Al langer geleden heb ik deze tocht geboekt met een verblijf in Hotel Zuiderduin. Door redenen heb ik de boeking aangepast qua kamer, wat betekent dat Cees meegaat en ook Amber welkom is. De datum blijft staan omdat wij graag op zondag weer thuis willen zijn. Als we op vrijdagmorgen van huis gaan hebben we nog geen idee of de tocht door zal gaan, het weerbericht is niet echt positief. Omdat ik niet twijfel aan de organisatie Le Champion gaan we toch op pad. Eenmaal in de auto komt er een mail met de nodige aanpassingen die zijn genomen.
Als je niet in Egmond ben, snap je de maatregelen niet, maar eenmaal op de strandopgang bij de reddingsbrigade zie je wat er aan de hand is. Heel gek, strand weg.
Of zie je het op dit filmpje beter?
We kunnen de auto netjes in de parkeergarage van het hotel zetten. We checken vast in en gaan dan in mijn favoriete lunchroom onze maag vullen. We hebben geen haast, maar als we onze buik vol hebben, gaan we weer richting hotel en ja hoor, onze kamer is klaar en we mogen erin. We installeren ons en dan wordt het langzamerhand tijd om mijn wandeloutfit aan te trekken. Nog een beetje vroeg, maar ik ga vast richting de start.
Daar wordt medegedeeld dat ook de startgroep van 17.00 uur al weg kan. Dat is een kwartier eerder.
Als ik richting de deur loop, zie ik Thea ineens. Vandaag is zij vrijwilliger bij
Le Champion, voor morgen hangt haar outfit al klaar, maar ze heeft niet zoveel vertrouwen dat ze die aankan morgen. We kletsen even en dan vraag ik aan Thea waarom of ik eerder mag starten en dan geeft Thea aan dat ze iedereen laten gaan die er is, omdat het weer zo slecht is.
Zoals ik al eerder heb geschreven, loop ik alleen. Hier heb ik voor gekozen, dus het is goed. Het is niet druk op het parcours, zijn er veel mensen thuis gebleven? Waren er zo weinig inschrijvingen? Wat dan ook, het is zoals het is. Wat mij wel opvalt er is weinig publiek, in de winkelstraat staan wat mense in de deuropening maar over het algemeen is het stil langs de route.
Het is ook super lastig om foto's te maken, er zijn veel minder acts of kunstwerken en dan is het door de wind niet goed vast te leggen.
De route wijkt nu nog niet af van eerdere jaren. Ik probeer steeds achter een groepje aan te lopen, dan geeft het gevoel dat je niet alleen bent.
Er komt een splitsing.
R420210Er zijn ook hele mooie kunstwerken, van dit straatje een tweetal beelden.
We volgen de route en dan komt er alweer een oversteek moment, super dat er steeds weer verkeersregelaars zijn om ons veilig over te laten steken. Een stukje langs de doorgaande weg. Hier rijden we zelf ook als we Egmond in of uit gaan.
We gaan richting de Abdij en hier in de straten is altijd volop gezelligheid. Nu gelukkig ook en dan twijfelen we even met z'n allen of we geen pijl missen, maar het klopt hier loopt de route elk jaar heen. De Abdij zie je al liggen en ik kijk er naar uit om er te zijn, even een ijkpunt en stempelpost bereiken in de wetenschap dat het goed gaat.
Na de stempelpost en een heerlijke krentenbol ga ik weer goedgemutst verder. Ik heb mijn pet onder mijn capuchon van mijn jas zitten en ik ben blij met de keuze die ik gemaakt heb, door mijn warme "honden uitlaatjas" aan te trekken. Daaronder wat minder laagjes dan ik gewend ben, de jas is wind- en waterdicht!
Ik maak nog even een foto van de kerstman. Ik zet het er maar bij, want anders herken je het soms niet.
Dan worden we welkom geheten in het bloemen bos, ontzettend leuk!
De draak in een andere vorm dan we hem kennen.
Even bijkomen van de harde wind en dan weer verder. Dit was dus het deel van de route waarvoor gewaarschuwd werd.
We worden weer geholpen met het oversteken door de verkeersregelaars en zo komen we in Egmond aan de Hoef. Heel leuk we lopen door de brouwerij.
.JPG)
Het scheepje ligt er al jaren, maar toch leuk om iets te zien. Na de brouwerij verwacht je om de brandweer actief te zien met een schijnwerper en een waterstraal. Helaas ze proberen het op te zetten, alleen wij zijn te vroeg of zij te laat of het lukt niet door de harde wind.
De route gaat verder en in straten waar anders feest is, is het nu akelig stil.
Wel vind ik 2 fietsen met daartussen een kijkdoos of zoiets gebouwd, heel leuk bedacht.
Als ik weer verder ga, loopt de route door een kerkje. Iedereen is welkom om even te gaan zitten, dan zingt het koortjeen dan de hoornblazers weer. Een kaarsje branden kan ook.
Na dit alles ga ik op weg naar het kustpark Egmond van Roompot. Voor we er zijn moeten we eerst een stuk langs een doorgaande weg lopen en dan een stuk onverhard door een weiland. Andere jaren liepen we over een fietspad, maar ik zie dat het daar afgesloten is.
En dan een controle op startkaarten! Het was gezegd, om zwartlopers tegen te gaan!
Op dit park is altijd een grote rust en is er van alles aan horeca.
Ik maak wat foto's en ga dan op zoek naar Martje. Dat had ik beloofd om even voor een praatje langs te komen.
De route zit er nu echt bijna op. Nog een kilometer of 3 en dan ben ik er.
Het was en is een aparte belevenis, geen strand, harde wind, kleine buitjes en weinig publiek.
Een bellenblaas machine en een koetsje met paarden omdat we de paarden op het strand nu gaan missen. We lopen door een aantal straten, die ik deels herken van de wandelmarathon.
Dan gaat de route bij hotel "Vassy" toch de boulevard op en lopen we het strandpad bovenlangs. Dat geeft toch nog wat idee.
De aankomst is anders dan ik gewend ben maar ik ben binnen. Ik krijg een plaatje voor in mijn wandelboekje en mijn herinnering.
Het ontvangstcomite zit dit jaar binnen in een keet en geen bord met finish, een beetje katerig gevoel.
Ik steek de weg over en ga via de achteringang het hotel in. Onze kamer is om de hoek.
Na ee n goede nachtrust, een heerlijk ontbijt, de koffer ingepakt. Uitchecken, de bagage in de auto, nog even de wandelschoenen aan en hup het strand op.
Het is nu stukken beter, geen storm geen regen.
We sluiten dit uitstapje af met een laatste wandeling op het strand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten