig! Thea loopt met een knieband en we informeren naar de blessure. Gelukkig gaat het nu goed.
En dan komt daar de Wedren weer in zicht. We gaan ons afmelden en de startkaart voor vrijdag ophalen. Even een schrik, er is een verkeerd nummer geknipt bij Thea. Gelukkig blijft het bij een opmerking.
Wij maken nog even een foto bij ons afmeldbureau, morgen moeten we op verschillende punten zijn.
We gaan met elkaar nog wat drinken, morgen alweer de laatste dag, wat gaat het snel.
Vrijdag 21 juli 2023
Vandaag de vroege start, dat betekent om 03.15 uur mijn bedje uit. Het dagelijkse ochtendritueel. En hup op de fiets naar Nijmegen, alleen kan ik de fiets niet bij de vereniging neerzetten omdat daar vanmiddag allemaal tribunes en wandelaars zijn. Maar bij mondzorg op het Karel Keizerplein is ook een kerk en daar zet ik mijn fiets aan het hek. Bij een kerk staat mijn fiets toch wel veilig.
Vandaag is het de "dag van Cuijk". Altijd super gezellig en wij als "40tigers" hebben een speciaal dorp waar wij doorkomen, Linden. Daar verheugen wij ons al op bij de start. Ik ben mooi op tijd op de Wedren en maak nog even een foto van de barometer.
En dan gaan we om 04.45 uur starten. We worden voor de laatste keer dit jaar uitgezwaaid door de studenten en feestgangers die volgens mij nodig hun bedje op moeten gaan zoeken.
De route gaat het eerste stuk hetzelfde als op woensdag. Maar waar we woensdag rechtsaf gingen gaan we nu rechtdoor. Het is vanmorgen behoorlijk mistig, je ziet niet veel van de omgeving, die moet je maar bedenken dit jaar.
Bij de Olat gaan we weer onze 1ste rust houden. Voor de liefhebbers is er koffie of thee met iets erbij als je dat wilt.
Hier maak ik kennis met Anja.
Na deze rust gaat de route verder door Overasselt, ik ga bijna met de 50 km wandelaars mee die hier afslaan. Of wij zijn zo vroeg of zij zo laat, maar normaal zie je op zo'n afstand de eerdere lopers niet.
Wij gaan richting de dijk en dat voor de komende 3 kwartier. Anders zie je een sliert wandelaars voor je en achter je, maar door de mist bijna niets.
Het loopt niet erg door en voor de douane is een groot gat, dus we beginnen al te gekken " weer de douane die alles ophoudt. Het zal weer eens niet zo zijn! Ooww en Anja loopt er ook nog tussen. Kom op Anja loop eens door."
Ja je moet wat op zo'n saaie dijk! En dan horen we de auto's op de snelweg, dat betekent dat we opschieten met de dijk! We gaan wisselen van provincie!
En zo gaan we richting Linden. Alleen de 40 km lopers komen daar. We worden weer fantastisch verwelkomt en het thema wordt je wel duidelijk door de foto's.
Zoals gebruikelijk ga ik hier van een overheerlijke soep genieten en voor ik verder loop naar het toilet. Op het moment dat ik aan mijn soep zit, lees ik een berichtje van de overbuurman Erik van de camping, hij zit ook aan de soep! Tja dan is een opmerking en foto snel verzonden!
Aan alles komt een eind, dus ook aan deze fantastische rust. We gaan een deel van Linden door en dan via een pad tussen de plassen door naar Beers.
Hier komt ook even de 50 km erbij om al snel weer te verdwijnen. De 50 km gaat een 2de lus maken.
Dan zie ik Rob lopen en we kletsen even, hij loopt dit jaar voor de negende keer. Leuk even een kort praatje en dan gewoon weer zelf verder.
Ik kom Rob later op de dag nog eens tegen.
We komen Cuijk binnen en lopen nu weer met de 50 km lopers. Inmiddels heeft Edwin zich weer bij ons aangesloten, leuk met elkaar op naar Nijmegen!
De landmacht zorgt altijd voor een pontonbrug en ook dit jaar is dat gelukt. Ik ben dit jaar in Cuijk nogal wat aan het filmen geweest en kan jullie daarom meenemen door Cuijk.
Ook hier hebben ze een dijk en natuurlijk gaan we die op. En zoals beloofd heb ik hier toch iemand in de z... genomen. De man wist mij te vertellen...gisteren hebben we hier ook gelopen en toen kwamen we van die kant en gingen over de brug afslaan en nu komen we recht op de brug aan en......
Ik vertel de man dat ik hier echt gisteren niet ben geweest en dat ik me echt niets kan herinneren, de man gaat nog eens in vuur en vlam vertellen en ik....echt meneer ik ben hier echt niet geweest en ik heb toch zeker gisteren ook de 40 km gelopen.....ik zie wat wandelmaatjes vrij rood aanlopen om niet in lachen uit te barsten....ze weten dus niet dat ik met een stalen gezicht iemand zo in de z... kan nemen....lachen!!!!
Na dit voorval lopen we nog een stukske om dan bij de Dordtse neer te vallen voor een frisje.
Tsja en dan weet je het wel, het laatste stuk voor we echt de via gladiola opgaan.
Er wordt ons een petje aangeboden van een krant uit Limburg. Ik zet het hoedje op en blijf er mee lopen, jammer achteraf, nu sta ik steeds met dat domme ding op een foto.
Als we in Malden komen, waar ook de 30 km erbij komt, zie ik Anja op de uitkijk staan. Jammer dat Anja geen N4D meer loopt, het was altijd zo leuk met haar en met Gerie (die door familie omstandigheden is uitgevallen).
Ik krijg een paar mooie gladiolen van haar en ik zeg Arie even gedag.
Nu wordt het zoeken waar Cees staat. En ja hoor, die vinden we ook. Ik vraag Cees of hij mijn gladiolen mee wil nemen naar de camping en na een praatje gaan we verder.
Het wordt echt gezellig en druk langs de route. Ik moet me nu gaan melden bij het Radboudumc, om verschillende onderzoeken mogelijk te maken, loop ik de N4D en straks in september de Alpe d'Huez.
Sponsoren kan via: https://www.geef.nl/nl/actie/wandel-kanker-de-wereld-uit/donateurs
Ik heb al mooie bedragen ontvangen, maar er kan altijd meer bij.
Ik word super warm onthaald en als ik denk aan de mensen die behandeld worden en toch lopen, petje af!
Ik ben gelukkig gezond, ook al heb ik in het voorjaar ook deel moeten nemen aan onderzoeken omdat de uitslag van het bevolkingsonderzoek niet goed was.
Over de rode loper, een schouderklopje en een medaille. De foto wordt verzonden aan onze dirigent Peter.
Dan gaan we op zoek naar de supporters van Edwin. Ook hij heeft bekenden langs de route staan en ook hij krijgt gladiolen.
Weer verder en daar staan de supporters van Nathalie met de JR van Nathalie, wat een lieverd. Lekker we krijgen een blikje drinken.
Weer verder, want ook voor Annette zijn er supporters, leuk! Daar stoppen we ook voor felicitaties.
En dan is Jacqueline ook op de tribune, Peter weet van niets, maar wij krijgen de felicitaties.
Dan gaan we echt over de finish, een foto,.
later een tv-shot waar we opstaan.
We melden ons af, krijgen onze felbegeerde medaille, halen stempels, zien Agnes nog en Petra.
We drinken vandaag niets meer op de Wedren, we willen allemaal naar ons overnachtingsadres.
Dank je wel voor de gezelligheid!
En iedereen van harte gefeliciteerd met het behaalde resultaat.
Op de camping staat ons nog een heerlijke bbq te wachten en dan gaan we vroeg ons bedje in, morgen opbreken en naar huis.
Tot volgend jaar!
