Vandaag en morgen staat de 2daagse in Capelle aan den IJssel in de wandelagenda. Ik ga alleen de zaterdag, even mijn enkel testen en 2 dagen weg in het weekend vind ik minder gezellig voor Cees. In Coronatijd heb ik hier gelopen, toen kon je inschrijven en met de gps lopen. Toen vond ik het een tocht die niet echt spectaculair was. Hoe dat kwam? Was het mijn eigen innerlijk of lag het aan andere factoren? Ik weet het niet en ik heb ook geen zin om in mijn innerlijk te graven. Ppfff wat een serieuze gedachten op de vroege morgen.
Omdat de starttijden in de winter later zijn, laat ik eerst zelf Amber uit. Ik wil graag om 08.00 uur gaan rijden en dat lukt. Ik kijk nog even welke afrit ik moet hebben van de A20 en dan kan ik gaan. Het is maar een half uurtje rijden en het is nog niet druk op de weg. Als ik met de auto het parkeerterrein op rijd, zie ik net Willem en Annet uitstappen. Ik parkeer mijn auto naast hun auto, nog even schoenen aan en hup aanmelden.
.JPG)
Edwin, Monique en Thea zijn er ook al. Willem loopt ook mee, gezellig. Het is nog geen 09.00 uur, maar we mogen al starten, dat is fijn.
Al snel komen de eerste bekende plekjes langs, de herinnering komt.
Gesprekstof genoeg, we bespreken de merken schoenen, de hakken, de zolen, de schoenmakers en dan het model, hoog of laag, de aantal kilometers die we op de schoenen lopen, je snapt het al, de kilometers verdwijnen onder onze schoenen zonder dat we het door hebben. En ja......bij mijn nieuwe Hanwags zitten minder fijne veters en.....dan moeten er veters gestrikt worden......natuurlijk een opmerking en een foto.
De route is trouwens perfect gepijld op het wegdek!!! Compliment!!!
Ik merk nu ik aan het schrijven ben, dat het lastiger is nu ik geen routebeschrijving bij de hand heb.
Volgens mij kan je aan de foto's zien dat we inmiddels in Krimpen aan den IJssel zijn.
Wat ook perfect geregeld is, zijn de rustposten en......2 posten van de organiserende wandelvereniging! Dat betekent in Krimpen aan de IJssel de eerste rust bij een garage! Binnen koffie met snijkoek en een lik margarine ertussen, super. Als tegenprestatie vragen ze een vrijwillige bijdrage. Buiten staan bankjes waar we op kunnen zitten.
De rustposten zijn ook goed verdeeld. Een goede verhouding kilometers/rustposten. Je zult begrijpen, zo aan het eind van het jaar, kijken wij ook even terug naar de wandeltochten die er gelopen zijn. Sommigen met veel regen, anderen met mooi wandelweer. Over het algemeen erg veel plezier gehad tijdens de tochten.
Ondertussen lopen we een natuurgebied in, ook onder de rook van Rotterdam zijn waterpartijen.
De volgende rust komt in het zicht, een horeca rust. Ook hier is het prima, alleen moet je niet te lang stilstaan, dan zitten je schoenen vastgeplakt aan de vloer. Na de rust concluderen we dat we op de helft zijn.
Een kiekje van de rust ontbreekt.
Waarom heb ik toch zo'n slechte herinnering aan deze tocht? We lopen helemaal niet door een vervelende omgeving.
Na de rust gaat de route verder over wandel- en fietspaden en........weer een mooi natuurgebied.
Edwin maakt een kiekje van een zwaan en ik.....een kiekje van Edwin die de fotograferende Japanner uithangt.
We gaan hier richting het pontje. Ik herinner mij het pontje nog uit Coronatijd. Het vaart op momenten dat de scholen open zijn. Ook voor de jongeren scheelt dit 7 km omfietsen.
Dan komen we iets tegen wat ik mij nog herinner van de vorige keer, alleen door de wind is er wat omgewaaid en ziet het er anders uit.
Intussen nemen de vuurwerkgeluiden toe. Gelukkig ben ik zonder Amber, want zij is zo bang! Of komen de geluiden uit het kanon wat daar staat?
Al mijmerend over het kanon komen we bij het pontje aan wat ons over zal zetten. Dit herinner ik mij ook nog van de vorige keer. Zo leuk dat de schipper zijn tijd beschikbaar stelt!
En zo komen we bij de 3de rust aan. Het is de 2de eigen rust. Hier is soep te krijgen, laten wij nu net het laatste groepje te zijn waar soep voor is. Na ons is de pan leeg.
Met nog een koek in onze tas gaan we verder. Eerst een stukje dijk en dan komen we het bootje tegen, weer een herinnering. Hier hebben we dus zo verkeerd gelopen. Nu gaan we in 1 keer goed, maar pppffff dat wordt pootje baaien! Plonsje plonsje door de blub en het water.......
De laatste kilometers glijden onder onze voeten weg. Nog even denk ik terug aan het negatieve gevoel van vanmorgen, maar dat is echt niet nodig geweest, het was een leuke tocht en een fantastische organisatie. Grote complimenten! En het aller, aller belangrijkste, gezellige wandelvrienden!
Nog wat door Capelle heen en dan zien we de start/finish locatie alweer.
We melden ons af, drinken nog wat en dan wensen we elkaar een goede jaarwisseling en spreken af volgend jaar weer van de partij te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten