Krimpenerwaard tocht 17 mei 2025

Vandaag staan er verschillende wandeltochten in de agenda. Voor Haarlem had ik mij niet ingeschreven, Volendam is wel leuk, ik heb er wel even aan gedacht, maar dan moest ik alleen en ik ken de tocht van een aantal jaren geleden. Barendrecht trekt mij niet echt. De Krimpenerwaard tocht is een poldertocht bij mij in de buurt. Volendam is ook veel water, wel leuk het varen, maar ik kies uiteindelijk toch voor Gouda. Ik weet dat Hannie het ook fijn vindt om aanspraak te hebben tijdens met wandelen en daarom app ik even wat zij gaat doen. We gaan voor Gouda. 

Tijdens deze wandeltocht heb ik iets opgemerkt wat ik kwijt wil. Ik heb gemerkt dat er 2 soorten wielrenners/wandelaars zijn. Ja.....je zou denken wielrenners en wandelaars zijn toch heel verschillend, nou.....dat is dus niet zo. Er is een groep die vriendelijk groet en er is een groep die doet of je niet bestaat. Ik probeer bij de eerste groep te horen en iedereen te groeten, maar soms wordt het je onmogelijk gemaakt, maar ik ga ervan uit, de aanhouder wint en hou de eer aan mijzelf. Zzoo, dit moest ik even kwijt.

Het is nog geen 8.00 uur, maar we mogen al starten. Toch fijn om je online in te schrijven, je qr-code wordt gescand als je aankomt en je kunt een routebeschrijving pakken en gaan. Puck heeft duidelijk minder moeite met dat vervelende betontrapje dan wij.

We lopen aan de buitenkant van Gouda de stad uit. De route gaat eerst naar Stolwijk. Het is een prachtige groene route door de polder. 

En ook in de polder kom je grappige dingen tegen. Het was even goed kijken maar heel grappig.

Je mist bij de gele lis de reiger, die vloog namelijk net weg. We lopen een tijdlang op dit pad wat af en toe een bocht maakt. Puck krijgt de vrijheid,  ze blijft dicht achter Hannie lopen.

Er worden wat herinneringen opgehaald en Hannie vertelt dat ze wel eens onderweg een bakje aardbeien kocht en die onder het loopje op at. En.....wat komen we tegen?

Ik lees de handleiding en Hannie voert het uit.....de opbrengst een doosje lekkere aardbeien,  maar denk erom, niet op zondag.

De aardbeien worden ook uitgedeeld aan medewandelaars die ons hier achterop komen. Lange tijd leek het of we alleen liepen. Na de heerlijke smulpartij lopen we langzamerhand Stolwijk in. Stolwijk is toch groter dan ik dacht. Er is al allerlei gezelligheid in het zwembad waar we langs komen. Op het dorpsplein zijn we bij onze eerste rust. De eerste 12 km zit erop. We worden hartelijk verwelkomt door de bediening en geven onze bestelling op. Puck geniet ook even van de rust. 

Na een gezellige rust, leuk gesprekje, sanitaire stop, wordt het tijd om verder te gaan. Ik maak een domme fout met mijn horloge en dat betekent dat ik vandaag 2 bestanden heb van de route. We komen langs een oude fabriek, Nutricia?? Ik zoek het thuis even na en ja hoor een kaasfabriek.  Wil je meer weten?Klik hier

We gaan door.....de bebouwde kom uit......het buitengebied in....en wat ruik ik....de wielrenners ruiken het ook.....een kippenlucht!!! En waar komen we langs? 

Iets van Stolweitjes!! Zoek het zelf maar eens op.

Al kletsend en herinneringen ophalend gaan we verder. We leren elkaar zo beter kennen en begrijpen. Naast dingen die bij beiden sporen hebben getrokken zijn we ook verschillend en...dat mag....zo'n wandeldag verbind en geeft een band. 

Vlist meldt zich, dat betekent even rust voor ons en voor Puck. Hannie heeft nog wat lekkers in haar tas en deelt dat met medewandelaars die het terras opkomen.

Ik haal mijn broodje vast uit mijn tas voor straks. Voor de uitbater is het niet leuk om je meegebrachte etenswaar op zijn terras op te eten.

Na een heerlijke rust gaan we verder, het laatste stukje.

Op de Vlisterdijk komen we veel fietsers tegen. We zien er ook nog een ukkepuk eendje wat mama en broertjes en zusjes zoekt. Echt zo klein en het lijkt wel een afwijkend pootje te hebben. We waarschuwen een fietser en die doet dan weer net of we gek zijn, kans gemist meneer!

We komen langs de polsstokvereniging in Vlist, helaas wordt er niet gesprongen vandaag. 

Ik herken het zwembad wat niet meer gebruikt wordt. En dan ....  verrassing!!!! Van de vereniging een "eigen" rust met wat te drinken ⁷en wat te snoepen! Super geregeld.

Na deze verrassing lopen we Haastrecht in. Ik herken de provinciale weg waar ik vanmorgen reed. Ik maak een paar kiekjes.

Als we door Haastrecht gaan valt het oog op een spreuk en voor spreuken ben ik wel te porren.

We gaan het Jaagpad op richting Gouda,  je loopt dan evenwijdig aan de provinciale weg.  Er staat nog een grappige minibieb met vogelhuisjes! En zo komen we mooi op tijd weer bij de start/finish aan. Ik laat mijn wandelboekje afstempelen, we drinken nog wat en dan wordt het tijd om richting huis te gaan. Het was een super gezellige dag en een mooie route!

De organiserende vereniging telde vandaag 350 deelnemers! 

Fijn dat ze een oude wandeltocht weer nieuw leven inblazen! Compliment voor de goede organisatie!!!

Nog even het sponsordoel: www.geef.nl/nl/actie/ai-inzetten-tegen-longkanker 

Capitulatie/Bevrijdingstocht Wageningen 10 mei 2025

 

Vandaag 10 mei lopen we de Capitulatie Bevrijdingstocht. Deze staat altijd gepland op de eerste zaterdag na 5 mei. En dat is dit jaar op 10 mei, de dag waarop 85 jaar geleden de Duitsers ons land binnenvielen. Vorige week hebben we daar heel bijzonder bij stil gestaan tijdens een wandeltocht. Zie mijn blog van de Groene Grensloop. 

Het was alleen even zoeken naar een goede oplossing om in Wageningen te komen en te weten dat je 's middags weer naar huis kon. Rijkswaterstaat heeft namelijk de A12 van Veenendaal naar Utrecht afgesloten. Onderhoud aan de weg is noodzakelijk. Dus de optie trein bekeken en met hulp van een wandelmaat (Willem die mij van en naar Geldermalsen meenam) kon ik op een redelijke tijd in Wageningen zijn. Tenminste als ze bij de inschrijving zouden moderniseren hadden we ook wat vlotter kunnen starten. Hannie stond met Puck al op ons te wachten. Zij gingen vast lopen en wij inschrijven en in de achtervolging.

En zoals altijd is de splitsing onderaan de trap als je de kantine verlaat. Wij hebben ook dit jaar voor de 25 km variant gekozen.

 Omdat Hannie vast ging lopen en wij in die mega rij moesten aansluiten,  zetten wij de turbo aan om Hannie in te halen. Het geeft trouwens niet dat we wat minder oog hebben voor de omgeving want die stelt niet veel. Eerst de woonwijk uit en dan de polder in. Willem ontdekt in het water nog grote vissen, maar omdat we geen hengel of schepnet hebben laten we ze gaan. De eerste rust is op 6 km. Als we bijna bij de rust zijn krijg ik een appje dat Hannie er is en de vraag waar wij zijn. Nog 3 stappen en we gaan de bocht om en daar is de voetbalkantine!

In de voetbalkantine gaat het met de koffie al net zo snel als bij het inschrijven (lees het schiet niet op). Als ik eindelijk de koffie serveer, heeft onze bakkin! weer wat lekkers uit haar tas getoverd. We genieten ervan, ook al geeft Hannie aan dat het beter kan. Dan merk ik dat Puck de brokken niet lekker vindt, liever een boterham kaas. Ik tover een broodje kaas uit mijn tas en smullen wat Puck doet! Na nog even gebruik te maken van het toilet,  stappen we op.

Al kletsend en veel herinneringen ophalen zorgt ervoor dat we ongemerkt snel op het terrein van de Universiteit Wageningen zijn. Puck heeft het ook super naar het zin en geeft de snelheid aan, ppuufffff doorlopen dus....

We lopen het terrein af en gaan richting???? Ik kom een foto tegen, kunnen jullie me verder helpen? Ik weet echt niet meer waar ik deze foto heb gemaakt. 

Het begint best warm te worden en ik ben blij dat we een beetje in bebost gebied lopen. Natuurlijk denk ik weer even aan de meidagen 1940 waar mijn pa met fourage de legereenheden af moest om ze van voedsel te voorzien.

Je loopt in Bennekom en een paar stappen later in Wageningen Hoog.  Een mooie omgeving en zo mooi dat glooiend gebied, maar ik kan me voorstellen dat het in de meidagen '40 heel anders was.

De tweede voetbalkantine komt in zicht. We halen nog even een voorval op over de glazen deur. Dat was toen best schrikken.

Na een leuk gesprek met medewandelaars gaan we verder. De tocht is perfect gepijld en ook van de omgeving genieten we volop. Zo komen we bij het "Oranje Nassau's Oord". Het is een voormalig zomerverblijf van Koningin Emma en Prins Hendrik. Wil je er meer over weten, Klik hier

Tja en dan begint mijn wandelgezelschap zich zorgen te maken over de beklimming van de Wageningse berg! Tja het pad is onverhard en dat is niet mijn specialiteit, het wordt goed opletten maar het is niet onmogelijk. 

De derde rust meldt zich aan....wat een posten en rustgelegenheid. Dat ben ik niet zo gewend. Ook hier drinken we even wat en eten we wat. 

We gaan een prachtig gebied in na de rust. Benieuwd? Klik hier

De vorige keer hebben we hier tussen de rododendrons onze poncho's aan staan trekken. Nu genieten we van de zon, jammer dat er door de droogte veel minder bloeiende struiken zijn.

Na het park lopen we boven langs de uiterwaarden richting Wageningen. Je ziet hier op het pad prachtige vergezichten.

En zo komen toch via de oude Joodse begraafplaats Wageningen binnen. We maken wat foto's van de begraafplaats en daar is ook Bertus aan het plaatjes schieten. 

Bertus maakt een aantal plaatjes van ons en die krijg ik 's avonds toegestuurd. Leuk!

Zelf maak ik natuurlijk ook wat foto's van bijzondere plekken. Het Vrijheidsvuur is al gedoofd, dat is wel jammer.

De route gaat langs De Waterlelie. Wil je meer weten over dit monument,  Klik hier

Het valt ons op dat veel mensen gewoon langs het monument lopen zonder er aandacht aan te besteden. Na dit monument lopen we naar het Monument Gevallenen 1940 - 1945. Wil je meer weten, Klik hier

Mooi dat naast Nederlandse bloemen er ook bloemen liggen uit buurland Duitsland. Goed dat we door de jaren heen geleerd hebben dat de generatie van nu hier niet schuldig aan is en dat we met elkaar er voor moeten waken dat dit nooit meer gebeurd. En dat wordt in deze tijd wel heel erg duidelijk en waarheid. 

Nog een paar straten en de tocht zit erop. Wij hebben genoten! We melden ons af, drinken nog wat en dan gaan we huiswaarts. Eerst spreken we Dennis nog en Willem vraagt hoe het gaat met alle zorgen die er zijn.

De terugreis wordt nog een kleine uitdaging ivm een aanrijding op de A15. Maar Willem en ik hebben gespreksstof voldoende. Ik word keurig afgezet in Geldermalsen en hoef nauwelijks op de trein naar Woerden te wachten. Bedankt voor de gezellige dag Hannie, Puck en Willem. 

De Groene Grensloop 3 mei 2025

 

Vandaag staat de Groene Grensloop gepland. Een nieuwe tocht in een tijd dat veel wandelclubs stoppen. Een mooi initiatief wat ik graag ondersteun door aanwezig te zijn. Qua parkeergelegenheid is het ook prima geregeld, hoewel de dichtstbijzijnde gelegenheid klein is, je wordt via een route aanwijzing doorverwezen. Voor mij is dat niet nodig, ik ben vanmorgen op tijd vetrokken. Als ik mij aan gaat melden ben ik zeker niet de eerste, wandelmaat Willem zit al aan de koffie, na lange tijd zie ik Richard weer eens live en ook Wilma is er bij. Richard heeft nog een dame bij zich, die ken ik niet. Even kort gevraagd hoe het gaat en hup we gaan allemaal onze weg. Het is nog geen 8 uur maar we mogen al starten.

Oowwwja,ik zie een wandelaarster een foto maken en besluit hetzelfde te doen. Later vind ik in de reportage van Willem nog een leuke foto hiervan.

Het is nog fris dus houden we nog even een jasje aan. We lopen vrij gemakkelijk Veenendaal uit en lopen het groene grensgebied van Veenendaal in. We hebben het gevoel dat we een beetje om de startlocatie heen draaien. Wel leuk dat er ook voor de kinderen een route is, iets van Frans de Gans, een wandeling met puzzel/vragen idee.

Willem maakt nog even een selfie van ons en we gaan het groen in en......dan komt er een stuk......hier moet ik even opletten......mijn evenwicht heeft hier extra aandacht nodig om geen nat pak op te lopen. We halen het voorval van Richard nog even op....die was druk met zijn telefoon en liep bijna een tegenligger het water in......leuke herinneringen aan een tijd die geweest is, blijven!!! Goed om op te merken!

Na een half uurtje lopen, gaat het jasje wat meer open, het begint warmer te worden of wij lopen ons warm. En dan komen we op een kilometer of 4 ineens een controlepost tegen, ja.......je startkaart opzoeken en een echte knip!!! Ook worden we getrakteerd op ontbijtkoek of een krentenbol en limo of water. Ook een sanitaire ruimte, genaamd dixie, ontbreekt niet. Daar maken we dus maar gebruik van en het jasje kan uit.

We lopen aan de rand van een nieuwbouwwijk. Er wordt ook vandaag gewerkt. Mooie moderne huizen allemaal anders. De route loopt voor ons gevoel nog steeds een beetje rond de startlocatie, de kortere route loopt nog steeds erbij. 

Dan gaan we toch echt als "langere" afstand alleen verder. 

Voor het zover is hebben we eerst nog een "horeca" rust bij een boerderijwinkel. Hopelijk kunnen ze alle wandelaars aan, het gaat een beetje traag, maar wel super leuk. Als iedereen in de rij rustig op zijn beurt wacht komt het goed.

We zijn het erover eens, er had eigenlijk een afstand tussen de 10 kilometer en de 30 kilometer route moeten zitten. Maar verder hebben we echt geen klagen. 

Na een heerlijke traktatie (bedankt maat), gaan we het fietspad op, richting de Grebbeberg. Net als we op het fietspad lopen komt er een appje binnen. Een artikel uit de Gelderlander wordt doorgestuurd over een jonge soldaat die in de meidagen 1940 geen contact met zijn meerderen kan krijgen en zich terugtrekt. Met de opmerking "zo moet onze Pa zich ook gevoeld hebben". Uit verhalen van anderen weten we nu hoe onze Pa zich gevoeld moet hebben. Er werd nooit over gesproken in ons gezin. 

Een wandelaar achter ons hoort ons gesprek en reageert af en toe. En ja, tegenwoordig als militairen worden uitgezonden krijgen ze begeleiding bij heftige situaties. In de jaren '40/'45 was hier nog geen hulp voor. Heel veel gezinnen hebben het zelf op moeten lossen en dan op de manier "we praten er niet over, dan is het er niet".

Het fietspad is best een beetje eindeloos, we zien het Universiteitsterrein van Wageningen liggen, we zien de Grebbeberg liggen en wij op het fietspad. Er zijn vogelaars druk met hun kijkers. Dan zie ik een aantal palen rechtop staan, dan maken we daar maar een foto van. En.......eenden die qua kleur hier goed passen.

De controlepost!!! Weer rijkelijk voorzien van allerlei lekkers, echt super geregeld!!! De vrijwilliger hier weet niet dat een banaan niet verrot hier in de natuur en dat je die echt in de vuilnisbak moet doen. Weer war geleerd meneer de vrijwilliger!

Als we verdergaan krijgen we allemaal een roos mee om op een graf op het ereveld te leggen. Het is geen bewuste 4 meitocht, maar het geeft wel de betrokkenheid aan. Ik denk weer aan het verhaal van mijn vader toen hij hier in de meidagen 1940 gelegerd was. Hoeveel angst moet hij gekend hebben? In het pikkedonker een wachtwoord doorgeven aan de volgende militaire commandopost. Met het paard langs een draadje lopen en dan is het draadje gebroken! Kameraden uit het dorp die in die dagen omkwamen. Jij komt thuis en hun ouders weten nog van niets. We gaan de Grebbeberg op, volgens mij een klimmetje wat vergeleken bij de Alpe d'Huez niets is.

Op weg naar het ereveld heb ik bedacht om de roos bij een militair neer te leggen met hetzelfde geboortejaar als mijn vader. Dat is niet moeilijk want er zijn heel veel graven van dat geboortejaar. Om stil van te worden.

Wil je meer over het ereveld weten, Klik hier Er komt een medewerker van de oorlogsgravenstichting onze kant op en ik spreek hem aan, geef een compliment dat alles er zo goed verzorgd uitziet, begrijpelijk met het oog op morgen. Maar toch.....fijn dat dit gedaan wordt en dat er aandacht aan besteed wordt. Nog een paar foto's en we moeten verder.

We lopen verder en komen al snel bij het Ouwehands Dierenpark uit. Ook hier heeft het nodige afgespeeld in de jaren 40/45. De dieren waren namelijk privé bezit. Wil je er meer over weten, Klik hier Als kind gingen we met onze ouders regelmatig naar het Ouwehand.

Even verderop is een restaurant en we besluiten even stil te houden voor koffie. Daarna is het nog 10 km terug naar de finish. Jammer dat dit niet de mooiste kilometers zijn, maar waarschijnlijk wel de kortste weg.

We praten nog wat na over de indrukken die we opgedaan hebben en de ontwikkelingen die er nu zijn.

Het was vandaag een prachtige dag als voorbereiding op 4 mei. Heeft Niek dat in zijn voorbereidingen bewust meegenomen of hebben wij het zo opgepakt. 

Na het afmelden drinken we nog wat en dan is het tijd om richting huis te gaan. Een mooie dag rijker!

Volgende week (10 mei) staat de Capitulatie tocht op het programma. Wel gek, op de dag van de inval van de Duitsers herdenken we de Capitulatie!!!! Nog even spannend hoe ik er kom in Wageningen als je dit bord langs de weg ziet staan.

Denk je nog aan mijn sponsordoel?

Https://www.geef.nl/nl/actie/ai-inzetten-voor-longkanker