Vandaag staat de Kippenloop op het programma. Dat is altijd een wandeltocht die net voor Nijmegen plaatsvindt en die mee telt in het trainingsprogramma. Zo van waar sta je? Hoe zit het met conditie en uithoudingsvermogen? Nu wordt er voor de komende dagen pittig warm weer verwacht. Daar heb ik niet zo heel veel last van, krachten verdelen en niet te gek van start gaan. Maar omdat de verwachting 30 graden en daarboven is, is het hitteplan van kracht. Dit betekent dat er niet in de duinen wordt gewandeld. De routes zijn omgelegd en dat betekent ook dat de route van de 25 en 42 km korter zijn geworden.
Een andere optie was geweest routes schrappen, maar ik vind persoonlijk deze oplossing beter.
De wekker loopt om 04.45 uur af, maar om 04.30 uur ben ik al wakker. Ik besluit uit bed te gaan en de tijd te nemen om mij goed in te smeren. Cees brengt mij naar de carpoolplaats Harmelen en van daaruit kan ik met Silvia meerijden. Ik ontbijt in de auto om de honden niet te veel te storen, die moeten namelijk nog even wachten tot ze uitgelaten worden. Iedereen is mooi op tijd dus we zijn ook op tijd in Katwijk. Nadat we onze startkaart hebben opgehaald, kunnen we nog even een sanitaire stop houden en dan gaan we richting het startmoment.
Aan het eerste stuk is niets veranderd. We lopen enigszins langs de achterkant van de duinen tegen de bebouwing aan. Op een zanderig pad in ganzenpas.
En zo komen we op het terrein van 's Heerenloo in Noordwijk aan. Hier krijgen wij in het restaurant een heerlijke koffie met een mega grote croissant. Echt super geregeld. Daar gaan we even voor zitten om van te genieten. Dat is rust 1 na nog maar net een kilometer of wat te hebben gelopen.
Via Noordwijk gaan we dan terug naar de Reddingsbrigade in Katwijk, daar worden we ook weer warm onthaald. Deze keer slaan we de koffie over, maar genieten van een krentenbol doen we wel.
En dan gaan we het krijgen, het strand op naar Wassenaarseslag. Normaal appeltje/eitje, maar nu..........het is opkomend water en dat betekent gewoon mul zand waar je doorheen mag. Dat is ploeteren.
Het is zwaar, heel zwaar soms, maar het is mooi, heel mooi en gezellig, kei gezellig. Iedereen denkt om elkaar en we zijn net een grote familie. Voel je je even niet lekker er is altijd wel even iemand die vraagt hoe het gaat. En dan wordt al het ploeteren beloond en komen we bij de strandtent Luchtig Wassenaar aan. Daar krijgen we een banaan en kunnen we iets te drinken krijgen. Ik kies voor een banaan en een cappuccino van de strandtent. We houden hier gelijk weer een sanitaire stop en dan kunnen we verder.
De volgende post is Panbos, bij de wandelaars beter bekend als de post met de kippenpoten. Hier komen we nog wat WWS-leden tegen. Leuk jullie te hebben gezien. Normaal gaan we dus bij Wassenaar de duinen in maar nu lopen we langs de bebouwing of langs een provinciale weg. Langs het hotel in de middel of no ware. Dit scheelt wel kilometers en dan zijn ook de kilometers die we straks aan het eind minder hebben gelopen. Op de stempelkaart staat de post op 25 km en wij zijn er na 19 kilometer. We genieten hier van een appel, van een watertje met smaakje en van een gewoon flesje water. Ik gebruik het gewone water om mijn bidon mee te vullen en het smaakjes water drink ik op, samen met wat boterhammen uit mijn tas. De appel gaat er ook nog in. Nog even een sanitaire stop en we kunnen weer.
We moeten nu, met gevaar voor eigen leven, een stuk terug lopen. Het gevaar zit hem in de wielrenners en de mensen met een E-bike die niet snappen dat wandelen echt iets is en dat we hier door pure noodzaak moeten lopen. De gemeente had beter dit stuk fietspad in de morgen af kunnen sluiten voor fietsers zodat wij de ruimte hadden.
Het wordt nu echt warmer en warmer. En bij het terugkijken merk ik dat ik op bepaalde stukken dus helemaal geen foto's heb gemaakt. Voor we richting het Valkenburgse meer gaan, komen we altijd door een soort van natuurgebiedje. Dit ligt aan de rand van een woonwijk. Nu heb ik er geen foto gemaakt. Als we het gebied uitlopen en wat bruggetjes over gaan komen we weer op een weggetje wat naar de omgeving van het Valkenburgse meer gaat en ja hoor..........daar horen we de stoomtrein al die naar Valkenburg gaat.
In het verleden vonden we hier altijd de volgende stempelpost aan het meer, maar nu het helemaal strand is geworden, is de stempelpost verplaatst. Verder op waar altijd een restaurant en terrasjes waren is nu een evenemententerrein. Omdat een bankje en schaduw hier wel op zijn plaats is, zoeken wij een bankje bij het station van Valkenburg. Daar zien we een vader met zijn zoontje op de fiets aankomen. De vader vertelt dat zoonlief wel elke week met de stoomtrein wil, gelukkig hebben ze een museumjaarkaart. Het ventje had een prachtig fluitje bij zich, jammer dat ik er geen foto van heb gemaakt.
En dan aan het eind van dit gebied, bij het bekende parkeerterrein bij de Kwantum is de rust. De dames zijn super bezorgd over ons. We worden volgestopt met van alles. Ik vind de soep wel super lekker want wat zout kunnen we wel gebruiken. Nog een paar bitterballen met veel mosterd, mijn bidons voorzien van koud water en dan moeten we toch weer verder.
Dan maak ik een foto van 2 vogels op een rotonde, maar waar het is??? Ik kan het niet meer terugvinden. De pleziervaartuigen gaan even richting de Mac die hier zit, een ijsje halen. En zo lopen we via een stuk nieuw aangelegde weg weer richting Katwijk. Maar denk niet dat we er al zijn er moet best nog een stuk gelopen worden en niet iedereen vindt het meer zo tof. Het is best warm en dat ik er nu goed tegen kan is mazzel, niet iedereen heeft dat.
Zo komen we aan bij de stempelpost "Roos".
Het loopt echt al naar het eind van de wandeltocht en naar het eind van de dag. Het is rustig op de stempelpost. Na wat gedronken te hebben en gegeten te hebben, nog even een sanitaire stop en dan op voor het laatste stuk, volgens de Rode Kruis medewerker nog 7 km.
Eenmaal onderweg wordt het toch wel lastig, dit is echt een stuk met veel zon en warm is het nog steeds.
Het is ook niet het mooiste stuk nu we niet meer de duinen in gaan. Daarom heb ik nog wat beelden verzameld die ik hier en daar zag staan en er een collage van gemaakt. Je moet me niet kwalijk nemen dat ik over het laatste stuk niet veel meer vertel.
Traditie getrouw staat in de Zuidduinen altijd als laatste post een soeppost. De stempelpost Zuidduinen is iets verplaatst en soep hebben ze ook nog. Ik heb genoeg aan mijn laatste knip in mijn kaart en vervolg dan mijn weg naar het Andreasplein. Ik kom om kwart voor 4 binnen, het is een stille binnenkomst. De meeste supporters zijn al vertrokken en er staat nog een enkele vrijwilliger mij op te wachten om mijn medaille te overhandigen en ik krijg nog een stempel in mijn stempelboekje. De roos die iedereen kreeg is denk ik op, die zie ik niet meer.
Bij bakker Van Maanen drinken we nog wat op het terras en dan gaan we richting de auto. Op de boulevard nog een ijsje. Het was een warme dag met een aangepaste route, maar toch fijn dat het er was en dat het kon. Ik weet nu wel even waar ik sta.
Waar ik sta!! Heb je die benen gezien toen mijn sokken en mijn schoenen uit gingen??? ZZoooo een beetje vuil zeg!!
De 38,5 km hebben mij een volle stempelkaart en een medaille opgeleverd en het is mij duidelijk waar ik sta in de training.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten