Mijn WS78 waardige afscheidstocht 27 februari 2016

 

Het belooft vandaag een mooie wandeldag te worden. Volop zonneschijn. Met Jannie afgesproken om eerst naar haar te komen voor een bakkie en dan samen naar de startlocatie te gaan. Gert bood ons aan om ons weg te brengen. Fijn dan hebben we ook geen parkeerperikelen.
Vandaag dacht ik vlekkeloos te starten, maar nee hoor, nu vergat ik mijn telefoon en dat betekent niet bereikbaar maar ook geen handig fototoestel. Gelukkig werd de telefoon gebracht. Wat een service!!!!

 

 

De tocht staat in het teken van het afscheid van de voorzitter van WS78 en tevens de parcoursbouwer van vandaag Willem Ruis. Het parcours gaat vrijwel alleen over onverharde paden. Er zijn vandaag 3 afstanden, de 20, 40 of 60 kilometer. Wij kiezen voor de 20 km omdat Jannie normaal ongeveer 10 km als haar langste afstand weet.
Na de start komen we al snel over het kazerneterrein van Ede. Hier is mijn vader in zijn diensttijd tijdens de eerste oorlogsdagen 1940 gelegerd geweest.

 

 

Onze tocht gaat verder langs de spoorlijn richting Wolfheze. Het parcours is niet zo glibberig meer als vorige week. Op sommige plaatsen is het nog drassig en moeten we zoeken hoe we om de plassen gaan, maar dit heeft ook te maken met de verbreding van de snelweg waar wij langs op lopen. Hier heeft de laatste tijd zwaar materieel gereden en dat is te merken.

 

Bij de startlocatie en onderweg heb ik Sandra al ontmoet. Later worden wij ingehaald door Ria. Wat leuk om haar weer te spreken. Dat is best een tijd geleden. We wandelen een stuk samen op en horen van elkaar hoe het gaat en wat ons bezig houd. Echt leuk!!!!

 

Het is volop genieten vandaag van het mooie weer. Ik krijg het zelfs warm van het lopen en bij de rust gaat er een tussenlaag van de kleiding uit. Ja we zijn al kletsend aangekomen op de rustpost “De Boschhoeve” In Wolfheze. We kijken onze ogen uit want dit is meer dan een rustpost. Het is gewoon een kwekerij van allerlei sneeuwklokjes. Wat een leuke serviezen. We bewonderen dat allemaal en we genieten van de soep en van onze meegebrachte boterhammen.

Het bord met het aantal deelnemers vandaag aan deze tocht wordt ook nog bijgewerkt op het moment dat ik foto’s loop te maken en ja….. dan ga je erop. Van 704 gaat het ineens naar 714. Uiteindelijk bij het afmelden zal de stand nog omhoog gaan naar de 715 deelnemers.

 

 

Hier komt Jannie nog bekenden tegen, later bij de volgende post komt ze er nog meer tegen. Maar wij vervolgen onze weg. Het gaat nu naar de Ginkelse Hei. Het is vrij zonnig en een appje beantwoorden wordt dan uiteindelijk een hilarisch gebeuren. De details verklap ik niet, maar gelachen hebben we wel. Het was trouwens een strak blauwe lucht boven de hei. Prachtig, kijk zelf nog maar even:

 

Onze tocht gaat verder door de prachtige natuur waar wij geen genoeg van krijgen. Natuurlijk wilden wij ook samen nog een keer op de foto. Het is best uniek dat wij 2 zussen samen 22 km. onverhard aan het wandelen zijn. Vandaar dat een voorbijkomende wandelaar werd gevraagd even de foto te maken, Dank je wel wandelaar!

 

 

Al genietend en kletsend komen we bij de fruitpost aan. Ook hier komen we in gesprek met andere wandelaars.

 

 

 

Na een heerlijke appel vervolgen wij de route en gaan we voor de laatste 6 km. Het laatste deel gaat door het bekende bosgebied Sysselt. We komen weer over het kazerneterrein maar dan vanaf de andere kant. Het was een prachtige dag vandaag. En wat een leuke verrassing wacht ons op! We worden ingehaald  en krijgen tulpen voor onze prestatie. Echt heel leuk, dank je wel! De tocht zit erop en was weer fantastisch door de goede zorgen van de vele vrijwilligers!